014.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 14

WSZECHŚWIAT CENTRALNY I BOSKI

D oskonały i Boski wszechświat zajmuje centrum całego stworzenia; jest to wieczne jądro, wokół

którego krążą rozległe wszechświaty czasu i przestrzeni. Raj jest gigantyczną, centralną Wyspą,

absolutnie stabilną, która spoczywa nieruchomo dokładnie w sercu wspaniałego, wiecznego

wszechświata. Centralna rodzina planetarna zwana jest Havoną i jest znacznie oddalona od

wszechświata lokalnego Nebadonu. Posiada ona olbrzymie rozmiary i wręcz niewiarygodnie

wielką masę a składa się z miliarda sfer o niewyobrażalnym pięknie i wspaniałym majestacie,

jednak prawdziwa wielkość tej rozległej kreacji przekracza zdolność zrozumienia ludzkiego

umysłu.

Jest to jedno i jedyne w swoim rodzaju, niezmienne, doskonałe i stabilne zagęszczenie

światów. Wszechświat ten jest w całości stworzony i doskonały, to nie jest przedsięwzięcie

ewolucyjne. Jest to wieczny rdzeń doskonałości, wokół którego wszechświaty krążą

nieskończonym korowodem i stanowią gigantyczny eksperyment ewolucyjny, śmiałe

przedsięwzięcia Synów Stwórcy tego Boga, który pragnie powielić w czasie i pomnożyć w

przestrzeni wzorowy wszechświat, ideał Boskiej pełni, najwyższej ostateczności, ostatecznej

rzeczywistości i wiecznej doskonałości.

1. SYSTEM RAJ-HAVONA

Od peryferii Raju do wewnętrznych granic siedmiu superwszechświatów występuje siedem

różnych stanów przestrzeni i ruchu:

1. Spokojne strefy przestrzeni pośredniej, stykające się z Rajem.

2. Zgodny z ruchem wskazówek zegara korowód światów, trzech orbit Raju i siedmiu orbit

Havony.

3. Częściowo spokojne strefy przestrzeni, oddzielające orbity Havony od ciemnych ciał

grawitacyjnych wszechświata centralnego.

4. Wewnętrzny, poruszający się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, pas

ciemnych ciał grawitacyjnych.

5. Druga unikalna strefa przestrzeni, rozdzielająca dwa kosmiczne tory krążenia ciemnych

ciał grawitacyjnych.

6. Zewnętrzny pas ciemnych ciał grawitacyjnych, krążących zgodnie z kierunkiem

wskazówek zegara dookoła Raju.

7. Trzecia strefa przestrzeni – strefa względnie spokojna – rozdzielająca zewnętrzny pas

ciemnych ciał grawitacyjnych od najbardziej wewnętrznych orbit siedmiu superwszechświatów.

Miliard światów Havony jest rozłożonych na siedmiu koncentrycznych orbitach,

bezpośrednio otaczających trzy orbity satelitów Raju. Ponad trzydzieści pięć milionów światów

jest na najbardziej wewnętrznej orbicie Havony i ponad dwieście czterdzieści pięć milionów na

najbardziej zewnętrznej, z proporcjonalną liczbą światów pośrodku. Każda orbita jest inna, ale

wszystkie one są doskonale zrównoważone i znakomicie zorganizowane a każda z nich

przesycona jest wyspecjalizowanym reprezentantem Nieskończonego Ducha, jednym z Siedmiu

Duchów Orbit. Nieosobowy Duch, w dodatku do innych funkcji, koordynuje bieg spraw

niebiańskich na każdej orbicie.

Orbity planet Havony nie układają się warstwowo; ich światy podążają uporządkowanym

korowodem jeden za drugim. Wszechświat centralny krąży wokół stacjonarnej Wyspy Raj w

jednej, rozległej płaszczyźnie, składającej się z dziesięciu współśrodkowych, stabilnych zespołów

– trzech orbit sfer Raju i siedmiu orbit światów Havony. Fizycznie biorąc, orbity Havony i Raju

stanowią jeden i ten sam system, podział wynika z ich segregacji funkcjonalnej i

administracyjnej.

Czasu nie liczy się w Raju; sekwencja kolejnych zdarzeń jest nieodłączna pojmowaniu tych,

którzy są rodowitymi mieszkańcami centralnej Wyspy. Jednak czas związany jest z orbitami

Havony i licznymi istotami na nich przebywającymi, zarówno niebiańskiego jak i ziemskiego

pochodzenia. Każdy świat Havony ma swój czas lokalny, ustalony przez jego obieg. Wszystkie

światy na danej orbicie mają taką samą długość roku, ponieważ krążą równomiernie wokół Raju

a długość roku planetarnego zmniejsza się, od orbity najbardziej zewnętrznej do najbardziej

wewnętrznej.

Oprócz czasu obiegu po orbicie Havony, istnieje standartowy dzień Raju-Havony oraz inne

określania czasowe, ustalane na siedmiu rajskich satelitach Nieskończonego Ducha i stamtąd

wysyłane. Standartowy dzień Raju-Havony oparty jest na tym upływie czasu, jaki jest potrzebny

do dokonania jednego obiegu dookoła Wyspy Raj przez planetarne mieszkania, znajdujące się

na pierwszej albo wewnętrznej orbicie Havony i chociaż ich prędkość jest ogromna, dzięki ich

położeniu pomiędzy ciemnymi ciałami grawitacyjnymi a gigantycznym Rajem, potrzeba prawie

tysiąca lat, aby te sfery dopełniły swego obiegu. Bezwiednie czytaliście prawdę, gdy oczy wasze

spoczęły na wypowiedzi: „Bo tysiąc lat w oczach Boga jest jak dzień, który minął, niby straż

nocna”. Jeden dzień Raju-Havony jest tylko o siedem minut, trzy i jedna ósma sekundy krótszy,

niż tysiąc lat obecnego kalendarza Urantii, opartego na roku przestępnym.

Ten dzień Raju-Havony jest standartową jednostką czasu dla siedmiu superwszechświatów,

chociaż każdy z nich zachowuje swoje własne, wewnętrzne standardy czasowe.

Na krańcach rozległego wszechświata centralnego, daleko poza siódmym pasem światów

Havony, krąży niewiarygodna ilość olbrzymich, ciemnych ciał grawitacyjnych. Ten bezmiar

ciemnych mas pod wieloma względami nie przypomina wcale innych ciał niebieskich; nawet w

swej formie są one bardzo odmienne. Ciemne ciała grawitacyjne ani nie odbijają ani nie

pochłaniają światła; nie reagują z fizyczno-energetycznym światłem i tak kompletnie okalają i

spowijają Havonę, jak gdyby ją skrywały przed wzrokiem nawet najbliższych, zamieszkałych

wszechświatów czasu i przestrzeni.

Unikalna szczelina przestrzenna rozdziela wielki pas ciemnych ciał grawitacyjnych na dwie

eliptyczne orbity. Wewnętrzny pas obraca się w kierunku przeciwnym ruchowi wskazówek

zegara; zewnętrzny obraca się w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Zmienne

kierunki ruchu, połączone z ogromnymi masami ciemnych ciał, tak dobrze wyrównują linie

grawitacji Havony, że czynią wszechświat centralny kreacją zrównoważoną fizycznie i doskonale

stabilną.

Wewnętrzny korowód ciemnych ciał grawitacyjnych uporządkowany jest cylindrycznie i

składa się z trzech krążących grup. Przekrój tej orbity mógłby ukazać trzy współśrodkowe okręgi

o prawie jednakowej gęstości. Zewnętrzna orbita ciemnych ciał grawitacyjnych zorganizowana

jest prostopadle do wewnętrznej, będąc dziesięć tysięcy razy wyższa niż orbita wewnętrzna.

Średnica pionowa zewnętrznej orbity jest pięćdziesiąt tysięcy razy większa od jej średnicy

poprzecznej.

Przestrzeń, leżąca pomiędzy dwoma orbitami ciał grawitacyjnych, jest unikalna , dlatego, że

niczego podobnego do niej nie można nigdzie indziej znaleźć, w całym szerokim wszechświecie.

Strefa ta charakteryzuje się ogromnymi ruchami falowymi, w górę i w dół, oraz jest przenikana

gigantyczną aktywnością energii nieznanego rodzaju.

Naszym zdaniem, nic podobnego do ciemnych ciał grawitacyjnych wszechświata centralnego

nie będzie cechowało przyszłej ewolucji poziomów przestrzeni zewnętrznej; uważamy te

naprzemianległe korowody ogromnych ciał, balansujących grawitację, za unikalne we

wszechświecie nadrzędnym.

2. STRUKTURA HAVONY

Istoty duchowe nie mieszkają w mglistej przestrzeni, nie przebywają na światach eterycznych,

osiedlone są na prawdziwych sferach o materialnej naturze, światach po prostu tak

rzeczywistych jak te, na których żyją śmiertelnicy. Światy Havony są rzeczywiste i autentyczne,

aczkolwiek ich tworzywo różni się od materialnej struktury planet w siedmiu

superwszechświatach.

Rzeczywistości fizyczne Havony reprezentują klasę organizacji energii, która różni się

radykalnie się od jakiejkolwiek innej, panującej w ewolucyjnych wszechświatach przestrzeni.

Energie Havony są trojakie; jednostki energii-materii superwszechświata zawierają dwojaki

ładunek energii, choć jedna forma energii istnieje w fazie ujemnej i dodatniej. Stworzenie

wszechświata centralnego jest trojakie (Trójca); stworzenie wszechświata lokalnego

(bezpośrednie) jest dwojakie, według Syna Stwórcy i Stwórczego Ducha.

Materia Havony składa się z kombinacji dokładnie tysiąca podstawowych pierwiastków

chemicznych oraz ze zrównoważonego funkcjonowania siedmiu form energii Havony. Każda z

tych podstawowych energii wykazuje siedem stadiów pobudzenia, tak że mieszkańcy Havony

reagują na czterdzieści dziewięć różnych bodźców zmysłowych. Innymi słowy, patrząc z czysto

fizycznego punktu widzenia, mieszkańcy wszechświata centralnego posiadają czterdzieści

dziewięć wyspecjalizowanych rodzajów doznań zmysłowych. Jest siedemdziesiąt zmysłów

morontialnych a reakcje na bodźce u wyższych klas istot duchowych są zróżnicowane, w

zależności od rodzaju istot, od siedemdziesięciu do dwustu dziesięciu zmysłów.

Żadna istota materialna z wszechświata centralnego nie byłaby widzialna dla Urantian, ani

też żaden z bodźców fizycznych tych odległych światów nie mógłby wywołać reakcji waszych

prostych organów zmysłowych. Gdyby śmiertelnik z Urantii został przewieziony do Havony,

byłby tam głuchy, ślepy i zupełnie pozbawiony wszystkich pozostałych reakcji zmysłowych;

mógłby funkcjonować jedynie jako ograniczona, samoświadoma istota, pozbawiona wszystkich

bodźców otoczenia i wszystkich reakcji na nie.

Są liczne zjawiska fizyczne i reakcje duchowe, występujące we wszechświecie centralnym,

które są nieznane na takich światach jak Urantia. Zasadnicza struktura trojakiej kreacji jest

zupełnie niepodobna do dwojakiej natury stworzonych wszechświatów czasu i przestrzeni.

Wszelkie prawa przyrody koordynowane są w Havonie, według zasad zupełnie odmiennych

niż w systemach o podwójnej energii, w ewoluujących wszechświatach. Cały wszechświat

centralny zorganizowany jest zgodnie z trojakim systemem doskonałej i symetrycznej kontroli.

W całym systemie Raju-Havony zachowywany jest doskonały balans pomiędzy wszystkimi

rzeczywistościami kosmicznymi i wszystkimi siłami duchowymi. Raj, razem ze swym

absolutnym ujęciem kreacji materialnej, doskonale reguluje i kontroluje energie fizyczne

wszechświata centralnego; Wieczny Syn, w części swego wszechobejmującego ujęcia duchowego,

najdoskonalej podtrzymuje status duchowy wszystkich tych, co zamieszkują Havonę. W Raju

nic nie jest doświadczalne a system Raj-Havona jest zespołem stwórczej doskonałości.

Powszechna grawitacja duchowa Wiecznego Syna jest zdumiewająco aktywna na obszarze

wszechświata centralnego. Wszystkie wartości ducha i duchowe osobowości są nieustannie

przyciągane do wewnątrz, w kierunku miejsca pobytu Bogów. To przyciąganie do Boga jest

intensywne i nieodparte. Ambicja dotarcia do Boga jest we wszechświecie centralnym silniejsza

nie z tego powodu, że grawitacja duchowa jest tutaj intensywniejsza niż w oddalonych

wszechświatach, ale dlatego, że istoty, które dotarły do Havony, są bardziej uduchowione i

dlatego też mocniej reagują na wszechobecne działanie wszechświatowego przyciągania

duchowego Wiecznego Syna.

Podobnie działa Nieskończony Duch, przyciągając wszystkie intelektualne wartości w

kierunku Raju. W całym wszechświecie centralnym grawitacja umysłowa Nieskończonego

Ducha działa w połączeniu z grawitacją duchową Wiecznego Syna i dla wznoszących się dusz

obie razem stanowią łączne dążenie do znalezienia Boga, dotarcia do Bóstwa, do osiągnięcia

Raju i do poznania Ojca.

Havona jest wszechświatem duchowo doskonałym i materialnie stabilnym. Kontrola i

zrównoważona stabilność wszechświata centralnego wydaje się być doskonała. Wszystko to, co

jest fizyczne czy duchowe, jest doskonale przewidywalne, za wyjątkiem fenomenów umysłu i

woli osobowości. Dochodzimy do wniosku, że grzech należy uznać tutaj za niemożliwy do

zaistnienia, jednak sądzimy tak na tej podstawie, że obdarzone wolną wolą istoty z Havony

nigdy nie były winne naruszenia woli Bóstwa. Przez całą wieczność, te niebiańskie istoty były

konsekwentnie lojalne Wiecznym Czasu. Nigdy też grzech nie pojawił się w żadnej istocie, która

weszła do Havony jako pielgrzym. Nigdy nie było przypadku złego postępowania jakiejkolwiek

istoty czy grupy istot, stworzonych we wszechświecie centralnym Havona, czy też przyjętych do

niego. Tak doskonałe i tak boskie są metody i środki selekcji we wszechświatach czasu, że

według zapisów Havony, nigdy nie zdarzył się błąd; nie zrobiono nigdy żadnych pomyłek; żadna

wznosząca się dusza nigdy nie była przedwcześnie przyjęta do wszechświata centralnego.

3. ŚWIATY HAVONY

Co się tyczy rządu wszechświata centralnego – nie ma takiego. Havona jest tak wyjątkowo

doskonała, że żaden intelektualny system rządowy nie jest tutaj potrzebny. Nie istnieją regularne

sądy, nie ma też zgromadzeń prawodawczych; Havona potrzebuje jedynie kierownictwa

administracyjnego. Widzi się tutaj szczyt ideałów prawdziwego samo -rządu.

U tak doskonałych i prawie doskonałych istot inteligentnych nie istnieje potrzeba rządu.

Uważa się, że żadne przepisy nie są tu potrzebne, gdyż są to istoty o naturalnej doskonałości,

przemieszane z istotami ewolucyjnymi, które dawno już przeszły sprawdziany najwyższych

trybunałów superwszechświatów.

Administracja Havony nie jest automatyczna, ale jest zadziwiająco doskonała i bosko

sprawna. Jest to przeważnie administracja planetarna a powierzona jest przebywającemu na

planecie Wiecznemu Czasu; każda sfera Havony kierowana jest przez jedną z tych osobowości,

pochodzących od Trójcy. Wieczni Czasu nie są stwórcami, są jednak doskonałymi

administratorami. Nauczają oni z najwyższą biegłością i prowadzą swe planetarne dzieci z

doskonałą mądrością, graniczącą z absolutnością.

Miliard sfer wszechświata centralnego stanowi światy szkoleniowe dla wysokich osobowości,

rodzimych dla Raju i Havony, a dodatkowo służy jako ostateczne miejsce sprawdzania

wznoszących się istot stworzonych, pochodzących z ewolucyjnych światów czasu. Realizując

wielki plan Ojca Uniwersalnego – wznoszenia się istot stworzonych – pielgrzymi czasu lądują na

światach przyjmujących zewnętrznej, siódmej orbity i w wyniku stopniowego nauczania i

poszerzanego doświadczenia, stale posuwają się do wewnątrz, planeta po planecie i orbita za

orbitą, aż w końcu dostąpią Bóstw i zdobędą miejsce zamieszkania w Raju.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: