033.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 33

ADMINISTRACJA WSZECHŚWIATA LOKALNEGO

P odczas gdy nie mamy wątpliwości, że Ojciec Uniwersalny rządzi swym rozległym

stworzeniem, w administracji wszechświata lokalnego działa on przez osobę Syna

Stwórcy. Ojciec nie działa osobiście w administracji wszechświata lokalnego. Te sprawy

zostały powierzone Synowi Stwórcy i Matce Duchowi wszechświata lokalnego, jak

również licznym ich dzieciom. Plany, zasady postępowania oraz czynności

administracyjne wszechświata lokalnego są formułowane i wprowadzane w życie przez

tego Syna, który będąc związany ze współpracującym z nim Duchem, oddał moc

wykonawczą Gabrielowi a prawo sądzenia Ojcom Konstelacji, Władcom Systemu i

Książętom Planetarnym.

1. MICHAŁ Z NEBADONU

Nasz Syn Stwórcy jest uosobieniem 611.121-szej oryginalnej idei nieskończonej

tożsamości, pochodzącej równocześnie od Ojca Uniwersalnego i Wiecznego Syna.

Michał z Nebadonu jest „jednorodzonym Synem”, uosabiającym 611.121-szą

wszechświatową ideę boskości i nieskończoności. Jego główna siedziba znajduje się w

trojakiej rezydencji ze światła na Salvingtonie. Mieszkanie to zostało tak zamówione,

gdyż Michał żył życiem wszystkich trzech stadiów bytu istoty inteligentnej: duchowym,

morontialnym i materialnym. Czasem nazywa się go Chrystusem Michałem, z powodu

imienia, związanego z siódmym i ostatnim obdarzeniem dokonanym przez niego na

Urantii.

Nasz Syn Stwórcy nie jest Wiecznym Synem, nie jest egzystencjalnym, rajskim

towarzyszem Ojca Uniwersalnego i Nieskończonego Ducha. Michał z Nebadonu nie

jest członkiem Rajskiej Trójcy. Tym niemniej wasz Syn-Mistrz w swojej domenie

posiada wszystkie te Boskie atrybuty i moce, jakie Wieczny Syn sam mógłby przejawiać,

gdyby rzeczywiście przebywał na Salvingtonie i działał w Nebadonie. Michał posiada

nawet dodatkową moc i władzę, ponieważ uosabia nie tylko Wiecznego Syna, ale

również w pełni reprezentuje i rzeczywiście ucieleśnia obecność osobowości Ojca

Uniwersalnego, dla tego wszechświata lokalnego oraz w tym wszechświecie.

Reprezentuje nawet Ojca-Syna. Takie związki wzajemne czynią z Syna Stwórcy

najpotężniejszego, najbardziej wszechstronnego i wpływowego ze wszystkich boskich

istot, zdolnego do bezpośredniego zarządzania ewolucyjnymi wszechświatami i do

osobistych kontaktów z niedojrzałymi istotami stworzonymi.

Nasz Syn Stwórcy rozpościera z zarządu wszechświata lokalnego taką samą moc

przyciągania duchowego – grawitacji duchowej – jaką miałby Wieczny Syn z Raju,

gdyby osobiście przebywał na Salvingtonie a nawet więcej; ten Syn Wszechświatowy

jest także uosobieniem Ojca Uniwersalnego dla wszechświata Nebadonu. Synowie

Stwórcy są osobowymi centrami sił duchowych Rajskiego Ojca-Syna. Synowie Stwórcy

są końcowym zogniskowaniem mocy-osobowości potężnych atrybutów czasowo-

przestrzennych Boga Siedmiorakiego.

Syn Stwórcy jest namiestnikiem-uosobieniem Ojca Uniwersalnego, jest partnerem

Wiecznego Syna w boskości i stwórczym współpracownikiem Nieskończonego Ducha.

Dla naszego wszechświata i dla wszystkich jego zamieszkałych światów Syn Władca jest,

praktycznie rzecz biorąc, Bogiem. Uosabia on wszystko to z Rajskich Bóstw, co

rozwijający się śmiertelnicy mogą odpowiednio zrozumieć. Ten właśnie Syn i jego

towarzyszka Duch, są waszymi stwórczymi rodzicami. Dla was Michał, Syn Stwórcy,

jest osobowością najwyższą, a Wieczny Syn jest dla was supernajwyższą, nieskończoną

osobowością Bóstwa.

W osobie Syna Stwórcy mamy władcę i boskiego rodzica, który jest tak samo

potężny, efektywny i dobroczynny, jak byłby Ojciec Uniwersalny i Wieczny Syn, gdyby

obaj przebywali na Salvingtonie i zajmowali się administracją wszechświata Nebadonu.

2. WŁADCA NEBADONU

Gdy obserwuje się Synów Stwórcy, można zauważyć, że niektórzy bardziej

przypominają Ojca, niektórzy Syna, podczas gdy jeszcze inni mają po równo cech obu

nieskończonych rodziców. Nasz Syn Stwórcy bardzo wyraźnie przejawia cechy i

atrybuty, przypominające Wiecznego Syna.

Michał postanowił zorganizować nasz wszechświat lokalny a teraz rządzi w nim

niepodzielnie. Jego osobista władza ograniczona jest tylko przez istniejące uprzednio

obwody grawitacji, zogniskowane w Raju, oraz przez klauzulę Pradawnych Czasu z

rządu superwszechświata, dotyczącą wszystkich ostatecznych sądów wykonawczych

związanych z likwidacją osobowości. Osobowość jest darem samego Ojca, ale Synowie

Stwórcy, za aprobatą Wiecznego Syna, mogą inicjować nowe modele istot a przy

roboczej współpracy swych towarzyszek-Duchów, mogą próbować nowych

przekształceń energii-materii.

Michał jest uosobieniem Rajskiego Ojca-Syna dla wszechświata lokalnego Nebadonu

i w tym wszechświecie; kiedy zatem Stwórcza Matka Duch, reprezentująca

Nieskończonego Ducha we wszechświecie lokalnym, podporządkowała się Chrystusowi

Michałowi, gdy wrócił z końcowego obdarzenia Urantii, Syn-Mistrz przejął tym samym

„całą władzę w niebie i na ziemi”.

Podporządkowanie się Boskich Opiekunek Synom Stwórcy z wszechświatów

lokalnych ustanawia tych Synów-Mistrzów osobowymi powiernikami skończenie

przejawiającej się boskości Ojca, Syna i Ducha, podczas gdy praktyki obdarzenia w

charakterze istoty stworzonej kwalifikują Michałów do wyrażania empirycznej boskości

Istoty Najwyższej. Żadna inna istota we wszechświatach nie wyczerpuje w ten sposób,

osobiście, potencjałów obecnego, skończonego doświadczenia i żadna inna istota we

wszechświatach nie posiada takich warunków do sprawowania samodzielnej władzy.

Chociaż zarząd Michała oficjalnie jest na Salvingtonie, w stolicy Nebadonu, Michał

spędza sporo czasu na odwiedzaniu zarządów konstelacji i systemów a nawet

poszczególnych planet. Czasami podróżuje do Raju a często do Uversy, gdzie odbywa

narady z Pradawnymi Czasu. Kiedy jest poza Salvingtonem, jego miejsce zajmuje

Gabriel, który działa wtedy jako regent wszechświata Nebadonu.

3. SYN I DUCH WSZECHŚWIATA

Chociaż Nieskończony Duch przenika wszystkie wszechświaty czasu i przestrzeni,

działa on z zarządu każdego wszechświata lokalnego, jako specjalne zogniskowanie,

zdobywając wszystkie cechy osobowości dzięki stwórczej współpracy z Synem Stwórcy.

Tak dalece, jak to dotyczy wszechświata lokalnego, autorytet administracyjny Syna

Stwórcy jest najwyższy; Nieskończony Duch, jako Boska Opiekunka, współpracuje z

nim w całej pełni, będąc jego partnerką.

Matka Duch Wszechświata z Salvingtonu, pomagająca Michałowi w nadzorowaniu

i zarządzaniu Nebadonem, pochodzi z szóstej grupy Duchów Najwyższych i jest

611.121-szą z tej klasy. Zaofiarowała się towarzyszyć Michałowi w momencie jego

zwolnienia od rajskich zobowiązań i odtąd zawsze działa razem z nim, podczas

stwarzania i administracji jego wszechświata.

Mistrz-Syn Stwórcy jest indywidualnym władcą swego wszechświata, ale we

wszystkich szczegółach tych rządów Duch Wszechświata rządzi razem z Synem.

Podczas gdy Duch zawsze uznaje Syna za monarchę i władcę, Syn zawsze przyznaje

Duchowi partnerską pozycję i jednakową władzę we wszystkich sprawach ich domeny.

Syna Stwórcy, w całym jego obdarzaniu miłością i życiem, nieustannie i zawsze

doskonale podtrzymuje i mądrze wspomaga wszechmądry i zawsze wierny Duch

Wszechświata oraz cały różnorodny orszak jej anielskich osobowości. Boska

Opiekunka jest w rzeczywistości matką duchów i osobowości duchowych, zawsze

obecną i wszechmądrą doradczynią Syna Stwórcy, wiernym i prawdziwym przejawem

Rajskiego, Nieskończonego Ducha.

Syn działa jako ojciec w swoim wszechświecie lokalnym. Duch, jak mogą to

rozumieć istoty śmiertelne, odgrywa rolę matki i zawsze pomaga Synowi, a jest ona na

wieczność niezastąpiona w administracji wszechświata. W wypadku buntu, tylko Syn i

związani z nim Synowie mogą działać, jako wybawiciele. Duch nigdy nie może się

przeciwstawiać buntowi czy bronić władzy, ale Duch zawsze podtrzymuje Syna we

wszystkim, co musi on przeżyć w czasie prób stabilizacji rządu i utrzymania władzy na

światach splamionych przez zło lub zdominowanych przez grzech. Tylko Syn może

odzyskać dzieło razem z Duchem stworzone, ale żaden Syn nie mógłby się spodziewać

końcowego sukcesu bez ustawicznej współpracy Boskiej Opiekunki oraz jej rozległego

grona duchowych pomocnic, córek Boga, tak wiernie i dzielnie trudzących się dla

dobra śmiertelnych ludzi i dla chwały swych boskich rodziców.

Gdy Syn Stwórcy zakończy siódme i ostatnie obdarzenie w charakterze istoty

stworzonej, dla Boskiej Opiekunki kończy się niepewność, wynikająca z okresowego

odosobnienia i ta wszechświatowa pomocnica Syna zdobywa na zawsze pewność i

kontrolę. To właśnie podczas osadzenia na tronie Syna Stwórcy, jako Syna-Mistrza,

przy tej uroczystości nad uroczystościami, Duch Wszechświata po raz pierwszy

publicznie potwierdza, przed zgromadzonymi zastępami, podporządkowanie się

Synowi, zobowiązując się do wierności i posłuszeństwa. Wydarzenie takie miało

miejsce w Nebadonie, kiedy Michał wrócił do Salvingtonu, po tym jak obdarzył sobą

Urantię. Nigdy, przed tym doniosłym wydarzeniem, Duch Wszechświata nie

potwierdził podporządkowania się Synowi Wszechświata i aż do momentu tego,

dobrowolnego zrzeczenia się przez Ducha mocy i władzy, nie mogło być prawdziwe

oświadczenie o Synu, że „dana mu jest wszelka moc na niebie i na ziemi”.

Michał z Nebadonu, po tym jak Stwórcza Matka Duch przyrzekła się jemu

podporządkować, szlachetnie uznał swą wieczną zależność od towarzyszącego mu

Ducha, ustanawiając Ducha wspólnym władcą swych wszechświatowych domen,

żądając od wszystkich istot razem przez nich stworzonych zobowiązania lojalności

wobec Ducha, takiej, jaką mają wobec Syna; i została wydana i rozpowszechniona

ostateczna „Proklamacja równości”. Syn, chociaż jest władcą wszechświata lokalnego,

ogłosił światom fakt równości z nim Ducha we wszystkich własnościach osobowości i

atrybutach boskiego charakteru. I to stało się transcendentalnym wzorem organizacji

rodziny i rządu, nawet dla skromnych istot ze światów w przestrzeni. To właśnie

stanowi, w funkcjonowaniu i w prawdzie, wzniosły ideał rodziny i ludzkiej instytucji

dobrowolnego małżeństwa.

Syn i Duch przewodzą teraz wszechświatowi, tak jak ojciec i matka czuwają nad swą

rodziną, złożoną z synów i córek i jej służą. Jest zupełnie poprawne odnosić się do

Ducha Wszechświata jako do stwórczej towarzyszki Syna Stwórcy oraz traktować istoty

z poszczególnych domen jako ich synów i córki – jako wielką i wspaniałą rodzinę, ale

taką, co ma ogromne obowiązki i nigdy nie ustaje w opiece.

Syn zapoczątkowuje stwarzanie określonych rodzajów dzieci wszechświatowych,

podczas gdy Duch odpowiedzialny jest wyłącznie za powołanie do bytu licznych klas

osobowości duchowych, które sprawują opiekę i służą pod kierownictwem i

przewodnictwem tej właśnie Matki-Ducha. Przy stwarzaniu innych rodzajów

osobowości wszechświatowych, zarówno Syn jak i Duch działają razem, a w każdym

akcie stwórczym jedno nie czyni nic bez porady i aprobaty drugiego.

4. GABRIEL – GŁÓWNY ADMINISTRATOR

Gwiazda Jasna i Poranna jest uosobieniem pierwszej idei tożsamości i ideału

osobowości, jaka została poczęta przez Syna Stwórcy oraz przejaw Nieskończonego

Ducha we wszechświecie lokalnym. Cofając się wstecz, do wczesnych dni wszechświata

lokalnego, do czasów przed zespoleniem Syna Stwórcy i Matki Ducha więzią związku

stwórczego, do czasów przed rozpoczęciem stwarzania wszechstronnej rodziny synów i

córek, pierwszy wspólny akt wczesnych i dobrowolnych związków tych dwu Boskich

osób przyniósł w rezultacie stworzenie najwyższej osobowości duchowej Syna i Ducha,

Gwiazdy Jasnej i Porannej.

W każdym wszechświecie lokalnym stwarzana jest tylko jedna taka istota, pełna

mądrości i majestatu. Ojciec Uniwersalny i Wieczny Syn mogą stwarzać i stwarzają

nieograniczoną ilość Synów, dorównujących im boskością, ale Synowie ci, w związku z

Córkami Nieskończonego Ducha, mogą stwarzać w każdym wszechświecie tylko jedną

Gwiazdę Jasną i Poranną, istotę podobną do nich samych, mającą pod dostatkiem cech

wziętych z ich natur, ale nie z ich stwórczych prerogatyw. Gabriel z Salvingtonu jest w

swej boskości i naturze taki jak Syn Wszechświata, chociaż jest znacznie ograniczony w

atrybutach Bóstwa.

Pierworodny syn rodziców nowego wszechświata jest osobowością unikalną,

posiadającą wiele wspaniałych cech, niezbyt wyraźnie dostrzegalnych u obojga

rodziców; jest istotą o niebywałej wszechstronności i bardzo utalentowaną. Ta

niebiańska osobowość posiada boską wolę Syna, połączoną z twórczą wyobraźnią

Ducha. Myśli i działania Gwiazdy Jasnej i Porannej zawsze będą w pełni reprezentować

zarówno Syna Stwórcy jak i Stwórczego Ducha. Istota taka dobrze potrafi zrozumieć

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: