Celmer Michelle - Jezioro wspomnień.pdf - Celmer Michelle - LadyHenrietta

Michelle Celmer

Jezioro wspomnień

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Zapamiętaj to sobie, Conway! Może i uważasz się za

wielkiego pana, ale ludzie z naszego miasta i tak za twoimi

pieniędzmi i rozgłosem zawsze będą widzieli tylko zwykłego

śmiecia! - Połączenie się urwało.

Powinien był wiedzieć, że jego powrót do rodzinnego

miasta nastroszy kilka piórek, że niektórzy ludzie nigdy go nie

zaakceptują, a jednak bolało. Mimo wszystkiego, co osiągnął,

znów czuł się jak bezbronne dziecko.

Otrząsając się z tego tak znajomego uczucia, schował

telefon do futerału przy pasku, przetarł czoło chustką i

rozejrzał się po częściowo już ukończonej restauracji.

Wdychał zapach świeżo pociętych sosnowych desek i czekał,

aż ogarnie go poczucie satysfakcji i spełnienia, na jakie bez

wątpienia sobie zasłużył. Była to już dwudziesta restauracja w

jego sieci Touchdown Bar i Grill, ale ta - budowana w jego

rodzinnym mieście, Chapel w stanie Michigan - miała dla

niego szczególne znaczenie. To był symbol.

Wychowywał się w najgorszej dzielnicy, a teraz miał

wspaniałe rezydencje w trzech różnych krajach na dwóch

kontynentach. Zamienił zardzewiałe rowery z dawnych

czasów na luksusowe samochody, na których widok każdy

kolekcjoner zzieleniałby z zazdrości. Zrealizował niemal

wszystkie cele, jakie przed sobą postawił.

Tak więc dlaczego osiągnąwszy wszystko, co sobie

zaplanował, czuje teraz to... niezadowolenie? Dlaczego ma

wewnętrzne odczucie, że nadal jest - jak to określił tajemniczy

rozmówca - śmieciem? Pracował tak ciężko, nieraz

przekraczał granice ludzkiej wytrzymałości, a jednak ciągle

jeszcze nie miał wrażenia, że wreszcie dotarł do mety.

Był pewny, że kluczowym momentem będzie otwarcie

restauracji w Chapel. Oczywiście jeżeli da się ją ukończyć.

Każdy dzień przynosił nowe kłopoty i prace się przedłużały.

Chciał otworzyć restaurację w Dniu Pracy, w pierwszy

poniedziałek września, czyli za dwa miesiące, a już miał

dwutygodniowe opóźnienie. Widocznie zbyt wiele się po tej

inwestycji spodziewał. Przecież zawsze istnieje możliwość, że

nowa restauracja nie przyciągnie klientów, ale tym razem już

od początku budowy wszystko się przeciw niemu sprzysięgło.

Chapel, miasto, którego ludność sięgała dziesięciu tysięcy,

nie było znane ze swoich modnych nocnych lokali.

Touchdown albo ściągnie właścicieli rozmaitych firm i ich

klientów z okolicy i przyniesie miastu zysk, albo splajtuje w

ciągu roku.

Ale on chętnie podjął to ryzyko. Musiał je podjąć.

Ktoś go zawołał. Odwrócił się i uśmiechnął na widok

najlepszego przyjaciela, Tylera Douglasa. Tyler podszedł do

niego kilkoma wielkimi krokami, chwycił go w niedźwiedzi

uścisk, jednocześnie waląc serdecznie w plecy.

- Dobrze cię znów zobaczyć! Ile to już czasu, odkąd cię

odwiedziłem w Kalifornii? Pół roku?

- Coś koło tego.

- Matt, no, powiedz! Jak to jest wrócić do domu po

jedenastu latach?

- Sporo się tu zmieniło. - Ale nie tyle, by nie gnębiło go to

samo odczucie co kiedyś: nie czuł się na swoim miejscu. Miał

wrażenie, że każdy, kto na niego spojrzy, zawsze będzie

widział jego rodziców. Tymczasem w Kalifornii, patrząc na

niego, ludzie widzieli człowieka, który miał wszystko, co

tylko zechciał.

- Wiedziałem, że nie potrafisz usiedzieć spokojnie i nie

brudzić sobie rąk. - Tyler rozejrzał się. - Sporo już zrobiliście.

- Dziękuję za dopilnowanie roboty. I jestem bardzo

wdzięczny twoim rodzicom za sprzedaż parceli. Nie mógłbym

marzyć o lepszej lokalizacji niż tu, przy Main Street.

- Żartujesz? Przecież należysz do rodziny. - Tyler oparł

się o słupek. - I, prawdę mówiąc, właśnie dlatego tu jestem.

Chciałbym cię poprosić o przysługę.

- Cokolwiek zechcesz - obiecał Matt bez wahania. - Tylko

powiedz, o co chodzi.

- Chcę, żebyś uwiódł moją siostrę.

Mattowi serce na chwilę zamarło. Emily była ostatnią

kobietą, którą by chciał albo nawet miał prawo uwieść.

- Chyba nie mówisz poważnie... Jednak Tyler był

poważny.

- Wiem, że zanim wyjechałeś do Kalifornii, mieliście

jakieś nieporozumienia. Ale zanim odmówisz, najpierw mnie

wysłuchaj.

Nieporozumienie było słabym określeniem na to, co

zaszło między nim a Emily. On po prostu złamał jej serce i

uciekł. Jednak pozostawianie jej nadziei na związek byłoby z

jego strony nieuczciwe. Mimo tego, co do niej czuł,

zasługiwała na coś lepszego, niż mógłby jej ofiarować. I

chociaż przysięgli sobie, że pozostaną przyjaciółmi, sprawy

już nigdy nie były takie same po tej jedynej nocy, jaką ze sobą

spędzili.

On już nigdy nie był taki sam.

Ale nie zaszkodzi, jeżeli przynajmniej wysłucha Tylera,

zanim odmówi. Skrzyżował ręce na piersi i usiadł na koźle do

piłowania drzewa.

- No, mów.

- Jest kłopot z chłopakiem Emily.

To, co Matt poczuł, było jakoś dziwnie zbliżone do

zazdrości. Oczywiście, że Emily ma kogoś. Jest dorosłą

kobietą. Czy on naprawdę myśli, że przez te wszystkie lata

żyła w zawieszeniu, niezdolna do pokochania kogoś innego?

A jednak gdzieś w głębi duszy miał taką nadzieję.

Nie, nie powinien tak myśleć. Chciał, by Emily była

szczęśliwa. Zasługiwała na szczęście.

- Jakie kłopoty?

- Ona chce wyjść za mąż i mieć dzieci, tylko że ten facet

nie spieszy się z oświadczynami. Już teraz widać, że z tej

znajomości nic nie wyjdzie. No i w efekcie Emily jest

nieszczęśliwa, chociaż nawet sama przed sobą nie chce tego

przyznać. Ale moim zdaniem wystarczy mały szturchaniec i

uzmysłowi sobie, jaki błąd popełnia. I tu zaczyna się twoja

rola.

- Co mam niby zrobić?

- Spędzaj z nią czas. Pokaż jej, o ile szczęśliwsza byłaby

bez tego typa. Rodzice i ja usiłowaliśmy przemówić jej do

rozumu, ale wiesz, jaka jest uparta. Zostanie z facetem dla

zasady, tylko po to, by nam udowodnić, że nie mamy racji.

- Tyler, nie będę kłamał. Nie jestem dobrym kandydatem

do ożenku i założenia rodziny.

- Nie proszę cię, byś kłamał. Bądź z nią uczciwy.

- Trochę mnie niepokoi ten pomysł z uwiedzeniem. Jak

daleko miałbym się posunąć?

- Tak daleko, jak będzie trzeba.

Mattowi trudno było uwierzyć w to, co Tyler sugerował.

- Czy my na pewno mówimy o Emily? O twojej

bliźniaczej siostrze? Tej samej siostrze, którą w liceum

chłopaki bały się zaprosić na randkę ze strachu, że połamiesz

im nogi?

- No, wiesz, mógłbyś po prostu postarać się być jej

najlepszym przyjacielem.

A jeżeli przyjaźń nie wystarczy? Jedenaście lat temu nie

wystarczyła. I chociaż wtedy zranienie Emily było

nieuniknione, nie chciał, by tamto znów się powtórzyło.

Przykro mu było, że teraz jest nieszczęśliwa, ale to nie on był

tym mężczyzną, który mógłby temu zaradzić.

Celmer Michelle - Jezioro wspomnień.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: