051.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 51

ADAMOWIE PLANETARNI

W czasie trwania systemu sprawiedliwości Księcia Planetarnego, człowiek prymitywny

dociera do granic naturalnego, ewolucyjnego rozwoju i to osiągnięcie biologiczne jest

znakiem dla Władcy Systemu, żeby wysłał na taki świat drugą klasę synostwa –

udoskonalaczy biologicznych. Ta klasa synostwa, a jest ich dwoje – Materialny Syn i

Córka – znana jest na planecie przeważnie jako Adam i Ewa. Adam jest pierwszym

Synem Materialnym w Satanii a ci, którzy idą do światów systemu jako udoskonalacze

biologiczni, zawsze noszą imię pierwszego i oryginalnego Syna ich unikalnej klasy.

Synowie ci są materialnym darem Syna Stwórcy dla zamieszkałych światów.

Pozostają na planecie, do której są przydzieleni razem z Księciem Planetarnym, przez

cały ewolucyjny cykl takiej sfery. Przedsięwzięcie takie, na świecie posiadającym Księcia

Planetarnego, nie jest wielkim ryzykiem, jednak na renegackiej planecie, domenie bez

duchowego władcy i pozbawionej łączności międzyplanetarnej, misja taka obfituje w

poważne niebezpieczeństwa.

Choć nie możecie oczekiwać informacji o wszystkim, co dotyczy pracy tych Synów

na wszystkich światach w Satanii i w innych systemach, inne przekazy opiszą

dokładniej życie i doświadczenia ciekawej pary, Adama i Ewy, którzy przybyli z

korpusu udoskonalaczy biologicznych z Jerusem, aby usprawnić rasy Urantii. Choć

idealny plan doskonalenia waszych rodzimych ras zakończył się niepowodzeniem,

mimo to misja Adama nie była daremna; Urantia w znacznym stopniu skorzystała z

daru Adama i Ewy a w radach na wysokości ich dzieło nie jest uznawane za zupełnie

stracone.

1. POCHODZENIE I NATURA MATERIALNYCH SYNÓW BOGA

Materialni, albo płcią obdarzeni Synowie i Córki, są potomstwem Syna Stwórcy;

Matka Duch Wszechświata nie bierze udziału w tworzeniu tych istot, które mają

działać jako udoskonalacze materialni na światach ewolucyjnych.

Materialna klasa synostwa nie jest jednorodna we wszechświecie lokalnym. W

każdym systemie lokalnym Syn Stwórcy stwarza tylko jedną parę tych istot; te pierwsze

pary są zróżnicowane w swej naturze, dostosowane do form życia poszczególnych

systemów. Jest to warunek konieczny, ponieważ inaczej potencjał rozrodczy Adamów

nie działałby razem z tym, który jest charakterystyczny dla rozwijających się istot

śmiertelnych danego systemu. Adam i Ewa, którzy przybyli na Urantię, pochodzili od

pierwszej pary Materialnych Synów z Satanii.

Synowie Materialni są różnego wzrostu, od około dwu i pół do trzech metrów, a ich

ciała promieniują poświatą barwy fioletowej. Podczas gdy materialna krew krąży w ich

materialnych ciałach, są oni dodatkowo uzupełniani boską energią i nasyceni

niebiańską światłością. Materialni Synowie (Adamowie) i Materialne Córki (Ewy) są

równi jedno drugiemu, różnią się tylko organami rozrodczymi i pewnym

wyposażeniem chemicznym. Są równi, ale zróżnicowani, są mężczyzną i kobietą – tym

samym dopełniają się – przeznaczeni są do służby parami we wszystkich prawie

zadaniach.

Sposób odżywiania Synów Materialnych jest podwójny; naprawdę są podwójni w

swej naturze i budowie, pobierają zmaterializowaną energię tak jak to czynią istoty

fizyczne danych domen, podczas gdy swą nieśmiertelną egzystencję zawdzięczają

wyłącznie automatycznemu pobieraniu pewnych, podtrzymujących ich energii

kosmicznych. Jeśli zawiodą na pewnej przydzielonej im misji, albo, kiedy świadomie i

rozmyślnie się zbuntują, zostają odizolowani jako klasa synostwa, odcięci od

wszechświatowego źródła światłości i życia. Stają się wtedy praktycznie istotami

materialnymi; muszą iść drogą materialnego życia na tym świecie, gdzie prowadzą swą

misję i zmuszeni są do zwrócenia się do sądów wszechświata o osądzenie. Wreszcie

materialna śmierć kończy planetarną drogę tak niefortunnego i niemądrego,

Materialnego Syna i Córki.

Pierwsi, bezpośrednio stworzeni Adam i Ewa, są nieśmiertelni i jest to ich naturalny

dar, tak jak wszystkich innych klas synostwa wszechświata lokalnego, ale ich synowie i

córki charakteryzują się redukcją nieśmiertelności. Pierwsza para nie może przenieść

cech nie uwarunkowanej nieśmiertelności na swoich zrodzonych synów i córki. Ich

potomstwo uzależnione jest od nieprzerwanej, intelektualnej synchronizacji z

obwodem grawitacji umysłowej Ducha, aby mogło kontynuować życie. Od powstania

systemu Satanii, utracono trzynastu Planetarnych Adamów, podczas buntu i na skutek

odstępstwa, jak również 681.204 pełniących niższe funkcje. Większość tych odstępstw

nastąpiła w okresie buntu Lucyfera.

Synowie Materialni nie mają Dostrajaczy Myśli, kiedy żyją jako stali obywatele

stolic systemów, jak również podczas swej działalności na misjach zstępowania do

planet ewolucyjnych, ale właśnie dzięki takiej służbie mogą uzyskać empiryczne

warunki do zamieszkania przez Dostrajacza i drogi wznoszenia się do Raju. Te

unikalne i wyjątkowo pożyteczne istoty są ogniwem łączącym świat duchowy i

materialny. Skoncentrowani są w zarządzie systemu, gdzie się rozmnażają i żyją jako

materialni obywatele tej domeny i stąd są wysyłani do światów ewolucyjnych.

W odróżnieniu od innych, stworzonych Synów na służbie planetarnej, materialna

klasa synostwa nie jest z natury niewidzialna dla istot materialnych, takich jak

mieszkańcy Urantii. Ci Synowie Boga mogą być widziani i rozumiani przez istoty

czasu, naprawdę mogą żyć pośród nich, mogą nawet rozmnażać się z nimi, chociaż

taka rola doskonalenia biologicznego przypada zazwyczaj potomstwu Planetarnych

Adamów.

Na Jerusem, lojalne dzieci każdego Adama i Ewy są nieśmiertelne, ale potomstwo

Materialnego Syna i Córki, spłodzone po ich przybyciu na planetę ewolucyjną, nie jest

w takim samym stopniu zabezpieczone przed naturalną śmiercią. Następuje pewna

zmiana w mechanizmach przekazywania życia, kiedy ci Synowie zostają ponownie

zmaterializowani, aby się mogli rozmnażać na świecie ewolucyjnym. Nosiciele Życia

celowo pozbawiają Planetarnych Adamów i Ewy zdolności rodzenia nie umierających

synów i córek. Jeśli Adam i Ewa nie popełnią odstępstwa od misji planetarnej, mogą

żyć przez czas nieograniczony, jednak w zakresie pewnych limitów, ich dzieci

charakteryzują się malejącą długowiecznością z każdym kolejnym pokoleniem.

2. PRZEMIESZCZANIE SIĘ PLANETARNYCH ADAMÓW

Po otrzymaniu wiadomości, że kolejny zamieszkały świat osiągnął szczyt swej

ewolucji materialnej, Władca Systemu zwołuje w stolicy systemu korpus Materialnych

Synów i Córek i po omówieniu potrzeb takiego świata ewolucyjnego, dwoje z grupy

ochotników – Adam i Ewa ze starszego korpusu Synów Materialnych – zostają wybrani

do wykonania zadania; zapadają w głęboki sen, przygotowujący ich do objęcia

serafinem i do przelotu z ich domu wspólnej służby do nowej domeny, do nowych

możliwości i nowych niebezpieczeństw.

Adamowie i Ewy są istotami częściowo materialnymi i jako tacy nie mogą być

przenoszeni przez serafina. Muszą się poddać dematerializacji w stolicy systemu,

zanim zostaną objęci serafinem i przeniesieni do świata im przydzielonego. Serafini

transportujący potrafią wprowadzić takie zmiany w Synach Materialnych, jak również

w innych częściowo materialnych istotach, aby umożliwić objęcie ich serafinem a tym

samym transport przez przestrzeń z jednego świata czy systemu do drugiego.

Przygotowania do tego transportu zajmują mniej więcej trzy dni standardowego czasu,

a Nosiciele Życia muszą pomóc odtworzyć taką zdematerializowaną istotę do

normalnej egzystencji, kiedy przybędzie do celu podróży seraficznym transportem.

Podczas gdy istnieje technika dematerializacji, przygotowująca Adamów do ich

przeniesienia z Jerusem do światów ewolucyjnych, nie ma odpowiedniej metody, która

umożliwiałaby ich zabranie z tych światów, chyba, że cała planeta musi zostać

opróżniona, kiedy to robi się specjalne, awaryjne instalacje techniki dematerializacyjnej

dla całej, zdatnej do ocalenia populacji. Gdyby jakaś katastrofa materialna zagrażała

planetarnej siedzibie rozwijającego się gatunku, Melchizedecy i Nosiciele Życia

zainstalowaliby urządzenia dematerializacyjne dla wszystkich istot o właściwościach

wiecznego życia, i seraficznym transportem istoty te byłyby zabrane do nowego świata,

przygotowanego do kontynuacji ich egzystencji. Ewolucja gatunku ludzkiego, raz

rozpoczęta na świecie w przestrzeni kosmicznej, musi postępować zupełnie niezależnie

od materialnego istnienia planety, choć skądinąd nie jest zamierzone, żeby podczas

trwania epok ewolucyjnych Planetarny Adam i Ewa opuszczali wybrany przez nich

świat.

Po przybyciu do planety docelowej, Materialny Syn i Córka zostają ponownie

zmaterializowani pod kierownictwem Nosicieli Życia. Cały ten proces zajmuje od

dziesięciu do dwudziestu ośmiu dni czasu Urantii. Stan nieświadomości, seraficznej

drzemki, trwa przez cały ten okres odtwarzania. Kiedy ponowne składanie

materialnego organizmu jest zakończone, Materialny Syn i Córka zamieszkują w swych

nowych domach i na swoich nowych światach, praktycznie tacy sami, jacy byli, zanim

poddali się procesowi dematerializacji na Jerusem.

3. MISJE ADAMICZNE

Na zamieszkałych światach Materialni Synowie i Córki budują swe własne domy w

ogrodach, po pewnym czasie z pomocą własnych dzieci. Miejsce na ogród zostaje

zazwyczaj wybrane przez Księcia Planetarnego a jego cielesny personel wykonuje wiele

wstępnych prac przygotowawczych, z pomocą wielu z zaawansowanych plemion

rodzimych.

Ogrody Eden są tak nazywane na cześć Edentii, stolicy konstelacji, ponieważ są one

odzwierciedleniem botanicznego piękna świata stołecznego Najwyższych Ojców. Takie

domy ogrodowe są zazwyczaj lokalizowane w odosobnionym rejonie strefy

podzwrotnikowej. Na przeciętnym świecie są to wspaniałe dzieła sztuki. Na podstawie

fragmentarycznego sprawozdania o takim przedsięwzięciu, niedokończonym na

Urantii, nie możecie wyrobić sobie opinii o tych pięknych ośrodkach kultury.

Potencjalnie, planetarny Adam i Ewa są szczytowym darem materialnej świetności

dla śmiertelnego gatunku. Głównym zadaniem tej pary przybyszów jest rozmnażanie

się oraz doskonalenie dzieci czasu. Nie następuje jednak natychmiastowe krzyżowanie

się pomiędzy ludźmi z ogrodu a tymi ze świata; przez wiele pokoleń Adam i Ewa

pozostają biologicznie oddzieleni od ewolucyjnych śmiertelników, kiedy to tworzą silną

rasę swej własnej klasy. Takie są początki rasy fioletowej na zamieszkałych światach.

Plany doskonalenia gatunku przygotowywane są przez Księcia Planetarnego i jego

personel a realizowane przez Adama i Ewę. Dlatego właśnie wasz Syn Materialny i jego

towarzyszka znaleźli się w bardzo niekorzystnej sytuacji, kiedy przybyli na Urantię.

Caligastia przeciwstawiał się misji adamicznej przebiegle i skutecznie; i pomimo tego,

że zarządzający komisarycznie Urantią Melchizedecy należycie ostrzegali, zarówno

Adama jak i Ewę, w sprawie planetarnych niebezpieczeństw związanych z obecnością

zbuntowanego Księcia Planetarnego, ten wielki buntownik chytrze podszedł Edeńską

parę i usidlił ją, co doprowadziło Adama i Ewę do sprzeniewierzenia się wyznaczonej

im misji widzialnych władców waszego świata. Zdradziecki Książę Planetarny

skompromitował waszego Adama oraz Ewę, ale nie udało mu się dołączyć ich do buntu

Lucyfera.

Pomocnicy planetarni, piąta klasa aniołów, przydzieleni są do misji adamicznej i

towarzyszą zawsze Planetarnym Adamom podczas ich światowej przygody;

przydzielony wstępnie ich korpus liczy zazwyczaj około stu tysięcy aniołów. Kiedy

urantiańskie dzieło Adama i Ewy zostało zaczęte przedwcześnie, gdy odstąpili oni od

ustalonego wcześniej planu, to właśnie jeden z seraficznych Głosów Ogrodu robił im

wymówki na temat ich karygodnego postępowania. Wasz opis tego zdarzenia jest

dobrą ilustracją zwyczaju przypisywania, w waszych tradycjach planetarnych, Panu

Bogu wszystkiego, co nadprzyrodzone. Z tego właśnie powodu Urantianie są często

zdezorientowani w sprawie natury Ojca Uniwersalnego, skoro słowa i działania

wszystkich współdziałających z nim i jemu podwładnych istot zostają generalnie

przypisywane jemu. W wypadku Adama i Ewy anioł ogrodu nie był nikim innym, jak

szefem pomocników planetarnych, pełniącym wtedy swe obowiązki. Serafin ten,

Solonia, ogłosił niepowodzenie boskiego planu i zażądał powrotu na Urantię

zarządców komisarycznych, Melchizedeków.

Z misją adamiczną są nieodmiennie związane wtórne istoty pośrednie. Tak jak w

przypadku cielesnego personelu Księcia Planetarnego, potomkowie Synów i Córek

Materialnych są dwu klas: ich dzieci materialne i wtórna klasa istot pośrednich. Ci

materialni, ale zazwyczaj niewidzialni opiekunowie planetarni, przyczyniają się

znacznie do rozwoju cywilizacji a nawet do przywoływania do porządku

nieposłusznych mniejszości, które mogą zechcieć powstrzymać rozwój społeczny i

postęp duchowy.

Nie należy mylić pośrednich wtórnych z ich klasą pierwotną, pochodzącą z czasów

bliższych przybyciu Księcia Planetarnego. Na Urantii, większość tych wcześniejszych

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: