MS1000.docx

Sprawozdanie nr 6

interpretacja obrazów sonarowych

przygotowali: Ewelina Jankowska, Agnieszka Chmurzyńska, Mateusz Wierzbicki z LO2

Kilka słów o MS 1000...

Sonar skanujący MS1000 pracujący na częstotliwości 2.25 MHz umożliwia uzyskiwanie obrazu o najwyższej rozdzielczości. Przeznaczony jest specjalnie do inspekcji podwodnych konstrukcji, inspekcji rurociągów oraz do innych zastosowań, gdzie parametr najwyższej rozdzielczości i ostrości obrazu ma priorytet nad innymi parametrami sonarowymi. Ten typ sonaru jest także zalecany do pracy gdy temperatura wody jest niższa od 4° C, lub wyższa niż  20° C ponieważ wiązka akustyczna     w sonarach z przetwornikami w osłonie wypełnionej olejem poza zakresem temperatur 4°C -20°C nie jest dostatecznie zogniskowana. Sonar ten posiada możliwość zwiększenia częstości próbkowania danych, szerokości pasma odbiornika, mocy nadajnika oraz bardzo wąskiej wiązki w poziomie dla przetwornika wachlarzowego. Transmisja danych jest kompatybilna z RS 485 i z RS 232. Rodzaj transmisji jest automatycznie wykrywany i konfigurowany. Głowica sonaru jest sterowana oprogramowaniem sonarowym MS1000 wykorzystując  wszystkie możliwości tego oprogramowania.

Cel naszej pracy: zinterpretowanie obrazu sonarowego. Pomimo, że sonar MS1000 pozwala na uzyskanie obrazu o bardzo wysokiej rozdzielczości, jednak często pojawiają się problemy z trafną interpretacją znajdujących się na dnie akwenu obiektów, które nie zawsze są zależne od sprzętu czy też od wiedzy hydrografa, takim problemem może być np. sposób ułożenia  się obiektu na dnie czy też rodzaj powierzchni dna.

Opis sytuacji:

• pozycja głowicy: nie była podłączona do żadnego GPS
• czas: 10:04:12 - 10:56:45
• zakres przeszukania: 7,5m
• sektor: 360˚
• wartość wzmocnienia: 16%

1.

Wybraliśmy plik o nazwie" kibelNear_3_7-5m”. Uruchomiliśmy plik klikając play, a następnie zaznaczyliśmy słowo "continous", aby sonar ciągle pracował i skanował nasz rejon badań oraz byśmy mieli dostęp do wszystkich funkcji.

2.

Już na samym początku naszej pracy, istotną nastawę stanowi wybór kolorystyki obrazu. Jest to ważne, ponieważ oczy każdego człowieka inaczej reagują na poszczególne barwy. Dla nas, najbardziej odpowiednie wydawały się odcienie brązu, czyli: "copper".

3.

Wybieramy zakładkę "setup", aby w ten sposób wprowadzić funkcję "trackplotter". Stosujemy ją po to, aby zaznaczone obiekty na obrazie sonarowym zostały naniesione na mapkę. Aby widać było cały obraz prawym klawiszem myszy kliknęłyśmy "fit to screen".

4.

Następnym krokiem była zmiana układu współrzędnych tak , aby wartości były pokazywane w stopniach, minutach i sekundach. Należało ustawić to w następujący sposób:

Setup  -> Advenced Menu   ->  Configuration   ->  Calibrate Head Position.

5.

Z polecenia doświadczonego Hydrografa, w zakładce „sonar position calibration” weszliśmy                    w zakładkę  „Project”, a tam zaznaczyliśmy parametry jak na screenie:

6.

Kolejnym punktem naszej pracy była funkcja "treshold", której celem jest zmiana progu, tak aby pozostały tylko elementy najbardziej widoczne. Zwiększamy wartość do momentu gdy będą widoczne najsilniejsze echa, bowiem one są obiektami. My ustawiliśmy na 2%. Jako obiekt nr 1 zaznaczyliśmy tytułowy kibel, poprzez funkcję "event marker".

7.

W tym miejscu zaczeliśmy zajmować się pomiarem obiektu. Wybierając opcję taśmy mierniczej "tape" w kategorii "tools" w zakładce "track plotter", byliśmy w stanie uzyskać długość obiektu. Zrobiliśmy to prawym klawiszem myszy i zaznaczając początek i koniec danego obiektu. Do tego obowiązkowo jak w punkcie 3 zaznaczyliśmy "fit to screen", aby przybliżyć obraz.

8.

Teraz, tak jak poprzednio wchodzimy w  "tools" w zakładce "track plotter", i włączamy funkcję „string” (sznur). Funkcja ta jest nam potrzebna do obliczenia obwodu i powierzchni obiektu. Zrobiliśmy to za pomocą prawego klawisza myszy, obrysowując dokładnie białą linią cały obiekt. Na zakończenie, po dwukrotnym kliknięciu myszą pojawiły się wyniki pomiaru obiektu. Tutaj również obowiązkowo - "fit to screen", aby przybliżyć obraz.

9.

Ostatnim etapem pomiaru jest opisanie wysokości obiektu. Do tego będzie nam potrzebny jego cień. Tutaj też jak poprzednio, na początku wchodzimy w „tools” lecz tym razem wybieramy słowo „hight” - czyli wysokość. Zaznaczamy koniec cienia, początek i pierwsze odbicie echa od dna. Wymogiem jest aby na naszym obrazie było widać całą długość cienia, w przeciwnym przypadku pomierzona wysokość będzie błędna.

10.

Postępując w identyczny sposób opisujemy tym samym systemem jeszcze dwa obiekty, które stanowią rumowiska nieopodal naszego głównego obiektu zainteresowania (nr 1).

nr 2

nr 3