Odkrycie i początki Huny.rtf

ęęłęóOdkrycie i początki Huny
Hunę można traktować jako połączenie nauki i duchowości. Huna w języku polinezyjskim oznacza tajemnicę. W istocie jest to tradycyjna wiedza, związana z tajemnymi naukami dawnej, mitycznej kultury hawajskiej. W najbardziej ogólnym sensie Huna może reprezentować pewną formułę życia, która oparta jest na zasadach powiązanych z prapoczątkiem ludzkości. Jednakże jej techniki i filozofię życia można w bezpośredni sposób zastosować we współczesnym świecie oraz społeczeństwie.
Huna jest filozofią, a filozofia jest nauką, która zadaje skomplikowane pytania i jednocześnie sama na nie odpowiada. Omijając skomplikowane dysputy uczonych nad sensem naszego życia, który może zostać rozpoznany tylko w głębokich stanach kontemplacji, w wyniku tzw. olśnień, Huna w najprostszy sposób udziela odpowiedzi, pozwalając jednocześnie na indywidualne poszukiwania.
Podstawowa wiedza Huny ma na celu doprowadzenie do harmonii wszystkich aspektów życia na wszystkich jego poziomach. Dzięki temu człowiek ma szansę powrotu do źródła swojej Duchowości, tym samym rozwija swą zdolność do doprowadzania silnych manifestacji swych pragnień na planie fizycznym (w świecie materialnym).
System Huny w swej podstawowej postaci pokrywa się ze współczesnymi naukowymi modelami psychologii czy fizyki kwantowej. Potwierdzono to rzeczywistymi naukowymi doświadczeniami przeprowadzonymi w Stanach Zjednoczonych na uniwersytecie w Princeton, by określić, czym jest ludzka świadomość i jak z punktu widzenia filozofii Huny można zmieniać ludzkie doświadczenia, tzn.: wpływać na stan zdrowia, jakość związków międzyludzkich, jak wspomagać proces rozwoju duchowego.
Huna w swym duchowym aspekcie wpływa na sferę doświadczeń człowieka kierując jego stosunki międzyludzkie, układy finansowe oraz zdrowie fizyczne ku głębszym duchowym prawom ludzkiej świadomości. Osiągnięcia tych starożytnych nauk mają praktyczne zastosowanie w nowoczesnym wieku XXI Mogą być skutecznie wykorzystywane w autopsychoterapii, psychoterapii, metodach uzdrawiania, a nawet w nowoczesnym biznesie. Huna nie jest żadnym systemem religijnym, nie wymaga ona jakichkolwiek szczególnych warunków czy też wypełniania określonych lub narzuconych przez kogoś obowiązków. Traktujmy ją jak zbiór uniwersalnych zasad, które świadomie spełniają się bądź też nieświadomie oddziaływają na nasze życie.
Pierwszym człowiekiem Zachodu, który zaczął odkrywać tajemnicę rytuałów kahunów oraz tłumaczyć znaczenie języka hawajskiego, był Wiliam Brigham (1840- 1926). Z badań tego naukowca skorzystał Maxwell Freedom Long, który całkowicie uporządkował i objaśnił Hunę współczesnym.
Long przybył na Hawaje w 1917 roku, jako nauczyciel języka angielskiego. W czasie swego pobytu, natknął się na wiele niesamowitych i nieprawdopodobnych opowieści o wyczynach tajemniczych kahunów. Słuchając tych historii utwierdzał się w intencji, aby w jakiś sposób sprawdzić, czy to co opowiadają jego przyjaciele, było prawdą, czy tylko ludową fantazją. Gnany ciekawością natrafił na wyniki badań dr W. Brighama, który był ówczesnym kustoszem Bishop Museum na Hawajach. Od tego czasu M.F. Long przez 52 lata badał ową pradawną wiedzę, którą na powrót sformułował, uporządkował i sklasyfikował. Pokazał on, w jaki sposób starodawne rytuały zastosować w uzdrawianiu i osiąganiu wybranych celów. Cała historia jego badań i poszukiwań zaowocowała wieloma książkami, wykładami, artykułami, oraz stworzeniem Światowej centrali Huny pod nazwą Huna Research mieszczącą się w Cape Giardeau w stanie Missouri w USA. Jej dyrektorem po śmierci Longa został prof. Otha Wingo.
Obecnie badania nad teorią Huny trwają nadal, a główny nacisk owych poszukiwań jest kładziony na praktyczne zastosowanie psychologii Huny w życiu codziennym.
Nazwa Huna pochodzi od Longa. Nie potrafił on znaleźć odpowiedniej nazwy dla tego systemu praktyk. Jednakże, jak się wypowiadał, nie chciał, aby ta wiedza była traktowana jako hermetyczna tajemnicza siła, która budzi różne skojarzenia, tylko jako uniwersalne zasady, z którymi zaznajomić się może każdy, by twórczo z nich korzystać. Dzięki M.F. Longowi powstał system psychologiczny, który zawiera elementy filozofii, mistyki i religii, służący rozwiązywaniu problemów, osiąganiu celów oraz rozwojowi duchowemu.

Jakie są najważniejsze założenia owej prastarej nauki?
Jest to przede wszystkim narzędzie służące poprawie jakości życia człowieka, zarówno w sferze fizycznej jak i psychicznej. Huna prezentuje każdemu prosty sposób nawiązania kontaktu z wyższymi planami duchowymi. Nie jest to więc metoda oderwana od rzeczywistości, lecz spójna i logiczna. Henry Krotoshin - nauczyciel i praktyk Huny, przedstawiciel Międzynarodowej Organizacji Huny w Europie, wyróżnia 2 podstawowe idee tej filozofii:
1. Człowiek jest istotą duchową o potrójnej postaci. Zadaniem każdego z nas jest połączenie/ zintegrowanie tych 3 poziomów w całość, a przez to połączenie z Bogiem, ponieważ nasze Wyższe Ja (Nadświadomość) jest boską częścią nas. Jeżeli jesteśmy w kontakcie z naszym Wyższym Ja, jesteśmy w bezpośrednim kontakcie z Bogiem.
2. Myśli są realnymi bytami.

Nie wiemy dokładnie, skąd pochodzi owa pradawna nauka. Wbrew pozorom nie są to Hawaje. Long w swych dziełach wyróżnia szereg starożytnych cywilizacji, w których można odnaleźć główne jej elementy (wiara w troistość Ducha ludzkiego, prosty kontakt z Absolutem). Echa Huny odnaleźć możemy w historii starożytnego Egiptu, plemion Berberów z gór Atlasu, Indian Hopi, u legendarnych Esseńczyków, a nawet w Ewangelii Nowego Testamentu. Wg. niemieckiego terapeuty Ekkeharda Zellmera, twórcy systemu Huna - Vita, cała wiedza kahunów pochodzi z Kosmosu i miała swe niemałe znaczenie na Atlantydzie. Ostateczny znany nam kształt systemu Huny pochodzi od hawajskich kahunów oraz z nauk Esseńczyków.

Kim są owi tajemniczy kahuni?
Kahuni, czyli „strażnicy wiedzy”, byli to wtajemniczeni kapłani, którzy swoją wiedzę przekazywali z pokolenia na pokolenie wyłączne wybranym osobom. Tylko oni mieli możliwość posługiwania się tą olbrzymią wiedzą, w ten sposób chcieli ją uchronić przed niepowołanymi, jednakże nie do końca się im to udało. Kahuni używali Huny do kształtowania swego życia, do uzdrawiania, w swoistych psychoterapiach oraz do egzorcyzmów.
Kahunów cechowały 4 szczególne zdolności:
1. Potrafili dokonywać natychmiastowych uzdrowień chorób każdego rodzaju
2. Przy duchowej pomocy mogli badać ludzką przyszłość i zmieniać ją na lepszą i korzystniejszą
3. Posiadali parapsychiczne uzdolnienia jak np. chodzenie po rozżarzonej lawie
4. Potrafili wpływać na wiatr i pogodę
Kahuni mogli dokonywać tych zadziwiających zjawisk paranormalnych, ponieważ posiadali szerokie wiadomości z zakresu zdolności i możliwości ludzkiego umysłu i sił ludzkiego Ducha. Bardzo dobrze orientowali się również w prawach metafizyki, elementach przyrody oraz kosmicznych, uniwersalnych prawach, które zachodniemu światu znane są bardziej jako prawa Hermesa Trismegistosa (prawo Duchowości, Prawo analogii, Prawo oscylacji, Prawo polaryzacji, Prawo rytmu, Prawo przyczyny i skutku).
Kahuni przede wszystkim uzdrawiali samych siebie. Ich szczególne przesłanie brzmiało mniej więcej tak: „aby skutecznie móc pomagać, muszę najpierw pomóc sam sobie”. Jeżeli człowiek zmienia coś w sobie na lepsze, tylko wtedy jest kompetentnym terapeutą/ uzdrawiaczem. Byli to więc skuteczni psychologowie, terapeuci, lekarze, szamani, kapłani, mędrcy, cudotwórcy i przewodnicy duchowi w jednej osobie, którzy opiekowali się wiedzą Huny i w ten sposób pomagali innym.

Współcześni kahuni żyją i działają w tzw. Aloha –spirit (duch Aloha).Jest to pewna nowa możliwość życia proponowana na nowe tysiąclecie przez współczesnego szamana hawajskiego Serge Kahili Kinga. To również znak rozpoznawczy całego Archipelagu Hawajskiego i kultury tam panującej, wyrażającej się we wszechogarniającej, bezwarunkowej Miłości. Aloha znaczy bowiem Miłość, ale szczegółowe jej znaczenie w języku Hawajskim wyraża się jako radosne (alo) dzielenie (alo) energii życiowej (ha) w teraźniejszości. Miłość ta wyraża się w obdarzaniu Miłością całego Wszechświata i każdej istoty, która w nim istnieje, jest to energia transformująca, która wpływa na wszelkie procesy zachodzące w rzeczywistości i wszelkie doświadczenia. Duch Aloha to więc czuła Miłość, bezwarunkowa akceptacja, uzdrawiający dotyk, modlitwa, komplement, pozytywne nastawienie, radość z obserwacji wschodu słońca, spotkanie z ukochaną osobą, życie w dobrobycie. Na najgłębszym, najsubtelniejszym poziomie jest to wiara i przekonanie, że wszyscy wywodzimy się z jednego źródła wszystkiego (jest to informacja doświadczana w głębokim stanie medytacyjnym).
Serge Kahili King wyróżnia 4 poziomy spełniania się tego uczucia:
Na pierwszym poziomie jest odczuwane jako fizyczna przyjemność,
poziom drugi to uczucie wszechogarniającego zadowolenia,
trzeci poziom to mentalne i intelektualne zadowolenie, którego doświadczamy podczas intuicyjnego wglądu (tak, to jest to!),
wreszcie czwarty poziom, na którym doświadczamy bezwarunkowego szczęścia - uczucia błogostanu.
Tak krótko można scharakteryzować stan umysłowy kahunów.
Teoria Huny i jej metafizyka bazuje na 7 zasadach pierwotnie zawartych w pojedynczych słowach, mających w sobie głęboko sięgające duchowe znaczenie. Te zasady są dziś znane i objaśniane wszystkim, którzy chcą się posługiwać Huną.