Chociszewski Józef - Mały Kościuszko.pdf - Chociszewski Józef - kinoman1444

Mały Kościuszko

Igra dla Chłopców

na tle życia

Tadeusza Kościuszki

7. dodaniem kilku komedyjek.

Napisał Józef Chocissezvski

Nakładem W. H. SAJEWSKIEGO

1017 Milwaukee Avenue

Chicago, III.

мнши

MAŁY KOŚCIUSZKO

[gra dla chłopców na tle życia

Tadeusza Kościuszki

OSOBY:

Pani Działecka, — wdowa.

tmwA

Kazio, '— jej syn.

Pan Ambroży, stryj Kazia.

Chłopcy wiejscy.

Rzecz dzieje się na wsi przed domem pani

Działeckiej.

był posłusznym, grzecznym i pilnym w nau-

kach, cieszyłabym się niezmiernie. Nie pra-

gnę, abyś był takim sławnym wojownikiem,

jak Kościuszko. Dla mnie byłoby dosyć, gdy-

byś wyrósł na porządnego człowieka, któryby

się przyczyniał dla dobra ojczyzny i zgotował

mi pociechę na stare lata.

Kazio. Mamo, zobaczysz, że będziesz mia-

ła ze mnie pociechę.

Pani Działecka. Jeżeli już mowa o Kościu-

szce., który jest chlubą Polaków,

SCENA I.

Pani Działecka i Kazio.

Pani Działecka. Kaziu! Kaziu! zewsząd do-

chodzą mnie skargi, że się nie chcesz nic uczyć

i że jesteś bardzo niegrzeczny.

Kazio. Mamo, ja ciebie bardzo kochani, ja

się będę dobrze uczył i będę wciąż grzecz-

nym.

Pani Działecka. Wciąż przyrzekasz a za

chwilę zapominasz i wpadasz w dawne błędy.

Kazio. Już się poprawię.

Pani Działecka. Co dzień mi to mówisz.

Wczoraj podarłeś na nic ubranko i powala-

łeś się w błocie.

Kazio. To był przypadek.

Pani Działecka. Ogrodnik się skarży, żeś

popsuł piękne kwiaty i podeptałeś zagony.

Kazio. Nieumyślnie to zrobiłem, machając

szabelką. Zagony są trochę podeptane z po-

wodu ćwiczeń wojskowych, jakie odbywam

z chłopcami wiejskimi. Mamo! Ja będę takim

sławnym wodzem polskim jak Tadeusz Ko-

ściuszko.

Pani Działecka. Pójdź, Kaziulku. niech cię

uściskani, dobre masz serce, gdybyś

powiedz

wiersz o tym polskim bohaterze.

Kazio (deklamuje).

Tadeusz Kościuszko.

(Wiersz X. Tomickiego).

Co to za obraz, Matko, na ścianie?

Rycerz z pałaszem w chłopskiej sukmanie,

Czworograniata czapka na głowie.

Powiedz mi, matko, jak on się zowie?

— Zaraz ci powiem, moje serduszko,

To jest nasz rodak, sławny Kościuszko.

Czy żyje jeszcze? — Umarł od dawna,

Ale cześć jego taka jest sławna,

Ze dziś w obrazach ozdabia ściany,

Panów i kmiotków, bo wciąż kochany.

tylko

— 5 —

— 4 —

I żaden Polak jego imienia

Już nie wypowie dziś bez wzruszenia. —

— Jakie ma imię? — On Tadeusza

Imię tu nosił; piękna to dusza,

A miłosierny., jak rzadko który,

Bił się za Polskę, wrogów tłukł z góry,

Aż sam spadł z konia, krwią swą zalany.

( )to wiesz teraz, synu kochany.

A czy się więcej o nim nie dowiem ? —

Dosyć na dzisiaj, później ci powiem.

gam. Nie powinnam mu była pozwolić na ćwi-

czenia, niechby był najprzód przygotował się

na jutro do szkoły. To tak zwykle bywa, gdy

się ma tylko jedno dziecko.

SCENA II.

P^ni Działecka i Ambroży.

Ambroży. Dzień dobry, dzień dobry, wi-

tam kochaną panią bratową.

Pani Działecka. To pan Ambroży. Jakże

się miewasz, kochany bratuniu. Oczekiwałam

cię z niecierpliwością.

Pani Działecka. Ładny to wierszyk, ale nie

umiesz go dobrze na pamięć. Jeśli chcesz być

sławnym jak Kościuszko, powinieneś nauczyć

się dobrze wierszyka o jego czynach.

Kazio. Nauczę się później.

Pani Działecka. Teraz zaczniesz się zape-

wne uczyć.

Kazio (całuje panią Działecka w rękę). —

Mamo, chłopcy wiejscy już się zebrali, a więc

będę odbywał z nimi ćwiczenia wojskowe.

Później lekcję odrobię. Zobaczysz mamo, że

będę bardzo pilnym.

Pani Działecka (z westchnieniem). Idź

już niedobry chłopcze. (Kazio odchodzi). —

Czuję sama, że za bardzo temu dziecku ule-

— 6 —

Ambroży. Odebrawszy list pani Dobrodziej-

ki, wyruszyłem natychmiast w drogę. Co u

was słychać? Wyczytałem z listu, że nie mo-

żesz sobie dać rady z Kaziem. Uważałem już

to dawniej, że chłopaka za bardzo pieścisz,

pozwalasz na wszystko, patrzysz na błędy

przez szpary. Oj, doczekasz się ładnej pocie-

chy. Pani Augustyńska pieściła, chuchała je-

dynaka i czego się doczekała? Oto sprzedał

wieś na kolonizację, potem zaczął fałszować

weksle i podrabiać pieniądze. Skazano go na

10 lat ciężkiego więzienia. Widziałem jak go

prowadzono w kajdanach przez Gniezno.

Pani Działecka. Nauczyciele się skarżą na

niego, mówią, że do psich figli jest pierwszym,

a w naukach ostatnim.

Ambroży. Trzeba temu koniecznie zaradzić.

Słuchaj, pani bratowo. Mam nieco grosza i ła-

dny kawałek ziemi. Oczywista rzecz, że część

majątku trzeba przeznaczyć na cele narodowe,

większą jednakże część jestem gotów zapisać

Kaziowi, ale pod warunkiem, że jego wycho-

wanie będzie zupełnie inne. aniżeli dotych-

czas.

Pani Działecka. Niech już pan Ambroży u-

czyni, co uzna za najlepsze. Wszakżeż jako

stryj masz nietylko obowiązki, ale i prawa

względem Kazia.

Ambroży. Wezmę na pewien czas chłopca

w opiekę i pod mój kierunek. Tylko bardzo

proszę nie brać go w obronę i nie psuć tego, co

zasieję. Jeżeli bratowa nie usłucha mojej ra-

dy, natychmiast odjadę i niech się potem co

chce robi.

Pani Działecka. Panie Ambroży., bracie me-

go niezapomnianego męża, w tobie jedyna mo-

ja nadzieja. Nie opuszczaj twego bratanca, ja

ci żadnych przeszkód stawiać nie będę. (Sły-

Pani Działecka. O Boże ! Boże ! Mój Kazio

miałby się dopuścić czegoś podobnego?

Ambroży. Jeżeli nie będzie maczej chowa-

ny, zmarnieje, a ty będziesz nieszczęśliwa.

Pani Dziadecka. Co począć? Ja już głowę

tracę. Czuję., że jestem za słabą.

Ambroży. W tym celu dziś umyślnie przy-

jechałem. Trzeba coś stanowczego postano-

wić i wykonać, gdyż chłopiec rozpuści się jak

bicz dziadowski.

Pani Działecka. Jestem ci bardzo wdzięcz-

na, kochany bracie, żeś przyjechał. Twoja do-

świadczona rada będzie niezawodnie zbawien-

ną.

Ambroży. Co robi teraz Kazio?

Pani Działecka. Odbywa ćwiczenia wojsko-

we z chłopcami. Mówiłam mu, żeby wprzód

odrobił zadania szkolne, ale jak zaczął prosić,

nie mogłam się oprzeć.

Ambroży. Nic to złego, że Kazio gromadzi

chłopców i uczy ich obrotów wojskowych. —

Ale w ? szystko w swoim czasie. Najprzód nau-

ka, a potem zabawa. Kazio, w ten sposób cho-

wany, utraci wszelką chęć do pracy i wyro-

śnie na próżniaka. Jakież on czyni postępy

w naukach?

— 9 —

— 8 —

Chociszewski Józef - Mały Kościuszko.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: