Jonizator TermoEmisyjny - zasada_dzialania.pdf

(96 KB) Pobierz
instrukcja_nowa-Corel11-do pdf
Jonizator TermoEmisyjny
Wodnych, £agodnych, Czystych Jonów Ujemnych
(nie wytwarza szkodliwych gazów: tlenków azotu i ozonu)
- instrukcja obs³ugi -
- zasada dzia³ania -
- w³aœciwoœci lecznicze -
- dane techniczne -
- karta gwarancyjna -
Firma SOBOLEWSKI
65-785 Zielona Góra, ul. Objazdowa 37E/01
tel. (068) 453-54-09 lub 452-44-10, tel. kom. 602-173-370
e-mail: jonizator@jonizator.pl internet: www.jonizator.pl
- Instrukcja obs³ugi -
1. Instrukcja u¿ytkowania.
Jonizator Termoemisyjny jest urz¹dzeniem wytwarzaj¹cym korzystny mikroklimat.
Zasada dzia³ania wykorzystuje zjawisko termoemisji elektronowej. Elektrony uwalniane z
¿arzonej katody ³¹cz¹ siê z cz¹steczkami pary wodnej zawartej w powietrzu, tworz¹c
¿ywotne (ciê¿kie), wodne jony ujemne.
Dlatego podstawowym wymaganiem wydajnej pracy jest zapewnienie optymalnej
wilgotnoœci powietrza (50-60%). Na ogó³ latem, wiosn¹ i jesieni¹ powietrze zawiera
wystarczaj¹c¹ iloœæ pary wodnej, gorzej jest zim¹, kiedy to kaloryfery i inne urz¹dzenia
grzewcze wysuszaj¹ powietrze. W tym przypadku nale¿y nieco zwiêkszyæ wilgotnoœæ
powietrza za pomoc¹ nawil¿aczy. Szczególnie polecamy nawil¿acze na kaloryfer z bibu³¹
filtracyjn¹, która jest zanurzona w wodzie. Wytworzona w ten sposób para jest czysta, bez
wirusów i bakterii. Co jakiœ czas nale¿y zdezynfekowaæ wodê w zbiorniku nawil¿acza przez
dodanie do niej wody utlenionej lub wymieniæ bibu³ê filtracyjn¹.
Utrzymaniu prawid³owej wilgotnoœci powietrza pomagaj¹ znajduj¹ce siê w
pomieszczeniu roœliny i kwiaty czêsto i obficie podlewane.
Przy pracy urz¹dzenia zbyt ma³a wilgotnoœæ powietrza powoduje wra¿enie zwiêkszonej
suchoœci powietrza, natomiast zwiêkszona wilgotnoœæ wra¿enie dusznoœci. Aby zapewniæ
dobre samopoczucie nale¿y unikaæ tych krañcowych stanów i doprowadziæ do stanu
prawid³owej wilgotnoœci tj. ok. 50-60%. Ponadto zwiêkszona wilgotnoœæ powietrza powy¿ej
80% mo¿e powodowaæ powstawanie chorobotwórczego grzyba na œcianach pomieszczenia
i uszkodzenie urz¹dzenia.
Urz¹dzenie nale¿y ustawiæ w sposób umo¿liwiaj¹cy swobodny dop³yw powietrza do jego
górnej czêœci. Z tego wzglêdu nie nale¿y nic stawiaæ na kratce górnej pokrywy jonizatora.
Stanowi ona wlot powietrza wyposa¿ony w filtr. Zadaniem filtra jest zatrzymanie wiêkszych
zanieczyszczeñ takich jak w³osy, k³êbiny kurzu itp. Zalecamy czyszczenie filtra za pomoc¹
ssawki i odkurzacza (na sucho) raz w tygodniu.
UWAGA: nie czyœciæ filtra za pomoc¹ wody! ¯ywotnoœæ filtra jest uzale¿niona od
warunków pomieszczenia. Producent zaleca jego wymianê raz na 3-4 miesi¹ce dla
pomieszczeñ o przeciêtnym stopniu zakurzenia.
W przypadku eksploatowania urz¹dzenia w pomieszczeniu sypialnym, co jest
szczególnie zalecane, nale¿y unikaæ kierowania strumienia powietrza bezpoœrednio na
twarz; mo¿e to spowodowaæ przeziêbienie.
Urz¹dzenie przewidziane jest do pracy ci¹g³ej.
U¿ytkowanie jonizatora nie zwalnia od utrzymywania podstawowych zasad higieny,
takich jak wietrzenie pomieszczenia!
W przypadku u¿ytkowania przez osoby posiadaj¹ce rozrusznik serca, nale¿y zwróciæ
szczególn¹ uwagê , aby urz¹dzenie zosta³o pod³¹czone do gniazdka zawieraj¹cego bolec
uziemiaj¹cy.
Jonizator nale¿y za³¹czyæ w³¹cznikiem na panelu czo³owym. Objawem prawid³owej
pracy jest zapalenie siê dwóch diod (zielonej i czerwonej) umieszczonych na przedniej
œciance oraz roz¿arzenie katody po up³ywie ok. 4 sekund od za³¹czenia.
2. Wskazania bezpieczeñstwa.
ZABRANIA SIÊ:
1. Pozostawiania dzieci bez nadzoru w zasiêgu w³¹czonego urz¹dzenia. Wewnêtrzne czêœci
za siatk¹ wylotow¹ znajduj¹ siê pod wysokim napiêciem.
2. U¿ytkowania bez wejœciowego filtra powietrza.
3. Dokonywania jakichkolwiek napraw i samodzielnych ingerencji, mog¹cych w rezultacie
stanowiæ zagro¿enie bezpieczeñstwa póŸniejszego u¿ytkowania oraz zdrowia.
4. U¿ytkowania w pomieszczeniach, gdzie unosz¹ siê lotne substancje palne, takie jak
opary benzyny, gazu, rozpuszczalników, farb, itp.
3. Uwagi koñcowe.
Aby odczuæ efekty dzia³ania jonizatora, zaleca siê pracê ci¹g³¹ dla pomieszczeñ o
kubaturze powy¿ej 30 m3. Mniejsza objêtoœæ nie jest przeciwwskazaniem dla pracy ci¹g³ej,
ale w takich kubaturach wystarczy w³¹czaæ jonizator na kilka godzin dziennie. Szczególnie
cenne jest jonizowanie powietrza w czasie snu, po dok³adnym wywietrzeniu pomieszczenia
w którym wypoczywamy. Wietrzenie zapewnia bowiem odpowiedni¹ koncentracjê tlenu,
który jest lepiej przyswajalny dziêki jonom ujemnym wytwarzanym przez jonizator
Termoemisyjny. Zastosowana w urz¹dzeniu zasada wytwarzania jonów ujemnych stanowi
o wielkiej przewadze nad popularnymi jonizatorami, które wytwarzaj¹ produkty uboczne:
ozon i tlenki azotu (patrz czêœæ: "zasada dzia³ania"). Wykorzystywana w urz¹dzeniu
metoda wytwarzania jonów zosta³a zbadana przez INSTYTUT MEDYCYNY PRACY w £odzi na
pierwszym tego typu urz¹dzeniu*. Badania wykaza³y, ¿e nie towarzyszy jej produkcja
ozonu oraz tlenków azotu.
Producent gwarantuje prawid³owe dzia³anie urz¹dzenia przez 12 miesiêcy od daty
zakupu. Zaleca siê dokonania przegl¹du technicznego u producenta po up³ywie tego
okresu, w celu oczyszczenia komory jonizacyjnej, toru przep³ywu powietrza oraz oceny
stanu katody emituj¹cej.
- Zasada dzia³ania -
Jonizator Termoemisyjny wytwarza strumieñ ciê¿kich jonów ujemnych, jakie wystêpuj¹
w przyrodzie. Zasada termoemisji pozwala wzbogaciæ powietrze w jony o czystej postaci,
bez szkodliwych substancji. W przeciwieñstwie do popularnych jonizatorów,
wytwarzaj¹cych jony lekkie o krótkim czasie ¿ycia, powietrze jest wzbogacane w jony nie
przez jonizacjê zderzeniow¹, ale przez ³¹czenie siê elektronów swobodnych z cz¹steczkami
pary wodnej. Proces ten zachodzi dziêki bardzo niewielkiej energii elektronów
opuszczaj¹cych katodê. W popularnych jonizatorach ostrzowych energie te s¹ bardzo du¿e,
czemu towarzysz¹ wy³adowania koronowe, tworzenie alergennego ozonu oraz szkodliwych
tlenków azotu. Ponadto tak wytwarzane jony szybko deaktywuj¹ siê. W Jonizatorze
Termoemisyjnym katoda nie jest ostrzem, lecz powierzchni¹ o okreœlonym promieniu. W
specjalnie uformowanym polu elektrycznym o odpowiednim natê¿eniu, dziêki uzyskaniu
w³aœciwej temperatury, katoda emituje ze swej powierzchni bardzo powolne elektrony. Ich
energia nie przekracza 1 eV i jest zbyt ma³a, by zjonizowaæ obojêtne cz¹stki powietrza.
Zachodzi natomiast proces delikatnego wychwytywania elektronów swobodnych przez
grupy cz¹steczek H O. Dzieje siê tak ze wzglêdu na silne w³asnoœci dipolowe cz¹steczek
2
wody. W rezultacie powstaj¹ ³agodne, ciê¿kie jony w postaci kropelek wody z ³adunkiem
ujemnym, o d³ugim czasie ¿ycia. Elektrony, stanowi¹ce niewielki ³adunek ujemny, s¹
uwiêzione w kropelkach wody, jak ma to miejsce w ¿ywej przyrodzie, np. w okolicach
wodospadów. Takie jony efektywnie oddzia³uj¹ na ludzi, zwierzêta i roœliny, gdy¿ w
przyrodzie wiêkszoœæ ³adunków jest trwale zwi¹zana przez parê wodn¹ zawsze obecn¹ w
powietrzu (patrz czêœæ "lecznicze w³aœciwoœci jonów").
W pomieszczeniach gdzie pracuje Jonizator Termoemisyjny powstaje mikroklimat
zbli¿ony do klimatu tworzonego przez wodne jony ujemne gór, morza czy lasów
œwierkowych. Powietrze jest "l¿ejsze", bez charakterystycznego dla wielu pomieszczeñ
"zaduchu mieszkaniowego". Szczególnie mo¿na to odczuæ w pomieszczeniach, gdzie
normalnie panuje ciê¿kie, duszne powietrze.
Jest skutecznym œrodkiem ³agodz¹cym objawy astmy, migrenowych bólów g³owy,
zatok. Skutecznie niweluje bezzsennoœæ i dusznoœci. W pomieszczeniu, gdzie pracuje
urz¹dzenie, lepiej siê œpi i szybciej wypoczywa. Wspomaga procesy utleniania
wewnêtrznego. Z tego wzglêdu pomaga w walce z chorobami wywo³ywanymi przez
bakterie beztlenowe oraz wzmacnia ogóln¹ odpornoœæ na infekcje.
Powietrze znacznie szybciej oczyszcza siê z kurzu, zapachów, oraz dymu tytoniowego.
Opinie wyra¿ane przez u¿ytkowników poœwiadczaj¹, ¿e zarówno dzieci, jak i doroœli
lepiej œpi¹ i mniej choruj¹.
W okolicach, gdzie zachodz¹ procesy gnilne, np. w pobli¿u œmietnisk, lub na terenach
po³o¿onych na pok³adach gliny nastêpuje proces tworzenia siê szkodliwych dla ludzi jonów
dodatnich. Jonizator Termoemisyjny niweluje jony dodatnie, tworz¹c ¿yciodajne jony
ujemne. Szkodliwe dodatnie jony niesione s¹ te¿ z niekorzystn¹ pogod¹.
*ATEST ZFF/820/93
- W³aœciwoœci lecznicze -
Czym s¹ jony powietrza?
Jak wiadomo z podstaw fizyki, jakakolwiek cz¹steczka, bêd¹ca sk³adnikiem powietrza,
mo¿e byæ obdarzona pewnym ³adunkiem elektrycznym. Tak¹ cz¹stkê nazywamy jonem.
Normalnie atomy d¹¿¹ do stanu obojêtnego (niejonowego). Jednak w przyrodzie zawsze
wystêpuj¹ cz¹stki zbudowane z atomów wykazuj¹cych pewien niedobór elektronów (jony
dodatnie), jak i nadmiar elektronów (jony ujemne). Te aktywne elektrycznie cz¹steczki
maj¹ wp³yw na organizmy ¿ywe. W przypadku ludzi mog¹ wp³ywaæ na szereg przemian
metabolicznych, pracê miêœni oraz, ogólnie mówi¹c, samopoczucie.
Dziœ, dziêki wielokrotnie przeprowadzanym badaniom na ca³ym œwiecie, wiadomo
ponad wszelk¹ w¹tpliwoœæ, ¿e mamy do czynienia z powa¿nie zaburzonym bilansem
jonowym powietrza, zw³aszcza na terenach uprzemys³owionych, oraz w skupiskach
zamieszkanych przez ludzi. Takie miejsca obfituj¹ w urz¹dzenia elektryczne, takie jak
komputery, telewizory, sprzêt AGD, nie mówi¹c ju¿ o rozmaitych zanieczyszczeniach,
których przyk³adem jest chocia¿by emisja spalin tworzonych przez samochody i przemys³.
Liczne badania przeprowadzane w biurach, miejscach pracy, jak i domach,
doprowadzi³y nawet do stworzenia pojêcia „syndromu chorego budynku”, okreœlaj¹cego
miejsca z list¹ problemów, jednym z których jest wystêpowanie ciê¿kiego, z³ego powietrza.
Takie okreœlenia nie s¹ zaledwie naukowe. Sami najlepiej wiemy, co to znaczy wzi¹æ
g³êboki oddech, gdy jesteœmy nad morzem, w lesie, czy w górach. Po prostu czujemy siê
dobrze, choæ trudno nam okreœliæ tê ró¿nicê.
Od pocz¹tku lat 30 ubieg³ego stulecia grupy naukowców podejmowa³y siê fizycznego
okreœlenia leczniczych w³aœciwoœci górskiego powietrza. Doœæ szybko zauwa¿ono jedn¹ z
podstawowych w³aœciwoœci: obecnoœæ du¿ej liczby jonów, przy sporej koncentracji jonów
ujemnych.
Niezale¿ne grupy naukowców z Niemiec, Rosji, Izraela, USA i Japonii potwierdzi³y
wy³¹cznie pozytywny wp³yw du¿ej koncentracji jonów ujemnych na cz³owieka (m. in.
A.P.Krueger, A.Danon, C.P.Weller, F.G.Sulman, A.Ibragimov, M.Yasumatsu, M.Isokawa,
Y.Aihara).
Wynikiem przeprowadzonych doœwiadczeñ jest sformu³owanie pogl¹du, ¿e nieobecnoœæ
jonów w powietrzu, a co gorsza, du¿a przewaga jonów dodatnich nad ujemnymi mo¿e
drastycznie przyczyniaæ siê do pogorszenia samopoczucia. Wi¹¿e siê to m.in. z wp³ywem,
jaki wywieraj¹ te jony na produkcjê serotoniny. Nadmiar tego hormonu powoduje skurcz
miêœni g³adkich, co przyczynia siê na przyk³ad do zmniejszania czynnego obszaru p³uc,
czego objawem s¹ pojawiaj¹ce siê dusznoœci. Oprócz tego, zwiêkszony poziom serotoniny
mo¿e wywo³ywaæ szereg rozmaitych dolegliwoœci, takich jak migreny, bóle g³owy, reakcje
alergiczne, dra¿liwoœæ, bezsennoœæ, stany depresyjne, uderzenia gor¹ca. Potwierdzono, ¿e
wystêpowanie takich objawów u ludzi nasila siê w okresie zmian pogodowych, którym
towarzysz¹ wiatry fenowe (föhn). Na uwagê w tym miejscu zas³uguje fakt, ¿e wyniki
pomiarów koncentracji jonów na kilkanaœcie godzin przed wyst¹pieniem tego typu wiatru
(suchy, ciep³y) wskazuj¹ gwa³towny wzrost koncentracji dodatnich jonów w powietrzu.
Wiatrem nios¹cym takie zmiany w Polsce jest Halny.
?
Zgłoś jeśli naruszono regulamin