Jądro atomowe składa się z protonów i neutronów. Protony posiadają ładunek dodatni, a neutrony są elektrycznie obojętne. Wszystkie składniki jądra nazywamy nukleonami (wspólna nazwa dla protonów i neutronów). Promień jądra atomowego zależy od liczby masowej A pierwiastka. Rj=r0 pier3stop z AA - liczba masowa r0 = 1,2 10 -15 m
Objętość jądra atomowego jest wprost proporcjonalna do liczby masowej pierwiastka. Dla każdego pierwiastka możemy podać trzy liczby go charakteryzujące. A - liczba masowa - określająca ilość nukleonów Z - liczba atomowa - określająca ilość protonów N = A - Z - liczba określająca ilość neutronów
Niedobór masy masa jądra atomowego jest mniejsza niż suma mas poszczególnych nukleonów tworzących jądro. Ten defekt masy możemy zapisać wzorem Δm=Z mp+(A-Z) mn- mj
Δm -niedobór masy
Z -liczba atomowa
Mp - masa protonu
Δ -liczba masowa
Mn - masa neutronu
Mj -masa jądra
Energia wiązania Jest to ilość energii, jaką trzeba dostarczyć do jądra atomowego, aby je rozłożyć na poszczególne nukleony.
Ew/A=28,4MeV/4=7.1mev
Izotopami nazywamy jądra o jednakowej liczbie atomowej i różnych liczbach masowych. Izotopy danego pierwiastka mają te same właściwości chemiczne, ale różne właściwości fizyczne
Ładunek elementarny jest oznaczany najczęściej literą e. Jego wartość to:
e = 1,602 177 33 ∙10-19 C
W przybliżeniu więc:
e ≈ 1,6 ∙10-19 C
Promieniowanie gamma to promieniowanie elektromagnetyczne, którego częstotliwość jest wielokrotnie większe od częstotliwości promieniowania widzianego, ultrafioletowego, a nawet promieniowanie X (rentgenowskiego) wysyłanego przez wzbudzone atomy. Jest ono bardzo przenikliwe: przechodzi nawet przez grube warstwy ołowiu
Promieniowanie beta składa się z cząstek ujemnie naładowanych. Ustalono, że są to elektrony, ale ich energia jest znacznie większa od energii jonizacji, a więc także energii kinetycznych elektronów krążących w atomie.
Promieniowanie alfa składa się z cząstek naładowanych dodatnio ładunkiem dwukrotnie większym od ładunku elementarnego. Ich masa jest ponad 7000 razy większa od masy elektronu.
Siłami jądrowymi nazywamy siły przyciągające, które działają pomiędzy składnikami jądra. Działają onetylko wówczas, gdy neuklony są bardzo blisko siebie.
Promieniotwórczością naturalną nazywa się zdolność atomu określonego pierwiastka do samoistnych, a więc bez udziału człowieka, przemian w jądro innego pierwiastka, poprzez wysyłanie promieniowania.
Czas połowicznego rozpadu to zjawisko nazywane inaczej czasem półtrwania lub okresem połowicznego zaniku. Określa czas, po którym połowa z początkowej ilości jąder promieniotwórczego izotopu ulegnie rozkładowi. Wśród znanych nam promieniotwórczych izotopów okres ten może być bardzo różny. Mieści się w granicach od 10-17 sekundy, aż do 1017lat.
boloz