SZKOLNY PORADNIK - KIEROWNIKA WYCIECZEK.doc

(63 KB) Pobierz
SZKOLNY

SZKOLNY  PORADNIK  WYCIECZKOWY

I          AKTY  PRAWNE

1.     Zarządzenie nr 18 MEN z dnia 29 września 1997 r. w sprawie zasad i warunków organizowania przez szkoły i placówki publiczne krajoznawstwa i turystyki ( Dz.Urz. MEN nr 9/1997, poz.40 ).

2.     Rozporządzenie MEN z dnia 17 sierpnia 1992 r. w sprawie ogólnych przepisów BHP ( Dz.U. nr 65/1992,    poz. 331 ).

3.     Rozporządzenie MEN z dnia 19 września 1996 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych przepisów BHP ( Dz.U. nr 119/1996, poz. 562 ).

4.     Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym ( Dz.U. 98/1997, poz.602 ); ważne przy organizowaniu wycieczek rowerowych.

5.     Rozporządzenie MEN z dnia 6 maja 1997 r. w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach i nad wodą ( Dz.U. nr 57/1997, poz. 358 ).

6.     Rozporządzenie MZ i OS z dnia 5 listopada 1992 r. w sprawie zakresu opieki zdrowotnej nad uczniami  ( Dz.U. nr 87/1992, poz. 441 ).

7.     Rozporządzenie MZ i OS z dnia 29 grudnia 1995 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu opieki zdrowotnej nad uczniami        ( Dz.U. nr 4/1996, poz. 31 ).

II              ZASADY  OGÓLNE

1.     Szkoły i inne placówki oświatowo – wychowawcze zobowiązane są rozwijać działalność krajoznawczo – turystyczną, służącą wzbogacaniu procesu dydaktyczno – wychowawczego, poprawie stanu zdrowia oraz kształtowaniu kultury wypoczynku dzieci i młodzieży.

2.     Działalność w zakresie krajoznawstwa i turystyki może być organizowana w ramach zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych.

3.     Wycieczka szkolna – to integralna forma pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły, umożliwiająca uczniom bezpośrednie poznanie środowiska lokalnego, własnego regionu, kraju ojczystego lub innych krajów, ich właściwości geograficznych, historycznych, przyrodniczych, kulturowych lub gospodarczych.

4.     Przy organizowaniu i przeprowadzaniu wycieczek współdziałają nauczyciele, uczniowie i rodzice.

III              CELE  WYCIECZEK

1.     Cele poznawcze:

Poznanie regionu, w którym odbywa się wycieczka ( ukształtowanie powierzchni, skały, wody, roślinność, zwierzęta, parki narodowe, rezerwaty przyrody, pomniki przyrody, skanseny, muzea, kościoły, dworki, zamki, pałace, budowle zabytkowe, umocnienia militarne.

2.     Cele kształcące:

a.     Umiejętność obserwacji krajobrazu i jego opisywania i porównywania z innymi.

b.     Umiejętność posługiwania się przyrządami pomiarowymi: kompas, taśmą miernicza.

c.      Umiejętność orientowania się w terenie na podstawie Słońca, kompasu, planu i mapy.

d.     Umiejętność czytania planów miast i map turystycznych.

e.     Umiejętność korzystania z map i przewodników turystycznych przy opracowywaniu tras wycieczkowych.

f.        Umiejętność posługiwania się ekwipunkiem turystycznym.

g.     Umiejętność organizacji i pożytecznego spędzania czasu.

h.     Umiejętność rozpalania ogniska i przygotowania wieczornicy turystycznej.

3.     Cele wychowawcze – kształtowanie postaw

Pozytywny stosunek do:

a.     podstawowych idei humanistycznych ( życia, pokoju, miłości i sprawiedliwości ),

b.     do siebie ( pogoda ducha, samoocena, odwaga, skromność ),

c.      do innych osób ( życzliwość, tolerancja, uczynność, współczucie, uprzejmość ),

d.     do własnego narodu, państwa ( historia, język, lojalność, duma ),

e.     do świata przyrody żywej ( rośliny, zwierzęta ),

f.        do świata przyrody nieożywionej ( skały, gleba, powietrze, woda ),

g.     do pracy ( zamiłowanie, rzetelność ).

4.     Wychowanie społeczno – moralne

a.     Punktualność, uprzejmość, życzliwość, wytrwałość, silna wola.

b.     Odpowiedzialność za podjęte działania, przygotowanie do życia w zespole.

c.      Inwencja twórcza, aktywna postawa, pełnienie różnych ról.

d.     Rozwijanie samodyscypliny, samokontroli w postępowaniu.

e.     Kształtowanie wartościowych cech charakteru i woli.

f.        Poszanowanie tradycji narodowych.

IV              RODZAJE WYCIECZEK

1. Podział wycieczek ze względu na czas trwania:

- jednodniowe

- kilkudniowe

- zielone szkoły

2. Podział wycieczek ze względu na środek lokomocji:

-          piesze

-          rowerowe

-          autokarowe

-          kolejowe

-          kajakowe

3. Wycieczki przedmiotowe – inicjowane są i realizowane przez nauczycieli danego przedmiotu w celu uzupełnienia obowiązującego programu nauczania.

4. Wycieczki krajoznawco – turystyczne – to takie, w których udział nie wymaga od uczestników przygotowania kondycyjnego i umiejętności specjalistycznych.

5. Wycieczki turystyki kwalifikowanej i obozy wędrowne – to takie, w których udział wymaga od uczestników przygotowania kondycyjnego i umiejętności posługiwania się specjalistycznym sprzętem.

6. Zielone szkoły, zimowe szkoły – imprezy wyjazdowe, które są związane z realizacją programu nauczania.

7. Inne formy działalności krajoznawczo-turystycznej to: biwaki, turnieje, złazy, rajdy, spływy, zloty. 

V              DOKUMENTACJA WYCIECZKI

1.     Karta wycieczki  zatwierdzona przez dyrektora szkoły – (kopia pozostaje w szkole). Należy bardzo dokładnie opracować program wycieczki – trasa, zwiedzane obiekty, przystanki. Program powinien być dostosowany do wieku i zainteresowań uczestników. Maksymalna rozpiętość wieku uczestników – 2 lata.

2.     Lista uczestników wycieczki - (kopia pozostaje w szkole ). Powinien ją podpisać lekarz.

3.     Pisemne zgody rodziców lub prawnych opiekunów  na udział dzieci w wycieczce.

4.     Regulamin wycieczki  należy dostosować do rodzaju wycieczki z uwzględnieniem przepisów BHP. Regulamin powinien być podpisany przez każdego uczestnika wycieczki.

5.     Sprzęt i ekwipunek uczestnika wycieczki.

6.     Sprawozdanie merytoryczne i finansowe po zakończeniu wycieczki. Rozliczenie finansowe należy przedstawić na najbliższym spotkaniu z rodzicami; powinno być podpisane przez klasową radę rodziców. Po zakończonej wycieczce należy dokonać jej podsumowania z uczestnikami ( np. wieczornica, gazetka, kronika, wręczenie dyplomów uczestnikom, wymiana wrażeń itp.)

VI              KIEROWNIK WYCIECZKI  I  OPIEKUNOWIE

1.Kierownikiem wycieczki  krajoznawczo-turystycznej powinien być nauczyciel lub w uzgodnieniu z dyrektorem szkoły inna pełnoletnia osoba będąca instruktorem harcerskim albo posiadająca uprawnienia przewodnika turystycznego, przodownika lub instruktora turystyki kwalifikowanej, organizatora turystyki, instruktora krajoznawstwa lub zaświadczenie o ukończeniu kursu kierowników wycieczek szkolnych.

2. Do obowiązków kierownika wycieczki należy:

-       opracowanie z udziałem uczestników szczegółowego programu i harmonogramu wycieczki lub imprezy.

-          zaplanowanie i zorganizowanie transportu, noclegów, wyżywienia, ubezpieczenia i apteczki pierwszej pomocy.

-          określenie i podział zadań dla opiekunów wycieczki dotyczących realizacji programu oraz sprawowania opieki nad uczestnikami.

-          opracowanie regulaminu wycieczki.

-          zapoznanie uczestników wycieczki z: harmonogramem, regulaminem wycieczki, z zasadami bezpieczeństwa podczas wycieczki oraz sprzętem i ekwipunkiem potrzebnym podczas wycieczki ( zebranie z uczestnikami przed wycieczką ).

-          dokonanie podziału zadań w śród uczestników wycieczki.

-          dysponowanie środkami finansowymi przeznaczonymi na wycieczkę.

-          wypełnienie przed wycieczką Karty wycieczki, Listy uczestników podpisanych przez opiekunów, a następnie zatwierdzenie i pozostawienie ich u dyrektora szkoły. Uzyskanie pisemnej zgody rodziców lub opiekunów na uczestnictwo dzieci w wycieczce.

-          zapewnienie warunków do całkowitej realizacji regulaminu wycieczki i jej programu.

-          po odbytej wycieczce – dokonanie jej oceny ( podczas zebrania z uczestnikami wycieczki) oraz sporządzenie sprawozdania merytorycznego i rozliczenia wycieczki.

3. Opiekunem wycieczki lub imprezy powinien być nauczyciel albo – w uzgodnieniu z dyrektorem szkoły – inna pełnoletnia osoba. Opiekunowie potwierdzają własnoręcznym podpisem na karcie wycieczki przejęcie odpowiedzialności za bezpieczeństwo dzieci.

4.Do podstawowych obowiązków opiekuna należy:

-          sprawowanie opieki nad powierzonymi mu uczestnikami.

-          współdziałanie z kierownikiem w zakresie realizacji programu i harmonogramu wycieczki lub imprezy.

-          nadzór nad przestrzeganiem regulaminu przez uczestników, ze szczególnym uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa.

-          nadzór nad wykonywaniem przez uczestników przydzielonych zadań.

-          wykonywanie innych zadań zleconych przez kierownika.

VII              ZASADY  BEZPIECZEŃSTWA 

1.Trasa i czas trwania wycieczki muszą być dostosowane do wieku i możliwości uczestników. W wycieczkach wielodniowych mogą uczestniczyć dzieci w wieku powyżej 11 lat ( kl. IV – VI ).

2. Ilość uczniów przypadająca na jednego opiekuna:

              a. wycieczka w obrębie tej samej miejscowości, co szkoła - 1 opiekun / 30 uczniów

              b. wycieczka środkami lokomocji w tej samej miejscowości, co szkoła- 1 opiekun / 15 uczniów

              c. wycieczka poza miejscowość, w której jest szkoła              - 1 opiekun / 15 uczniów

              d. impreza turystyczno-krajoznawcza (biwak)              - 1 opiekun / 10 uczniów

3. Wycieczki na terenach górskich leżących na obszarach parków narodowych, rezerwatów przyrody i leżących powyżej 1000 m.n.p.m. może prowadzić tylko wykwalifikowany przewodnik.

4. W wycieczkach turystyczno-krajoznawczych nie mogą brać udziału uczniowie, w stosunku do których istnieją przeciwwskazania lekarskie. Lista uczestników powinna być podpisana przez lekarza lub pielęgniarkę szkolną.

5. W wycieczce nie może brać udziału uczeń bez pisemnej zgody rodziców lub prawnych opiekunów.

 6. Rodzic wyrażając zgodę na uczestnictwo dziecka w wycieczce powinien podać nr PESEL oraz nr i nazwę kasy chorych, do której należy dziecko. Powinien również przekazać kierownikowi informację o stanie zdrowia dziecka, jego dolegliwościach (choroba lokomocyjna, krwotoki, itp.) oraz podać wykaz używanych przez dziecko leków.

7. Na wycieczce nie wolno beż zgody rodziców podawać dzieciom żadnych lekarstw, za wyjątkiem środków opatrunkowych. Do dziecka z objawami chorobowymi należy wezwać lekarza (pogotowie ratunkowe). Kierownik  musi domagać się wystawienia przez lekarza po interwencji karty wizyty opatrzonej pieczątką ZOZ i lekarza.

8. W przypadku wypadku  należy powiadomić pogotowie ratunkowe, policję, rodziców, dyrektora szkoły.

9. Kierownik wycieczki ustala jedno miejsce wyjazdu i przyjazdu dzieci z wycieczki. Rodzice są zobowiązani do doprowadzenia i odebrania dzieci z miejsca zbiórki. Nie wolno wysadzać dzieci po drodze przejazdu autokaru.

10. W czasie wycieczki uczestnicy nie mogą pozostawać bez nadzoru opiekunów. Na wycieczce nie ma tzw. „c...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin