PI_C1.PDF

Podstawy informatyki

Programowanie w j zyku C

Á Dr in . Lidia Jackowska - Strumiłło

Katedra Informatyki Stosowanej

Politechnika Łódzka

Á Katedra Informatyki Stosowanej, Politechnika Łódzka

Cechy j zyka C

¡ Jzyk C jest niezwykle efektywnym

narzdziem programowania.

¡ Jest elastyczny, przenony i powszechny.

¡ C umoliwia wydajne programowanie na

niskim poziomie niezalenie od systemu, co

pozwala mu konkurowa z asemblerami.

Jednoczenie wykazuje przenono

charakterystyczn dla jzyków wysokiego

poziomu.

Podstawy informatyki

Á Katedra Informatyki Stosowanej, Politechnika Łódzka

Historia

Jzyk C został zdefiniowany na pocztku

lat siedemdziesitych przez dwóch

pracowników AT&T Bell Laboratories:

Briana Kernighan'a i Dennisa Ritchie'go .

Został on wykorzystany do przepisania kodu

systemu operacyjnego UNIX.

1978 - opublikowanie ksiki „J zyk C”,

1989 – wprowadzenie standardu ANSI C,

1990 – ISO 9899:1990 C standard.

Á Katedra Informatyki Stosowanej, Politechnika Łódzka

Symbole podstawowe

Alfabet jzyka C, tj. zbiór znaków, za pomoc

których zapisuje si programy w tym jzyku

zawiera:

· małe i due litery alfabetu łaciskiego oraz

“_” (znak podkrelenia zaliczany do liter),

· cyfry arabskie,

· znaki specjalne:

+ - * / = < > ( ) [ ] { } . , : ; ‘ ‘ " " ^ ! # & % | ~ ?

Á Katedra Informatyki Stosowanej, Politechnika Łódzka

Konwencje leksykalne

Program składa si z jednej lub wicej

jednostek tłumaczenia zapisanych w plikach.

Kompilacja programu odbywa si w kilku fazach.

W fazie pierwszej - preprocesora, dokonuje si

wstpnej leksykalnej transformacji programu, tzn.

interpretuje si wiersze rozpoczynajce si

znakiem # oraz wykonuje makrodefinicje i

makrorozwinicia. Po zakoczeniu fazy

preprocesora program jest zredukowany do

cigu jednostek leksykalnych.

Á Katedra Informatyki Stosowanej, Politechnika Łódzka

Jednostki leksykalne

Istnieje sze klas jednostek leksykalnych:

¡ identyfikatory,

¡ słowa kluczowe,

¡ stałe,

¡ napisy,

¡ operatory,

¡ separatory.

Á Katedra Informatyki Stosowanej, Politechnika Łódzka

Identyfikatory ( nazwy )

Identyfikatorem nazywamy cig liter i cyfr

zaczynajcy si od litery. Rozrónia si małe i

wielkie litery alfabetu.

Liczba znaków identyfikatora moe by dowolna.

Dla identyfikatorów wewn trznych znaczenie

ma co najmniej pierwszych 31 znaków, ale w

niektórych implementacjach moe by ich wicej.

Identyfikatory o zewn trznej ł czno ci s

bardziej ograniczone, np. w konkretnej implemen-

tacji ich znaczca długo moe wynosi tylko

sze pocztkowych znaków bez rozróniania

małych i wielkich liter.

Á Katedra Informatyki Stosowanej, Politechnika Łódzka

Słowa kluczowe

auto

break

case

char

const

continue

default

double

else

enum

extern

float

for

goto

int

long

return

short

signed

sizeof

static

struct

switch

typedef

union

unsigned

void

volatile

while

Słowa kluczowe pisane s małymi literami.

Á Katedra Informatyki Stosowanej, Politechnika Łódzka

Stałe

Wyrónia si kilka rodzajów stałych:

¡ całkowite,

¡ znakowe,

¡ zmiennopozycyjne,

¡ wyliczeniowe.

Wszystkie stałe maja jaki typ.

Typy danych bd omówione w dalszej czci wykładu.

Á Katedra Informatyki Stosowanej, Politechnika Łódzka

Stałe całkowite

Stał całkowit składajc si z cigu cyfr uwaa

si za:

¡ dziesi tn , jeli rozpoczyna si cyfr rón od 0 ;

¡ ósemkow , jeli rozpoczyna si cyfr 0 - stałe

ósemkowe nie zawieraj cyfr 8 i 9 ;

¡ szesnastkow , jeli rozpoczyna si znakami 0x

lub 0X – do cyfr szesnastkowych zalicza si litery

od a do f – dla 0x, lub od A do F - dla 0X.

Stała całkowita moe by opatrzona przyrostkiem,

np. u lub U – ang. unsigned , l lub L – ang. long .

Typ stałej całkowitej zaley od jej postaci, wartoci i

przyrostka.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: