Oscyloskop − najważniejszy przyrząd pomiarowy 5.pdf

(239 KB) Pobierz
154443891 UNPDF
Miernictwo
Oscyloskop − najważniejszy
przyrząd pomiarowy
w pracowni elektronika
CZĘŚĆ 5
Podwójna podstawa czasu
Przy badaniu skomplikowanych przebiegów
często zachodzi potrzeba dokładnego obejrzenia
małego wycinka jakiegoś dłuższego sygnału. Przy−
kładowo w serwisie urządzeń TV bada się zespolo−
ny sygnał wizyjny. W sygnale tym w ciągu sekundy
występuje 50 tzw. półobrazów, przedzielonych im−
pulsami synchronizacji ramki (pola). Każdy półob−
raz składa się z ponad trzystu ponumerowanych
fragmentów, tzw. linii, przedzielonych krótkimi im−
pulsami synchronizacji linii. W praktyce trzeba
niekiedy obejrzeć sygnał konkretnej linii. Należy
więc znaleźć sposób na odszukanie w zespolonym
sygnale wizyjnym tylko ściśle określonych, krót−
kich fragmentów. Ilustruje to rysunek 20 , pokazują−
cy w uproszczeniu zawartość linii numer 40.
Można do tego zastosować specjalizowany ze−
wnętrzne urządzenie, tak zwany selektor zawiera−
jący licznik linii sygnału telewizyjnego. Selektor
odszukuje impulsy synchronizacji ramki, a następ−
nie liczy kolejne linie danego półobrazu. Po dojś−
ciu do potrzebnej linii (wg rys. 20 jest to linia nr 40)
wyzwalany jest generator podstawy czasu w oscy−
loskopie.
Rys. 20. Fragment zespolonego przebiegu wizji w odbiorniku TV.
Rys. 21. Schemat blokowy oscyloskopu
z podwójną podstawą czasu.
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 5/97
31
154443891.041.png 154443891.042.png 154443891.043.png 154443891.044.png 154443891.001.png 154443891.002.png 154443891.003.png 154443891.004.png 154443891.005.png 154443891.006.png
Miernictwo
Rys. 22. Praca w trybie podstawowym.
Zamiast zewnętrznego selektora można też za−
stosować inną metodę. Jest ona szeroko stosowana
w droższych analogowych oscyloskopach.
W przyrządach zbudowanych według omówionej
dalej zasady występują dwa generatory podstawy
czasu: główny, oznaczany MTB (Main Time Base)
lub krótko A oraz opóźniony, oznaczany DTB (De−
layed Time Base) lub B. Ideę pokazuje rysunek 21 .
Chodzi o dodanie do zwykłego oscyloskopu dodat−
kowego układu wyzwalania i dodatkowego gene−
ratora podstawy czasu.
Dodatkowy układ wyzwalania (zwykle jest to
układ porównujący czyli komparator) zawsze wy−
posażony jest w regulator opóźnienia. Drugi gene−
rator podstawy czasu jest wyzwalany w momencie,
gdy napięcie generatora głównej podstawy czasu
przekracza pewien poziom, ustalany za pomocą
wieloobrotowego potencjometru. Drugi, szybszy
generator podstawy czasu zostaje wyzwolony po
pewnym czasie. W efekcie w torze X oscylosko−
pu są do dyspozycji dwa piłokształtne sygnały
podstawy czasu − mogą one być wykorzystane
w różnorodny sposób, w tym do zobrazowania
na ekranie potrzebnego małego wycinka prze−
biegu.
Być może początkujący Czytelnik nie bardzo ro−
zumie, jak to wszystko działa, i jak to wygląda
w praktyce. Pomocą w zrozumieniu będzie poniż−
szy opis, a wszystko staje się całkiem jasne po prze−
prowadzeniu kilku praktycznych prób z takim os−
cyloskopem.
Oscyloskopy z podwójną podstawą czasu mają
standardowo trzy tryby pracy:
1. Pracuje tylko generator głównej podstawy
czasu MTB; jest to praca jak w zwykłym oscylosko−
pie.
2. Generator DTB podświetla (rozjaśnia) frag−
ment przebiegu generatora MTB − ten tryb służy do
przygotowania i wybrania z przebiegu na ekranie
potrzebnego małego fragmentu.
3. Na całej szerokości ekranu, przy wykorzysta−
niu DTB, rysowany jest wybrany wcześniej mały
fragment przebiegu.
Tryb pierwszy nie wymaga komentarza. Przykła−
dowy obraz na ekranie w tym trybie, układ połą−
czeń wewnętrznych i przebiegi napięć pokazano
na rysunku 22.
Po przełączeniu w tryb drugi, oznaczany A
INT(ensified by) B lub Á ïîäñâ(å÷ÿåò) À , rozjaśniony
zostaje zostaje fragment przebiegu na ekranie, jak
przedstawiono to na rysunku 23 . Używając wielo−
obrotowego potencjometru P, oznaczonego zwyk−
le DELAY (lub DEL’D POSITION) ew. çàäåðæêà ,
użytkownik może regulować położenie początku
rozjaśnionego fragmentu. Natomiast długość części
podświetlonej można regulować zmieniając prąd−
kość opóźnionej podstawy czasu; w niektórych os−
cyloskopach jest to oddzielne pokrętło, również
Rys. 23. Praca w trybie rozjaśniania fragmentu przebiegu.
32
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 5/97
154443891.007.png 154443891.008.png 154443891.009.png 154443891.010.png 154443891.011.png 154443891.012.png 154443891.013.png 154443891.014.png 154443891.015.png 154443891.016.png 154443891.017.png 154443891.018.png 154443891.019.png 154443891.020.png 154443891.021.png 154443891.022.png 154443891.023.png
 
Miernictwo
Rys. 24. Praca w trybie obrazowania fragmentu przebiegu.
Rys. 25. Obraz na ekranie i przebiegi na płytkach X i Y przy sumowaniu podstaw czasu.
wyskalowane w ms/działkę i µs/działkę, w innych
ustawia się to wyciągając gałkę pokrętła głównej
podstawy czasu.
Po przełączeniu w tryb oznaczony B, TRIG’D
B lub Á , na ekranie ukazuje się rozjaśniony po−
przednio fragment − teraz jest rozciągnięty i można
dokładnie obejrzeć szczegóły. Wygląd ekranu, po−
łączenia i przebiegi w torze X pokazuje rysunek
24 . Jak widać z podanego opisu, szybkość dodatko−
wej podstawy czasu (oznaczonej DTB) zawsze po−
winna być większa od szybkości głównej podstawy
czasu MTB.
Oczywiście ten sposób pracy może być stoso−
wany tylko przy badaniu przebiegów powtarzal−
nych, a nie jednorazowych, albowiem najpierw
z całego przebiegu trzeba wybrać interesujący
fragment do rozciągnięcia.
Tu można zadać Czytelnikom trudne pytanie:
czy przy wykorzystaniu opóźnionej podstawy cza−
su, można obserwować na ekranie jednocześnie
dwa przebiegi? Czy mogą to być przebiegi z obu
kanałów Y? A czy można jednocześnie uzyskać na
ekranie oba przebiegi z rysunków 23 i 24? Czy
można wykorzystać dwie podstawy czasu przy ba−
daniu przebiegów jednorazowych?
Odpowiedź nie jest jednoznaczna − wszystko
zależy od rozwiązań konstrukcyjnych przyjętych
przy budowie danego oscyloskopu. Oczywiście są
oscyloskopy, które mogą wyświetlać wspomniane
przebiegi.
Niektóre oscyloskopy mają jeszcze inne, nie wy−
mienione tu możliwości wykorzystania obu gene−
ratorów podstawy czasu, należy to sprawdzić
w oryginalnej instrukcji obsługi.
Na przykład rysunek 25a pokazuje obraz prze−
biegu w jeszcze innym rodzaju pracy. Najpierw
wybrany został potrzebny fragment (patrz rysunki
22, 23). Jednak potem, zamiast rysować tylko wy−
brany fragment przebiegu, rysowany jest cały prze−
bieg, z tym, że uprzednio wybrany fragment jest
rozciągnięty w stosunku do pozostałej części. Taki
niecodzienny rodzaj pracy powstaje przy zsumo−
waniu przebiegów obu podstaw czasu. Wypadko−
wy przebieg podany na płytki X ma kształt jak na
rysunku 25b . Dociekliwi Czytelnicy powinni do−
kładnie przeanalizować wszystkie rysunki i upew−
nić się, czy wszystko jest dla nich jasne. Pomoże to
w przyszłości rozumnie wykorzystać nieocenione
zalety oscyloskopu z podwójną podstawą czasu.
Opóźniona podstawa czasu radykalnie rozsze−
rza możliwości pomiarowe oscyloskopu, niestety
zwiększa też znacznie jego cenę. Konstruktor elek−
tronik dość często napotyka sytuacje, w których
wykorzystanie opóźnionej podstawy czasu znako−
micie pomaga ustalić przyczynę błędnego działa−
nia układu.
W wielu wypadkach, rozumiejąc opisane zasa−
dy, można zbudować przystawkę do oscyloskopu −
 układ opóźniająco−synchronizujący, który przy
wykorzystaniu trybu wyzwalania zewnętrznego
umożliwi oglądanie wybranych, niewielkich frag−
mentów badanych przebiegów impulsowych. Naj−
pierw przy synchronizacji wewnętrznej należy
zobrazować na ekranie cały przebieg, potem zmie−
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 5/97
33
154443891.024.png 154443891.025.png 154443891.026.png 154443891.027.png 154443891.028.png 154443891.029.png 154443891.030.png 154443891.031.png 154443891.032.png 154443891.033.png 154443891.034.png 154443891.035.png 154443891.036.png
Miernictwo
rzyć potrzebne opóźnienie i nastawić takie opóź−
nienie w układzie zewnętrznej przystawki. Potem
trzeba przełączyć oscyloskop na wyzwalanie ze−
wnętrzne i zwiększyć szybkość podstawy czasu.
Uproszczony, blokowy schemat takiej przystaw−
ki pokazany jest na rysunku 26 . Pokazany układ
opóźniający nie musi generować przebiegu piłok−
ształtnego − wystarczy, że będzie to cyfrowy układ
opóźniający z wykorzystaniem uniwibratora.
Większym problemem jest budowa dobrego układu
synchronizującego, pracującego w szerokim zakre−
sie sygnałów wejściowych. Tu właśnie pomysłowy
elektronik ma duże możliwości rozszerzenia moż−
liwości swojego w miarę prostego oscyloskopu.
(red)
(red)
Rys. 26 Idea przystawki opóźniającej do oscyloskopu.
34
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 5/97
154443891.037.png 154443891.038.png 154443891.039.png 154443891.040.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin