Nowy Dokument programu Microsoft Office Word.docx

1. Gaz który wykorzystujemy jej prostej budowy, jest to zazwyczaj cząsteczka która zawiera małą masę cząsteczkową, jest szeroko rozpowszechniona no i oczywiście jest tania, oraz będzie tworzyła wiązanie kowalencyjnę z  katalizatorem.
2. Nadmiar cząsteczek jest wymywany z komory gazem obojętnym, by zapobiec ponownej adsorpcji gazu z powierzchnią katalizatora-związku z tym niedokładność pomiaru.
3. Wraz ze wzrostem temperatury dostarczane jest ciepło, a więc energia kinetyczna, która powoduje rozerwanie wcześniej utworzonych wiązań. Na podstawie kinetyki desorpcji cząsteczek jesteśmy w stanie zbadać powierzchnię katalizatora, oraz inne jego właściwości fizyczne

__________________________________________________________________________________

•         Zwiąksza się siła odpychająca, zmienia się energia potencjalna

•         Tworzy się wiązanie kowalencyjnę

•         Kiedy energia potencjalna osiąga miniumum, energia kinetyczna osiąga maksimum. Energia kinetyczna jest oddawana w postaci ciepła.

­­­­­­­­­­­­­­­__________________________________________________________________________________

•         warstwy 2 piki

•         Temperatura desorpcji dla 1 warstwy to ok. 950 K, dla 2 warstwy 1050 K. 

__________________________________________________________________________________

kryształ, na manipulatorze  w komorze UHV jest ogrzewany za pomocą cienkich  drutów wolframowych lub tantalowych. Termopary są przyspawane do tylniej części kryształu, miejsce to   jest wykorzystywane do monitorowania temperatury. Ten typ pobierania próbek reaguje znacznie szybciej niż do ogrzewania katalizatora w reaktorze. Stąd, szybkości ogrzewania stosowane w TPD może być dużo wyższa niż używane do TPR, i są zwykle od 0,1 do 25 K na sekundę. Stężenie różnych desorbujących gazów mierzy się zazwyczaj z spektrofotometrem  masowym kwadrupolowym, ale może także być ustalony z manometrem jonizacji lub poprzez monitorowanie funkcji pracy próbki.

__________________________________________________________________________________

Zeolity – duża grupa minerałów glinokrzemianowych (gromada krzemianów) o różnym składzie chemicznym, właściwościach i postaci kryształów

__________________________________________________________________________________

Analiza produktów desorpcji pozwala uzyskać informację o ewentualnie przemianach chemicznych, jakim uległ absorbat w warstwach powierzchniowych katalizatora i wnioskować na tej podstawie o charakterze jego oddziaływań z powierzchnią.

___________________________________________________________________________

Monokryształ – materiał będący w całości jednym kryształem (np. kryształ cukru, soli, półprzewodnika). Monokryształ może zawierać w całej swej objętości niewielką ilość defektów tejże struktury, a jego zewnętrzna forma nie musi odzwierciedlać struktury krystalicznej