ciekawe zabawy i zajęcia.pdf

(1211 KB) Pobierz
240817015 UNPDF
• Twórczość werbalna może być inspi­
rowana i rozwijana przez stosowanie odpo­
wiednich metod i zapewnienie właściwych
warunków otoczenia.
• Odpowiednią atmosferę niezbędną do
rozwijania twórczości werbalnej, a w konse­
kwencji do kształtowania zdolności komuni­
kowania się - stwarzają zabawy integracyj­
ne i cykl zajęć ujętych w programie treningu
twórczości.
• Twórczość werbalna - pojmowana w
kategoriach teoretyków treningu twórczości,
to nie tylko rozwój kompetencji komunikacyj­
nych (w sensie zdolności porozumiewania
się), ale i twórcze eksperymentowanie języ­
kowe, wyzwalające śmiałe i niekonwencjo­
nalne pomysły ze sfery skojarzeniowej, abs­
trahowania, porównywania (ogólnie myślenia
indukcyjnego i dedukcyjnego).
• Twórczość werbalna (i pozawerbalna
także) wywiera aktywizujący wpływ na roz­
wój kompetencji komunikacyjnej - zwłaszcza
u dzieci nieśmiałych i zamkniętych w sobie.
• Techniki werbalne *• w koncepcji tre­
ningu twórczości - współdziałają ściśle ze sy­
gnałami pozawerbalnymi, w procesie prze­
kazywania myśli i uczuć.
Literatura:
T. Gordon Wychowanie bez porażek. Warsza­
wa PAX 1995.
R. Gloton Twórcza aktywność dziecka. War­
szawa WSiP 1976.
E. Nęcka Trening twórczości. Olszty r n Polskie
Towarzystwo Psychologiczne 1992.
K. Szmidt Elementarz twórczego tycia.War-
szawa WAB 1997.
BEATA KUBICA
CIEKAWE ZABAWY I ZAJĘCIA
Moje zajęcia to cykl różnorodnych, zinte­
growanych działań pedagogicznych, które
inspirują i aktywizują dzieci. Muzykę, litera­
turę, plastykę, żywe słowo łączę w jedną ca­
łość. Staram się łączyć wszystkie typy eks­
presji: plastyczną, werbalną, muzyczną, ru­
chową. Wprowadzam dzieci w świat sztuki
zachęcając je do różnych zabaw w myśl za­
sady, iż jest to najlepsza forma ekspresji..
Aranżuję spotkania dzieci ze sztuką (ar­
chitekturą, rzeźbą, malarstwem, grafiką, fo­
tografią literaturą, poezją, muzyką, także
poważną, teatrem ("Zapraszamy teatr do
przedszkola "), organizujemy cykliczne wy­
jazdy do galerii, muzeum (np. do skansenu,
kopalni zabytkowej), teatru, opery.
Szukam ciekawych form i metod pracy,
które będą kształtowały postawę twórczą,
której przejawem jest: ciekawość, stawianie
pytań, chłonność, bogactwo, ekspresją ra­
dość towarzysząca wszystkim działaniom,
wrażliwości estetyczną.
Oto przykłady ciekawych zajęć:
Dzień Indianina
Chciałam, aby dzień ten różnił się od po­
wszedniego i aby chłopcy odczuli, że to ich
święto. Nieco wcześniej poprosiłam rodziców
o przygotowanie strojów indiańskich. Ja rów­
nież przygotowałam sobie takie przebranie.
W sali od samego rana przygrywała nam
w tle indiańska muzyka. Każdy nowo przy­
były Indianin był przywitany Indiańskimi okrzy­
kami.. Każdy otrzymał indiańskie imię: So
kole Oko, Szybki Tygrys, Mądra Sowa, Szyb
240817015.001.png
ta... musicie przejść przez kładkę z zamknie
tymi oczami.
Żony wojowników przechodziły po kład.
ce, a wojownicy trzymali je za rękę i przepro­
wadzali na drugą stronę (spokój, koncentra­
cja, zaufanie, odpowiedzialność).
II zadanie
Pomoce: kartoniki ze śladami kolibra,
węża, magnetofon, taśma z odgłosami zwie­
rząt.
- A teraz zadanie dla tych, którzy oczy i
uszy mają szeroko otwarte. Czyj to ślad?
- Udajemy się do lasu tropikalnego, przy.
słuchujcie się uważnie, czyj to głos?
(Percepcja wzrokowa, spokój, koncentra­
cja, zdolność wczuwania się, fantazja.)
ki Wiatr, Tańcząca Chmura itd. Ja byłam Mil­
czącym Orłem, który przywitał wszystkich
tymi słowami:
- Witajcie moi wojownicy. Jestem wodzem
Indian, szczepu Apaczów, nazywam się Mil­
czący Orzeł. Jestem mądry, silny i szybki jak
król ptaków, którego imię noszę.
-Ajak wy się nazywacie?
Po tych słowach wszyscy wojownicy wy­
jawili swoje imiona mówiąc o swoich zaletach.
Następnie zaprosiłam dzieci do obejrze­
nia teatrzyku pacynek pt. Kłopoty syna Apa­
czów-Złotego Pióra. Dzieci poznały życie
Indian w odległej Ameryce. Poznały nazwę
największej rzeki świata Amazonki, najwięk­
szego węża świata anakondy, poznały także
najmniejszego ptaka - kolibra i najmniejsze­
go węża - ślepucha. Poznały nazwę indiań­
skiego domu (wigwam).
Na koniec przedstawienia Złote Pióro
poprosił dzieci o pomoc. Zgubił prezent dla
chłopców. Dzieci postanowiły mu pomóc.
Odtańczyliśmy indiański taniec, a następnie
każdy wojownik wybrał sobie indiańską żonę
i wzajemnie pomalowali sobie twarze koloro­
wymi pomadkaml Zapaliliśmy fajkę pokoju i
wyruszyliśmy w drogę.
III zadanie
Pomoce: "wąż" wiszący pod sufitem.
- Przed wami śpiący wąż - anakonda,
przejdźcie obok niego niepostrzeżenie.
(Odzwierciedlanie za pomocą mimiki,
gestu, własnych przeżyć.)
IV zadanie
Pomoce: wąż, papierowe strzały, łuki.
- Wąż anakonda poruszył się, trzeba go
odstraszyć.
Zadaniem Indian było trafić papierową
strzałą w wiszącego pod sufitem węża.
V zadanie
Pomoce: chusta do zabaw według peda­
gogiki zabawy.
- Indianie, czy czujecie, jak wam burczy
w brzuchu? Czas na łowy w rzece Amazon­
ce.
Zabawy z chustą według pedagogiki za­
bawy.
- Usiądźcie na ziemi z chustą (to woda
Amazonki) i wytwarzajcie fale za pomocą ru­
chu chusty, chłońcie oczami ten widok.
Dwoje Indian turla się po falach na drugą
stronę Amazonki.
Połowy Indian.
Indianin łowiący znajduje się na chuście,
uciekająca "ryba" pod chustą, pozostali In­
dianie trzymają mocno brzeg chusty i robią
silne fale.
I zadanie
Pomoce: ławeczka
- Oto przed wami największa rzeka świa-
292
240817015.002.png
VI zadanie
Pomoce: ślady naklejone na podłodze.
* Taniec po śladach.
Taniec wykonują wszyscy Indianie przy
rytmach indiańskiej muzyki.
(Percepcja wzrokowa, zdolność transfe­
ru: widzieć- iść naprzód, indywidualność -
przynależność do grupy.)
Podczas tańca Indianka niepostrzeżenie
schowała się pod pudełkiem - zabawa pt.
"Kogo brakuje?"
(Zapamiętywanie, obraz grupy, umiejęt­
ność oczekiwania.)
VIII - Wszystkie zadania wykonaliście
wspaniale - zasługujecie na miano prawdzi­
wych Indian, - wręczenie medali.
Odszukanie prezentu od Indiańskiego
Pióra - (były to słodycze).
VII zadanie
Taniec integracyjny według pedagogiki
zabawy pt. "Swing w uliczce" (USA).
DANUTA PIOTROWSKA
W PRAWDZIWYM TEATRZE
W Przedszkolu nr 16 w Gdyni, w którym
pracuję, ogromny nacisk kładziemy na spo­
tkania dzieci ze sztuką teatralną. Odbywały
się one bardzo często, przynajmniej raz, dwa
razy w miesiącu.
scenki, w których mogły sprawdzić swoje
umiejętności aktorskie.
Okazało się wówczas, że bycie aktorem
wcale nie jest takie proste. Czasami widzo­
wie nie potrafili właściwie zinterpretować
scenki granej tylko za pomocą gestów... Były
brawa, był śmiech, była radość, bo dzieci
bardzo lubią przebierać się, malować czy
naśladować wymyślone postaci z bajek. Lu­
bią też się z nimi utożsamiać, lubią prezento­
wać przed rówieśnikami swoje umiejętności...
I kiedy zaproponowano naszym dzieciom,
aby wzięły udział w prawdziwym przedsta­
wieniu na prawdziwej scenie Teatru Miejskie­
go w Gdyni, radości nie było końca.
Zostaliśmy zaproszeni do udziału w prze­
glądzie Teatrzyków Dziecięcych organizowa­
nym z okazji 70-lecia Gdyni. Na pytanie, czy
chciałyby wziąć udział w przedstawieniu te­
atralnym - dzieci jednogłośnie powiedziały, że
tak.
Dzieci miały i nadai mają okazję brać
udział w przedstawieniach organizowanych
na terenie placówki. Repertuar teatralny, z
którym miały okazję się zapoznać, był róż­
norodny. Gościliśmy w przedszkolu teatrzyk
kukiełkowy, teatr lalek, teatrzyk logopedycz­
ny, pantomimy, teatr jednego aktora, innym
razem uczniowie z zaprzyjaźnionej szkoły
prezentowali swój dorobek.
Gościliśmy również w naszej placówce
aktora, który zapoznawał dzieci z tą trudną
sztuką. Zaprezentował teatr od strony kulis -
czyli to, czego widz oglądający sztukę nie
widzi. Dzieci z radością brały udział w zaba­
wach, które wpływały na poprawną wymowę
• bo przecież dykcja aktora musi być niena­
ganna. Zapoznały się też z trudną sztuką
charakteryzacji: wykonując samodzielnie
makijaż mogły się przekonać, iż wcale nie tak
łatwo jest ucharakteryzować się na daną po­
stać. Brały także udział w zabawach, które
miały nauczyć je prawidłowego poruszania
się po scenie, próbowały odgrywać krótkie
Czekała nas ciężka praca. Zaczęliśmy od
scenariusza, który opracowaliśmy sami, od
piosenek, które trzeba było bądź napisać,
bądź też odpowiednio dobrać, ale po kilku
dniach intensywnej pracy wszystko było go­
towe. Wspólnie rozdzieliliśmy role starając
się, aby każde dziecko brało czynny udział
w przedstawieniu. Rozpoczęła się zabawa w
293
240817015.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin