008.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 8

NIESKOŃCZONY DUCH

D awno temu, w wieczności, kiedy „pierwsza” nieskończona i absolutna myśl Ojca

Uniwersalnego znalazła w Wiecznym Synu tak doskonałe i właściwe słowo, dla jej boskiego

wyrażenia, pojawiło się najwyższe życzenie, zarówno u Myśli-Boga jak i u Słowa-Boga,

posiadania wszechstronnego i nieskończonego pośrednika dla wspólnej ekspresji i łącznego

działania.

O świcie wieczności, zarówno Ojciec jak i Syn uświadomili sobie nieskończenie swą

obopólną, wzajemną zależność, swą wieczną i absolutną jedność; tym samym zaczęli

nieskończone i wiecznotrwałe przymierze Boskiego partnerstwa. To nieskończone

porozumienie zawarte zostało w celu realizacji ich wspólnych idei w całym okręgu wieczności; i

od tamtego zdarzenia, w wieczności, Ojciec i Syn wciąż pozostają w tym boskim związku.

Stajemy teraz w obliczu początku, w wieczności, Nieskończonego Ducha, Trzeciej Osoby

Bóstwa. W tym właśnie momencie, gdy Bóg-Ojciec i Bóg-Syn zaczęli razem identycznie i

nieskończenie działać – realizować absolutną myśl-plan – w tej właśnie chwili zaistniał w pełni

dojrzały Nieskończony Duch.

Przytaczając ten porządek powstawania Bóstw, czynię to tylko dlatego, aby wam umożliwić

zrozumienie ich związków. W rzeczywistości wszyscy trzej istnieją od wieczności; są

egzystencjalni. Są bez początku i bez końca; są partnerami, najwyżsi, ostateczni, absolutni i

nieskończeni. Zawsze są, zawsze byli i zawsze będą. I są to trzy wyraźnie zindywidualizowane,

ale wiecznie połączone ze sobą osoby, Bóg-Ojciec, Bóg-Syn i Bóg-Duch.

1. BÓG DZIAŁANIA

W przeszłej wieczności, po uosobieniu Nieskończonego Ducha, Boski cykl osobowości stał

się doskonały i kompletny. Istnieje Bóg Działania i gotowa jest rozległa scena przestrzeni do

gigantycznego spektaklu stworzenia – do wszechświatowej przygody – Boskiej panoramy

wiecznych epok.

Pierwszą czynnością Nieskończonego Ducha jest dostrzeżenie i rozpoznanie swoich Boskich

rodziców, Ojca-Ojca i Matki-Syna. On, Duch, zdecydowanie rozpoznaje ich obydwu. Zdaje on

sobie w pełni sprawę z ich odrębnych osobowości oraz nieskończonych atrybutów, jak również z

ich zjednoczonej natury i wspólnego działania. Następnie, dobrowolnie, z niedoścignioną

ochotą i inspirującą spontanicznością, Trzecia Osoba Bóstwa przyrzeka wieczną lojalność Bogu-

Ojcu i uznaje wiecznotrwałą zależność od Boga-Syna, pomimo jej równości z Pierwszą i Drugą

Osobą.

Zgodnie z naturą tego procesu i przy wzajemnym uznaniu niezależności każdej osobowości

oraz jedności działania wszystkich trzech, ustanowiony jest cykl wieczności. Istnieje Rajska

Trójca. Scena przestrzeni wszechświata przygotowana zostaje dla różnorodnej i niekończącej się

panoramy, na której wprowadzany jest w życie stwórczy cel Ojca Uniwersalnego, przez osobę

Wiecznego Syna i realizowany przez Boga Działania, pośrednika funkcjonującego dla

dopełnienia rzeczywistości stwórczego partnerstwa Ojciec-Syn.

Bóg Działania funkcjonuje i ożywiają się martwe sklepienia niebieskie. Miliard doskonałych

sfer rozbłyskuje w byt. Wcześniej, przed tym hipotetycznym momentem w wieczności, energie

przestrzenne tkwiące w Raju istnieją i są potencjalnie operatywne, ale nie mają aktualności bytu;

tak samo grawitacja fizyczna nie może być zmierzona inaczej, jak przez reakcję rzeczywistości

materialnych na jej nieustanne przyciąganie. W tym (zakładanym), wiecznie odległym

momencie, nie ma wszechświata materialnego, ale dokładnie w tej chwili, gdy zmaterializowało

się miliard światów, mamy dowód istnienia grawitacji wystarczającej i adekwatnej, by je

utrzymać w wiecznotrwałym uchwycie Raju.

Teraz, na całym obszarze Boskiego stworzenia, rozbłyskuje druga forma energii i ten

rozlewający się duch natychmiast zostaje objęty grawitacją duchową Wiecznego Syna. Tak więc

wszechświat, ujęty dwojaką grawitacją, jest poruszany energią wieczności i zanurzony jest w

duchu boskości. Tym sposobem przygotowana zostaje gleba życia na pojawienie się

świadomości umysłu, w związanych z tym wszystkim obwodach inteligencji Nieskończonego

Ducha.

Na bazie tego zasiewu potencjalnego życia, przenikającego obszar centralnego wszechświata

Bogów, działa Ojciec i pojawia się osobowość istoty. Następnie całą zorganizowaną przestrzeń

wypełnia obecność Rajskich Bóstw, która zaczyna efektywnie przyciągać wszystkie rzeczy i istoty

w kierunku Raju.

Nieskończony Duch uwiecznia się równocześnie z narodzinami światów Havony, czyli

centralnego wszechświata, stworzonego przez niego, z nim i w nim, zgodnie ze wspólnymi

ideami i zjednoczoną wolą Ojca i Syna. Dzięki temu właśnie aktowi wspólnego stworzenia,

Trzecia Osoba staje się Bóstwem i tym samym na zawsze zostaje Wspólnym Stwórcą.

Wielkie i wspaniałe są epoki stwórczej ekspansji Ojca i Syna, realizowane przez działanie i w

działaniu ich wspólnego towarzysza i jedynego wykonawcy, Trzeciego Źródła i Centrum. Nie

ma żadnych zapisów o tych frapujących czasach. Posiadamy jedynie skąpe wyjaśnienie

Nieskończonego Ducha, konkretyzujące te gigantyczne procesy. Potwierdził on tylko, że

wszechświat centralny i wszystko, co tego wszechświata dotyczy, uwieczniło się wraz z

osiągnięciem przez niego osobowości i świadomej egzystencji.

Krótko mówiąc, Nieskończony Duch oświadczył, że ponieważ on sam jest wieczny,

wszechświat centralny tak samo jest wieczny. I to jest uznawany tradycyjnie początkowy punkt

historii wszechświata wszechświatów. Nie wie się absolutnie o niczym przedtem i nie istnieją

żadne zapisy dotyczące jakiegokolwiek wydarzenia, czy działania, przed tą zdumiewającą

erupcją energii stwórczej i mądrości wykonawczej, co skrystalizowała rozległy wszechświat,

istniejący i tak znakomicie działający w centrum wszystkich rzeczy. Poza tym zdarzeniem leżą

niedocieczone działania wieczności i głębie nieskończoności – absolutna tajemnica.

Tak więc obrazujemy początki Trzeciego Źródła i Centrum w kolejności, jako interpretacyjne

zniżenie się do ograniczonych czasem i zależnych od przestrzeni umysłów istot śmiertelnych.

Aby wyobrazić sobie historię wszechświata, umysł ludzki musi mieć punkt początkowy i

otrzymałem polecenie stosowania tego właśnie sposobu rozpatrywania historycznej idei

wieczności. W materialnym umyśle, logika wymaga istnienia Pierwszej Przyczyny a zatem

postulujemy Ojca Uniwersalnego jako Pierwsze Źródło i Absolutne Centrum całego stworzenia,

informując równocześnie wszystkie istoty stworzone, że Syn i Duch są współwieczni z Ojcem,

we wszystkich stadiach historii wszechświata i we wszystkich domenach stwórczej działalności. I

robimy to nie lekceważąc w żadnej mierze rzeczywistości i wieczności Wyspy Raj, Absolutu

Nieuwarunkowanego, Absolutu Uniwersalnego i Bóstwa-Absolutu.

Wyobrażenie sobie Ojca w wieczności jest wystarczającym osiągnięciem materialnego

umysłu dzieci czasu. Wiemy, że każde dziecko najlepiej znajduje swój związek z rzeczywistością,

opanowując z początku zależności sytuacji dziecko-rodzic, a potem poszerza tę ideę tak, aby

obejmowała rodzinę jako całość. Potem rozwijający się umysł dziecka będzie mógł dostosować

ideę stosunków rodzinnych do swej zależności od społeczeństwa, rasy i świata, a potem do

zależności od wszechświata, superwszechświata a nawet wszechświata wszechświatów.

2. NATURA NIESKOŃCZONEGO DUCHA

Wspólny Stwórca pochodzi z wieczności i jest całkowicie i bez zastrzeżeń jednością z Ojcem

Uniwersalnym i Wiecznym Synem. Nieskończony Duch, w swej doskonałości, odzwierciedla nie

tylko naturę Rajskiego Ojca, ale również naturę Pierwszego Syna.

Trzecie Źródło i Centrum znane jest pod licznymi tytułami: Uniwersalny Duch, Najwyższy

Przewodnik, Wspólny Stwórca, Boski Wykonawca, Nieskończony Umysł, Duch Duchów,

Rajska Matka Duch, Wspólny Aktywizator, Ostateczny Koordynator, Wszechobecny Duch,

Inteligencja Absolutna, Boskie Działanie, a na Urantii jest on czasem mylony z kosmicznym

umysłem.

Jest zupełnie prawidłowo nazywać Trzecią Osobę Bóstwa Nieskończonym Duchem,

ponieważ Bóg jest duchem, jednak istoty materialne, które mają skłonność do błędnego

uznawania materii za podstawową rzeczywistość a umysłu, jako razem z duchem

zakorzenionego w materii, lepiej rozumiałyby Trzecie Źródło i Centrum, gdyby było ono

nazywane Nieskończoną Rzeczywistością, Wszechświatowym Organizatorem czy

Koordynatorem Osobowości.

Nieskończony Duch, jako wszechświatowe objawienie boskości, jest niezbadany i przekracza

zupełnie możliwości ludzkiego pojmowania. Aby odczuć absolutność Ducha, powinniście

rozważać jedynie nieskończoność Ojca Uniwersalnego i dostrzegać ogrom wieczności

Pierwszego Syna.

Doprawdy w osobie Nieskończonego Ducha istnieje tajemnica, jednak nie tak wielka, jak w

Ojcu i Synu. Ze wszystkich aspektów Ojcowskiej natury, Wspólny Stwórca najwyraźniej objawia

swoją nieskończoność. Nawet jeśli wszechświat nadrzędny ewentualnie rozszerzy się do

nieskończoności, obecność ducha, kontrola energii i potencjał umysłu Wspólnego Aktywizatora,

będą odpowiednie, aby sprostać wymaganiom tak bezgranicznego stworzenia.

Aczkolwiek Nieskończony Duch podziela na wiele sposobów doskonałość, prawość i miłość

Ojca Uniwersalnego, skłania się on w kierunku atrybutów miłosierdzia Wiecznego Syna, jest

zatem tym, który niesie wielkiemu wszechświatu miłosierdzie Rajskich Bóstw. Zawsze i

nieprzerwanie – powszechnie i wiecznie – Duch niesie miłosierdzie, gdyż tak jak Boscy Synowie

objawiają miłość Bożą, tak Boski Duch obrazuje miłosierdzie Boże.

Jest niemożliwe, aby Duch miał więcej dobroci niż Ojciec, jako że cała dobroć ma swój

początek w Ojcu, jednak w działaniach Ducha lepiej możemy zrozumieć tą dobroć. Oddanie

Ojca i stałość Syna stają się bardzo rzeczywiste dla istot duchowych i materialnych,

mieszkających na różnych światach, dzięki miłości pełnej opiece i nieustającej służbie

osobowości, pochodzącej od Nieskończonego Ducha.

Wspólny Stwórca dziedziczy całe Ojcowskie piękno myśli i prawy charakter. I te wzniosłe

przymioty boskości koordynowane są w kosmicznym umyśle, na poziomach zbliżonych do

najwyższego, podporządkowane nieskończonej i wiecznej mądrości niezależnego i

nieograniczonego umysłu Trzeciego Źródła i Centrum.

3. STOSUNEK DUCHA DO OJCA I SYNA

Tak jak Wieczny Syn jest słownym wyrażeniem „pierwszej”, absolutnej i nieskończonej myśli

Ojca Uniwersalnego, tak Wspólny Aktywizator jest doskonałym wypełnieniem „pierwszej”,

kompletnej, stwórczej idei czy planu łącznego działania Ojca-Syna, w partnerstwie osobowości i

przy absolutnej jedności myśli-słowa. Trzecie Źródło i Centrum uwiecznia się razem z centralną,

czy odgórnie zarządzoną kreacją i jedynie ta, centralna kreacja, istnieje wiecznie pośród

wszechświatów.

Od czasu uosobienia Trzeciego Źródła, Pierwsze Źródło nie bierze już osobiście udziału w

stwarzaniu wszechświata. Ojciec Uniwersalny przekazuje wszystko, co możliwe, Wiecznemu

Synowi; tak samo Wieczny Syn nadaje całą możliwą władzę i moc Wspólnemu Stwórcy.

Wieczny Syn i Wspólny Stwórca planowali i kształtowali, jako partnerzy i poprzez

współdziałające osobowości, każdy posthavonalny wszechświat, jaki został powołany do bytu.

Duch utrzymuje takie same, osobiste związki z Synem we wszystkich kolejnych kreacjach, jakie

Syn utrzymuje z Ojcem w pierwszej i centralnej kreacji.

Was i wasz wszechświat stworzył Syn Stwórcy Wiecznego Syna i Stwórczy Duch

Nieskończonego Ducha; i kiedy Ojciec sumiennie podtrzymuje to, co oni zorganizowali,

przenosi on na Syna Wszechświata i Ducha Wszechświata obowiązek wspierania i

utrzymywania ich dzieła, jak również służenia tym istotom, które sami stworzyli.

Nieskończony Duch jest operatywnym pomocnikiem wszechmiłującego Ojca i

wszechmiłosiernego Syna, w realizacji ich wspólnego planu, polegającego na przyciąganiu do

siebie wszystkich kochających prawdę dusz ze wszystkich światów czasu i przestrzeni. Kiedy

Wieczny Syn zaakceptował plan swego Ojca, mówiący o osiąganiu doskonałości przez istoty

stworzone z wszechświatów, wtedy ten właśnie projekt wznoszenia się istot stał się planem Ojca-

Syna i w tym momencie Nieskończony Duch stał się dla Ojca i Syna wspólnym administratorem,

wprowadzającym w życie ich wspólny i wieczny cel. I realizując ten plan, Nieskończony Duch

zaoferował Ojcu i Synowi wszystkie środki swej Boskiej obecności oraz środki osobowości

duchowych; poświęcił wszystko dla gigantycznego planu wywyższenia żyjących wiecznie,

obdarzonych wolą istot, do boskich szczytów rajskiej doskonałości.

Nieskończony Duch jest kompletnym, wyłącznym, wszechświatowym objawieniem Ojca

Uniwersalnego i jego Wiecznego Syna. Cała wiedza o partnerstwie Ojca-Syna musi być

przekazywana przez Nieskończonego Ducha, wspólnego przedstawiciela Boskiej jedności myśli-

słowa.

Wieczny Syn jest jedyną drogą dostępu do Ojca Uniwersalnego a Nieskończony Duch jest

jedynym środkiem docierania do Wiecznego Syna. Tylko dzięki cierpliwej służbie Ducha,

wznoszące się istoty czasu potrafią odkryć Syna.

Nieskończony Duch jest w centrum wszystkich rzeczy pierwszym z Rajskich Bóstw, do

którego docierają wznoszący się pielgrzymi. Trzecia Osoba otacza osobę Drugą i Pierwszą i

dlatego też musi zawsze pierwsza być rozpoznana przez wszystkich kandydatów do prezentacji

przed Synem i jego Ojcem.

I na wiele innych sposobów Duch na równi reprezentuje Ojca i Syna i tak samo im służy.

4. DUCH BOSKIEJ SŁUŻBY

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: