JOANNA CHMIELEWSKA Wielkie zas�ugi Mechanicznie op�dzaj�c si� od komar�w, Janeczka i Pawe�ek siedzieli na schodkach campingowego domku. Taktownie symulowali ca�kowit� g�uchot�, bowiem we wn�trzu domku ich rodzice toczyli rozmow� stanowczo nieodpowiedni� dla uszu dzieci. - P�g��w jeden! - wykrzykiwa�a z irytacj� pani Krystyna do swego m�a. - P�g��w! Bo p�g��wek to jest zbyt pieszczotliwie! Ja tu nie przyjecha�am tapla� si� w bagnie! Przyjecha�am nad morze! Nie zostan� ani chwili!!! - No owszem, przyznaj�, mia�em pewne obawy - usprawiedliwia� si� pan Roman Chabrowicz. - Dyrektor... - Dyrektor! Debil, maniak, a nie dyrektor! Idiota! - Dobrze, idiota. To co, mam go zabi�? - Przyda�oby si�! By�oby to z po�ytkiem dla instytucji! Dla spo�ecze�stwa! Dla ca�ego kraju! - Mo�e nawet dla ca�ej Europy... Przyznaj�, �e o�rodek po�o�ony jest do�� idiotycznie, ale nic na to nie poradz�. - Idiotycznie, to za �agodne s�owo! Jestem pewna, �e znajduje si� w najszerszym miejscu tej ca�ej mierzei, a to za nami, to jest jej najwy�szy punkt! - Od pocz�tku by�o wiadomo, �e jest co� niedobrze - mrukn�a Janeczka na schodkach. - Domy�li�am si�, jak zacz�� zadawa� g�upie pytania w samochodzie. - Pewnie - przy�wiadczy� Pawe�ek. - Zaraz by�o wida�, �e co� nie gra. Ba� si� powiedzie� wcze�niej. Janeczka pokiwa�a g�ow�, z politowaniem wspominaj�c nieudolne podst�py w�asnego ojca. Ju� od Elbl�ga pan Chabrowicz wydawa� si� jaki� niesw�j. Z wyra�nym niepokojem dopytywa� si� o szeroko�� mierzei i jej najwy�sze wzniesienie nad poziom morza, interesowa� si� tak�e struktur� gleby. Na pytania grzecznie i bez trudu odpowiedzia�a mu c�rka, dla kt�rej geografia stanowi�a ulubione hobby. - Piaski! - kontynuowa�a ur�gliwie pani Krystyna w domku. - Wydmy! Ha, ha! Gdzie te piaski i wydmy?! Ja tu widz� bagna i moczary! - No w�a�nie, dziwi� si�, sk�d takie bagno na piaszczystym terenie... - martwi� si� ugodowo pan Chabrowicz. Pani Krystyna nie pozwala�a si� u�agodzi�. - Co za pomys�, �eby budowa� o�rodek campingowy w takim miejscu! Debil to ma�o, trzeba by� zwyrodnialcem! - Ponadto egoist�, samolubem i kr�taczem - uzupe�ni� pan Roman gorliwie. - O przysta� te� si� postara�... - Maj� racj�, to kretyn - zgodzi� si� p�g�osem Pawe�ek na schodkach. - Ma fio�a na punkcie �agl�wek, niech mu b�dzie, niech sobie ma. Ale po co by�o robi� ten o�rodek za g�rk�? Janeczka obejrza�a si� i oceni�a poro�ni�te lasem strome zbocze. - Okropnie daleko st�d na pla�� - stwierdzi�a. - W dodatku jego tu wcale nie ma. - Kogo? - Tego dyrektora. Przyje�d�a na dwa tygodnie i tyle. I na te dwa tygodnie zrobi� ca�y o�rodek. Nic go nie obchodzi, �e normalni ludzie musz� lata� nad morze tysi�c dziewi��set osiemdziesi�t metr�w. - Rzeczywi�cie, tyle akurat tutaj jest? - Co? No nie, mo�e ostatecznie troch� mniej. Ale trzeba lata�, bo on chce mie� blisko te �agl�wki przez dwa tygodnie. Obrzydliwiec. Pawe�ek pokiwa� g�ow�. - Ich tam jest podobno trzech, tych dyrektor�w zwyrodnialc�w. Wszyscy z fio�em. I z �agl�wkami. Przekupili tych r�nych od kontroli, �eby za�wiadczyli, �e tu jest doskona�e miejsce na o�rodek, i wm�wili ludziom, �e inaczej nie mo�na. Jeszcze nie wiem, czy mi si� tu podoba. - Ja te� nie wiem. Trzeba b�dzie obejrze� okolic�... Wszystkie te protesty i niepewno�ci budzi� o�rodek campingowy Przemys�u W��kienniczego, dok�d pan Chabrowicz przypadkowo dosta� skierowanie. Z przemys�em w��kienniczym nie mia� wprawdzie nic wsp�lnego, ale, sam wodniak, zna� wszystkich innych wodniak�w, w tym tak�e owych dyrektor�w zwyrodnialc�w. O o�rodku s�ysza�, wiedzia�, �e mo�na tu �eglowa� po Zalewie. �eglowa� nie mia� zamiaru, ale po drugiej stronie mierzei znajdowa�o si� morze, wybra� si� zatem z rodzin� nad morze. Morze okaza�o si� trudno dost�pne. O�rodek ulokowano rzeczywi�cie do�� dziwnie, tu� nad samym Zalewem, w miejscu wyj�tkowo �le wybranym dla wszystkich, z wyj�tkiem �eglarzy. Trzeba by�o doprawdy wielu stara�, �eby na piaszczystej mierzei znale�� tak wspania�e bagno, b�d�ce zarazem istnym rajem dla komar�w. Domki campingowe sta�y tu� obok bagna, w male�kiej dolince os�oni�tej z trzech stron lasem. Morsk� pla�� mo�na by�o osi�gn�� dopiero po sforsowaniu dw�ch wysokich g�r i ca�ej szeroko�ci p�wyspu, k�piel w Zalewie za� wyklucza� grz�ski brzeg i r�wnie grz�skie dno. Na domiar z�ego deszczowe lato nadzwyczajnie sprzyja�o komarom, kt�rych nieprzeliczone roje mia�y tu znakomite warunki egzystencji. - Przeje�d�ali�my przez wie� - m�wi�a z furi� pani Krystyna. - Je�eli oczywi�cie te wytworne wille mo�na nazwa� wsi�. Jestem pewna, �e tam wynajmuj� jakie� pokoje, prawdopodobnie z �azienkami i ciep�� wod�. R�b sobie, co chcesz, zamorduj kogo�, wystrasz, przekup, ale tutaj nie zostan� nawet przez jedn� dob�! Janeczka i Pawe�ek zamienili spojrzenia, pe�ne nag�ego zainteresowania. Zanosi�o si� na rozrywk�. - W�tpi�, czy maj� co� wolnego - rzek� sm�tnie zgn�biony pan Roman. - Przecie� w�a�nie dlatego wzi��em te wczasy, �e wszystko by�o zaj�te. Ca�a Polska pcha si� nad mocze. - Od maja do tej pory bez przerwy pada� deszcz! Mo�e kto� zrezygnowa�... Janeczka i Pawe�ek na chwil� stracili w�tek scysji w domku, bo pojawi� si� ostatni cz�onek rodziny, ich pies imieniem Chaber. By� to pies tak m�dry i tak doskonale wychowany, �e nigdy nie zaistnia�a potrzeba prowadzania go na smyczy. Zawsze biega� wolno i zawsze wiedzia�, co robi� i jak post�powa�, znacznie przewy�szaj�c w tej mierze wiedz� swoich pa�stwa. Teraz, od razu po wyskoczeniu z samochodu, uda� si� na rekonesans i w�a�nie zako�czy� zwiedzanie terenu. - No i co? - spyta�a z o�ywieniem Janeczka. - Jak tu jest? Chaber wydawa� si� pe�en mieszanych uczu�. By� rozradowany, a r�wnocze�nie niespokojny. Szczekn�� kr�tko, odbieg� kawa�ek w kierunku wschodnim, w stron� granicy, obejrza� si�, podbieg� jeszcze kilka metr�w i zastyg� w pi�knej, klasycznej pozie psa my�liwskiego, wyci�gni�ty jak struna, znieruchomia�y, z uniesion� przedni� �ap�. Potem zn�w si� obejrza�, nagle zawr�ci� i z podkulonym ogonem podbieg� do swych pa�stwa. Cicho skomla� i popiskiwa�. Rodze�stwo oderwa�o wzrok od psa i popatrzy�o na siebie. Nie zd��yli si� odezwa�, bo Chaber zerwa� si�, pobieg� w drug� stron� i zachowa� si� podobnie. Zn�w wystawi� zwierzyn�, teraz jednak nie wraca� z podkulonym ogonem, tylko ogl�da� si� niecierpliwie, podbiegaj�c dalej, zawracaj�c i wyra�nie zach�caj�c do p�j�cia w jego �lady. Wreszcie wr�ci� i usiad� obok Janeczki, szczekn�wszy jeszcze dwa razy. - Rozumiem - powiedzia� Pawe�ek z wielkim przej�ciem. - Z tam tej strony jest nosoro�ec i on si� nie podejmuje go upolowa�. A z tej jaka� �agodniejsza zwierzyna. - Nie wiem, czy zwierzyna - zaprotestowa�a troch� niespokojnie Janeczka. - To znaczy, chcia�am powiedzie�, nie wiem, czy �agodniejsza. On chyba nie wie, co to jest, musi to by� co� skomplikowanego. - Mo�liwe. Chce, �eby�my z nim poszli i sami sprawdzili. Ja bym poszed�. - Ja te�, ale na razie nie mo�emy. Nie wiem, na czym oni stan�li. W tym momencie z domku wyszli rodzice. - Dzieci, poczekajcie tu - powiedzia�a zdenerwowana pani Krystyna. - Pojedziemy z ojcem poszuka� jakiego� ludzkiego mieszkania. Baga�e zostaj�, nie wypakowujcie niczego. - Tatusiu, jakie tu s� niebezpieczne zwierz�ta? - przerwa� po�piesznie Pawe�ek. - Na lito�� bosk�, nie boicie si� chyba niebezpiecznych zwierz�t - odpar� zirytowany pan Chabrowicz. - To nie jest d�ungla nad Amazonk�. Tu nie ma �adnych niebezpiecznych zwierz�t! - Ale jakie� tu s�! Jakie? - Lisy, sarny i zaj�ce. Nie zawracaj g�owy, zaraz wracamy. - Znaczy, nie wiem, co zw�szy� - stwierdzi� Pawe�ek, przygl�daj�c si�, jak matka z ojcem wsiadaj� do samochodu. - Co robimy? Janeczka ju� si� podnios�a ze schodk�w. - Idziemy zobaczy� to skomplikowane - zadecydowa�a bez namys�u. - Zanim wr�c�... - Powiedzieli, �e zaraz. - Co� ty?! Jak jad� oboje, zanim wr�c�, zd��ymy obejrze� p� tej ca�ej mierzei. Ju� sobie nie po�a�uj�, �eby nie przegrymasi� wszystkich dom�w, jakie tylko znajd�! Pawe�ek natychmiast zgodzi� si� z siostr�, przekr�ci� klucz w drzwiach domku, wyj�� go i schowa� do kieszeni. Chaber ju� bieg� na zach�d, wcze�niej od nich wiedz�c, �e wyprawa ruszy. Po�pieszyli za nim i zag��bili si� w las. Ludzi nie by�o wida� wcale. Pierwsze od tygodni s�oneczne popo�udnie wywabi�o wszystkich na pla�� . W okolicy o�rodka nie mieszka� nikt - zabudowania osady zaczyna�y si� dopiero o dobre kilkaset metr�w dalej. Nikt te� nie przechadza� si� po stromych zboczach pozbawionych dr�g i g�sto zalesionych. Pojedyncze sylwetki miga�y tylko gdzie� wy�ej, na drodze, ale i te po chwili znikn�y z horyzontu, zas�oni�te drzewami. Chaber prowadzi� na prze�aj, nie przejmuj�c si� nier�wno�ciami terenu. Janeczka i Pawe�ek, sapi�c i dysz�c, przedzierali si� przez zaro�la i krzewy, wpadali w jakie� dziury i wdrapywali si� na g�rki. Po �cie�kach nie by�o najmniejszego �ladu. - Czy tu specjalnie kopali te do�y i g�ry? - wydysza�a gniewnie zziajana Janeczka. - Co chwila w co� wpadam! Przecie� idziemy wzd�u�, a to jest pofa�dowane te� wzd�u�! Nier�wno powinno by� w poprzek! Pawe�ek potkn�� si� na pniaku, podpar� r�kami i obejrza� na siostr�. - Jak to, nie wiesz? - zdziwi� si�. - To s� okopy. Tu siedzieli Niemcy. Pod sam koniec wojny podobno siedzia�o ich tu miliony i wszyscy kopali sobie okopy. I stanowiska dla czo�g�w. Ja si� o tym uczy�em. - Okropno��! Nie wiem, kiedy mogli zajmowa� si� wojn�, chyba bez przerwy kopali. Nie wiem, jak znale�li czas, �eby raz wystrzeli�! - Tote� w�a�nie przegrali t� wojn�... - A swoj� drog�, Chaber m�g�by wybra� co� r�wniejszego! - On chyba wie, �e mamy bardzo ma�o czasu... Chaber szed� jak po sznurku, przeskakuj�c do�y i ogl�daj�c si� niecierpliwie za siebie. Kiedy wreszcie zatrzyma� si�, obejrza� ostatni raz i wystawi� zwierzyn�, jego pa�stwo byli gruntownie wyko�czeni. Zatrzymali si� r�wnie�, milcz�c i ci�ko dysz�c. Chaber po kr�tkiej chwili poruszy� si�, przemkn�� kilka krok�w dalej i usiad�. Wyra�nie by�o widoczne, �e doprowadzi� na miejsce. Wok� panowa�a cisza i absolutny spok...
marc144