FiM 06 - 2009.pdf - 2009 - Seewald

W SEJMIE POWSTAŁA POLICJA RELIGIJNA

ß Str. 21

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 6 (466) 12 LUTEGO 2009 r. Cena 3 zł (w tym 7% VAT)

Punkt widzenia zależy od punktu

siedzenia. Zwłaszcza gdy „siedzenie”

należy traktować dosłownie. O polskim

systemie penitencjarnym krąży mnóstwo

mitów. A jaka jest prawda? Przedstawiamy

dwa przeciwstawne spojrzenia na celę:

oczami więźnia i oczami klawisza.

ß Str. 6, 7

ISSN 1509-460X

Posłowie mają dbać o zgodność ustaw z doktryną Kościoła

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 6 (466) 6 – 12 II 2009 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

„Łączy nas to, że ujmujemy jednostkę w kategoriach chrze-

ścijańskich” – oświadczył prezes Kaczyński podczas przemó-

wienia na kongresie PiS. Po chwili dodał, że czasu jest mało,

bo trzeba „moralnie” wspierać mających wkrótce grać piłka-

rzy ręcznych. Szczęśliwie trener Wenta tego nie słyszał.

Wywiad z księdzem (2)

PiS próbuje poprawić swój wizerunek w narodzie, więc wypu-

ścił spot reklamowy, który złośliwcy nazwali „Trzy kaczki

i kaczorek”. Produkcja i emisja durnoty kosztowała na razie

4 miliony złotych. To akurat kwota, która uratowałaby ban-

krutujące Zakłady Naprawy Taboru Kolejowego.

O to druga część wywiadu, jakiego udzielił mi mój ko-

R.: – Przynajmniej może będą żyć zgodnie z naturą,

a panujący Kościół nie będzie dusił państwa, pasożytował

na publicznych pieniądzach. Widzisz, jak żyją małe wspól-

noty protestanckie – one w sumie więcej pomagają lu-

dziom niż twój (bo już nie mój) Kościół ze swoimi miliar-

dami i majątkiem wyszarpanym Polakom. Zresztą nie cho-

dzi o to, żeby niszczyć taki czy inny Kościół, niech sobie

jest, kiedy ma wyznawców. Tylko nie taki silny, bezwzględ-

ny, panujący. Chodzi o przegięcia, nadużycia, dewiacje,

o państwowy klerykalizm...

T.: – Dewiacje będą zawsze, ale zgadzam się, że jak

jest celibat i nie masz kobiety przez, dajmy na to, pół ro-

ku, to czasem patrzysz na ministranta, a ministrant... ma

takie jakieś dziewczęce rysy. Sam się kiedyś na tym zła-

pałem...

R.: – A widzisz. Wszystko musi być na swoim miej-

scu, bo co innego słaba natura, a co innego patologiczne

prawa, które same dodatkowo do grzechu przywodzą. Ale

w końcu do kogo ja to mówię...

T.: – Wiesz, w gruncie rze-

czy ci zazdroszczę. Dla ciebie

wszystko jest jasne i pro-

ste. Tylko nie wiem w ta-

kim razie, dlaczego ty po-

szedłeś do seminarium

– nie wiedziałeś, że

przyjdzie ci żyć

w celibacie, że to

wbrew naturze?

Chyba obaj do-

skonale wie-

dzieliśmy i tłu-

maczyliśmy to

sobie w du-

chu, że jakoś

to będzie, coś

się zorganizu-

je, wymyśli...

Ja na swojej rodzinnej parafii miałem świetny przykład

– proboszcz żył z kobietą oficjalnie. Niby siostra, ale on ły-

sy brunet, a ona druga Violetta Villas, za to dziecko – wy-

kapany ojciec, tylko z włosami. Zmierzam do tego, że obaj

byliśmy kiedyś po trosze cynikami. A teraz ty co, taki świę-

ty Jonasz się zrobiłeś, taki reformator Kościoła?

R.: – A żebyś wiedział. A ty wiedziałeś, domyślałeś się

wszystkiego w seminarium? Znałeś inną niż katolicka in-

terpretację Biblii? Bo ja poznałem ją dopiero rok po świę-

ceniach. Tak przecież byliśmy wychowani – zero plurali-

zmu, zero krytycyzmu, papież – bóg, Kościół nieomylny.

Ludzie to barany do strzyżenia. Ludu kapłański, ludu kró-

lewski... Pamiętasz tę pieśń; nietrudno było w to uwierzyć.

Ale ja nie żałuję, że byłem księdzem – dużo mnie to na-

uczyło i pozwoliło mi przejrzeć na oczy i się nawrócić.

A ty nie żałujesz, że przyjąłeś święcenia i jesteś w firmie?

T.: – Sam nie wiem, zapytaj mnie o to za 10 lat.

JONASZ

Jest nareszcie wielka szansa na uratowanie stoczni. 100 stocz-

niowców (docelowo ma ich być 500) codziennie (i zbiorowo)

odmawia modlitwę różańcową w intencji cudu stoczniowego

zmartwychwstania. „Jesteśmy pewni, że nasze modły zostaną

wysłuchane” – oświadczył rzecznik „Solidarności” Marek Le-

wandowski. Jak się dowiedzieliśmy, adresatka zdrowasiek przyj-

rzała się z góry sytuacji zakładu i... tej pewności nie podziela.

lega T., obecnie ksiądz na parafii X.

R.: – No jasne, obaj wiemy, że Kościół jak każda silna

organizacja stoi na prawie; jakby nie było nakazów i za-

kazów, toby się rozleciał. Biskupi dużo nauczyli się od ta-

kich faryzeuszy – ci mnożyli bzdurne przepisy prawa i dzię-

ki temu Izrael przetrwał pośród innych narodów i religii

politeistycznych. A że większość tych przepisów w imie-

niu Boga wymyślili sami uczeni w Piśmie, to już mało kto

się w tym zdołał połapać. Ważne było dobro organizacji.

Tak jak w sycylijskiej mafii. A dla ciebie co jest ważne?

No bo raczej nie żyjesz w zgodzie z własnym sumieniem.

T.: – Żyję uczciwie, nikomu krzywdy nie robię. Wiesz,

że zawsze byłem trochę konformistą, więc szybko nauczy-

łem się żyć jak w wojsku – rację ma zawsze generał, na-

wet jak nie ma racji. Świata i tak nie zbawię ani nie zmie-

nię. A wracając do rzucenia sutanny – byłeś kiedyś u mnie

w domu, pamiętasz moją mamę? Ma teraz 83 lata, jest

chorowita i sama, ma tylko mnie, bo jej sąsiadka zmarła,

a siostra jest w Anglii. Żyje wyłącz-

nie Radiem Maryja, kościółkiem

i synem księdzem. To co, mam

się ożenić i ją zabić?

R.: – Wiem, wiem.

Pamiętasz Sławka? On

odszedł dwa dni po

pogrzebie matki...

Ale, stary, to jest

chore, nie uwa-

żasz?! Podsta-

wą tego syste-

mu są patolo-

gie: celibat,

pokątne rodzi-

ny, chłopcy

i dziewczyny

na boku, pedo-

filia, zakłamane

życie niezgodne z własnymi przekonaniami, głoszenie cho-

rych poglądów, wzajemne donoszenie na siebie do bisku-

pa, granie świętoszków przed ludźmi... W ten sposób utrzy-

muje się patologiczny system i nigdy nic się nie zmieni!

T.: – Zmieni się, zmieni... Wiesz, że kurie inwestują ka-

sę w różne biznesy, bo w miastach ludzi w kościołach

jest na lekarstwo? Ja w swojej parafii mam na kolędzie

co trzecie drzwi zamknięte. Ten kolos niedługo padnie

i zamieni się w międzynarodową korporację. Msza będzie

dodatkiem do zebrań akcjonariuszy i konferencji zarządu.

Ale czy ja wiem, czy to dobrze... Jest wielu ludzi, którzy

potrzebują księdza. Wyobrażasz sobie, że nagle wszyscy

księża zrzucają sutanny? To nierealne. I co, ludzie mają się

sami modlić w kościołach? Sami spowiadać? Chować zmar-

łych? Dobrze wiesz, ile – zwłaszcza dla starszych osób

– znaczy ksiądz. To jedyny autorytet, ostoja. Chodzę cza-

sem do babci, która od paru lat marzy sobie, jak będzie

wyglądał jej pogrzeb. Już mi nawet powiedziała, jaką ka-

pę pogrzebową mam założyć...

R.: – Tak, kolego, ale na świecie są

ważniejsze sprawy niż marzenia o pogrze-

bie. Kościół drenuje biedny budżet państwa

na miliardy złotych, a idzie kryzys stulecia.

Chcesz utrzymywać ten ogólnopolski teatr

kosztem bezrobotnych, bezdomnych, nie-

dożywionych dzieci, zadłużonych szpitali?

T.: – Jasne, ale są też inne potrzeby.

Pytam więc – gdzie się podzieją ci ludzie,

wierni? Oni mają potrzebę wiary, wspól-

noty. Jak upadnie ten Kościół, to wymy-

ślą sobie inny. I co, ten drugi będzie lep-

szy, księża będą w nim święci?

Diecezja tarnowska ogłosiła zbiórkę pieniędzy na budowany

przez się szpital dla... Pigmejów. Cel może i szczytny, tylko

biskup Skworc nie będzie mógł, trawestując Wyspiańskiego,

powiedzieć: „Szpital mój widzę ogromny”.

Krótkie spódniczki i „Harry Potter” to największe zagrożenia

współczesnej cywilizacji i katolicyzmu. Niczego bardziej złego

i diabelskiego nie ma – ogłosił znany egzorcysta ojciec Alek-

sander Posacki. Nieprawda! W naszych szatańskich umysłach

potrafimy wyobrazić sobie coś stokroć gorszego: Harry Pot-

ter w mini.

„Magia jest antyreligią. Wprowadza w stan permanentnego

i negatywnego nastawienia do katolicyzmu” – ogłosił podczas

sympozjum w Poznaniu inny znany polski egzorcysta – ksiądz

Andrzej Trojanowski. Czyli co? W „Faktach i Mitach” magik

siedzi na magiku? A Jonasz to jest już jakiś David Copper-

field... co najmniej.

W podradomskim Taczowie ma być zbudowana (w ramach

projektu o nazwie „Rycerze Bogurodzicy”) świątynia – wotum

dziękczynne za powstanie pierwszego polskiego hymnu, „Bo-

gurodzicy” właśnie. A wszystko z okazji zbliżających się ob-

chodów 600 rocznicy bitwy pod Grunwaldem. Potrzebne na

ten cel 5 milionów złotych wysupła Regionalny Program Ope-

racyjny Województwa Mazowieckiego – czyli de facto Unia Eu-

ropejska. Niemcy z tej okazji raczej nie zaintonują „Te Deum”...

Instytut im. Księdza Jankowskiego przestał istnieć. Ale nie-

botyczne po nim długi – nie. Wobec tego likwidator resztek

po „wielkim projekcie” poszukuje kupca na warszawską sie-

dzibę instytutu. Lokalizacja śliczna: warszawska Saska Kępa.

Ale chętnych brak. Potencjalnych kupców nie zachęca nawet

taka wieść, że w podziemiach nieruchomości są jeszcze spore

zapasy sikacza „Monsignore”.

Straszny skandal i niechybna prowokacja! 15 sierpnia po raz

pierwszy wystąpi w Polsce gwiazda pop Madonna. A dlacze-

go skandal? A popatrzcie na kalendarz. Toż to wielkie świę-

to Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Matki Boskiej

Zielnej). I to właśnie tego jednego jedynego dnia w roku lu-

dziska zamiast wielbić Madonnę będą... wielbić Madonnę!

W Watykanie miał stanąć pomnik Galileusza. Jako zagłusze-

nie kleszych sumień po inkwizycyjnym procesie wielkiego astro-

noma. JPII w roku 1992 oświadczył, że „w kwestii Galileo

Galilei Kościół popełnił wielki błąd”. Jednak Benedykt XVI

był uprzejmy się z tym nie zgodzić, twierdząc, iż „proces Ga-

lileusza był słuszny w kontekście czasów, w jakich miał miej-

sce”. No więc żadnego pomnika się nie postawi. A co z kasą

już zebraną na monument? „Zostanie przekazana na inny cel”

– oświadczył bez mrugnięcia oka dyrektor Astronomicznego

Obserwatorium Watykańskiego ojciec Jose Gabriel Funes. Nie

dodał, czy chodzi o sumę astronomiczną.

Cztery miliony dolarów (w złocie) przekazał podobno z Wa-

tykanu w 1981 roku Jan Paweł II dla walczącej z komuną

„Solidarności”. Sztabki przyjechały do Polski w starej ładzie.

Konkretnie do Gdańska przyjechały i wszelki słuch po nich

zaginął. A tak przy okazji... prałacie Jankowski, w domu

wszyscy zdrowi?

„Papież Ratzinger prowadzi Kościół w kierunku wspólnoty

sekciarskiej” – napisała austriacka gazeta „Die Press”. Jej zda-

niem, Benedyktowi chodzi o zgromadzenie może niezbyt wiel-

kiej, ale za to ślepo posłusznej gromadki katolików (coś na

kształt lokatorów rzymskich katakumb) i przeczekanie „bez-

bożnych czasów”. „Ma powstać wspólnota bezlitośnie dobrych”

– donosi „Die Press” i już tylko za to sformułowanie należy

się jej Pulitzer.

„Papież jest tak odcięty od świata, że nie zdaje sobie sprawy, jak

źle odbiera się jego postępowanie. Po protestantach i muzułma-

nach uraził żydów. Czas, by ustąpił ze stanowiska” – te niesa-

mowite słowa wypowiedział Hans Küng. Co jeszcze bardziej zdu-

miewające, słynnego katolickiego teologa poparł we wstępniaku

niemiecki „Spiegel”. A w Polsce? A w katolickiej Polsce eska-

luje oburzenie na... oburzenie świata postępowaniem papy.

Nr 6 (466) 6 – 12 II 2009 r.

GORĄCY TEMAT

wielki ból głowy z buntow-

nikami spod znaku fran-

cuskiego arcybiskupa

Marcela Lefebvre’a (1905–1991)

i zadał sobie wiele trudu, żeby ich

zdyscyplinować. Ba, posunął się na-

wet do nałożenia ekskomuniki na

czterech wyświęconych przez tegoż

purpurata biskupów. I masz ci los:

Benedykt XVI wziął i „ułaskawił”

odszczepieńców, którzy przez całe

lata rzucali najcięższe kalumnie na

naszego santo subito!

Lefebryści to popularna nazwa

ortodoksyjnego Bractwa Kapłańskie-

go Świętego Piusa X, założonego

– za aprobatą Watykanu – w 1969

roku przez abpa Lefebvre’a.

Organizacja ma dzisiaj w Szwaj-

carii swój Dom Generalny z bisku-

pem Bernardem Fellayem (na

wyświęcił bez papieskiej aprobaty czte-

rech nowych biskupów – wywodzą-

cych się z szeregów Bractwa.

Nasz rodak miał już przygotowa-

ne wszystkie kwity „na wypadek gdy-

by” i nazajutrz po święceniach ka-

zał opublikować dekret o ekskomu-

nice abpa Lefebvre’a oraz jego kom-

panów, a 2 lipca 1988 r. podpisał spe-

cjalny list apostolski, w którym wy-

jaśnił, że ich haniebny „czyn był ak-

tem nieposłuszeństwa wobec Biskupa

Rzymu w materii najwyższej wagi, ma-

jącej kapitalne znaczenie dla jedno-

ści Kościoła, jaką jest wyświęcanie bi-

skupów (...). Tak więc tego rodzaju

nieposłuszeństwo, zawierające w so-

bie praktyczną odmowę uznania pry-

matu rzymskiego, stanowi akt schi-

zmatycki” przez co „abp Lefebvre oraz

kapłani Bernard Fellay, Bernard Tis-

sier de Mallerias, Richard Williamson

i Alfonso de Galarreta ściągnęli na

braku spójności, który przeszedł

z samokrytyki w samozniszczenie.

Nie da się zaprzeczyć, że czas ten

był dla Kościoła zdecydowanie nie-

sprzyjający” – dowodzili „Zawsze

Wierni” (1/2000). W tym samym

numerze uzasadniali samowolkę ab-

pa Lefebvre’a sytuacją nadzwyczaj-

ną. „ Papież faworyzuje lub pro-

muje w Kościele orientację (...)

zagrażającą podstawowym do-

brom dusz, dobrom konieczne

do zbawienia dusz, takim jak

wiara i moralność ”, powodującą

m.in., że JPII „ był dostępny fi-

zycznie, lecz niedostępny moral-

nie ” – twierdził ideolog Bractwa;

„Rok Jubileuszowy uwieńczył

program przewidziany i już od po-

nad sześciu lat wprowadzany w ży-

cie przez papieża Jana Pawła II:

obłędny ekumenizm , nad którym

ubolewaliśmy, i któremu wielokrotnie

ani szczególnie szanowane w Ko-

ściele powszechnym” (periodyk „The

Angelus” – styczeń 2003 r.);

„ Jan Paweł II nie zrobił nic,

aby odrodziła się wiara , a Rzym

wciąż przez to cierpi na zatwardzia-

łość serca i ślepotę ducha” – chłostał

nam legendę bp de Mallerais w wy-

wiadzie dla „Fideliter” (185/2008).

„Ojciec Święty, w wyniku pro-

cesu dialogu między Stolicą Apo-

stolską a Bractwem Kapłańskim św.

Piusa X, reprezentowanym przez je-

go Przełożonego Generalnego Je-

go Ekscelencję Bernarda Fellaya ,

wysłuchał prośby sformułowanej po-

nownie przez wspomnianego hierar-

chę w liście z 15 grudnia 2008 ro-

ku, także w imieniu pozostałych

trzech biskupów Bractwa, J.E. Ber-

narda Tissier de Malleraisa, J.E. Ri-

charda Williamsona i J.E. Alfonso

Ten radosny dzień zepsuła

szwedzka telewizja SVT, publikując

wywiad z biskupem Williamsonem.

– Uważam, że od 200 do 300 ty-

sięcy Żydów zginęło w nazistow-

skich obozach koncentracyjnych.

Ale żaden z nich w komorze gazo-

wej – przekonywał dziennikarza pa-

sterz kat. Kościoła przywrócony do

łask przez B16...

ANNA TARCZYŃSKA

tarczynska@faktyimity.pl

Zepsuta konserwa

Watykan ogłosił amnestię: wyklęci

przez papieża Polaka wracają do łask...

się przeciwstawialiśmy (...). W te-

raźniejszym okresie tego pontyfika-

tu jest w Kurii Rzymskiej wielu nie-

zadowolonych hierarchów, jednak

ludzie prawdziwie dobrej woli ma-

ło znaczą w porównaniu z ogrom-

nym złem, które kontynuuje swoją

działalność” – sugerował wpływ sił

nieczystych na JPII bp Fellay

w liście do wiernych z 28 lutego 2001

roku „Wokół Papieża panuje coraz

mocniej pewien rodzaj anarchii; każ-

dy próbuje od niego uzyskać to, co

odpowiada jego własnym interesom,

a Papież zdaje się już nie mieć

nad niczym kontroli ” – naigra-

wał się arcykapłan Bractwa;

„25-lecie pontyfikatu Jana

Pawła II wydaje się nam dobrą oka-

zją, by zwrócić się tak do Eminen-

cji, jak i pozostałych kardynałów,

i podzielić się naszym wielkim nie-

pokojem odnośnie do sytuacji w Ko-

ściele (...). Powszechny optymizm

towarzyszący obchodom jubileuszu

pontyfikatu nie jest w stanie ukryć

nadzwyczaj poważnej sytuacji, w ja-

kiej znajduje się zarówno świat, jak

i Kościół katolicki (...). Pomiędzy

głównymi przyczynami tego tragicz-

nego stanu rzeczy na pierwszym

miejscu wymienić trzeba ekumenizm,

oficjalnie zapoczątkowany przez

II Sobór Watykański i propagowa-

ny przez Jana Pawła II” – judzili

biskupi Fellay , de Galarreta , de

Mallerais i Williamson w liście ro-

zesłanym 6 stycznia 2004 r. do wszyst-

kich kardynałów;

księża Bernard Lorber oraz

Jan M. Gleize posunęli się nawet

do deprecjonowania osobistości wy-

niesionych na ołtarze przez nasze-

go rodaka: „Jan Paweł II przepro-

wadził więcej kanonizacji niż wszy-

scy papieże w tym wieku. Przez to

jednak obniżyła się ich ranga. Jeśli

kanonizacje są liczne, nie mogą być

– nie mówimy ważne, ale cenione

de Galarreta, o zdjęcie ekskomuni-

ki, w której się znaleźli 20 lat temu

(...). Jego Świątobliwość Benedykt

XVI, który od początku śledził pro-

ces dialogu między Stolicą Apostol-

ską a Bractwem Kapłańskim św. Piu-

sa X, zawsze próbował położyć kres

zerwaniu z Bractwem, także spoty-

kając się osobiście z J.E. bp. Bernar-

dem Fellayem 29 sierpnia 2005 roku.

Przy tej okazji Najwyższy Kapłan wy-

raził wolę stopniowego i w rozsąd-

nym czasie kroczenia tą drogą i obec-

nie szczęśliwie, z troską duszpa-

sterską i ojcowską miłością, na

mocy Dekretu Kongregacji Bi-

skupów z 21 stycznia 2009 r.

zdejmuje ekskomunikę , któ-

ra ciążyła nad wspomniany-

mi biskupami” – zakomu-

nikował Watykan.

zdjęciu) na czele oraz siedem roz-

sianych po świecie seminariów du-

chownych (Argentyna, Australia, Fi-

lipiny, Francja, Niemcy, Szwajcaria,

USA), a w oficjalnych statystykach

wykazuje: 491 kapłanów, 245 kle-

ryków, 41 kandydatów do semina-

rium i 164 siostry zakonne.

W Polsce lefebryści dysponują

aktywami w postaci dużych ośrod-

ków w Warszawie (kościół i siedzi-

ba centrali zwanej przeoratem oraz

Szkoła Podstawowa im. Świętej Ro-

dziny) i Gdyni (kościół z plebanią)

oraz Chorzowie, Bajerzu (woj. ku-

jawsko-pomorskie), Łodzi, Lublinie,

Krakowie i Toruniu, gdzie funk-

cjonują jedynie kaplice.

Drużynę Bractwa tworzą w na-

szym kraju księża: Karol Stehlin

(Austria, przełożony na całą Europę

Wschodnią), Jan Jenkins (przełożo-

ny przeoratu w Warszawie), Anzelm

Ettelt (Niemcy), Raivo Kokis (Ło-

twa) i Edward Wesołek (Polska).

Nie wdając się w kościelne zawi-

łości doktrynalne, wyjaśnijmy w skró-

cie, że problem Watykanu z Brac-

twem polegał na tym, że abp Lefe-

bvre i skupieni wokół niego duchow-

ni odrzucali wszelkie reformy Sobo-

ru Watykańskiego II (1962–1965),

a zwłaszcza przyjęte wówczas zmia-

ny w liturgii mszy (wprowadzające

m.in. język narodowy zamiast łaciń-

skiego oraz odwracające celebransa

przodem do wiernych). W latach póź-

niejszych dodatkowym zarzewiem

sporów stał się serdecznie przez or-

todoksów nienawidzony ekumenizm.

Konflikt osiągnął apogeum 30 czerw-

ca 1988 r., kiedy to abp Lefebvre, nie

mogąc się doczekać obiecanego przez

Watykan zastrzyku świeżej krwi,

siebie przewidzianą przez prawo ko-

ścielne ciężką karę ekskomuniki” .

„Wszystkim winno być wiadome,

że formalna przynależność do schi-

zmy jest poważną obrazą Boga

i pociąga za sobą ekskomunikę usta-

loną przez prawo Kościoła” – ostrzegł

JPII, aby nikt później nie opowia-

dał bajek, że nie wiedział.

No i zaczęła się jazda...

Jak na ultrakatolickich ortodok-

sów przystało, biskupi i szeregowi

kapłani Bractwa nie lubią owijać

spraw w bawełnę, ale to, co o pa-

pieżu Polaku wygadywali i pisali, żar-

liwego Polaka katolika może do-

prowadzić do zawału serca. Oto kil-

ka przykładów:

„Papież czyni wielką krzyw-

dę, traktując tak samo błąd i wy-

stępek jak prawdę i cnotę. To ka-

tastrofa dla zwykłych ludzi. To to-

talna ruina całej moralności

chrześcijańskiej , samych podstaw

moralności, a nawet życia społeczeń-

stwa” – kąsał Jana Pawła II abp Le-

febvre w lipcu 1989 r. na łamach

wydawanego przez Bractwo maga-

zynu „Fideliter”;

„Papież Jan Paweł II, jako

pierwszy w dziejach papiestwa, na

wyraźne żądanie innowierców (Ży-

dów) usunął obiekt kultu katolic-

kiego (krzyż oświęcimski)” – dema-

skowało Bractwo podejrzane sym-

patie Wojtyły w swoim (wydawanym

w Polsce) miesięczniku „Zawsze

Wierni” (4/1999);

„ Po 20 latach pontyfikatu

papieża Jana Pawła II sytuacja

uległa znacznemu pogorszeniu :

spodziewaliśmy się nowej katolic-

kiej jedności, a tymczasem wręcz

przeciwnie – poszliśmy w kierunku

W księgarniach! (oczywiście nie we

wszystkich) - w tym w internetowej,

mianowicie:

www.slowko.com.pl

Książka nie tylko że

oparta na faktach

(i to w najwyższym

stopniu) oraz napisana

oryginalnie i ciekawie

– ale jeszcze mająca

głębię, stosunek

krytyczny do samej

siebie i też ukryty

przekaz, a przy tym

dobrze się czytająca

i będąca z całą pew-

nością nie tylko na

obecne – wiadome

nam, przecież –

czasy (słowem:

ponadczasowa).

Redakcja nie odpowiada za treść reklam

P apież Jan Paweł II miał

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 6 (466) 6 – 12 II 2009 r.

POLKA POTRAFI

Napisz do Kasi

Prowincjałki

W samochodzie zatrzymanym do rutyno-

wej kontroli (w okolicach Włodawy) po-

dróżowało sześć osób. Wszyscy w wieku od 14 do 19 lat. I wszyscy trzeź-

wi. Z wyjątkiem kierowcy.

Najpierw dowiedziałam się, że

mój małżonek planuje zamordo-

wanie naszych nienarodzonych

jeszcze dzieci, potem, że może on

wcale nie jest moim mężem, na

koniec odmówiono za nas serię

różańcowych zdrowasiek...

Jako że temat in vitro jest na

czasie, sprawdzałam, jak z bezdziet-

nością radzą sobie bogobojne Po-

lki – dla których dobrodziejstwa na-

uki są zakazane. Napisałam do ka-

tolickiego Duszpasterstwa Niepłod-

nych Małżeństw (www.adonai.pl/nie-

plodnosc), że...

...Od 3 lat staram się o dziecko.

Lekarze twierdzą, że mam niewiel-

kie szanse, żeby zaciążyć w sposób

naturalny i przyjemny. Mój małżo-

nek, który wychował się w wielodziet-

nej rodzinie, tak marzy o tupocie ma-

łych nóżek w domu, że namawia

mnie, o Boże!, na in vitro. A ja nie

chcę, bo to grzech. Wszyscy się ze

mnie śmieją, moja rodzona matka

powiedziała, że jestem zacofana. Bo-

ję się, że jak będę obstawać przy swo-

im, wkrótce zostanę na tym strasz-

nym świecie sama. I co wtedy ja, osto-

ja katolickich wartości, zrobię?!

Fachowych rad udzielała mi zało-

życielka duszpasterstwa, pani Kasia.

Z wykształcenia – prawnik. Sama od

5 lat próbuje zajść w ciążę, ale o in

vitro nie myślała: „Nie mogłabym żyć

ze świadomością, że dobrowolnie

i świadomie zgadzam się na śmierć

iluś moich dzieci”. Chodzi oczywiście

o niewykorzystane zarodki.

Ja powinnam zaufać Bogu, „któ-

ry nie jest złośliwy, choć czasem trud-

no Go zrozumieć”, a przy okazji za-

interesować się lansowaną przez Ko-

ściół naprotechnologią. A jeśli przed

ślubem nie wiedziałam, że mąż jest

gotów na takie świętokradztwo, to

kto wie – może moje „małżeństwo

jest nieważne”... W intencji mojej

wytrwałości i oświecenia mojego bez-

dusznego małżonka został ponoć od-

mówiony różaniec, a ja miałam się

dużo modlić, a w dalszej kolejności

leczyć, ale „tak jak można”.

Zrozpaczona odpisałam, że zda-

niem męża, zarodki obumierają

i bez in vitro. Równie dobrze – jak

złośliwie dodał – mogę opłakiwać

wszystkie „zmarnowane plemniki”.

O naprotechnologii mój meżczy-

zna nie chciał nawet słyszeć – wy-

czytał, że to nic innego jak obser-

wacja mojego cyklu (połączona

z modłami), więc mogę się tak za-

bawiać w domu, bez wydawania pie-

niędzy i jeżdżenia po Polsce.

W kwestii żałoby po plemnikach

moja mentorka się nie wypowiedzia-

ła. Co do naprotechnologii szczerze

wyznała, że sama „nie miała o niej

najlepszego zdania, ale co szkodzi

spróbować”... Tym bardziej że in vi-

tro pewnie i tak się nie powiedzie,

a ja będę miała „chory od hormo-

nów organizm”.

Ale jak mój mąż, zapytałam, ma

w to uwierzyć, skoro nasza koleżan-

ka została mamusią właśnie dzięki in

vitro, a jej „wyhodowane na szkieł-

ku” dzieciątko jest śliczne, zdrowe

i pyzate? Kasia wiedziała swoje – je-

śli ta koleżanka zachwala in vitro,

próbuje zagłuszyć wyrzuty sumienia.

Ewentualnie może to być – uwaga!

– „sprytny podstęp szatana”... Zresz-

tą, pan ciemności rozpanoszył się rów-

nież w moim małżeństwie i „posłu-

guje się tą sytuacją, by nas zniszczyć”.

Zostało jedno pytanie: po jaką cho-

lerę Kasia w ogóle się leczy i wciąż

próbuje, skoro wierzy, że wszystko

w rękach Boga? Może on nie chce,

żeby była mamusią! Może życzył so-

bie, żeby założyła takie duszpaster-

stwo i udzielała rad innym nieszczę-

śliwym bezdzietnym. Jak się okaza-

ło, Kasia i o tym myślała. Ale krót-

ko. Potem doszła do wniosku, że

jak będzie długo prosić, to wyprosi:

„W końcu wszyscy wielcy patriar-

chowie mieli problemy z płodnością.

Ale za to kim były potem te dzie-

ci!”. JUSTYNA CIEŚLAK

Ponad dwa tysiące litrów paliwa, kable

telefoniczne, akumulatory oraz narzędzia pa-

dły łupem zorganizowanej szajki z Krosna, która dokonała ponad czterdzie-

stu włamań. Najmłodszy członek gangu ma 16 lat, najstarszy – 19.

Brak nogi może się okazać wielce poży-

teczny, co udowodnił pewien inwalida

z Choszczna. Wybrał się do lokalnego marketu na wózku inwalidzkim, a pu-

stą nogawkę spodni napełnił kiełbasą. Krakowską podsuszaną.

Nie wytrzymał ciśnienia 29-letni mieszka-

niec Sosnowca – świeżo upieczony listo-

nosz jednego ze śląskich urzędów pocztowych – kiedy dostał kilkanaście ty-

sięcy złotych na przekazy. Zamiast roznieść je ludziom, poszedł na zakupy.

Zaalarmowana przez naczelniczkę policja znalazła pocztyliona w pizzerii. Część

pieniędzy miał jeszcze przy sobie, resztę – kilka tysięcy złotych – zdążył już

wydać na ubrania i kosmetyki.

Pod osłoną nocy dwóch 16-latków z Łęto-

wic przyozdobiło tamtejszy kościół. Na ele-

wacji odmalowali trzydzieści pięcioramiennych gwiazd, a wszystko dodat-

kowo opatrzyli wulgaryzmami. Przed sądem rodzinnym odpowiedzą za ob-

razę uczuć religijnych.

Bez butów i spodni spacerował po ulicach

Grudziądza czteroletni chłopiec. Do mamu-

si – która była kompletnie pijana – doprowadził policjantów pies tropiący.

Wyziębiony malec trafił do szpitala.

Opracowała WZ

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

garniętym wyborcom, to oferuje im miliony

mieszkań, powszechny dostęp przestępców do szu-

bienicy, polowanie na pedofila z nagonką lub re-

wolwer w każdym domu.

Że w kraju, w którym mieszkańcy mają (nie tylko

w więzieniach) najmniej w UE metrów kwadratowych

powierzchni przypadających na jedną osobę, chwytliwa

jest obietnica przełomu w mieszkalnictwie, to akurat

nie dziwi. W swoim czasie dobrze tego wabika użyli

Kwaśniewski i Kaczyńscy . Ale dlaczego taka atrak-

cyjna jest obietnica stawiania szubienic, budowy nowych

więzień, kastracji, a także

łatwego dostępu do broni?

Można powiedzieć, że są to

sprawy trzeciorzędne, któ-

re niewiele mają wspólne-

go z codziennym życiem

wielu z nas.

To tylko pozór, bo wszystkie te wymienione wytry-

chy medialne, którymi politycy ogłupiają wyborców, ma-

ją związek z bezpieczeństwem. A poczucie bezpieczeń-

stwa to bardzo wrażliwa kwestia. Najpierw dlatego, że

media kreują atmosferę zagrożenia: każdy, kto codzien-

nie dostatecznie dużo naogląda się telewizji, boi się wyjść

po zmroku z domu. Po tym, co podają brukowce, a po-

wtarza za nimi telewizja, łatwo uwierzyć, że przestępca

czai się za każdym rogiem, a w drodze do szkoły nasze

dziecko zaczepi niechybnie jakiś pedofil. Pamiętam, jak

po mojej przeprowadzce do Łodzi znajomi z troską py-

tali, czy czuję się tam bezpiecznie. Łódź ma w mediach

złą renomę jako miasto napawające grozą. Jednak przez

8 lat nie tylko nic złego mi się tu nie stało, ale nawet nie

czułem się nigdy zagrożony, chociaż mieszkam w pobli-

żu tzw. złych ulic. W każdym razie ludzie żyją w atmos-

ferze strachu realnego (bo jakaś przestępczość jednak

jest) lub urojonego. Politycy łatwo tym strachem mogą

manipulować. Dość powiedzieć, że w 2001 roku PiS wpro-

wadziło do Sejmu nie co innego, tylko słynna obietnica

kary śmierci, o której już nawet Jarosław Kaczyński zdą-

żył chyba zapomnieć.

Hitem zimowego sezonu była przez chwilę obietni-

ca łatwiejszego dostępu do broni, którą złożył nowy mi-

nister sprawiedliwości, arcypobożny Andrzej Czuma

z PO. Platforma zaliczyła wpadkę ze sprawą samo-

bójstw morderców Olewnika i – szachowana przez PiS

– postanowiła zwrócić się do tradycyjnego elektoratu pra-

wicy, lubiącego twardą pięść, ale nielubiącego zbyt wie-

le myśleć, aby sobie podnieść notowania. Stąd pomysł,

żeby Polskę nieco zamery-

kanizować przez dozbroje-

nie ludności. Jak prawica

dobrze wie, „ciemny lud

(czyli jej wyborcy) to ku-

pi”. Pomysł Czumy pod-

chwycił, zapewne pod wpły-

wem doradców od politycznego ściemniania, marszałek

Komorowski , który bredził o tym, że „każdy mężczyzna

powinien móc obronić swoją kobietę”. Cóż za język! To

już nawet nie jest PiS-owskie, to jest chyba doktryna LPR!

Kobieta jako bezwolna i bezbronna własność mężczy-

zny. Sama nie może i chyba nie powinna się bronić. Aż

strach pomyśleć o losie kobiet, które nie są własnością

żadnego mężczyzny, bo te mogą być, według logiki Ko-

morowskiego, gwałcone i mordowane na potęgę!

Kiedy słyszę z ust polityków, że obywatele mają się

sami zbroić i bronić, to znaczy to tyle, że rząd umywa rę-

ce od kwestii ich bezpieczeństwa. Tymczasem każde dziec-

ko w USA wie, na czym polega zabawa z bronią – tam

powszechny dostęp do broni doprowadził do powszech-

nego poczucia braku bezpieczeństwa. Tam, gdzie każdy

może strzelać w obronie własnej, może także strzelać

z byle powodu, na przykład dlatego, że się właśnie na-

ćpał, upił lub zachorował psychicznie. ADAM CIOCH

Nowoczesne państwo, nowoczesna gospodarka i nowoczesny naród – to

sens naszego programu.

(Jarosław Kaczyński)

¹¹¹

Dziś żyjemy w trudnych czasach, a szatan walczy z Chrystusem ludzką

ręką i to bardzo silnie. Walka szatana z Chrystusem znajduje swoje

przedłużenie w walce z Kościołem.

(abp Abel)

¹¹¹

Po zakończeniu tego odwiertu powinniśmy zaraz przystąpić do następ-

nego. Mamy jednak bardzo poważny problem – zapłacenie za to. A pro-

blem zrobił nam nie kto inny, tylko ten rząd. To, co powinien robić

rząd, robią teraz zwykli zakonnicy.

(o. Tadeusz Rydzyk)

RZECZY POSPOLITE

¹¹¹

Energii geotermalnej nie trzeba używać do ciepłownictwa, można stwo-

rzyć nowoczesną infrastrukturę do budowy chłodni.

(prof. Ryszard H. Kozłowski, prorektor Politechniki Krakowskiej

na antenie Radia Maryja)

Zabawy z bronią

¹¹¹

PiS zaczyna nowy etap w swoim życiu.

(Michał Kamiński)

¹¹¹

Te oryginalne, biblijne słowa – prawo i sprawiedliwość – powinniśmy

wymawiać z najwyższym szacunkiem i odpowiedzialnością. A jeżeli przyj-

mujemy je jako program działania, powinniśmy pamiętać, że mają swo-

je źródło w naszym Stwórcy i Panu, i że w sposób szczególny zobowią-

zują tych, którzy do nich nawiązują w działalności publicznej, troszcząc

się o dobro wspólne. (kardynał Stanisław Dziwisz)

¹¹¹

W polityce jak w życiu trzeba mieć szczęście: PiS to była koniunktura,

PO przynosi Polsce pecha.

(Jacek Kurski)

¹¹¹

Nie założyłem konta w banku. Mam swoje obyczaje i proszę mi je wy-

baczyć. Każdy ma prawo być trochę dziwakiem. (Jarosław Kaczyński)

¹¹¹

Obrona praw mniejszości seksualnych często pociąga za sobą zagroże-

nie wolności wypowiedzi oraz praktykowania religii .

(„Gość Niedzielny”)

Wybrali: OH, AC

AUTO NA GAZ

POKOLENIE JPII

PROTEZA PODSUSZANA

POKUSA

NOCNE GRAFFITI

PRZECHADZKA

K iedy władza chce się przypodobać mniej roz-

Nr 6 (466) 6 – 12 II 2009 r.

NA KLĘCZKACH

PROHIBICJA

KU CZCI...

aniołowie”. Często jedynym widocz-

nym znakiem takiej dziewicy jest

ślubna obrączka z wygrawerowa-

nym krzyżem lub przysięgą. W Pol-

sce jest ich około 100, ale ostatnio

zaczyna gwałtownie przybywać,

szczególnie tych w wieku 20–30 lat.

Dotychczas przeważały panie po

pięćdziesiątce. Najwięcej młodych

dziewic konsekrowanych żyje i pra-

cuje w Krakowie.

Sprzeciw biskupów i prawicowej

opozycji wzbudziło nauczanie dzie-

ci w szkołach podstawowych i śred-

nich o równości płci, prawach i obo-

wiązkach mężczyzn i kobiet, statu-

sie związków homoseksualnych oraz

walce z dyskryminacją ze względu

na orientację seksualną. PPr

Z okazji 30 rocznicy przybycia

JPII do Nowego Targu radny PiS

Dominik Sterkowicz chce pozba-

wić trzydzieści sklepów i lokali w mie-

ście koncesji na handel alkoholem.

Według pana radnego, jest to

najlepszy sposób uczczenia Papiej

wizyty w stolicy Podhala w czerw-

cu 1979 roku, a ponadto byłoby to

zgodne z jego nauką i przesłaniem.

Czyżby JPII uczył, jak ma wyglądać

handel gorzałką? Na szczęście, idio-

tyzmów Sterkowicza nie podziela

burmistrz miasta Marek Fryźle-

wicz i skarży się: ,,To oburzające,

że radny wykorzystuje w takim kon-

tekście postać Jana Pawła II – naj-

większego Polaka i honorowego

obywatela Nowego Targu. To dzia-

łanie w stylu Palikota ”.

Tymczasem partyjnym kompa-

nom Sterkowicza jak najbardziej

podoba się ten pomysł i zapowie-

dzieli jego poparcie na sesji rady

miasta.

Boskiej Gromnicznej. Organizując

na pożegnanie bożonarodzeniowe-

go sezonu masowe palenie świą-

tecznych choinek, ks. Butwiłowski

pragnie nauczyć wiernych szacun-

ku do katolickiej tradycji. Nieste-

ty, szacunku dla ekologii pomysło-

wy ksiądz zupełnie nie przejawia.

Kilkaset drzewek, które ku ucie-

sze gawiedzi bezsensownie spalo-

no w wasilkowskim sanktuarium,

mogło z powodzeniem ogrzać kil-

ka domów.

zaiste przemysłowych jechał węży-

kiem i zderzył się z nadjeżdżającym

z przeciwka cinquecento. Kierują-

ca fiatem młoda mieszkanka Szad-

kowic wylądowała w szpitalu. Pro-

boszcz najpierw zaprzeczał w me-

diach, że w ogóle doszło do wypad-

ku, potem narzekał, że wszystko to

z winy... złośliwych policjantów, bo

przecież mogli przymknąć oko,

a tak sprawa trafiła do obrzydliwej

prokuratury. Pikanterii całej tej hi-

storii dodaje fakt, że wielebny jest...

kapelanem policjantów. PS

BŁAGANIE BISKUPA

PAPIEŻ OBAMA

Cztery ugrupowania religijne

zanoszą prośby do Daniela Jen-

ky’ego , biskupa diecezji Peoria

w stanie Illinois, by nie dopuścił ks.

Thomasa Szydlika do odprawia-

nia razem z nim specjalnej mszy

z okazji stulecia katolickiej misji.

„Błagamy cię, nie pozwól mu

na to” – prosili sygnatariusze. Szy-

dlik jest oskarżony o przestępstwa

seksualne. Holly Force i jej mąż

Christopher wytoczyli mu wiosną

sprawę sądową. Zarzucają, że skło-

nił Holly do romansu, a następnie

zmusił do usunięcia płodu, który

był jego owocem. Szydlik wyko-

rzystywał informacje ze spowiedzi

do seksualnego molestowania ko-

chanki, mówiąc, że w ten sposób

„ratuje jej duszę”. Aby uwolnić się

od kapłana, małżeństwo wyjecha-

ło do innego miasta, lecz Szydlik...

podążył za nimi.

Wiosną diecezja poinformowa-

ła, że duchowny będzie zawieszo-

ny w obowiązkach do czasu wyda-

nia wyroku. Holly i Christopher do-

wiedzieli się nagle z katolickiej ga-

zety, że ma on koncelebrować z bi-

skupem uroczystą mszę. CS

Hans Kueng , najwybitniejszy

katolicki teolog, skrytykował ostro

Benedykta XVI za pojednanie

z lefebrystami. Powiedział, że obec-

ny papież „może przejść do histo-

rii jako papież afrontów” i „papież,

który rozczarował świat”. Zdaniem

Kuenga, Kościołowi jest potrzebny

wreszcie „papież Obama”. MaK

HEJ KOLĘDA,

KOLĘDA...

ERRARE

HUMANUM EST

Poddębicki proboszcz ks. An-

drzej Chycki najpierw nakazał zli-

kwidować grób jednego z pierw-

szych sekretarzy PZPR w tym mie-

ście – Walentego Piotrowskiego ,

a potem po presją lewicy, która

upomniała się o pamięć dobrego,

jak się okazuje, gospodarza grodu

nad Nerem (ma tu nawet swoją uli-

cę), pomógł znów ustawić granito-

wy nagrobek, nie inkasując tzw. po-

kładnego. Błądzić jest rzeczą ludz-

ką – chciałoby się powiedzieć – wie-

lebny w porę naprawił swój błąd,

za co mu chwała. Oby o mogile za-

służonego dla miasta pamiętali te-

raz mieszkańcy Poddębic! BS

LESBIJKA

PREMIEREM

Pogrążona w kryzysie mała Is-

landia być może znalazła wyjście

z patowej sytuacji – to zmiana na

stanowisku premiera. Została nim

kobieta – mało tego – lesbijka, Jó-

hanna Sígurdardóttir . 66-letnia

pani Sígurdardóttir zasiada w Al-

thing, parlamencie Islandii, już od

30 lat. Ostatnio wygrała nawet ple-

biscyt na najpopularniejszego po-

lityka w kraju, zdobywając 73 pro-

cent głosów! Ponadto ma dwóch

dorosłych synów i jest małżonką

Jóníny Leósdóttir , znanej islandz-

kiej pisarki.

RADNY ZŁODZIEJ

Moralność można ponoć prak-

tykować tylko prywatnie, bo nie ist-

nieje ona w polityce. Zdarzają się

jednak sytuacje odwrotne.

W październiku ubiegłego ro-

ku radni Działdowa – na własne ży-

czenie – stali się adwokatami ka-

tolickiego mitu, gdy jedną z ulic

miasta nazwali imieniem nieist-

niejącej świętej Krk, Katarzyny

z Aleksandrii („Radni parafialni”,

„FiM” 46/2008). Co ciekawe, na-

zwali tak ulicę Chełmońskiego,

wbrew jej mieszkańcom (pierwszy

taki wypadek w dziejach rady mia-

sta). Minęło kilka miesięcy i miesz-

czanie mazurskiego grodu mogli się

przekonać, kto „uszczęśliwił” ich

katolicką nomenklaturą. 9 stycznia

kamery marketu Tesco w Dział-

dowie nagrały, jak radny miejski

Bogdan Kaszubski (głosował za

zmianą nazwy ulicy) chowa do rę-

kawów dwie butelki whisky i kawę

o łącznej wartości 175 zł. Ze wzglę-

du na niewielkie straty kleptoma-

nię polityka potraktowano jako wy-

kroczenie i ukarano go mandatem

w wysokości 400 zł. Dzięki takie-

mu zakwalifikowaniu przygody

w sklepie Bogdan K. nie straci stoł-

ka radnego i będzie mógł dalej

utrwalać moralność i „tysiącletnią

tradycję”.

„Na terenie parafii mieszka aktu-

alnie – ci, którzy się do tego przyzna-

li – 177 związków niesakramental-

nych żyjących w tzw. konkubinacie

(...). 177x2 osoby=354 osoby żyją bez

Boga. To największa tragedia naszej

wspólnoty parafialnej” (pisownia

oryg.) – czytamy w prezentowanym

na stronie parafii św. Bartłomieja

w Czernikowie sprawozdaniu z ubie-

głorocznej kolędy (tegoroczna jesz-

cze trwa). Oprócz wyżej wymienio-

nej „tragedii” czernikowscy dusz-

pasterze ujawnili na terenie parafii

następujące „cienie”: „(...)zdarzały

się ucieczki członków rodziny z ko-

lędy, w wielu rodzinach słaba znajo-

mość pacierza – podczas modlitwy

milczeli, wielu młodych żyje poza gra-

nicami kraju w konkubinacie ze swo-

ją narzeczoną czy narzeczonym, wie-

le osób nie pamięta o pacierzu i nie

odmawia modlitwy, wiele rodzin, któ-

re nie chodzą do kościoła, zapomi-

na o konieczności utrzymania ko-

ścioła, jego ogrzewania, remontów,

utrzymania jego obejścia, 186 ro-

dzin nie złożyło żadnej ofiary na ko-

ściół przy okazji kolędy, wielu mło-

dych chłopców nie chce zostać mi-

nistrantami, a spośród dzieci i mło-

dzieży – trudno jest zachęcić do scho-

li” . Ciekawe, jak wypadnie tegorocz-

na kolęda...

MAŁA CZARNA

PPr

Paulini z Leśniowa nie bojko-

tują „pogańskich” walentynek.

Wprost przeciwnie, z okazji dnia św.

Walentego namawiają do zaręczyn

w swoim sanktuarium. W ramach

zaplanowanej na 8 lutego imprezy

zakonnicy oferują zakochanym

udział w przygotowanym według

własnego pomysłu obrzędzie zarę-

czyn. Najpierw paulini dokonają

zbiorowego zaręczenia wszystkich

przybyłych par, a potem będą udzie-

lać indywidualnego błogosławień-

stwa każdej z osobna. Tym sposo-

bem każda z zakochanych par otrzy-

ma podwójne błogosławieństwo. To

jednak nie koniec „atrakcji”. Jak za-

pewniają paulini, na wszystkie pa-

ry, które zaręczą się w Leśniowie,

w sanktuaryjnej kawiarence czeka

gratis wyśmienita kawa przygotowa-

na na bazie „wody z cudownego le-

śniowskiego źródełka”. SK

EVVIVA ESPANIA!

STRAJK

DUCHOWNYCH

Wychowanie obywatelskie, obo-

wiązkowy przedmiot wprowadzony

do szkół w 2006 r., nie narusza ani

konstytucyjnego prawa rodziców do

wychowania dzieci zgodnie z wy-

znawanym światopoglądem, ani

swobody wyboru wyznania – uznał

sąd najwyższy w Madrycie.

Wyrok, który zapadł stosun-

kiem głosów 22 do 7, został ogło-

szony po prawie trzech dniach ob-

rad sądu najwyższego w Madry-

cie. Dotyczył on jednej z głównych

batalii ideologicznych, jakie przez

trzy ostatnie lata poróżniły socja-

listyczny rząd José Luisa Zapa-

tery z prawicą, hierarchią katolic-

ką i Watykanem.

W USA w kilku stanach odby-

ły się referenda, w których miesz-

kańcy opowiedzieli się przeciwko

uznawaniu przez państwo małżeństw

jednopłciowych. I stało się coś nie-

samowitego... W proteście przeciw

wspieraniu przez znaczną część tam-

tejszych społeczności prawa dyskry-

minacyjnego duchowni niektórych

Kościołów postanowili zawiesić pod-

pisywanie certyfikatów ślubnych

wiernym zawierającym tradycyjne

małżeństwa. Do protestu włączyły

się m.in. niektóre parafie Kościoła

unitariańskiego oraz Zjednoczone-

go Kościoła Chrystusa. Członkiem

tego ostatniego był do niedawna pre-

zydent Barack Obama . MaK

SPŁONĘŁY NA STOSIE

NIE WIEDZĄ,

CO TRACĄ

W niedzielę, 1 lutego, w sank-

tuarium MB Bolesnej w Świętej

Wodzie koło Białegostoku z inicja-

tywy ks. Alfreda Butwiłowskiego

zapłonął wielki stos. Na szczęście

sanktuaryjny, a wierni rzucali na

niego jedynie choinki, które zgod-

nie z kościelnymi nakazami powin-

ni rozebrać przed przypadającym

2 lutego kościelnym świętem Matki

BEZ TARYFY

ULGOWEJ

Jak zostać dziewicą... konsekro-

waną, czyli żyjącą w cywilu i bez

habitu, ale według rygorów zakon-

nych? Do tej w gruncie rzeczy bar-

dzo starej formy życia „w Bogu”

Kościół przygotowuje kobiety w cią-

gu kilku lat. Gdy spełniają już

wszystkie wymagania, zostają za-

ślubione „temu, któremu służą

Brawo, panowie policjanci! Nie

było żadnej taryfy ulgowej i zamia-

tania sprawy pod dywan, gdy An-

drzej C. (lat 49), proboszcz z Szad-

ku koło Zduńskiej Woli, po spoży-

ciu mszalnego wina w ilościach

FiM 06 - 2009.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: