Z mroku dziejów - kultura łużycka - Muzeum Częstochowskie Rezerwat Archeologiczny (2007).pdf
(
2669 KB
)
Pobierz
Z MROKU DZIEJÓW
MUZEUM CZĘSTOCHOWSKIE REZERWAT ARCHEOLOGICZNY
Z MROKU DZIEJÓW
KULTURA ŁUŻYCKA
MUZEUM CZĘSTOCHOWSKIE REZERWAT ARCHEOLOGICZNY
2007
W
epoce brązu, w XIV-XII w. przed Chrystusem nastąpiły przemiany kulturowe, które
Europa w dobie kultur
pól popielnicowych
spowodowały ujednolicenie Europy Środkowej i Zachodniej. Proces ten widoczny
jest w źródłach archeologicznych pozyskiwanych na stanowiskach sepulkralnych,
ponieważ to właśnie w zwyczajach pogrzebowych zachodzą największe zmiany. Pojawia
się zwyczaj palenia zwłok zmarłych i umieszczania szczątków kostnych w popielnicach,
który stopniowo wypiera praktykowany dotychczas obrządek szkieletowy. Cmentarzyska
rozrastają się w duże, wielopokoleniowe nekropolie, zwane przez archeologów polami
popielnicowymi. Grupy ludności stosujące owe zwyczaje badacze nazwali kulturami pól
popielnicowych.
Zmianom w sferze wierzeń oraz kultury duchowej towarzyszyły jednocześnie proce-
sy społeczne i gospodarcze, np. zespolenie władzy politycznej, wykształcenie własnych
ośrodków metalurgicznych. Szerzenie się nowego modelu kulturowego polegało na przyj-
mowaniu idei, wierzeń, stylów, prądów i zapewne łączyło się z przemieszczaniem lud-
ności. Zmiany te miały miejsce na dużym terenie, niejednolitym kulturowo, przebiegały
z różnym natężeniem i w zmiennym tempie.
Kultura łużycka (KŁ) wchodzi w skład kompleksu pól popielnicowych. Nazwa pochodzi
od najwcześniej zbadanych, rozległych cmentarzysk ciałopalnych z terenu Łużyc. Kultura
ta obejmowała swoim zasięgiem prawie całe terytorium dorzecza Wisły i Odry, a tak-
że przyległe od zachodu i południowego zachodu tereny Saksonii, Łużyc, Brandenburgii
oraz przylegające od południa północne Czechy, Morawy i Słowację. Wytworzyła się na
przełomie XIV/XIII stulecia przed Chrystusem. Ludność ta prowadziła osiadły tryb życia.
Rozpoznane są osady mieszkalne z zabudową drewnianą, czasowe obozowiska oraz duże
cmentarzyska. Podstawą utrzymania była przede wszystkim uprawa ziemi oraz hodowla
zwierząt. Obok ww. cech wspólnych w kulturze tej widoczne są również cechy lokalne.
Przejawiało się to głównie w szczegółach obrządku pogrzebowego, w lokalnych stylach
ceramiki czy ozdób brązowych, w typie gospodarki uzależnionej od miejscowego środo-
wiska naturalnego. Wynikało to również ze zróżnicowania podłoża. Na zachodzie początki
związane są z kulturą przedłużycką, na wschodzie z kulturą trzciniecką. Podział na te dwie
strefy jest dość widoczny w całym rozwoju kultury łużyckiej.
Etniczna interpretacja kultury łużyckiej jest niezwykle trudna. Była ona wiązana z Ilirami,
Wenetami, Prasłowianami. Niestety, opierając się jedynie na materiałach archeologicz-
nych, przy braku jakichkolwiek źródeł pisanych odnoszących się do omawianej kultury,
niemożliwe jest identyfikowanie plemion kultury łużyckiej z którymkolwiek z wymienio-
nych powyżej ludów. Możemy jedynie stwierdzić, że kultura łużycka nie tworzyła jednej
zwartej całości. Jak się wydaje, jej skład etniczny był niejednorodny.
kultura ceramiki zdobionej ornamentem stempelkowym i kanelowaniem
kultury pól popielnicowych
kultura wysocka
kultura łużycka
kultura Glasinac
kultury nordyjskie
kultura Gáva
kultura czarnoleska
4
5
I
Naczynie kultury
trzcinieckiej
(kopia)
6
7
W
okresie około XVII-XV w. przed Chrystusem zachodnia połać naszego kraju za-
Zasięg kultury
przedłużyckiej i trzcinieckiej
mieszkiwana była przez ugrupowania ludności określane dziś kulturą przedłuży-
cką. Reprezentowały one kręgi mogiłowe, które pod koniec XVIII w. przed Chry-
stusem pojawiły się w dorzeczu górnego Dunaju i Renu.
Charakterystyczną formą obiektów są ziemne i kamienno-ziemne mogiły usypane nad
szkieletowym pochówkiem złożonym w jamie. Centralnie nad grobem układane były
kopce z kamieni, bądź też dodatkowe konstrukcje kamienne w postaci wieńców oka-
lających kurhan czy promieni łączących środek kurhanu z wieńcem. Zmarłym do grobu
składano cenne dary: mężczyźni otrzymywali głównie broń (sztylety, rzadziej miecze,
czekany, groty włóczni, grociki strzał), narzędzia (siekiery), kobiety głównie ozdoby (szpi-
le, bransolety, naramienniki, diademy z blachy, wisiorki). Naczynia ceramiczne w grobach
były rzadkością.
W późnej fazie kultury przedłużyckiej zaczynają pojawiać się groby ciałopalne, będące
przejawem wpływu idei związanych z kompleksem kultur pól popielnicowych. Charakte-
rystyczny jest brak znalezisk osiedli kultury przedłużyckiej, co wskazuje na mobilny tryb
życia tej ludności, związany prawdopodobnie z dużym udziałem pasterstwa.
Początki kultury trzcinieckiej przypadają na XIX/XVIII stulecie przed Chrystusem. Lud-
ność tak określana przez archeologów zamieszkiwała teren pomiędzy Wartą a Dnie-
prem. W przeciwieństwie do kultury przedłużyckiej znane są znaleziska trwałych osad
mieszkalnych i obozowisk. Podstawą utrzymania były rolnictwo i hodowla zwierząt,
która nie miała wyłącznie pasterskiego charakteru. Obrządek pogrzebowy cechowało
znaczne zróżnicowanie. Znane są archeologom groby zarówno szkieletowe, jak i ciało-
palne, pochówki zbiorowe i indywidualne, groby płaskie oraz przykryte nasypem ziem-
nym – kurhanem. Kultura ta rozwijała się przez kilka stuleci. W środkowej epoce brązu
wśród tej ludności dokonywały się stopniowe zmiany w zakresie kultury materialnej
i duchowej, połączone z szerzeniem się nowych prądów stylistycznych i wierzeń zwią-
zanych z kompleksem kultur pól popielnicowych, które doprowadziły do uformowania
kultury łużyckiej.
kultura trzciniecka
kultura przedłużycka
Bransoleta kultury
przedłużyckiej
Szpila kultury przedłużyckiej
Charakterystyczna szpila kultury przedłużyckiej
mierząca kilkadziesiąt centymetrów długości
8
9
Plik z chomika:
teensy-4.0
Inne pliki z tego folderu:
Wincenty Trojanowski - Podania mityczne dziejów polskich w oświetleniu wiaroznawstwa porównawczego i obrzędów ludowych (1917).djvu
(47889 KB)
Podania i legendy polskie ruskie litewskie - zebrał Lucjan Siemieński (1845).djvu
(18775 KB)
Mieczysław Karwowski - Legenda o królu Wendów (1937).djvu
(884 KB)
Leon Koczy - Polska i Skandynawja za pierwszych Piastów (1934).djvu
(3929 KB)
Max P Toeppen - Wierzenia mazurskie przekł Eugenii Piltzówny oprac Tadeusz Ostojski & Jakuba Turowskiego Klucz do bardzo ważnych Tajemnic oprac Paweł Błażewicz (2014).pdf
(122595 KB)
Inne foldery tego chomika:
Aldous Huxley - Nowy wspanialy swiat
FAKTOPEDIA - zdjęcia
Lektury Szkolne
Resortowe dzieci. Media
Resortowe dzieci. Media(1)
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin