12_04.pdf

Klub Konstruktorów

Klub Konstruktorów, to inicjatywa

przeznaczona dla bardziej zaawanso−

wanych Czytelników, mających

pewne doświadczenie w konstruo−

waniu i wykonywaniu urządzeń elek−

tronicznych.

Formuła Klubu jest następująca:

po zaprezentowaniu danego ele−

mentu na łamach EdW, do końca

miesiąca czekamy na listy, w któ−

rych przedstawicie propozycje, jak

chcielibyście wykorzystać dany pod−

zespół. Osoba lub osoby, które na−

deślą najbardziej przekonujące listy,

otrzymają dany element bezpłatnie (i

bez żadnych zobowiązań względem

redakcji). Nie stawiamy szczegóło−

wych wymagań − Twoim zadaniem

Czytelniku, jest przekonać nas, że

dany element należy udostępnić do

eksperymentów właśnie Tobie! List

powinien zawierać schemat ideowy

proponowanego rozwiązania układo−

wego, planowany sposób praktycz−

nego zastosowania, ale można też

napisać coś o sobie i swoich dotych−

czasowych osiągnięciach. W prze−

ciwieństwie do Szkoły Konstrukto−

rów, listy te nie będą publikowane,

ani oceniane. Osoba, która otrzyma

dany podzespół może, ale wcale nie

jest zobowiązana, napisać potem do

redakcji EdW i albo zaprezentować

samodzielnie opracowane, komplet−

ne urządzenie, albo podzielić się

swymi uwagami na temat napotka−

nych trudności, albo nawet opisać

okoliczności uszkodzenia elementu

(wiemy, że często zdarza się to pod−

czas eksperymentów). Najbardziej

interesujące listy zawierające plon

takich praktycznych doświadczeń,

zostaną opublikowane w EdW.

Redakcja będzie też prezentować

własne rozwiązania.

Dziś w Klubie Konstruktorów opi−

sujemy moduł barometru wykorzys−

tujący przedstawiony przed miesią−

cem czujnik KPY43A, a także prezen−

tujemy następny bardzo interesujący

podzespół − czujnik hallotronowy do

pomiaru pól magnetycznych.

Nazwiska dwóch osób, które bez−

płatnie otrzymają obiecane przed

miesiącem czujniki KPY43A zostaną

podane w następnym numerze

EdW. Z uwagi na znaczny koszt czuj−

nika KPY, opisywany moduł nie

wchodzi do bieżącej oferty AVT.

Dostępne są natomiast płytki druko−

wane tego projektu. Osoby zaintere−

sowane kupnem kompletnego mo−

dułu, zechcą skontaktować się lis−

townie z redakcją EdW.

Czujnik hallotronowy KSY14

Wielu elektroników jest żywo zainte−

resowanych pomiarami pola magnetycz−

nego. Z jednej strony szkodliwe pola

magnetyczne przysparzają wielu kłopo−

tów − na przykład przy budowie sprzętu

audio sen z powiek często spędza prze−

dostający się przez pole magnetyczne

przydźwięk sieciowy. Z drugiej strony

dzięki zmianom pola magnetycznego

można zdalnie mierzyć prądy oraz odleg−

łości.

Kluczowym parametrem pola magne−

tycznego jest indukcja magnetyczna

(oznaczana B, wyrażana w teslach), czyli

gęstość strumienia magnetycznego na

jednostkę powierzchni (B = F /S). Mó−

wiąc obrazowo, jest to gęstość linii sił

pola magnetycznego.

Do pomiaru zmiennych pól magne−

tycznych wystarczy cewka pomiarowa,

a w najprostszym przypadku zwój (pętla)

przewodu. W takiej pętli indukują się

prądy i napięcia.

Niestety, do pomiaru stałego pola

magnetycznego takiej cewki użyć nie

można. Istnieją jednak pewne materiały,

których właściwości elektryczne zależą

od pola magnetycznego. Umożliwiają

one pomiary zarówno pól stałych jak

i zmiennych. Obecnie produkowane są

na przykład tzw. magnetorezystory, któ−

rych rezystancja zależy od indukcji mag−

netycznej. Jednak bardziej znane i bar−

dziej uniwersalne są klasyczne czujniki

Halla, nazywane tak od nazwiska od−

krywcy − Edwina Halla, który pod koniec

XIX wieku zaobserwował i opisał zjawis−

ko powstawania różnicy napięć w pew−

nych materiałach, przez które płynie prąd

elektryczny, i które umieszczone są

w stałym lub zmiennym polu magnetycz−

nym.

Uproszczony schemat czujnika Halla

(czyli hallotronu) pokazany jest na rysun−

rysun−

ku 1. Płytka z odpowiedniego materiału

ma cztery wyprowadzenia. Jeśli między

Rys. 1. Uproszczony

schemat czujnika Halla.

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

ku 1

Klub Konstruktorów

podano dlatego wartość przewodności

cieplnej obudowy G th (odwrotność re−

zystancji cieplnej). Typowo czujnik

KSY14 powinien pracować przy prądzie

I 1 równym 5mA. Prąd maksymalny

określono na 7mA, przy czym napięcie

między końcówkami 1 i 2 w żadnym wy−

padku nie może przekroczyć 10V.

Jednym z najważniejszych paramet−

rów elektrycznych jest napięcie wyjścio−

we (między końcówkami 3 i 4) oznacza−

ne V 20 . W katalogu podaje się wartość

tego napięcia bez obciążenia, przy prą−

dzie nominalnym 5mA i indukcji równej

0,1 tesli.

Pokrewnym parametrem jest czułość

przetwarzania oznaczana K BO , definiowa−

na przez równanie

Ω

Rys. 3. Układ kompensacji napięcia

niezrównoważenia.

Rys. 2. Obudowa i układ wyprowa−

dzeń czujnika KSY14.

TC V20 .

Mimo zaawansowanej technologii

produkcji nie udaje się wyprodukować

elementu idealnego − w rezultacie mię−

dzy wyprowadzeniami 3 i 4 występuje

niezerowe napięcie wyjściowe przy bra−

ku pola magnetycznego. To napięcie nie−

zrównoważenia (offsetu) oznaczane jest

V R0 . Napięcie to można łatwo skompen−

sować włączając potencjometr o rezys−

tancji rzędu kilkudziesięciu kiloomów

według rysunku 3

wyprowadzeniami 1 i 2 płynie prąd stały

(oznaczony I1), a płytkę przecinają linie

sił pola magnetycznego (oznaczone B),

wtedy między wyprowadzeniami 3 i 4

powstaje niewielkie napięcie (oznaczone

V 20 ), proporcjonalne do wartości płyną−

cego prądu i indukcji pola magnetyczne−

go. W zależności od kierunku linii sił, na−

pięcie to będzie dodatnie lub ujemne

(zmienne dla zmiennego pola magne−

tycznego).

Dla praktyka mechanizm takiego zja−

wiska nie jest sprawą najważniejszą −

z grubsza biorąc na elektrony, porusza−

jące się z dużą prędkością w polu mag−

netycznym, działa siła Lorentza przesu−

wająca je w kierunku poprzecznym do

kierunku płynącego prądu. W hallotro−

nach dla zwiększenia czułości stosowa−

ne być muszą materiały charakteryzują−

ce się dużą ruchliwością nośników (elek−

tronów). Przedstawiane czujniki KSY14

produkowane są z monokrystalicznego

arsenku galu (GaAs) z wykorzystaniem

procesu implantacji jonów.

Podstawowe parametry

Rysunek 2

gdzie I 1 jest prądem nominalnym rów−

nym 5mA.

Ponieważ napięcie wyjściowe czujni−

ka zależy nie tylko od indukcji magne−

tycznej, ale też od płynącego prądu, czuj−

nik zazwyczaj współpracuje ze źródłem

prądowym zapewniającym przepływ prą−

du o niezmiennej wartości. Producent,

firma Siemens ze względu na delikatną

budowę czujnika przypomina o zacho−

waniu niezbędnych środków ostrożnoś−

ci, aby w żadnych warunkach nie prze−

kroczyć maksymalnego dopuszczalnego

pradu pracy, równego 10V. Przy współ−

pracy ze źródłem prądowym zaleca się

na przykład zastosowanie takiego ukła−

du, który zapewniałby zwarcie czujnika

(wyprowadzenia 1 i 2) podczas włącza−

nia zasilania, a rozwarcie dopiero po

ustaleniu warunków pracy (prądu źród−

ła).

Napięcie wyjściowe V 20 nie jest ściśle

proporcjonalne do indukcji magnetycz−

nej. Dla czujników podaje się błąd linio−

wości F LIN . Niektóre typy czujników pro−

dukowane przez Siemensa, powinny być

obciążone na wyjściu dobraną rezystan−

cją, zwiększającą liniowość. Czujnik

KSY14 nie musi być tak obciążany − osią−

gana liniowość jest bardzo dobra także

bez wspomnianego rezystora.

Ponadto napięcie V 20 zmniejsza się

nieco przy wzroście temperatury − zmia−

ny te charakteryzuje współczynnik

rysunku 3.

Wszystkie parametry, niezbędne do

praktycznego zastosowania czujnika

KSY14 podane są w tabeli.

Przy pomiarze zmiennych pól magne−

tycznych w niektórych przypadkach na−

leży uwzględnić powierzchnię pętli two−

rzonej przez wyprowadzenia i przewody

połączeniowe. Jak wspomniano na po−

czątku opisu, każdej pętli przewodu indu−

kują się napięcia, które mogą dodawać

się lub odejmować od napięć wynikają−

cych z efektu Halla. W katalogu podano,

że sam czujnik ma efektywną powierzch−

nę takiej pętli (oznaczaną A 2 ) równą

0,16cm 2 . Należy też zadbać, aby prze−

wody połączeniowe nie tworzyły pętli −

wystarczy jeśli będą tworzyć skrętkę;

natomiast ekranowanie tych przewodów

nie jest potrzebne, jest zresztą niesku−

teczne.

Możliwości wykorzystania

Rysunek 4

Rysunek 2 pokazuje miniaturową

obudowę czujnika KSY14. Na podstawie

podanych wymiarów można ocenić

rzeczywistą wielkość elementu.

W zasadzie czujnik jest jakby rodza−

jem rezystora. Rezystancja między wy−

prowadzeniami 1 i 2 oraz 3 i 4 wynosi po

900...1200 W .

Ważnym parametrem jest prąd mak−

symalny I 1 . Co prawda, ze wzrostem prą−

du rośnie sygnał wyjściowy, ale nie moż−

na zbytnio zwiększać prądu ze względu

na wzrost temperatury miniaturowej

płytki półprzewodnikowej. W katalogu

Rysunek 4 pokazuje przykłady zasto−

sowania hallotronów pomiarowych. Na

rynku można też spotkać wiele typów

czujników hallotronowych stosowanych

w motoryzacji i układach automatyki

przemysłowej, zawierających wbudowa−

ny układ scalony. Takie czujniki nie nada−

ją się do pomiarów, ponieważ mają za

zadanie jedynie rozpoznać obecność lub

brak magnesu lub materiału magnetycz−

nego − ich sygnał wyjściowy to tylko dwa

Najważniejsze parametry KSY14

Zakres temperatur pracy:

−40...+175 o C

Prąd pracy I 1 :

typ. 5mA, max 7mA

Przewodność cieplna G th :

>1,5mW/K

Czułość przetwarzania:

190...260V/AT (wolt,amper,tesla)

Napięcie wyjściowe V 20 :

95...130mA (I 1 =5mA, B=0,1T)

Napięcie niezrównoważenia V R0 :

max ±20mV

Nieliniowość (B=0...0,5T):

max ±0,2%

(B=0...1T):

max ±0,7%

Współczynnik cieplny TC V20 :

−0,03...−0,07%/K

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

rysunku 3

Rysunek 2

Rysunek 4

Klub Konstruktorów

Rys. 5. Prosty sposób pomiaru prądu.

miar stałych i zmiennych pól magnetycz−

nych.

Ponieważ napięcie wyjściowe jest

proporcjonalne zarówno do płynącego

prądu, jak i indukcji magnetycznej, by−

wają one używane do pomiarów iloczy−

nowych, na przykład do pomiaru mocy.

Prąd I 1 jest proporcjonalny do mierzone−

go napięcia, natomiast mierzony prąd

wytwarza pole magnetyczne.

Hallotrony często służą do pomiaru

prądu, są używane w czujnikach odleg−

łości i kąta, położenia, współpracując

z membranami są częścią pewnego ro−

dzaju czujników ciśnienia. Są stosowane

w bezkomutatorowych silnikach prądu

stałego. Kilka przykładów zastosowania,

wraz z charakterystykami wyjściowymi

pokazano na rysunku 4.

Elektroników najbardziej interesuje

możliwość pomiaru prądu. Rysunek 5

⋅ ⋅

Rys. 6. Pomiar prądu z cewką

kompensacyjną.

rysunku 6.

Pętla sprzężenia zwrotnego zawierająca

hallotron, wzmacniacz i cewkę kompen−

sacyjną redukuje pole magnetyczne

w rdzeniu do zera. Zastosowany wzmac−

niacz operacyjny powoduje, że przez

cewkę kompensacyjną płynie prąd, wy−

twarzający strumień skierowany prze−

ciwnie, niż strumień wytworzony przez

uzwojenie pomiarowe. W rezultacie pole

magnetyczne w rdzeniu zostaje zmniej−

szone do zera, co pozwala wyelimino−

wać wpływ nieliniowości charakterystyki

hallotronu.

Kolejną bardzo interesującą możli−

wością jest zastosowanie hallotronu do

bezdotykowego pomiaru prądu stałego (i

oczywiście zmiennego). Wystarczy zbli−

żyć hallotron do przewodu, czy ścieżki −

przecież każdy przewód z płynącym prą−

dem jest źródłem pola magnetycznego.

Należy tu jednak zwrócić uwagę na ko−

nieczność odpowiedniego umieszczenia

czujnika − prostopadle do linii sił pola.

Zachęcamy wszystkich chętnych do

zainteresowania się fascynującym tema−

tem hallotronów.

Dwa czujniki KSY14 otrzymane dzięki

uprzejmości firmy Siemens i jej krajowe−

go przedstawiciela p. Juliusza Głąbińs−

kiego zostaną przesłane dwóm osobom,

które do końca grudnia nadeślą najbar−

dziej przekonujące propozycje ich zasto−

sowania. Inni chętni będą mogli skorzys−

tać z oferty firmy AVT, która zamierza

wprowadzić je do swej sieci handlowej.

(red)

Rysunek 5

pokazuje najprostszy przykład wykorzys−

tania. Układ umożliwia pomiar zarówno

prądów stałych, jak i zmiennych. Zasto−

sowany miniaturowy rdzeń powinien

być wykonany z materiału magnetycznie

miękiego. W tego rodzaju pomiarach is−

totną rolę odgrywa szczelina w rdzeniu,

w której jest umieszczony hallotron po−

miarowy. Szerokość tej szczeliny powin−

na być jak najmniejsza, stąd też hallotron

ma bardzo płaską obudowę o grubości

jedynie 0,7mm.

Większą dokładność pomiaru prądu

Rysunek 5

Rys. 4. Przykłady wykorzystania

hallotronów pomiarowych.

stany: jest lub nie ma. Takie elementy

nie są przydatne do opisanych dalej za−

stosowań.

Zakres zastosowań klasycznych hal−

lotronów pomiarowych jest bardzo sze−

roki. Typowym zastosowaniem jest po−

SILNIKI KROK

O OKOWE DO NAPĘDU RAABOWOZÓW

OWE DO NAPĘDU RAABOWOZÓW

I INNYCH URZADZEŃ ELEKTR

CH URZADZEŃ ELEKTROMECHANICZNY

OMECHANICZNYCH

C CH

już w ofercie handlowej AVT !

Charakterystyka silnika:

· Uniwersalny silnik krokowy czterofazowy (typ

stosowany w FDD 360kB)

· Napięcie pracy: 9 ... 18VDC (zalecane 12VDC)

· Prąd pobierany przez jedną cewkę: 220mA

(12VDC)

· 100 kroków przypadających na jeden obrót

· Możliwość pracy w trybie dwufazowym

Adresy sklepów i warunki sprzedaży wysyłkowej na str. 72

ILOŚĆ OGRANICZONA!

(red)

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

zapewnia układ z dodatkową cewką

kompensującą, pokazany na rysunku 6

rysunku 6

O OK

SILNIKI KR

I INNY

CH URZADZEŃ ELEKTR

OMECHANICZNY

Charakterystyka silnika:

Klub Konstruktorów

Czujnik ciśnienia (barometr)

W poprzednim numerze EdW zapre−

zentowano czujnik ciśnienia KPY43A.

Ten bardzo interesujący element elektro−

niczny może być wykorzystany w różny

sposób, na przykład w roli elektroniczne−

go barometru. W laboratorium AVT po−

wstał prosty moduł, umożliwiający róż−

norakie zastosowanie przedstawionego

czujnika.

Schemat ideowy modułu pokazano na

rysunku 7

rysunku

8. Układ może być zasilany napięciem

niestabilizowanym 12...15V dołączonum

do punktów P, O. Precyzyjny stabilizator

scalony U1, czyli układ LM317 dostarcza

napięcie zasilające kluczowe obwody

modułu. Napięcie wyjściowe ustalone

jest przez rezystor R1, powinno mieć

wartość 9...10V. Napięcie to może też

być wykorzystane do zasilania innych

modułów − dlatego wprowadzono punkty

lutownicze P1 i O1.

Czujnik ciśnienia (U2) zasilany jest za

pośrednictwem rezystorów R3 i R4. Za−

proponowany układ połączeń umożliwia

bierną kompensację termiczną z wyko−

rzystaniem wbudowanego czujnika tem−

peratury (porównaj rysunek 6 na str. 33

w EdW 11/96).

rysunku

Moduł przewidziany jest przede

wszystkim do pracy w stałej temperatu−

rze. Umożliwiają to wzmacniacz opera−

cyjny U4A i tranzystor T3, pełniące funk−

cję termostatu. Dlatego przy wykorzys−

taniu termostatu nie należy stosować re−

zystora R5, a rezystor R3 należy zastąpić

zworą. Należy za to wlutować rezystor

R14 i zworę w miejsce rezystora R13.

Właściwą temperaturę pracy można na−

stawić potencjometrem PR3.

Ciepło wydzielające się w tranzysto−

rze T3 i rezystorach R23, R24 pozwoli

utrzymywać stałą temperaturę, rzędu

+40 o C, nieco wyższą niż najwyższa spo−

dziewana temperatura otoczenia.

Aby wykorzystać taki sposób pracy,

moduł należy umieścić w prostym ter−

KPY43A

Rys. 7.

Schemat

ideowy modułu

barometru.

widok od dołu

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

rysunku 7

rysunku 7, a płytkę drukowaną umożli−

wiającą jego zmontowanie − na rysunku

Klub Konstruktorów

WYKAZ ELEMENTÓW

Rezystory

R1, R4, R21, R22: 2,2k W

R2: 330 W

R3, R13: zwora

R5: nie stosować

R6, R11: dobrać wg potrzeb

R7, R8: 22,6k W 1%

R9, R10: 1k W 1%

R12, R19: 10k W

R14, R16: 6,8k W

R15: 2,7k W

R17: 100k W

R18, R20: 4,7k W

PR1: 1k W heltrim

PR2: dobrać wg potrzeb

PR3: 2,2k W

Kondensatory

Rys. 8. Płytka drukowana modułu.

mostacie (w praktyce będzie to rodzaj

pudełka zrobionego z dwóch kawałków

styropianu). Dodatkowe komparatory

z kostki U5, współpracujące z diodami

LED D3, D4 pokazują, czy temperatura

mieści się w przewidzianych granicach.

Przy temperaturze zbyt niskiej lub wyso−

kiej, zaświeci się jedna z diod LED dołą−

czonych do punktów oznaczonych C, D.

W egzemplarzu modelowym, pokaza−

nym na fotografii, obudowa czujnika nie

jest podłączona do żadnego punktu ukła−

du. Według zaleceń firmowych, dla bez−

pieczeństwa dobrze jest połączyć obu−

dowę z dodatnim biegunem zasilania.

Napięcie między nóżkami 7 i 3 kostki

U2, proporcjonalne do mierzonego ciś−

nienia, jest podawane na typowy

wzmacniacz pomiarowy, składający się

z trzech wzmacniaczy operacyjnych

(U3A, U3B i U4B). Sygnałem wyjścio−

wym modułu jest napięcie między punk−

tami oznaczonymi A i B. W najprostszym

przypadku między punkty A i B należy

włączyć woltomierz lub moduł pomiaro−

wy z kostką ICL7106 (ICL7107).

W konkretnym zastosowaniu, dla

uzyskania potrzebnego zakresu napięć

wyjściowych być może zajdzie potrzeba

zmiany wartości rezystorów (R6 lub R7,

R8).

Dodatkowy blok z elementami T1, T2,

D1, PR2 stanowi źródło prądowe, umoż−

liwiające skorygowanie napięć niezrów−

noważenia czujnika U2 i kostek wzmac−

niacza pomiarowego. W najprostszej

wersji nie należy stosować elementów

T2 i D2 − źródłem napięcia odniesienia

będzie dioda LED D1. W rozbudowanej

wersji nie należy montować diody D1,

należy za to wlutować precyzyjne źródło

napięcia odniesienia D2 (LM385 1,2V),

przy czym tranzystory T1 i T2 powinny

mieć jak najlepszy kontakt termiczny.

W każdym przypadku wartości rezys−

torów R11 i PR2 należy dobrać dopiero

podczas kalibracji − wcześniej nie spo−

sób przewidzieć nawet w przybliżeniu,

jaką powinny mieć wartość. Tak samo

dopiero podczas kalibracji okaże się czy

należy połączyć punkty X−Z czy Y−Z.

W praktyce największym problemem

będzie właśnie kalibracja. Ze względu na

występowanie napięć niezrównoważe−

nia czujnika i wzmacniacza pomiarowe−

go, konieczna jest kalibracja dwupunkto−

wa, czyli przy dwóch różnych wartoś−

ciach ciśnienia. Generalnie potencjo−

metr PR1 służy do regulacji czułości, czy−

li ustawienia skali (zakresu) napięcia wy−

jściowego, a potencjometr PR2 umożli−

wia przesunięcie skali, czyli likwidację

napięć niezrównoważenia.

Najlepszym sposobem kalibracji było−

by wykorzystanie pompy próżniowej za−

wierającą dobrze wyskalowany mano−

metr. Niewielu Czytelników znajdzie do−

stęp do profesjonalnego sprzętu labora−

toryjnego; warto zainteresować się czy

nie można wykorzystać pompy próżnio−

wej dostępnej w wielu szkolnych i uczel−

nianych pracowniach fizycznych. Prosty

sposób kalibracji z wykorzystaniem ciś−

nieniomierza lekarskiego opisano

w Elektronice Praktycznej 9/94 na stro−

nie 9.

Ponieważ układ przeznaczony jest dla

bardziej zaawansowanych elektroników,

nie opisano szczegółowo procedury

montażu, uruchomiania i kalibracji modu−

łu. W każdym razie najpierw należy

umieścić układ w termostacie (styropia−

nie), sprawdzić czy układ regulacyjny

rzeczywiście utrzymuje potrzebną tem−

peraturę, a dopiero potem przeprowa−

dzić kalibrację, utrzymując układ w tej

temperaturze. Należy w tym celu wyko−

nać w styropianie małe otwory umożli−

wiające dostęp do potencjometrów PR1

i PR2.

Według założeń, cały moduł ma być

umieszczony w pudełku ze styropianu.

Kondensatory

C1, C2: 47...100µF/16V

C3: 10...22µF/16V

Półprzewodniki

D1, D3, D4: LED 3mm czerwona

D2: LM385, tylko w wersji

precyzyjnej

T1, T2: NPN, np. BC548

T3: BUZ10 lub podobny

U1: LM317

U2: KPY43A

U3, U4, U5: TL082

Wtedy wyeliminowane zostaną dryfty

temperaturowe zarówno samego czujni−

ka ciśnienia, jak i dryfty napięcia nie−

zrównoważenia wzmacniaczy operacyj−

nych. Przy użyciu podanych na schema−

cie rezystorów R23 i R24, do tranzystora

T3 w zasadzie nie trzeba stosować radia−

tora, a maksymalna moc grzania termo−

statu (i moc strat pozostałych elemen−

tów) wyniesie około 4W. Jeśli taka moc

byłaby za mała do utrzymania wymaga−

nej temperatury, należy zastosować re−

zystory R23 i R24 o mniejszej rezystan−

cji, większej mocy, a tranzystor T3 wy−

posażyć w radiator. Można też umieścić

w termostacie tylko czujnik ciśnienia −

wtedy grzejniczek (wykonany na przy−

kład z kilku małych rezystorów) umiesz−

czony byłby obok, czy lepiej wokół, obu−

dowy czujnika. W takim przypadku wy−

starczy mniejsza moc grzania, ale nie bę−

dą wyeliminowane dryfty wzmacniaczy

operacyjnych i układu źródła prądowego

z tranzystorem T1.

(red)

Płytka drukowana do opisywanego

modułu jest w ofercie AVT pod nume−

rem AVT−2124.

(red)

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

WYKAZ ELEMENTÓW

Rezystory

Kondensatory

Półprzewodniki

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: