tom4_numer3_tylko_chrystus.pdf

Tylko Chrystus

Tom 4. Nr. 3

Wszystko w Chrystusie

List Pawáa do Zboru w Galacji jest prawdopodobnie najmocniejszy i najbardziej

gorliwy z jego wszystkich listów. Jego jĊzyk jest bardzo mocny, opisowy i

peány sprawiedliwego gniewu. Tamta sytuacja na pewno wzbudziáa w nim

wielkie rozczarowanie i smutek.

Co w postĊpowaniu Galacjan tak bardzo zaniepokoiáo Pawáa? Co mogáo

spowodowaü taki wybuch oburzenia u tego apostoáa Jezusa Chrystusa?

WiĊkszoĞü z nas zdaje sobie sprawĊ z tego, Īe wierzący w Galacji zaczynali

naĞladowaü nauki „grupy obrzezania"; która gáosiáa, Īe muszą zostaü obrzezani,

aby staü siĊ „prawdziwymi chrzeĞcijanami." Paweá zostaá uwolniony z niewoli

zakonu i nie chciaá, Īeby te cenne owieczki zostaáy usidlone poprzez faászywą

naukĊ, która przyniesie tylko frustracjĊ i potĊpienie. Ale ja uwaĪam, Īe dla

Pawáa byáo tam coĞ o wiele waĪniejszego.

Moim zdaniem Paweá wyraĨnie widziaá, Īe wszystko co zajmowaáo miejsce

caákowitego spolegania na Chrystusie, jeĪeli chodzi o zbawienie czy codzienne

Īycie duchowe i wydawanie owocu, przyniesie w koĔcu Ğmierü. Dlatego napisaá

do Galacjan i powiedziaá, Īe kaĪdy, kto zwiastuje ewangeliĊ inną niĪ

„Chrystusa ukrzyĪowanego" zasáuguje na wieczne potĊpienie (Galacjan 1:8-9).

Paweá miaá w Īyciu jeden cel. Pragnąá, aby ludzie poznali bogactwa, które

S4 w Jezusie Chrystusie (Ef. 1:18;3:8,16-19) i aby doszli do peánej dojrzaáRĞci

jako uczniowie Chrystusa (Kol. 1:28-29; Ef. 4:11-16). Nie chce on, aby

ktokolwiek ominąá to, co Bóg obiecaá tym, którzy przychodzą do Niego z

wiarą.

Mając to na uwadze Paweá chciaá, aby Galacjanie uĞwiadomili sobie, iĪ Bóg

dat obietnice „Abrahamowi i jego potomstwu (1 MojĪ. 12:7). Sáowo BoĪe nie

mówi 'i potomkom,' co by oznaczaáo wiele wielu ludzi, ale 'twojemu

potomkowi,' co oznacza jedną osobĊ, którą jest Chrystus" (Galacjan 3:16).

Zakon nie byá w stanie speániü przymierza zawartego z Abrahamem, poniewaĪ

nie mógá on daü usprawiedliwienia grzesznikom. Nie; „zakon byá naszym

przewodnikiem do Chrystusa, abyĞmy z wiary zostali usprawiedliwieni" (Gal.

3:24). Tylko przez wiarĊ w Chrystusa moĪemy osiągnąü obietnice, które Bóg

daá swojemu ludowi! Nie ma innej drogi do otrzymania báogosáawieĔstw BoĪego

przymierza.

W numerze:

Strona 1: Wszystko w

Chrystusie

Uznanie, Īe wszystkie *

EáogosáawieĔstwa duchowe, jakie

Bóg ma dla swoich dzieci są

tylko w Chrystusie.

Strona 3: Chrystus jest drogą,

prawdą i Īyciem

Sednem chrzeĞcijaĔstwa nie jest

doktryna, ani metoda, ale Īywa Osoba,

Strona 7: Sedno piĊkna

Wezwanie, aby skierowaü nasze

oczy na piĊkno Chrystusa.

Strona 8: Miara Chrystusa

BoĪe cele i BoĪe normy są wszystkie

zawarte w mierze peáni Chrystusa w

nas.

Strona 10: Nie przyjmuj

namiastki

ZachĊta, aby dąĪ\ü do peánoĞci

Īycia, które naleĪy do nas w

Chrystusie Jezusie.

„Sáowo Twoje jest pochodnia nogom moim i ĞwiatáRĞciąĞcieĪkom moim. " — Psalm 119:105

Tylko Chrystus

Wszystko w Chrystusie

„JesteĞcie wszyscy synami BoĪymi przez wiarĊ, w

Chrystusa Jezusa. Bo wszyscy, którzy zostaliĞcie w Chrystusie

ochrzczeni, przyoblekliĞcie siĊ w Chrystusa. Nie masz ĩyda

ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz

PĊĪczyzny ani kobiety, albowiem wy wszyscy jedno jesteĞcie

w Chrystusie Jezusie. A jeĞli jesteĞcie Chrystusowi, tedy

jesteĞcie potomkami Abrahama, dziedzicami wedáug obietnicy "

(Gal. 3:26-29).

Paweá obawiaá sią, Īe ci máodzi chrzeĞcijanie bĊGą sią

starali osiągnąü BoĪe cele poprzez swoje wysiáki i dziaáanie.

Wiedziaá on, jak szybko nasza stara „ludzka natura" zaczyna

wykorzystywaü" ludzkie dziaáania i osiągniĊcia dla usprawiedli-

wienia siebie i uspokojenia swojego sumienia. Smutek Pawáa

byá wywoáany jego ĞwiadomoĞcią, Īe wszystko, co nie

wypáywa z codziennej relacji „nowego stworzenia" z Īywym

Chrystusem prowadzi czáowieka z powrotem w niewolą

naszych sáabych wysiáków (Gal. 4:8-11). Ta duchowa Ğwiado-

moĞü powodowaáa to, Īe apostoá wylewaá swoje serce przed

tym máodym koĞcioáem.

„ile?," zamiast tym, czy w naszym codziennym Īyciu jest

obecna rzeczywistoĞü Chrystusa? Czy Paweá musiaáby zapytaü:

„RozpoczĊliĞcie w Duchu i czy teraz próbujecie osiągnąü cel

poprzez ludzki wysiáek?" (Gal. 3:3).

Bez Chrystusa nie ma owocu

OczywiĞcie pragnieniem kaĪdego chrzeĞcijanina powinno byü

to, aby wydawaü owoc, który bĊdzie miáy Ojcu. Naszym

celem powinno byü to, aby Ī\ü w taki sposób, który jego

zadowala. JeĪeli chodzi o Īycie, które wydaje owoc, Jezus

powiedziaá tak: „Kto trwa we mnie, a ja w nim, ten wydaje

wiele owocu, bo beze mnie nic uczyniü nie motecie" (Jan

15:5).

Wszelkie nasze dziaáanie i religijne starania muszą

pochodziü z Īycia w jednoĞci z Chrystusem, bo w przeciwnym

razie dąĪymy do osiągniĊcia tego, co nie bĊdzie miaáo

wiecznej wartoĞci. Jezus dalej powiedziaá: „Kto nie trwa we

mnie, ten zostaje wyrzucony precz, jak zeschniĊta latoroĞl;

takie zbierają i wrzucają w ogieĔ, gdzie spáoną" (Jan 15:6).

Jest wiele takich rzeczy, które dla ludzkiego rozumu

wydają siĊ byü „duchowe" i „od Boga." Ale musimy siĊ

koniecznie uczyü patrzeü tak, jak patrzy Bóg. Sáowo BoĪe daje

nam graficzną ilustracjĊ tego, jak konieczne jest, abyĞmy

uczyli siĊ rozróĪniaü, co zostaáo zrodzone z relacji z

Chrystusem, a co jest po prostu wytworem ludzkich zdolnoĞci

i pomysáowoĞci.

„W Chrystusie"

Paweá w liĞcie do ĞwiĊtych w Efezie podkreĞla tĊ duchową

zasadĊ wiele razy. W pierwszych dwóch rozdziaáach uĪywa

zwrotu „w Chrystusie," „w Nim," „z Chrystusem," „przez

Niego" itp. aĪ 28 razy. Fakt, Īe wszelkie duchowe báogosáa-

wieĔstwo i Īycie jest tylko w Jezusie Chrystusie, byá funda-

mentem ewangelii, którą gáosiá Paweá.

Bóg „ubáogosáawiá nas wszelkim duchowym báogosáa-

wieĔstwem niebios," ale „w Chrystusie" (Ef. 1:3). Mamy

odkupienie i odpuszczenie grzechów, ale jest to tylko „w

Chrystusie," poprzez jego krew (1:7). ZostaliĞmy „wzbudzeni

i posadzeni w okrĊgach niebieskich" — „w Chrystusie Jezusie"

(2:6). Mamy swobodĊ i dostĊp do Boga z ufnoĞcią, ale jest to

„w Nim i przez wiarĊ w Niego" (3:12).

JesteĞmy jego dzieáem, stworzonym „w Chrystusie

Jezusie" do dobrych uczynków (2:10). Poprzez wieczne BoĪe

cele jesteĞmy „budowani wespóá na mieszkanie BoĪe w

Duchu;" ale to wszystko w Nim (2:22). WáDĞciwie to „ w Nim"

caáa budowa mocno spojona roĞnie (2:21). Paweá wyraĨnie

RĞwiadcza, Īe BoĪa wola i cele bĊGą wykonane i Īe jest na to

tylko jeden sposób -- W CHRYSTUSIE! (1:9-10; 3:10-11).

MoĪe zaczniemy rozumieü, dlaczego Pawáowi rozchodziáo

siĊ tak bardzo o to, aby Zbór w Galacji nie wpadá w puáapkĊ,

która polega na chĊci osiągniĊcia duchowych rzeczywistoĞci

poprzez ludzkie wysiáki. Wiedziaá on bowiem, Īe jest to nie

tylko niemoĪliwe, ale prowadzi 'do fatalnego zwiedzenia

samego siebie.

MoĪe powinniĞmy siĊ zapytaü, co Paweá ma nam do

powiedzenia w sprawie naszej „religijnej dziaáalnoĞci." Czy

zapytaá by nas dlaczego daliĞmy siĊ tak áatwo odwieĞü od

prostej radoĞci poznania Chrystusa? Czy by zadaá pytanie,

dlaczego jesteĞmy pocháoniĊci tym, „ilu?" „jak wielki?" i

Które drzewo pozostanie?

Jezus uĪ\á przykáadu o ziarnie gorczycy, aby zilustrowaü

prawdĊ o Królestwie BoĪym: „Podobne jest Królestwo Niebios

do ziarnka gorczycznego, które wziąwszy czáowiek, zasiaá na

roli swojej, Jest ono co prawda najmniejsze ze wszystkich

nasion, ale kiedy uroĞnie, jest najwiĊksze ze wszystkich jarzyn

i staje siĊ drzewem, tak iĪ przylatują ptaki niebieskie i

gnieĪGĪą siĊ w gaáĊziach jego" (Mat. 13:31-32).

CzĊsto sáyszeliĞmy jak ta przypowieĞü byáa cytowana w

odniesieniu do wzrostu nowego koĞcioáa, jako zachĊta dla

tych, których jest „maáa grupka," podczas jakiejĞ dziaáalnoĞci

duchowej. PowinniĞmy zwróciü uwagĊ na to, Īe chociaĪ na

początku moĪe siĊ to wydawaü maáo znaczące, to póĨniej staje

siĊ tak duĪe, Īe ptaki niebieskie przylatują i robią sobie

gniazda w jego gaáązkach i znajdują tam zadawalające

schronienie.

Taka jest natura Īycia w Królestwie BoĪym. Kiedy

jesteĞmy coraz gáĊbiej wykorzenieni w Chrystusa, to owoc

ducha bĊdzie naturalnym rezultatem jego Īycia, które

przepáywa przez gaáązki drzewa. To bĊdzie Jego Īycie; nie

EĊdzie to wytworem naszej godnoĞci ani naszych wáasnych

zdolnoĞci.

W Starym Testamencie są dwa opisy drzew, które na

pierwszy rzut oka wyglądają podobnie do tego, co Jezus

Tylko Chrystus

Wszystko w Chrystusie

opisuje w tym podobieĔstwie o ziarnie gorczycznym.

Prorok Ezechiel opisuje drzewo o potĊĪnych rozmiarach

i piĊknoĞci: „PrzewyĪszyá swoim wzrostem wszystkie drzewa

polne; jego gaáĊzie rozwinĊáy siĊ bujnie, jego konary

wydáXĪ\áy siĊ dziĊki obfitym wodom, gdy siĊ rozrastaá. W

jego gaáĊziach gnieĨdziáy siĊ wszelkie ptaki niebieskie, a pod

jego konarami miaáy swe máode wszelkie zwierzĊta polne"

(31:5-6).

W KsiĊdze Daniela 4 Nabukadnesar miaá sen o piĊknym

drzewie: „Drzewo to rosáo i byáo potĊĪne; jego wysokoĞü

siĊgaáa nieba, a byáo widoczne aĪ po kraĔce caáej ziemi. LiĞü

jego byá piĊkny, owoc jego obfity. ZwierzĊta polne szukaáy

pod nim cienia, a w jego gaáĊziach gnieĨdziáo siĊ ptactwo

niebieskie i Īywiáo siĊ z niego wszelkie ciaáo" (Daniel 4:8-9).

Oba te fragmenty robią wraĪenie. Drzewa te byáy wielkie,

byáy piĊkne z wyglądu i zapewniaáy schronienie i pokarm dla

ptaków i zwierząt. Nasza reakcja na początku mogáaby byü

peána podziwu i zdumienia na widok tak piĊknego ksztaátu. Na

pewno są to drzewa, które podobają siĊ Bogu — są dokáadnie

takie, jakie chcielibyĞmy oglądaü.

Musimy jednak zadaü pytanie: Jak Bóg patrzyá na te

drzewa? Liczy siĊ tylko jego ocena. Sen Nabukadnesara trwa

dalej: „...oto anioá ĞwiĊty zstĊpowaá z niebios. WoáDá

donoĞnym gáosem i tak rzeká: 'Zetnijcie to drzewo i obetnijcie

jego gaáĊzie, zerwijcie jego liĞü i rozrzuücie jego owoc; niech

siĊ rozbiegną spod niego zwierzĊta i ptactwo z jego gaáĊzi'"

(Daniel 4:10-11).

To drzewo byáo symbolem królestwa Nabukadnesara. Jego

królestwo byáo bardzo wielkie, ale Nabukadnesar wierzyá, Īe

to dziĊki jego wielkiej mocy i dla jego chwaáy i majestatu

(Daniel 4:27). Jego pycha pokonaáa bojaĨĔ BoĪą, dlatego Bóg

Ğciąá to drzewo (królestwo Nabukadnesara) dotąd, aĪ ten

uznaá, Īe tylko Bóg jest suwerennym Panem.

W KsiĊdze Ezechiela obraz ten jest równie wyraĨny:

„PoniewaĪ byá wysokiego wzrostu i wierzchoákiem swoim

siĊgaá obáoków i jego serce wzbiáo siĊ w dumĊ z powodu jego

wielkoĞci dlatego wydam go w rĊce mocarza wĞród narodów,

aby z nim postąpiá wedáug jego bezboĪnoĞci i zniszczyá go.

Cudzoziemcy, najsroĪsi spoĞród narodów, podciĊli go i

porzucili; jego gaáĊzie padáy na góry i do wszystkich dolin, a

jego konary leĪDáy poáamane we wszystkich rozpadlinach

ziemi" (Ezechiel 31:10-12).

Bóg mówi, Īe to drzewo przedstawia Faraona i jego

zastĊpów (31:18). W obu przypadkach drzewo to wydawaáo

siĊ poĪądane o godne chwaáy. Ale w obu przypadkach Bóg

Ğciąá to drzewo! Jemu siĊ ono nie podobaáo. Te drzewa

symbolizowaáy ludzki wysiáek i pychĊ, które wystĊpowaáy

przeciwko Bogu. Ich wáasna chwaáa staáa siĊ waĪniejsza niĪ

chwaáa BoĪa. Z tego powodu Bóg zesáDá na nie sąd.

Tylko jedno Ĩródáo

Bóg zapewniá tylko jedną drogĊ dla budowania Jego Królestwa

„JeĪeli Pan nie zbuduje domu, to daremnie siĊ trudzą ci,

którzy go budują" (Psalm 127:1). „Tak mówi Pan ZastĊpów:

Oto mąĪ, którego imiĊ brzmi LatoroĞl; pod jego stopami

wyroĞnie latoroĞl i on zbuduje przybytek Pana. On zbuduje

przybytek Pana i zdobĊdzie majestat królewski, zasiądzie jako

Záadca na swoim tronie i bĊdzie miĊdzy obydwoma pokojowe

nastawienie" (Zachariasz 6:12-13).

Jest tylko jedno Ĩródáo wiecznego Īycia. „Badacie Pisma,

bo sądzicie, Īe macie w nich Īywot wieczny; a one skáadają

Ğwiadectwo o mnie. Ale mimo tego do mnie przyjĞü nie

chcecie, aby mieüĩywot wieczny" (Jan 5:39-40). „A to jest

Īywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego

Boga i Jezusa Chrystusa, którego posáDáHĞ" (Jan 17:3).

Drodzy bracia i siostry. Bóg daá nam wszystko, czego

potrzebujemy w Jezusie Chrystusie Bez niego nic uczyniü nie

moĪemy, ani teĪ nie moĪemy doĞwiadczaü chwalebnych

bogactw, które Bóg udostĊpniá tylko poprzez Swojego

Eáogosáawionego Syna. OdáyĪmy wszelką dziaáalnoĞü,

pragnienia i plany, które nie wynikają z relacji z Chrystusem.

Starajmy siĊĪ\ü w zjednoczeniu z Chrystusem — bez wzglĊdu

na koszt. Kiedy jesteĞmy zjednoczeni caákowicie z chwa-

lebnym Panem, bĊdziemy mieli báogosáawione objawienie caáej

boskiej chwaáy, która naleĪy do nas w Chrystusie Jezusie.

Bruce Garrison (1993)

Chrystus jest drogą, prawdą i Īyciem

„Jezus odpowiedziaá: 'Ja jestem droga, prawda i tyciem. Nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie' " (Jan 14:6).

„Ja jestem drogą, prawdą i Īyciem"

mówi Pan Jezus. To nam jasno mówi,

Īe drogą, którą daje Bóg jest Chrystus,

prawdą, którą daje Bóg jest równieĪ

równieĪ Chrystus. Chrystus jest naszą

drogą Chrystus jest naszą prawdą i

Chrystus jest naszym Īyciem. Poprzez

Chrystusa przychodzimy do Ojca. W

jest to Chrystus, który jest równieĪ jego

Synem. On nam daje samego Chrystusa.

Nie daje nam wielu rzeczy poza

Chrystusem.

CzĊsto w sprawach duchowych

Chrystus i Īyciem, które daje Bóg jest sercu Boga to, co jest z Nim związane

Tylko Chrystus

Chrystus jest drogą, prawdą i Īyciem

widzimy i dotykamy czegoĞ, co jest

tylko wyraĪeniem lub literą i nie daje

nam duchowego poĪytku. Potrzebujemy

prosiü Boga, aby otworzyá nasze oczy,

ĪebyĞmy mogli poznaü jego Syna.

Charakterystyka chrzeĞcijaĔstwa

leĪy w fakcie, Īe jego Ĩródáo, gáĊbia i

bogactwa są wszystkie związane z

poznaniem Syna BoĪego. Nie ma

znaczenia to, ile wiemy o metodach, lub

doktrynach, czy mocy. NaprawdĊ, liczy

sią tylko znajomoĞü Syna BoĪego.

Poznanie Syna BoĪego jest drogą,

poznanie Syna BoĪego jest prawdą i

poznanie Syna BoĪego jest Īyciem.

Nasza moc pochodzi ze znajomoĞci Jego

Syna. Bóg daje nam tylko Swojego

Syna, a nie wiele innych rzeczy. Tak

wiĊc caáa kwestia leĪy w poznaniu Syna

BoĪego.

jakichĞ duchowych metod. Pewnego

razu, kiedy zostaáo przekazane

poselstwo dotyczące zwyciĊstwa przez

Chrystusa, a nie wáasne wysiáki, pewien

brat wziąá rĊNą tego brata, który przeka-

zaá to poselstwo i powiedziaá: „Przez

wiele lat byáem pokonany, ale dzisiaj

wszystko jest dobrze." Brat zwiastujący

odpowiedziaá na to: „Co przez to rozu-

miesz?" W odpowiedzi usáyszaá:

„PoniewaĪ uwaĪam, Īe teraz otrzy-

maáem drogą do zwyciĊstwa. DziĊki

Bogu, Īe dzisiaj znalazáem metodĊ!

ZwyciĊstwo jest poprzez Pana, a nie ze

mnie." Ale brat zwiastujący szczerze

powiedziaá mu, Īe jeĪeli znalazá tylko

drogĊ do zwyciĊstwa, to zostanie znowu

pokonany. Dlaczego to powiedziaá?

PoniewaĪ Pan Jezus powiedziaá: „Ja

jestem drogą." Inaczej mówiąc, jedynie

On jest drogą i metodą. Nie ma drogi

poza Nim, bo On sam jest drogą. JeĪeli

otrzymamy tylko metodĊ, to wkrótce

odkryjemy jej nieskutecznoĞü.

CzĊsto sáuchamy doĞwiadczeĔ

innych i odczuwamy, Īe są one cenne,

ale widzimy tylko metodĊ, zamiast

Pana, którego dotknĊáa ta osoba. W

rezultacie ponosimy jedną klĊskĊ za

drugą. Gáównym powodem jest to, Īe

nie nauczyliĞmy siĊ, iĪ to tylko Pan jest

drogą.

Zrozumiejmy, Īe uwierzenie w

Pana, a uwierzenie w jakąĞ formuáĊ, to

dwie zupeánie inne rzeczy. Kiedy z áaski

BoĪej oczy chrzeĞcijanina zostaną

otwarte, Īeby zobaczyá jaki jest, to

skáada on samego siebie i wierzy Panu,

a Pan dokonuje w nim tego, czego on

sam nie moĪe uczyniü. W konsekwencji

zostaje on uwolniony i jest caákowicie

zadowolony przed Bogiem. PóĨniej

jednak przychodzi inny wierzący. Po

wysáuchaniu Ğwiadectwa pierwszego

wierzącego, równieĪ prosi Boga, aby go

RĞwieciá, Īeby mógá poznaü, jak bezu-

Īytecznym jest. On równieĪ uczy siĊ

wierzyü Bogu i w pokorze oddaje

samego siebie. Jednak okazuje siĊ, Īe

nie otrzymuje on tego uwolnienia,

jakiego doĞwiadczyá ten pierwszy.

Jak to moĪna wyjaĞniü? Dlatego, Īe

ten pierwszy brat ma Īywą wiarą, która

umoĪliwia mu dotykanie Pana i

wierzenie Bogu, a ten drugi brat nie ma

wiary, lecz „skopiowaną formuáĊ" i

dlatego nie siĊga do Boga. Mówiąc

krótko, ten drugi brat ma metodĊ, a nie

Pana. Metoda nie ma w sobie mocy, ani

skutecznoĞci, bo poniewaĪ nie jest

Chrystusem, to jest po prostu martwą

rzeczą.

KaĪda duchowa rzecz poza Chry-

stusem jest martwa. PodkreĞlmy to

Chrystus jest drogą

Jezus powiedziaá: „Ja jestem drogą." Ta

droga moĪe równieĪ oznaczaü metodą.

Chce On nam przez to powiedzieü, Īe

On jest drogą, którą przychodzimy do

Boga, jak równieĪ metodą, wedáug

której dochodzimy do Boga. Kiedy Jego

posiadamy, to mamy metodą. KaĪdy

prawdziwy wierzący musi sią nauczyü

tej lekcji przynajmniej raz — Īe Pan

Jezus jest drogą i Pan Jezus jest metodą.

JeĪeli jesteĞ zbawiony, to masz za

sobą przynajmniej to przeĪycie zaufania

Panu Jezusowi, jako drodze do Boga.

Bo On jest drogą, bez której nikt nie

moĪe przyjĞü do Boga. Wszyscy

prawdziwie zbawieni chrzeĞcijanie

wiedzą jak chodziü tą drogą. Dziąki

Bogu za to, Īe niezliczone rzesze

prawdziwych wierzących nauczyáy sią

co najmniej tej lekcji, jaką jest przyjĞcie

do Boga przez Jezusa z Nazaretu, Syna

BoĪego. PrzeszliĞmy tą drogą przy-

najmniej raz. Tą drogą jest tylko sam

Chrystus. Nie ma Īadnej metody poza

Nim. Musimy zobaczyü, Īe Pan Jezus,

a nie jakaĞ metoda, jest jedyną drogą,

przez którą przychodzimy do Boga na

początku, aby przyjąü zbawienie i za

kaĪdym nastĊpnym razem.

Niektórzy chrzeĞcijanie szukają

Boski Czáowiek

GdybyĞmy sobie tylko mogli uĞwiadomiü z bardziej kompletną wiarą tĊ prawdą,

Īe po prawicy Majestatu w Niebie jest prawdziwy Czáowiek - ten, którego

wspóáczucie jest doskonaáe, którego miáRĞü jest niezmierzona, którego moc jest

wszechmocna, którego mądroĞü jest nieskoĔczona, którego moĪliwoĞci są

niewyczerpane, którego bogactwa są niezbadane, którego ucho jest otwarte na

kaĪde nasze tchnienie, którego rĊka jest otwarta na kaĪGą naszą potrzebĊ,

którego serce jest peáne niewypowiedzianej miáRĞci i áagodnoĞci wzglĊdem nas -

o ile bardziej szczĊĞliwi i podniesieni byĞmy byli i jak wysoko byĞmy siĊ

wznieĞli ponad ludzkie trudnoĞci, bez wzglĊdu na to skąd one pochodzą!

Boski umysá i boskie uczucia znalazáy doskonaáy obiekt w „czáowieku

Chrystusie Jezusie" i na pewno, jeĪeli Osoba Chrystusa jest doskonale

wystarczająca dla Boga, to jego boska natura i charakter powinny zadawalaü

nas i EĊGą nas zadawalaü w bezpoĞrednim stosunku do naszej determinacji, aby

chodziü w spoáecznoĞci z Bogiem.

C. H. Mackintosh (1860)

Tylko Chrystus

Chrystus jest drogą, prawdą i Īyciem

sobie dobrze. Niektórzy bracia i siostry

zastanawiają siĊ wewnątrz: „Jakie to

dziwne, Īe ktoĞ inny wierzy Bogu i jego

modlitwa jest wysáuchiwana, a ja

równieĪ wierzĊ, ale nie otrzymujĊ

odpowiedzi na moje modlitwy. Dla-

czego Bóg jest áaskawy dla niego, a dla

mnie nie?" Tacy ludzie zaczynają

oskarĪDü Boga o stronniczoĞü, a nie

XĞwiadamiają sobie, Īe ich wiara jest

tylko rzeczą i dlatego jest martwa. Nie

zdaje tu egzaminu Īadna formuáa ani

metoda, a tylko sam Chrystus. JeĪeli

nawet ktoĞ siĊ nauczy caáego zestawu

metod, to nie staje siĊ z wyksztaácenia

chrzeĞcijaninem, poniewaĪ dzieci BoĪe

muszą siĊ narodziü, a nie wyuczyü.

„Ja jestem drogą," powiedziaá Pan

Jezus. Chrystus jest drogą; Chrystus jest

metodą. Drodzy przyjaciele, czy Chry-

stus jest waszą drogą i metodą? Albo

czy jest to tylko droga i metoda? DziĊki

Bogu, jeĪeli Chrystus jest naszą metodą,

to wszystko bĊdzie dobrze. Ale jeĪeli

tylko mamy metodĊ — to bez wzglĊdu

na to jaka ona jest dobra, dokáadna i

nieporównywalna — jest ona tylko

martwa i nie ma duchowej wartoĞci.

Pewnego razu sáuga PaĔski prze-

kazaá w pewnym miejscu poselstwo na

tematListudoRzymian6-8.Po

wysáuchaniu tego poselstwa jeden brat

powiedziaá: „dzisiaj rozumiem drogĊ

zwyciĊstwa. Teraz jest wszystko jasne.

WierzĊ, Īe teraz juĪ nie bĊGĊ pokony-

wany tak, jak to miaáo miejsce

poprzednio." Inny brat podszedá do

kaznodziei i pokiwaá gáową. Zapytany

jak siĊ czuje, odpowiedziaá: „nie wiem

jak to opisaü. Ale Pan otworzyá moje

oczy. ChociaĪ nie odwaĪĊ siĊ powie-

dzieü, Īe widziaáem Go, to równo-

czeĞnie nie odwaĪĊ siĊ powiedzieü, Īe

Go nie widziaáem." To, co ten drugi

brat osiągnąá, to nie byáa metoda, ale

sam Pan. W rezultacie tego utrzymaá

zwyciĊstwo, kiedy ten pierwszy znowu

zawiódá; poniewaĪ ten pierwszy brat

otrzymaá tylko metodĊ, a nie samego

Pana, dlatego nie miaáo to wartoĞci.

CzĊsto nawet mamy niewáDĞciwą

motywacjĊ do sáuchania. Zamiast prosiü

Pana o objawienie, ĪebyĞmy mogli

widzieü Jego, próbujemy naszym

umysáem zapamiĊtaü metodĊ i zasto-

sowaü ją u siebie. Nawet jeĪeli

nauczymy siĊ metody, nie dojdziemy do

celu. Czasami jednak wydaje nam siĊ,

Īe uchwyciliĞmy spojrzenie, ale nie

mamy odwagi, aby powiedzieü, Īe

widzieliĞmy Pana. JednakĪe widzimy

Go i takie wejrzenie powoduje

prawdziwą zmianĊ. DziĊki Bogu, taka

jest droga. Nie polega to na tym, Īe

nauczyliĞmy siĊ metody, ale Īe pozna-

liĞmy Pana. Jest wyraĨnie pokazane, Īe

sam Pan jest metodą.

Dlatego po usáyszeniu poselstwa,

czy Ğwiadectwa powinniĞmy sprawdziü

samych siebie, czy byáo to spotkanie z

Panem, czy tylko poznanie metody.

Poprzez poznanie metody nie ma

wyzwolenia tak, jak poprzez poznanie

Pana. Sáuchanie tego, jak On pomaga

innym nie zbawi nas. Skuteczna jest

jedynie nasza ufnoĞü w Panu. Ich sáowa

mogą brzmieü tak samo, ale ich rzeczy-

wistoĞü jest zupeánie róĪna. Pan jest

Panem Īycia. Tylko dotkniĊcie Pana

daje Īycie.

Īyciu zmartwychwstaáym bez przeĪycia

jego mocy. JeĪeli tylko mówimy o

doktrynie, to posáugujemy siĊ czymĞ

martwym.

Pewnego razu pewien czáowiek

napisaá do brata tak: „Brat zgrzeszyá

przeciwko mnie i nie wiem czy mam

mu przebaczyü. Dlatego proszĊ, abyĞ

mnie pouczyá co mam zrobiü. Moje

serce jest roztargnione przed Bogiem.

JeĪeli powiesz, Īe mam mu przebaczyü,

to mu przebaczĊ. JeĪeli uwaĪasz, Īe nie

powinienem, to nie przebaczĊ." Bracia,

co wy myĞlicie o takim chrzeĞcijaninie?

ZaáyĪmy, Īe najdroĪsza mi osoba

umaráa, wiĊc piszĊ list do kogoĞ innego

i pytam: „Umará ktoĞ dla mnie

najdroĪszy; czy mam siĊ smuciü? JeĪeli

powiesz, Īe powinienem páakaü, to bĊGĊ

Sáakaá, ale jeĪeli powiesz, Īe nie, to nie

EĊGĊ paka"Jtempewny,Īe

EĊdziesz siĊĞmiaá z takiego pytania,

gdyĪ jest ono absurdalne. JeĪeli osoba

Sáacze lub nie páacze w zaleĪnoĞci od

tego, co jej poradzą, to ani jego páacz,

ani brak páaczu nie są rzeczywiste. Obie

reakcje są faászywe i dlatego są one

martwymi uczynkami, bez Īycia. JeĪeli

chodzi o brata, to albo mu przebaczasz,

albo nie. JeĪeli dziaáasz na podstawie

martwej doktryny, to jest to tylko

udawanie.

Przyjaciele, wszystko, co nie jest

Chrystusem, Īyjącym w nas, lub nie jest

Chrystusem, jako naszą prawdą ~ to

znaczy cokolwiek robimy na podstawie

doktryny — to jest tylko martwy uczy-

nek. Nie ma to w sobie Īycia. Czy

widzicie tĊ róĪnicĊ? Jest to zbyt wielka

róĪnica, aby jej nie zauwaĪ\ü. Praca

wymaga zaangaĪowania naszej pamiĊci,

ale Īycie dziaáa spontanicznie. Sáowo

wypáywające z Īycia nie jest napĊdzane

przez naszą pamiĊü, ale jest motywo-

wane poprzez moc, która jest w nas.

ĩyciem naszym kieruje Pan, a nie

doktryna czy nauka. Musi nastąpiü taki

dzieĔ, kiedy Pan otworzy nasze oczy,

abyĞmy zobaczyli, Īe duchowa rzeczy-

wistoĞü jest w Chrystusie. Nie staramy

siĊ zapamiĊtaü jakichĞ doktryn i postĊ-

powaü zgodnie z nimi, ale Chrystus,

który Īyje w nas jest naszą prawdą i

Chrystus jest prawdą

Pan nie tylko przedstawia siebie jako

drogĊ, ale teĪ mówi o sobie, jako

prawdzie. Prawda nie odnosi siĊ do

Váów wypowiadanych o Chrystusie, ale

sam Chrystus jest prawdą. JakĪe czĊsto

chrzeĞcijanie biorą nauki i interpretacje

Jezusa jako prawdĊ, podczas gdy

prawda to nie jest relacja o jakiejĞ

rzeczy, ale jest nią osoba Chrystusa.

„Poznacie prawdĊ i ta prawda was

uwolni" (Jan 8:32).

Bracia i siostry, zastanówcie siĊ ile

prawd nas naprawdĊ uczyniáo wolnymi?

6áowo BoĪe stwierdza, Īe prawda nas

wyswobodzi, ale jak czĊsto prawda jest

dla nas tylko doktryną. Nasze oczy nie

zostaáy otwarte, aby widzieü Chrystusa.

MogliĞmy mówiü o wielu doktrynach

przez dziesiĊü lat, a dalej nie widzimy.

MogliĞmy ich sáuchaü przez taki sam

czas i nadal nie widzimy. Ludzie mogą

mówiü o doktrynie „Ğmierci z Nim" nie

znając mocy tej Ğmierci. Albo mówiü o

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: