Legendy Schmeichel.pdf

L eg en d y

P eter S ch m eich el – W ielk i D u

W ielk i D u Ń cz y k

cz y k

4 sierpnia 2008

S ir M a tt B u sb y W a y , M a n ch ester, A n g lia .

P eter S ch m eich el

W ielk i D u

Legendy

Peter Schmeichel – Wielki Duńczyk

Człowiek, którego sylwetka zostanie dzi ś Wam przybli ż ona, drodzy

Czytelnicy, jest osob ą bardzo kontrowersyjn ą , je ś li chodzi o wł ą czenie

go w poczet legend. Ile ludzi – tyle opinii. W gruncie rzeczy podobnie

mo ż na spojrze ć teraz na sylwetk ę Cristino Ronaldo, którego wł ą czenie

do grona najwybitniejszych zawodników jest niezwykle zło ż onym

problemem. Dla mnie, mimo wszystko, wył ą czenie opisywanego tu

dzi ś piłkarza z tak doborowego towarzystwa byłoby wielkim

nieporozumieniem, st ą d te ż ustawiam go w jednej linii z gwiazdami

najja ś niejszymi w historii. Zreszt ą , sam Alex Ferguson powiedział, ż e o

drugiego takiego bramkarza w klubie b ę dzie niezwykle trudno, a

praktycznie niemo ż liwym b ę dzie takiego geniusza znale źć . Drugim

wyró ż nionym po Aleksie Stepneyu bramkarzem w serii „Legend”

b ę dzie oczywi ś cie nie kto inny jak PETER SCHMEICHEL .

I tak to się zaczęło.

W Danii nie od dzi ś sportem narodowym poza piłk ą no ż n ą jest piłka

r ę czna. Popularny „szczypiorniak” przyci ą ga tam ludzi jak magnes – co ś

jak w Niemczech wy ś cigi Formuły 1. Dlatego te ż Du ń czycy nie s ą

monoteistyczni jak Anglicy i wcale nie ka ż de dziecko chce od razu stawia ć

kroki na murawie. 18 listopada 1963 roku w Gladsaxe Dunka i Polak

cieszyli si ę z narodzin swojego blond synka. Dla uczczenia pami ę ci

pradziadka, jako drugie imi ę nadali mu Bolesław. Jednak, jako ż e

postanowili osi ąść w Danii na stałe, jako pierwsze imi ę wybrali Peter. I tak oto na ś wiecie pojawił si ę szkrab Peter Bolesław Schmeichel,

który wraz ze swoj ą rodzin ą w 1970 roku przyj ą ł ostatecznie du ń skie, a nie polskie obywatelstwo.

Pocz ą tkowo Peter ucz ę szczał w szkole na zaj ę cia piłki r ę cznej. To ten sport jako pierwszy go

zainteresował. Zreszt ą ju ż jako dziecko był do ść wysoki i znakomicie sprawował si ę na pozycji

najbardziej obitego zawodnika na boisku – bramkarza. Jednak bramkarska szkoła w

„szczypiorniaku” to przede wszystkim szkoła zr ę czno ś ci i refleksu, bo bez tego bramkarz po

prostu nie zaistnieje. Ale pó ź niej młody Schmeichel oczarowany został bardziej piłk ą no ż n ą .

Doł ą czył wi ę c w 1971 roku do juniorów Ledøje Smurom, ale jeszcze w tym samym roku stał

si ę piłkarzem miejscowej bardziej znanej dru ż yny – Gladsaxe.

W ci ą gu dekady Peter uczył si ę i trenował z juniorami. W mi ę dzyczasie sko ń czył swoj ą

edukacj ę i stał si ę z zawodu człowiekiem od układania dywanów. Ale mierzył wy ż ej – dobrze

szło mu z juniorami, wi ę c postanowił w 1981 roku sta ć si ę profesjonalist ą i w tej samej dru ż ynie pozostał. Bardzo chciał by ć kim ś w

formacji obronnej – nie marzyło mu si ę ani zdobywanie bramek, ani rozpoczynanie gro ź nych sytuacji, ani te ż rajdy przez całe boisko,

mimo ż e (jak wła ś ciwie praktycznie ka ż dy młody piłkarz) zaczynał gra ć w ataku. Prawdopodobnie zdawał sobie spraw ę , ż e jako dobrze

zbudowany, barczysty i wysoki chłopak, mo ż e stanowi ć model obro ń cy nie do przej ś cia. By ć mo ż e jednak pewne naleciało ś ci z

dzieci ń stwa i nabyte wcze ś niej umiej ę tno ś ci zdecydowały o tym, ż e Peter zdecydował si ę jednak zosta ć bramkarzem o nie byle jakich

warunkach – około 193 cm wzrostu i 99 kg wagi mogły sprawi ć , ż e niebawem rozpocznie si ę era bramkarza, którego ś wiat dawno nie

widział. Poza tym, jego idolem był Gary Bailey – wieloletni bramkarz Manchesteru United, który zaj ą ł miejsce miedzy słupkami po

zawieszeniu korków na kołku przez wielkiego Alexa Stepneya. Sam Peter był oddanym kibicem Czerwonych Diabłów, ale w swoim

Gladsaxe mógł co najwy ż ej podpatrywa ć fantastyczne obrony Baileya, a nie marzy ć , ż e kiedykolwiek stanie na jego miejscu.

7 lat w Danii.

W Gladsaxe Schmeichel nie miał oczywi ś cie ogromnych perspektyw.

Dlatego ju ż w dwa lata po tym, jak stał si ę tam profesjonalist ą , przeniósł

si ę do nieco bardziej znanego Hvidovre IF, ko ń cz ą c karier ę w swoim

miejscowym klubie z liczb ą 46 oficjalnych wyst ę pów. Był to rok 1984.

Ju ż rok pó ź niej, pomimo wspaniałej postawy Petera w bramce, Hvidovre

spadło o lig ę ni ż ej, ale tylko na jeden sezon. Zaliczaj ą c 76 wyst ę pów,

szybko został dostrze ż ony przez stołeczne Brøndby, które momentalnie

wcieliło go w swoje szeregi. Był to wreszcie powa ż ny i kluczowy klub

na piłkarskiej drodze Schmeichela i przede wszystkim taki klub, który

mógł mu pomóc w wypromowaniu si ę . Jako 24-latek wyst ę pował w

du ń skiej ekstraklasie i od razu w roku 1987 wywalczył Mistrzostwo

Danii oraz został uznany Bramkarzem Roku.

To oczywi ś cie sprawiło, ż e dostrzegł go selekcjoner Du ń czyków i powołał w maju tego ż roku do kadry narodowej. Rok pó ź niej

Brøndby tytuł obroniło, a Peter był ju ż pewniakiem w dru ż ynie i po raz drugi nie było w kraju lepszego bramkarza, ni ż on. Rok

1989 nie był szcz ęś liwy, a stołeczni zdobyli tylko Puchar Danii. Nast ę pny za ś przyniósł kolejne mistrzostwo, a samemu

Schmeichelowi wreszcie tytuł Piłkarza Roku 1990 zarówno kopenhaskiej dru ż yny, jak i całej Danii. Prawdziw ą ś mietank ę spijał

jednak Peter w roku 1991, bo to wtedy Brøndby znów obroniło Mistrzostwo Danii, a jego dru ż yna zaszła niespodziewanie do

półfinału dzisiejszej Ligi Mistrzów (odpadli za spraw ą AS Romy). Ale wtedy Schmeichel miał ju ż wyrobion ą mark ę . Jego

nazwisko było do ść gło ś ne i mo ż e dlatego ś wiat był zdziwiony, ż e wielki Manchester United na czele z sir Alexem Fergusonem

zdecydował si ę zapłaci ć za Du ń czyka jedynie 530 tysi ę cy funtów, a jeszcze bardziej zdziwiony, ż e Brøndby na t ę ofert ę

bezproblemowo przystało, pomimo ż e Schmeichela ogłoszono dziesi ą tym najlepszym bramkarzem na ś wiecie w 1991 roku.

Great Dane in Greater Manchester.

Transfer został okrzykni ę ty mianem interesu roku sir Alexa. Dosłownie nikt nie mógł uwierzy ć , ż e

tak genialny bramkarz za tak niewielk ą kwot ę zasilił spragnionego sukcesów europejskiego tytana

futbolu, jakim bez w ą tpienia był Manchester United. Po Stepneyu i Baileyu nie było ż adnego

dobrego bramkarza. Od czasów za ś , kiedy idol Du ń czyka zawiesił buty na kołku, mijały cztery lata.

Od zawsze mówiło si ę , ż e najsłabszym punktem Czerwonych Diabłów jest wła ś nie miejsce mi ę dzy

słupkami, na które nie sposób było znale źć ż adnego idealnego piłkarza. Ten brak presji na bycie

idealnym by ć mo ż e posłu ż ył Peterowi, cho ć w zasadzie powinien był mu przeszkodzi ć . McIlroy w

ka ż dym razie narzekał na to, ż e oboj ę tnie jak dobrze by nie grało jego pokolenie, to i tak

pozostawało w cieniu Busby Babes.

Du ń czyk takiego problemu nie miał – miał za to pełne pole do popisu i pole to wykorzystał bardzo

szybko. Ferguson nie widział przeszkód, by wypróbowa ć go od razu i tym samym Peter zagrał ju ż

19 listopada 1991 roku w Superpucharze Europy z Crven ą Zvezd ą Belgrad, zast ę puj ą c w bramce

Lesa Sealeya, który był bramkarzem w zwyci ę skim składzie United w finałowym meczu Pucharu

Zdobywców Pucharów przeciwko Barcelonie z 15 maja 1991 roku (2:1 Hughes x2, Koeman). 1:0

na Old Trafford po bramce fenomenalnego McClaira i niemo ż no ść rozegrania rewan ż u w

Belgradzie przez wojn ę domow ą w Jugosławii sprawiło, ż e Du ń czyk wła ś ciwie na „dzie ń dobry”

zdobył pierwszy tytuł z Diabłem na piersi, no i stał si ę numerem “1 ″ mi ę dzy słupkami.

Duński Dynamit wysadza Europę.

Któ ż nie marzy o takim pocz ą tku? Ale w tym sezonie niestety miłe były złego pocz ą tki dla

United. Klub pozostał bez ż adnego trofeum, ale Schmeichel wcale nie obszedł si ę

smakiem. Je ś li sukcesów zabrakło w United, to – wcale nie na otarcie łez, ale ku wielkiej

chwale – przyszedł niewiarygodny sukces na arenie mi ę dzynarodowej. W 1992 roku Peter

wraz z reprezentacj ą Danii został Mistrzem Europy, co okre ś lono jako „eksplozj ę

du ń skiego dynamitu”, gdy ż tak zwykło si ę nazywa ć od pocz ą tku lat ’80 t ę reprezentacj ę .

Cho ć Dania ust ą piła w grupie miejsca Szwecji, a Schmeichel w fazie grupowej dwie

bramki wpu ś cił, to dali rad ę przej ść do kolejnej fazy. W morderczym i mro żą cym krew w

ż yłach półfinale z Holendrami wygrali rzutem na ta ś m ę – po 90. minutach było 2:2, w

dogrywce bramki nie padły. Gdy Koeman z (królem strzelców) Larsenem strzelili swoje

pierwsze karne na bilans 1:1, Schmeichel obronił nast ę pny w kolejno ś ci strzał van Bastena i dał Du ń czykom „kopa”. Ci, pewni swego,

trafiali ju ż do samego ko ń ca. Z Niemcami w finale problemu nie było – pewne 2:0 i pierwszy w historii tytuł dla Du ń czyków. To było

naprawd ę wielkie wydarzenie w głowie 29-letniego bramkarza. Tym bardziej, ż e po tym turnieju otrzymał zaszczytne miano najlepszego

bramkarza na ś wiecie.

Gramy, gramy, Panowie!

Sodówka Peterowi do głowy nie uderzyła – by ć mo ż e nie był typem człowieka podatnym na tak ą sław ę . Sir Alex jednak cz ę sto

wypowiada si ę na temat motywacji piłkarzy do gry w klubie – je ś li jej brakuje, to piłkarz nie ma tu czego szuka ć (chyba ż e

jedynie nowego pracodawcy). Głód sukcesu jest wa ż ny, w zasadzie kluczowy, a United ten głód odczuwało wtedy od 26 lat.

Dlatego ten, kto nie potrafił odczu ć tego głodu, nie mógł w pełni odda ć si ę grze dla Manchesteru. Jak trudno musiało by ć

Peterowi zmotywowa ć si ę do walki o trofea klubowe, wie tylko on sam. Wa ż ne jednak, ż e zdołał si ę zmotywowa ć i w

odró ż nieniu od wielu, którzy spocz ę liby na laurach, on udowodnił swoj ą klas ę i w 22 meczach nie wpu ś cił w sezonie 1992/93 ani

jednej bramki! Oczywi ś cie jest jasne, ż e piłkarzom dodała pewno ś ci siebie obecno ść mi ę dzy słupkami takiego ś wietnego

bramkarza. Ale nie o sam ą pewno ść chodziło.

Schmeichel jest strasznym nerwusem i cholerykiem. Potrafił naprawd ę mocno skrzycze ć chłopaków z obrony, gdy zagrali nie tak,

jak powinni albo zwyczajnie „zaspali”. Mówiło si ę z czasem, ż e obro ń cy nie maj ą szans straci ć koncentracji, bo Peter krzyczy non

stop, cały czas ich ustawia, poprawia, musz ą by ć cały czas aktywni – nie maj ą wyj ś cia. Jak wida ć , nie było to ż adne gwiazdorstwo

czy zarozumialstwo z jego strony – to głównie dzi ę ki jego pewnej postawie Manchester zdobył w tym samym sezonie

mistrzowsk ą koron ę po raz pierwszy od 26 lat. Zreszt ą nie bezpodstawnie stawia si ę go na tak wysokim piedestale zawodnika

kluczowego, bowiem równie ż w 1993 roku obronił tytuł najlepszego bramkarza na ś wiecie. Min ę ło tak niewiele czasu, a

Schmeichel ju ż był zdobywc ą Superpucharu Europy, Mistrzem Europy i Mistrzem Anglii, a ponadto dwukrotnie najlepszym

bramkarzem ś wiata. Wystarczy? Nie Du ń czykowi.

Goodbye Mr. Schmeichel! – Hello Mr. Schmeichel!

Pomimo obrony tytułu mistrzowskiego w sezonie 1993/94, Schmeichel miał troch ę przepraw z Fergusonem. W tym samym

sezonie po jednej z kłótni Peter niespodziewanie miał opu ś ci ć Manchester United. Było to po meczu z Liverpoolem, kiedy

Du ń czyk do ś wiadczył legendarnej ju ż „suszarki”. Oczywi ś cie, nie bez powodu. United prowadziło w meczu 3:0 i zapewne

wygrałoby spotkanie z odwiecznymi rywalami, gdyby nie fatalna dyspozycja Petera i trzy puszczone bramki, a – mówi ą c

kolokwialnie – wła ś ciwie „szmaty”. Co gorsza, napyskował on managerowi i kolegom z dru ż yny, wi ę c decyzja „bossa” mogła

by ć tylko jedna – w zespole nie ma miejsca na indywidualno ś ci. Ferguson zmienił jednak zdanie i The Great Dane pozostał w

klubie po tym, jak manager usłyszał jego pokorne przeprosiny wobec reszty kolegów z dru ż yny (Peter nie wiedział, ż e boss to

usłyszał). W 1994 doszła jeszcze do trofeów Tarcza Wspólnoty oraz FA Cup, a on sam zasłu ż ył sobie na miano tym razem

czwartego najlepszego bramkarza na ś wiecie.

Duże i zielone w bramce = The Treble

Wielki Du ń czyk był pewniakiem w bramce Manchesteru – to nie

ulegało w ą tpliwo ś ci. Ju ż wtedy ceniono go bardzo wysoko, gdy ż

dodawał pewno ś ci siebie i motywacji całej dru ż ynie, a tacy piłkarze

s ą bardzo potrzebni na boisku. Sezon 1995/1996 przyniósł kolejny

tytuł najlepszej dru ż yny w Anglii i FA Cup, a Peter wzi ą ł udział w

Euro 1996, ale Dania nie wyszła z grupy, ust ę puj ą c miejsca

Portugalii i Chorwacji. Prymat w kraju Albionu zachowano w

sezonie 1996/1997. Czasami angielscy fani Manchesteru United

zastanawiaj ą si ę , kto był najlepszym piłkarzem dekady lat ’90 XX

wieku? Odpowied ź najcz ęś ciej jest jedna: Eric Cantona. Je ś li

jednak spojrzy si ę panoramicznie na skład United, to – cho ć by nie wiem jak bardzo uwielbia ć Erica – w 100% zgodzi ć si ę z tym

nie mo ż na. Trzeba by wył ą czy ć z grona ś wietno ś ci zbyt wielu zawodników, którzy do sukcesu si ę przyczynili – w tym walnie

zrobił to oczywi ś cie Cantona.

Ale, jak mówiłam, wiele nazwisk trzeba by wtedy pomin ąć – w tym nazwisko Petera, który w tej dekadzie w zasadzie brylował na

angielskich boiskach i bezapelacyjnie był najlepszym bramkarzem w Anglii. To pytanie za ś ś wiadczy nie tyle o klasie jednostki,

co o klasie zespołu, gdy ż z kolektywu nie sposób wyodr ę bni ć jednostk ę i nie skrzywdzi ć przy tym pozostałych piłkarzy. I taki

wła ś nie idealnie zło ż ony skład przyst ę pował do rozgrywek w sezonie 1998/1999. Nie ma potrzeby przywoływa ć tu nazwisk, które

ka ż dy zna na pami ęć . Warto wspomnie ć jednak o tytule mistrzowskim i FA Cup, a przede wszystkim o zdobyciu tytułu najlepszej

dru ż yny w Europie. To przecie ż nie kto inny jak Schmeichel miał opask ę kapitana i unosił puchar po wiktorii nad Bayernem

Monachium i zawieszeniu Keane’a. O tym, ż e wygrana nie była dla nikogo niespodziank ą , wypowiadał si ę równie ż Du ń czyk

(wiemy, jak mówił o The Treble Giggs):

J e ś li jeste ś p iłk a rz em to m u sisz b y ć p ew n y , ż e m o ż esz w y g ryw a ć ca ły cz a s i n ic n ie jest d la cieb ie n iesp o d z ia n k ą .

W y gra n ie T h e T reb le z M a n ch esterem i o b ro n a k a rn eg o B erg k a m p a w p ó łfin a le F A C u p z A rsen a lem n ie b y ła d la m n ie

n iesp o d z ia n k ą . M u sisz u w ierz y ć , ż e m o ż esz w y g ra ć .

Trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść niepokonanym.

Łzy szcz ęś cia i hektolitry piwa, które polały si ę po finale na Camp Nou, były najsłodszymi

chwilami od wielu lat w ż yciu kibiców Manchesteru United. Klub powrócił na sam szczyt,

deklasuj ą c wszystkich w kraju, Europie, a tak ż e na ś wiecie, jako ż e wygrał równie ż Puchar

Interkontynentalny. Peter miał ju ż jednak 33 lata i wiedział, ż e wła ś nie nadszedł najlepszy

moment, by opu ś ci ć United. W swojej mowie po ż egnalnej powiedział:

T o n iesa m ow icie w a ż n a i o grom n a d ecy z ja w m o im ż y ciu , k tó ra d o ch o d z iła d o m n ie ju ż b a rd z o , b a rd z o d łu g o . R o z w a ż a n ie

teg o z a j ę ło m i ca ły ro k . S tu k n ę ły m i 3 3 la ta i za cz ą łem m y ś le ć o ty m w sz y stk im , co z o sta w iłem za so b ą d o tej p o ry , a le

rów n ie ż o ty m , co z o sta ło m i jesz cz e p o z a p iłk ą n o ż n ą ? T e i p o d o b n e m y ś li to w a rz y sz yły m i ca ły cz a s. M y ś la łem o resz cie

sw o jeg o ż y cia i d o sz ed łem d o w n io sk u , ż e n ie p o tra fi ę so b ie sieb ie w y ob ra z i ć ja k o n ik o go in n eg o p o z a p iłk a rz em . T o

sta n o w iło w ielk ą cz ęś ci ą m o jeg o ż y cia . K ied y jed n a k n a k o n iec sez o n u m ia łem w p ersp ek ty w ie u d z ia ł w elim in a cja ch d o

L ig i m istrz ó w w ied z ia łem , ż e m a m prz ed so b ą b a rd z o d łu g i sez o n ro z gryw ek , z w ła sz cz a ż e w y pa d a ło to z a ra z po

ro z g ry w ka ch M istrz o stw Ś w ia ta . W ied z ia łem , ż e n ie m a m sz a n s n a p rz y k ła d n a ż a d n e w a ka cje, ż a d en o d p o cz y n ek , k tó ry

b ę d z ie trw a ł d łu ż ej n i ż 1 2 d n i, ch o ć teg o p o trz eb o w a łem . W ied z ia łem te ż , ż e n ie d a m ra d y g ra ć ta k sa m o ś w ietn ie ja k d o t ą d

ca ły cz a s. M u sia łem p o d j ąć d ecy z j ę i p o d j ą łem j ą b a rd z o w cz e ś n ie, d z i ę k i cz em u z a g ra łem ś w ietn ie d la ca łeg o z esp o łu .

P o sz ed łem d o z a rz ą d u i p o w ied z ia łem o sw o ich p la n a ch – w sz y scy w ied z ieli, ż e d ecy z ja z o sta ła p o d j ę ta i ż e je j n ie z m ien i ę ,

d la teg o n a n i ą p rz y sta li. O d b yłem ró w n ie ż fa n ta sty cz n ą ro z m o w ę z m a n a g erem (S ir A lex em – p rz y p .). W ied z ia ł o n , ż e n ie

m o ż e sp ra w i ć , i ż z m ien i ę z d a n ie, a w i ę c sp ę d z ili ś m y p ó ł g o d z in y n a w sp o m n ien ia ch n a sz y ch w sp ó ln y ch cz a só w w k lu b ie.

T o b y ło b a rd z o fa jn e. (… ) T o b y ła jed n a k b a rd z o tru d n a d ecyz ja , a le g d y j ą p o d j ą łem b yłem sz cz ęś liw y . Z a sta n a w ia łem si ę

ty lk o , cz y lu d z ie z ro z u m iej ą , d la cz eg o o d ch o d z ę ? M ia łem n a d z iej ę , ż e ta k . T o b y ła m o ja d ecy z ja , p o d j ę ta p rz ez e m n ie .

W sz y stk o d o b ieg ło k o ń ca . (… ) N ie ciesz y m n ie, ż e o p u sz cz a m U n ited . T o jest n a jlep sz e m iejsce d o g ry w p iłk ę n o ż n ą i

jestem sz cz ęś liw y z k a ż d ej m in u ty , k tó rej tu d o ś w ia d cz y łem . N a d sz ed ł jed n a k cz a s si ę ro z sta ć .

Po 296 wyst ę pach w koszulce XXXL Czerwonych Diabłów postanowił zmieni ć klimat i pozosta ć tu na Old Trafford i legend ą , i

bohaterem. Ferguson dał mu oczywi ś cie woln ą r ę k ę – Peter trafił do Sportingu Lizbona na dwa lata (1999-2001) i rozegrał tam 50

meczów, stamt ą d za ś na rok do Aston Villi (2001-2002), a pó ź niej do Manchesteru… City (2002-2003) – w obu tych klubach

rozegrał po 29 spotka ń .

I co dalej?

W 2000 roku Schmeichel otrzymał honorowe brytyjskie obywatelstwo. Rok pó ź niej

zako ń czył oficjalnie karier ę reprezentacyjn ą z imponuj ą cym dorobkiem 129 meczów w

latach 1987-2001 oraz… jedn ą bramk ą z rzutu karnego (towarzyski mecz z Belgi ą w 2001

roku). Mimo ż e Peter długo walczył z my ś l ą o definitywnym zako ń czeniu kariery, to w

ko ń cu decyzj ę t ę podj ą ł w 2003 roku. Miał wystarczaj ą co du ż o pieni ę dzy, aby kupi ć klub

swojego dzieci ń stwa – Hvidovre IF. Poza tym wykupił cz ęść akcji Brøndby. Został

zatrudniony przez Discovery Channel, gdzie prowadzi program „Brudna robota Petera

Schmeichela”, podejmuj ą c si ę wielu kontrowersyjnych i niebanalnych zada ń . Ale, co

najwa ż niejsze dla fanów, Peter pracuje równie ż jako komentator w du ń skiej telewizji TV3+,

sk ą d czasami (mo ż e niezbyt regularnie, ale zawsze) odpisuje na listy fanów, tudzie ż

przysyła autografy. Jest to chyba jedyny adres, gdzie mo ż na si ę doczeka ć odpowiedzi od

byłego bramkarza United. W 2008 roku brał udział w losowaniu par na Mistrzostwa Europy,

jako kapitan zwyci ę skiej reprezentacji w jednych z mistrzostw (1992 – 1. miejsce z Dani ą ).

Obecnie równie ż Peter cz ę sto go ś ci na meczach miejscowych rywali Czerwonych Diabłów, by obserwowa ć swojego syna –

Kaspra – który poszedł w ś lady ojca i strze ż e słupków w barwach The Citizens. Pozostaje mie ć nadziej ę , ż e b ę dzie on równie

wy ś mienitym zawodnikiem, jak jego ojciec, a w takim układzie ż e równie ż doł ą czy kiedy ś do ekipy z Old Trafford.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: