Karen Keast - Milczenie aniołów.pdf - ● Harlequin Desire - blue422

Karen Keast

Milczenieaniołów

ROZDZIŁPIERWSZY

KatyMcKellenzodraząspoglądałanakolorowelampkipołyskujące

nagałęziachchoinkiCzuławstrętsłuchającwesołejpaplaninyi

śmiechówuczestnikówprzyjęciaktórzykręcilisięponiewielkim

mieszkaniuKrótkomówiącnienawidziłaświąt

NietonieprawdapoprawiłasięNienawidziłajedynietychświąt

pierwszegoBożegoNarodzeniaodczasówseparacjipierwszegood

śmiercisynaTobędąpierwszeświętaktórespędzicałkiemsamaI

myślotymnapełniałająlękiem

UniosłagłowęzroztargnieniemsączącgrzanewinoZnaprzeciwka

przyglądałajejsięzuśmiechemjakaśkobietaKatyuprzejmie

odpowiedziałauśmiechemzastanawiającsięczytanieznajomawie

cokolwiekojejprzeszłościCzywieżecałyjejświatległwgruzach?

Czywieżezadwatygodniekiedywszyscybędąotwieraćprezenty

jeśćindykaodwiedzaćrodzinęiznajomychKatybędziesięmodlićby

tendzieńwreszciesięskończył?

W rozpaczliwej próbieodsunięciaponurychmyśliskoncentrowałasię

nasukninieznajomejoszałamiającejkreacjizbłyszczącychczarnych

cekinówNaglezrozumiałażestraciławyczuciemodyZaczęła

podejrzewaćżejejciemnozielonaaksamitnasukniajestbeznadziejnie

niemodnaNiebyłanowaaleprzezostatniekilkalatKatyniemiała

okazjidotowarzyskichspotkańKażdąwolnąchwilęspędzałaprzy

dzieckuPodkoniecwzięłanaweturlopZresztąniemiaławtedy

wyborumiejscematkijestubokuumierającegosyna

PrzestańMcKellen!ZapomnijoprzeszłościIniemyślosukniAnio

włosachOdgarnęłanamiejscekilkaniesfornychmiodowych

kosmyków Jejfryzuręmożnabyłonazwać„rozczochranympaziem”.

WypiłajeszczełykpachnącegogałkąmuszkatołowąwinaTaksuknia

nieznajomejbyławspaniałaIwłosybyływspaniałePrzyjęciebyło

wspaniałeIcałytencholernyświatbyłwspaniały!

- Jak leci? - odezwałsięjakiśgłoszajejplecami

KatyobejrzałasięinapotkałaciemnobrązowezatroskaneoczyJanny

SiegelByłagospodyniąprzyjęciaiodprawiedwudziestulatnajlepszą

przyjaciółkąKatyRazemkończyłyUniwersytetPółnocnejKaroliny,

JannapsychologięklinicznąaKatyresocjalizacjęWkrótcepotemKaty

byładruhnąnaślubieJannyDwamiesiącepóźniejJanna

zrewanżowałasiępełniącobowiązkiświatkaKatyPolatachw

odstępiekilkumiesięcyrodziłydzieciAlenatymkończyłosię

podobieństwoSynJannyurodziłsięzdrowySynJannynieumarł

zaledwiekilkadnipopiątychurodzinach

- Świetnie- odparłaKatybohaterskotłumiącsarkazm- W

najlepszymporządku

- Kłamczucha- powiedziałaJannacichoizanimKatyzdążyłacoś

odpowiedziećdodała- Świętazawszesąnajgorsze

- Tak - przyznałaKaty

ChociażśmiertelniechorytojednaksynbyłprzyniejwostatnieBoże

NarodzenieByłzniąjeszczeprzeztydzieńnowegorokuPochowała

gowchłodnyponiedziałekAwjeszczechłodniejszywtorekzłożyła

pozeworozwód

- Będzielepiej- Jannaścisnęłajejrękę- Obiecuję

Obiecuję, Katy, że będę przy was, kiedy nadejdzie koniec. Przysięgam na

nasze małżeństwo. Przysięgam... przysięgam... przysięgam...

JaktonącyKatywalczyłabywyrwaćsięnapowierzchnię

KoncentrowałasięnasłowachJannyjakbybyłylinąratunkową

łączącąjąznormalnością

- Czas leczy wszystkie rany - usłyszałasłowaprzyjaciółki

Czynaprawdę?ZależyjakietoranyChoćbyłojejciężkozaczynałasię

godzićześmierciąsynaByłanieuniknionaNiemogłasięjednak

pogodzićztymżejejmążzłamałobietnicęToniebyłonieuniknionei

wciążsprawiałostraszliwyból

NaglewokółrozległsięgłośnyśmiechKatyzwdzięcznością

wykorzystałaokazjędozmianytematu

- JakRickypotrafispaćwtymhałasie?

- Nieśpi- Jannauśmiechnęłasię- Oglądanawideo„Fantazję”swój

świątecznyprezentWytłumaczyłnamżewidocznieŚwiętyMikołaj

chciałbydostałgowcześniejinaczejznalazłbygodopieropod

choinką

Katyzaśmiałasięznadwiekrozsądnegorozumowaniachrześniaka

- PoprzedniotwierdziłchybażeniemażadnegoŚwiętegoMikołaja.

Jakontoujął?Niemafizycznychdowodówpodtrzymującychteorię

ŚwiętegoMikołajaakonstrukcjaaerodynamicznareniferawyklucza

lot...

- Tobyłowzeszłymtygodniu- Aha.

- WtymtygodniuwierzywŚwiętegoMikołajailatającerenifery

Przypuszczamżewzwiązkuznadchodzącymiświętamiuznałtoza

rozsądne

- Obstawia obie strony.

- DokładniePozatymmiałinnesprawynagłowieCiekawsze

Powiedziałammużekotkabędziemiałakociakiiogromniego

fascynujefaktżemłoderosnąwbrzuchuZdziesięćrazymusieliśmy

sprawdzaćbrzuchŚmietanki

Sprawdzęjakonkopie

Skądwieszżetoon?

BowiemWierzmitobędziechłopak

- Chcewiedziećjaktamtrafiły- Katyskupiłasięponowniena

opowieściJanny- OczywiściekazałammuspytaćJohna

KatypotrząsnęłagłowąbystłumićażnadtorealnygłosUświadomiła

sobieżeprzyłożyładłońdobrzuchaCofnęłajązanimktokolwiek

zauważył

- Myślałamżewypsycholodzypotraficiesobieradzićztakimi

pytaniamioptaszkiipszczółki

-Potrafimy. JasobieporadziłamZrzuciłamrobotęnaojca

Uśmiechnęłysięobie

- NiesądzębyRickyuwierzyłwchoćjednosłowoJohnaJużłatwiej

jestpogodzićsięzistnieniemŚwiętegoMikołajailatającychreniferów

TrzebaprzekonaćdzieckodozupełnieobcychpojęćTrzeba

- Hej!

KatyiJannaodwróciłysięWdrzwiachkuchnistałJohnSiegelKaty

zawszemiaławrażenieżeJohniJannazostalidlasiebiestworzeni

Oboje ciemnowłosiciemnoocyobojeatrakcyjniniezwykleinteli-

gentniinaprawdęmiliDawno temuwierzyłażeonaiConnorteż

zostalistworzenispecjalniedlasiebieDawnotemuwierzyłażenic

niemożeichrozdzielićJakżeironicznyjaktragicznybyłfaktże

dokonałtegoichsynktóregoobojetakgorącokochali

- Telefon! - zawołałJohntrzymającwrękusłuchawkę

KatynawetniesłyszaładzwonkaJannapodeszładomęża

- Do Katy - wyjaśniłidodał- ChybazpracyPrzezostatniedziesięćlat

Katypracowaławpolicji

jakopsychologZajmowałasięgłównierodzinami aresztowanych lub

skazanychPracowałateżzofiaramiprzestępstwpomagającim

zapomniećotragicznychdoświadczeniachiżyćdalejWszczególności

zajmowałasiędziećmiZwykledługotkwiławbiurzeapotemdzieńi

nocpełniłatelefonicznydyżurKochałaswójzawódSzczerzemówiąc

gdybyniepracawtejchwilinosiłabykaftanbezpieczeństwai

mieszkaławobitejmateracamiceli

- Przepraszam - rzuciłairuszyładokuchnipodrodzezdejmując

perłowykolczyk- Dzięki- powiedziałabiorącsłuchawkę

John jak zwykle poklepałjążyczliwieporamieniuWiedziałażeoni

ConnornadalsięprzyjaźniąCzasemznajwyższymtrudem

powstrzymywałasiębyniespytaćcouniegosłychaćAleniepytała

NodobrzerzadkopytałaGdytylkoprzychodziłajejnatoochota,

przypominałasobiedlaczegowystąpiła orozwódrozwódktóry

zostanieorzeczonyzakilkatygodniTowspomnieniestudziło

ciekawość

- Katy McKellen - powiedziaładomikrofonuPrzynajmniejzdwóch

powodówbyłazadowolonaże jąwzywanoZadowolonażektoś

przerwałjejrozmyślaniazadowolonażebędziemogłaopuścić

przyjęcie-Totwojapierwszaimprezaodrokuajamuszęcięzniej

wyciągnąć- KatynatychmiastrozpoznałagłosNależałdo

dyspozytorki komisariatu, starszej kobiety, z pozoru szorstkiej, lecz o

czułymsercuktórazawszepotrafiłająpocieszyć

- NawetniewieszHannojakajestemciwdzięczna

- Tym bardziej jest mi przykro.

- Widzężejesteśtwardajakzawsze- Katyuśmiechnęłasię- Co masz

dla mnie?

- Porzuconedzieckochłopiecokoło sześciulatFaktżechodziłoo

dzieckonatychmiastprzykułjej uwagę

- Zarazbędęwkomisariacie

- Nie ma go tutaj. Jest w toalecie na stacji benzynowej przy... -

DyspozytorkapodałaadrespółnocnejczęściCharlottedobre

dwadzieściadwadzieścia pięćminutjazdyodpodmiejskiegodomu

Janny i Johna.

PlanującwmyślachtrasęKatyzastanawiałasiędlaczegodzieckanie

przewieziono do komisariatu.

- NikogodosiebieniedopuszczaMająnadziejężetybędzieszmiała

więcejszczęścia- wyjaśniłaHanna.

- Jużjadę- rzuciłazaintrygowanaKaty-PrzygotujsięNiesądzężeby

tobyłamiłasprawaPopięciuminutachopatulonawciężkiwełniany

płaszczjechałajużwstronęstacjibenzynowejŻegnającsięwyraziła

żalżemusiwyjśćwcześniejMiałotobrzmiećszczerzealewiedziała

żeJannaprzejrzała jejgrę

Niemyślącowymijanychsamochodachskupiłasięnapożegnalnej

uwadzeHannyKatymartwiłasiętymcodoroślirobiądorosłyma

złościłojątocodoroślirobiądzieciomWciągulatpracyw policji

widziaławszystkocomożnazobaczyćapotemjeszczetrochęNie

byładelikatnąduszyczkąniepotrafiącąspojrzećwtwarzczęsto

brutalnejprawdzieTożeHannauznałazakonieczneostrzecją

mówiłowieleInicdobrego

Drogadostacjizajęła półgodzinyMijajączakrętKatyniemiała

wątpliwościżetrafiławewłaściwemiejscePrzystacjistałozpół

tuzinaradiowozówJeślicokolwiekmogłowstrząsnąćpolicjantamito

tylko wezwanie w sprawie dziecka.

Zatrzymałasięprzyradiowozieiwysiadłazostawiająctorebkę

Lodowatywiatrprzeszyłjąnawylotirozwiałwłosynawszystkie

stronyUniosłakołnierzpłaszczainstynktowniewciskającbrodęw

ciepłe wełnianeokrycieOminęłaświeżozamarzniętąkałużęiruszyła

wstronępolicjantówJedenznichsierżantAbramswyszedłjejna

spotkanieSłużyłwpolicjioddwudziestulatimniejwięcejtylesamo

włosówpozostałonajegolśniącejczaszce

- Niechtoszlag!Cieszęsiężepanidojechała - powiedział

- Byłampodrugiejstroniemiasta- wyjaśniła - Chodzi o porzucone

sześcioletniedziecko?- spytałabyniemarnowaćczasu

- ZgadzasięNiewiemjakdługotujestKtośchciałskorzystaćz

toaletyiznalazłgoprzedgodziną

- Niktniewidziałktogotuprzywiózł?

- NieJestsporyruchCiąglektośprzyjeżdżaiwyjeżdża

- Dzieciak nie dopuszcza nikogo do siebie?

- NieWrzeszczyilesiłwpłucachCogorszatewrzaskiprzechodząw

Karen Keast - Milczenie aniołów.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: