Wieczny_chrystus_tom3_numer5.pdf

_________________________

Southend-On-Sea

Essex

P.O.Box 60

SSO 9AS

England

_________________________

Wieczny Chrystus

Tom 3, Numer 5

Niezmienny Chrystus

Kiedy studiowałem historię chrześcijańskiego myślenia, zawsze niepo-

koiła mnie jedna rzecz. Wydaje się, że za każdym razem, kiedy tylko

pojawi się nowy ‘trend myślenia’ w akademickim świecie filozofii, to

wkrótce za nim pojawią się niechybnie chrześcijańskie pomysły teolo-

giczne. Dlatego tylko w tym wieku widzieliśmy Jezusa przedstawianego

jako ‘niehistoryczną mitologiczną istotę’, rewolucyjnego wyzwoliciela

Marksistowskiego’, a nawet ‘zwykłego zabawnego klauna.’

Ta sytuacja nie ogranicza się tylko do świata akademickiego.

Coraz więcej ‘popularnych’ chrześcijańskich pisarzy i muzyków w

swoim myśleniu i liryce jest pod wpływem fal i mody nowoczesnej kul-

tury. Wydaje się, że nacisk w tym poselstwie nie jest na to, co „przenika

duszę i osądza myśli i nastawienie serca”, ale raczej na to, co się ‘do-

brze sprzedaje’. Czy jest to popularne? Czy ludziom to się podoba? Czy

to może przyciągnąć tłumy?

Nawet wśród licznych nauczycieli Biblijnych, którzy podróżują

po świecie zauważa się nieświadome nachylanie do nowoczenych tech-

nik marketingu w prezentowaniu ich ‘towaru’. Jeżeli jeden nauczyciel

zaczyna podkreślać jakiś szczególny temat, to niedługo można znaleźć

kilka książek lub podręczników na ten sam temat, kiedy wielu spikerów

konferencyjnych i nauczycieli zacznie iść za tym trendem. To będzie

‘aktualne’ w świecie chrześcijańskim dotąd, aż pojawi się coś innego.

Ta ‘komercjalizacja’ ewangelii wywiera nacisk na nauczycieli

Biblii, żeby ciągle wymyślali coś ‘nowego’, jeżeli chcą utrzymać wy-

sokie notowania. Nieszczęśliwym rezultatem tego są tłumy szczerych

chrześcijan, którzy ciągle jeżdżą z konferencji na konferencję z nadzie-

ją, że usłyszą najnowsze ‘objawienie’ na temat ‘namaszczenia’, ‘błogo-

sławieństwa i przekleństwa’, ‘proroctwa dotyczącego czasów ostatecz-

nych’, ‘prowadzenia walki duchowej’, ‘przebudzenia’, ‘wiary’...

W numerze:

Strona 1: Niezmienny Chrystus

Przypomnienie o niezmienności i

wiecznej naturze i charakterze

Chrystusa.

Strona 3: Wiara opiera się na

niezmiennym

Jezusie.

Fundamentem wszelkiej wiary

chrześcijańskiej jest niezmienny

Pan i Mistrz.

Strona 6: Wczoraj, dzisiaj i na wieki

Niezmienny charakter Chrystusa

zachęca nas do stałości i niezmien-

ności w naszych relacjach z Nim.

Strona 11: Obecna wielkość

Chrystusa

Uznanie, że Chrystus jest taki sam

dzisiaj, jakim był wtedy, kiedy

chodził po ziemi zwiększa naszą

wiarę w Jego moc, która zmienia

życie

„Słowo Twoje jest pochodnią nogom moim i światłością ścieżkom moim” - Psalm 119:105

Searchlight

Wieczny Chrystus

Niezmienny Chrystus

i tak by można kontynuować wyliczanie.

Niepokojącym aspektem tego wszystkiego jest to,

że Chrystus, który „był u Boga na początku” (Jan 1:2) i

który jest „Pierwszym i Ostatnim, Początkiem i Końcem”

Przy pewnej okazji Chrystus powiedział niektó-

rym Żydom , że ten, kto uwierzy w Niego, nigdy nie

umrze. To zaszokowało Żydów i dlatego zadali Mu pyta-

nie: „Za kogo się uważasz?” Jezus im odpowiedział, że

zna uwielbionego Boga Ojca. Potem powiedział im, że

„Wasz ojciec Abraham cieszył się, że miał oglądać mój

dzień; oglądał i radował się.”

„Nie masz jeszcze pięćdziesięciu lat, a Abrahama

widziałeś!” - powiedzieli Żydzi.

Odpowiedział im Jezus:Zaprawdę, zaprawdę po-

wiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest. Wtedy

porwali kamienie, aby rzucić na niego, lecz Jezus ukrył się

i wyszedł ze świątyni”. (Jan 8:48-59).

Ta wymiana zdań spowodowała poważny gniew

wśród Żydów. Mówiąc o swoim wiecznym istnieniu, Jezus

stawiał siebie ponad patriarchami i prorokami i czynił się

równym z „JESTEM”, który ukazał się Mojżeszowi w

gorejącym krzaku (2 Mojż. 3:1-15). Żydzi na to mieli tyl-

ko jedną odpowiedź - na pewno ten człowiek jest opętany

przez demona i musi być zabity.

My nie musimy mieć żadnego zamiaru zabijania

Chrystusa, ale obecnie jest wielu takich, którzy chcieliby

trzymać Chrystusa na ludzkim poziomie -- jako jednego z

nas. To bowiem zmiękcza siłę Jego powołania do życia w

świętym uczniostwie. Smutną rzeczą jest to, że to pragnie-

nie posiadania ziemskiego Jezusa pozbawia nas również

wielkiego błogosławieństwa, jakim jest podniesienie do

„niebiańskich okręgów” wraz z ponadczasowym, uwiel-

bionym Chrystusem.

Zubożała służba Jezusa

Jezus nie wprowadza nieczego ze studni ludzkiej

natury. My ograniczamy Świetęgo Izraelskiego po-

przez przypominanie o tym, czego pozwoliliśmy Mu

dokonać w nas w przeszłości i mówimy: ‘Oczywi-

ście, że ja nie mogę oczekiwać, iż Bóg to uczyni.’

To, co ogranicza wszechmoc, jest tym, w co my,

jako uczniowie Jezusa powinniśmy wierzyć, że On

to uczyni. Zubożamy jego służbę w momencie, kie-

dy zapominamy, że On jest Wszechmogący. To zu-

bożenie jest w nas, nie w Nim. Przychodzimy do

Jezusa, jako Pocieszyciela, czy Współczującego, ale

nie jako Wszechmogącego.

Powodem dlaczego niektórzy z nas są takimi

kiepskimi próbkami chrześcijaństwa jest to, że nie

mamy Wszechmogącego Chrystusa. Mamy chrze-

ścijańskie atrybuty i doświadczenia, ale nie ma od-

dania się Jezusowi Chrystusowi. Kiedy znajdujemy

się w trudnych okolicznościach, zubażamy Jego

służbę mówiąc w ten sposób: ‘ Oczywiście, że On

nie może tu nic zrobić.’ i walczymy sami do końca i

staramy się dopłynąć do brzegu o własnych siłach.

Strzeżmy się, abyśmy nie byli usatysfakcjonowani

tym, że toniemy i nie mówili: ‘To się nie da’; wiesz,

że to jest możliwe, jeżeli patrzysz na Jezusa. Stud-

nia twoich niemożliwości jest głęboka, ale podejmij

wysiłek, aby odwrócić się od niej, a patrz na Jezu-

sa.”

Wieczna Prawda

Właśnie ta błogosławiona prawda -- że Syn Boży był w

całej wieczności -- jest bardzo ważna i znacząca w naszym

zrozumieniu Bożego najwyższego celu dla tych, którzy idą

za Jezusem.

Umiłowany apostoł Jan podkreślał ważność tego,

że Odwieczny Bóg przyszedł, aby zamieszkać w grzeszym

człowieku.

„Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami

naszymi widzieliśmy, na co patrzeliśmy i czego ręce nasze

dotykały, o Słowie Żywota -- a żywot objawiony został, i

widzieliśmy i świadczymy i zwiastujemy wam ów żywot

wieczny, który był u Ojca, a nam objawiony został -- co

widzieliśmy i słyszeliśmy, to i wam zwiastujemy, abyście i

wy społeczność z nami mieli. A społeczność nasza jest

społecznością z Ojcem i Synem Jego, Jezusem Chrystu-

sem” (1 Jana 1:1-3).

Chwalebną prawdą jest to, że każdy z nas może

mieć społeczność z Ojcem i Jego Synem. W tej społeczno-

ści możemy w rzeczywistości uczestniczyć w wiecznym

życiu w Chrystusie Jezusie! To życie zaczyna nas prowa-

Oswald Chambers (1915).

(Objawienie 22:13), jest często dopasowywany do takiego

obrazu, jaki akurat jest ‘ modny’ w danym czasie. Często

jest On zapomniany całkowicie.

Rozpoznanie Jego wiecznej natury

Ludzie zawsze mieli trudności ze zrozumieniem

tego faktu, że Jezus Chrystus jest wieczny w swojej natu-

rze, a równocześnie może wejść do naszego świata ograni-

czonego przestrzenią i czasem, jako człowiek. Niektóre z

Jego najwiekszych konfrontacji następowały dlatego, że

ludzie nie mogli uwierzyć, iż wieczny Bóg mógłby ingero-

wać w ludzką historię w postaci człowieka.

Wieczny Chrystus

Niezmienny Chrystus

Wiara opiera się na nie-

zmiennym Jezusie.

dzić do pełni tego, jaka będzie wieczność w obecności Bo-

ga.

Zmartwychwstały wieczny Chrystus jest pierw-

szym owocem tych wszystkich, którzy będą żyć w wiecz-

nym królestwie Ojca i Syna (1 Kor. 15:23). Jego celem

jest wprowadzenie nas do społeczności z boską naturą tak,

abyśmy mogli uniknąć tego zepsutego, złego świata (2

Piotra 1:3-4).

WIELU WYZNAWCÓW CHRZEŚCIJAŃSTWA zaczy-

na przyznawać swoje przywiązanie do ‘religii światowej.’

Jeżeli o tym w ogóle myślą, to może zastanawiają się gdzie

się podziała moralna i duchowa dynamika pierwszego ko-

ścioła.

Bóg ma pokornych, wiernych ludzi, którzy osobi-

ście znają tę moralną, duchową dynamikę. Podkreślają oni,

że „szczera, skuteczna wiara musi się zawsze opierać na

niezmiennym Jezusie Chrystusie, tym samym wczoraj,

dzisiaj i na wieki!”

Pisarz Listu do Hebrajczyków przedstawia nam

listę lśniących cnót, jakie muszą prezentować chrześcijanie

w każdym pokoleniu. Łączy je z realnością wiecznej i bo-

skiej osoby Chrystusa: „Miłość braterska niechaj

trwa...Gościnności nie zapominajcie ... Pamiętajcie o

więźniach ... i o uciskanych... Małżeństwo niech będzie

we czci u wszystkich, a łoże nieskalane ...Niech życie wa-

sze będzie wolne od chciwości; poprzestawajcie na tym,

co posiadacie ...Pamiętajcie na wodzów waszych, którzy

wam głosili Słowo Boże, a rozpatrując koniec ich życia,

naśladujcie wiarę ich. Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten

sam i na wieki” (Hebrajczyków 13:1-8).

Te słowa zachęty są powołaniem do osobistej wia-

ry i pobożności, charakterystycznych dla kościoła pierw-

szych chrześcijan. Są one oparte na solidnej, fundamental-

nej doktrynie chrześcijańskiej. Jest to apostolska metoda

nauczania, pouczania i zachęcania.

Niewzruszona ufność

Niezmienna natura Chrystusa oznacza, że możemy mieć

ufność, iż On wypełni w nas do końca swój cel i nic mu w

tym nie przeszkodzi. Ten, który był od początku, będzie

nadal okazywał swoją miłość, miłosierdzie i moc, poprzez

wszystkie wieki.

Pisarz Listu do Hebrajczyków mówi, że Bóg mó-

wi o Chrystusie tak: „Tyś Panie, na początku ugruntował

ziemię i niebiosa są dziełem rąk twoich; one przeminą, ale

Ty zostajesz i wszystkie jako szata zestarzeją się i jako

płaszcz je zwiniesz, jako odzienie i przemienione zostaną;

ale Tyś zawsze ten sam i nie skończą się lata twoje.” (He-

brajczyków 1:10-12).

Boży cel nie upadnie z powodu braku czasu. Jego

plany nie zawalą się z powodu śmierci przywódców. Jego

królestwo nie upadnie z powodu obalenia króla. Nie. Mo-

żemy mieć ufność, że „otrzymujemy królestwo niewzru-

szone” (Hebr. 12:28).

Niezmienny, chwalebny Chrystus jest Królem

królów. „On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierwo-

rodnym wszelkiego stworzenia. Ponieważ w nim zostało

stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy

widzialne i niewidzialne’ czy to trony, czy panowania, czy

nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez

niego i dla niego zostało stworzone. On też jest przed

wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane.

On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem,

pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierw-

szy” (Kolosan 1:15-18).

Jesteśmy powołani, aby naśladować tego nie-

zmiennego Chrystusa. Zamiast dać się unosić poprzez

każdy nagły podmuch wiatru i fale świata wokół nas, bu-

dujmy nasz fundament na niewzruszonej Skale. On obie-

cał, że jego niewzruszone królestwo będzie utwierdzone, a

to co On obiecał od początku, On sam wypełni!

„Oto przyjdę wkrótce! a zapłata moja jest ze mną,

aby oddać każemu według jego uczynku. Ja jestem Alfa i

Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec” (Objawie-

nie Jana 22:12-13).

Bruce Garrison (1992)

Wzór Nowotestamentowy

Nie wiemy, czy Paweł był pisarzem tego listu, ale możemy

powiedzieć, że ta sama metoda zachęcania jest widoczna

w listach, które pisał Paweł. Najpierw podaje on czytelni-

kom Biblijne powody, a potem zachęca ich do odpowied-

niej reakcji na to.

Tak samo jest w tym Liście. Wcześniejsze sekcje

podają, co Chrystus uczynił dla rodzaju ludzkiego i co On

teraz znaczy dla chrześcijanina. Jesteśmy zapewnieni, że

Chrystus jest większy od Mojżesza i Aarona, większy niż

aniołowie. Jest powiedziane, że raz na zawsze, swoją wła-

sną krwią, wykupił On zbawienie dla rodzaju ludzkiego.

To jest fundament i jest on mocny i prawdziwy.

Potem następuje zachęcenie: jeżeli to wszystko, co

zostało powiedziane dotychczas jest prawdą, to „miłujcie

się wzajemnie.” Jest to dobry i wdzięczny argument; po-

nieważ mamy powód, żeby coś robić, to powinniśmy to

robić niezwłocznie i bez rezerwy!A teraz w świetle tych

powodów do zachęcania i duchowego działania, pozwól-

cie, że podzielę się z wami

Wieczny Chrystus

Wiara opiera się na niezmiennym Jezusie

myślą o naszych nowoczesnych cza-

sach i nowoczesnych służbach. Dosyć

często słyszymy uwagę, że ‘Doktor

John Doe jest natchnionym kazno-

dzieją’. Moim zdaniem, tak szczerze

mówiąc, mamy w naszych czasach

zbyt wielu ‘natchnionych’ kaznodzie-

jów, którzy próbują zachęcić słucha-

czy bez stosowania zdrowych Biblij-

nych metod.

Z moich

osobistych kontak-

tów z nimi mogę

opisać takiego

‘natchnione-

go’kaznodzieję w

taki sposób: po

rozgrzaniu słuchaczy swoim natural-

nym ciepłem, energicznie wymachuje

rękami i zachęca ludzi, aby byli tro-

chę bardziej święci, trochę lepsi, tro-

chę bardziej zajęci, trochę bardziej

szczęśliwi -- i być może -- trochę bar-

dziej szczodrzy. Ale nie podaje żad-

nego przekonywującego powodu, dla-

czego powinni być tacy w codzien-

nym życiu.

Jest to metoda zachęcania bez

prawdziwego biblijnego tła lub wzo-

ru. Wyobraź sobie, że stoisz w swoim

ogrodzie, na swoim trawniku w cichy

letni wieczór. I wyobraź sobie, że ja

stoję na chodniku, kilka metrów od

ciebie. Nagle krzyczę do ciebie: Uwa-

żaj! Skacz! Szybko! Wzmacniam

swój okrzyk poprzez wymachiwanie

rękami i podskakiwanie.

Ty najprawdopodobniej nie

będziesz skakał. Nie masz powodów

do skakania -- ani nawet do tego, że-

by się ruszyć! Możesz być zaskoczo-

ny albo zaciekawiony. Ale znasz swój

ogród i trawnik na tyle dobrze, że

wiesz, iż nie ma dostatecznego powo-

du, abyś miał skakać.

Ale gdybym cię zobaczył na

torze kolejowym i widziałbym rów-

nież nadjeżdżający pociąg, który cię

ma rozjechać i pozbawić życia, to na

pewno bym krzyczał na cały głos: ‘

Skacz! Pociąg! Skacz szybko!’ W

tym przypadku jest wystarczający

powód do działania i ty byś skakał,

aby uratować swoje życie. Może byś

nawet przy okazji ustanowił nieofi-

cjalny rekord w skoku z pozycji sto-

jącej!

Byłbyś pobudzony do działa-

nia z dobrych powodów. Nadjeżdża

pociąg i jeżeli nie odskoczysz, to stra-

cisz życie.

Mnie trudno ruszyć. Jeżeli

jestem zachęca ny do działania przez

człowieka, który jest

tylko emocjonalnie

przegrzany, to praw-

dopodobnie będę le-

dwie się poruszał.

Chcę, żeby ten czło-

wiek pobudzał mnie

do działania z ważnych powodów,

które są w moim interesie, są przeze

mnie rozważone i dlatego podejmuję

moją decyzję odnośnie działania i po-

ruszania się.

Prawdopodobnie spotkałeś

się już z apelami kaznodziejów, któ-

rzy przyjmowali kierunek liberalnej

teologii chrześcijańskiej. Wielu z nich

powiada, że chcą u ludzi takiej samej

nabożności, jak my. Chcą tej samej

uczciwości, tej samej lojalności, tej

samej czystości, tego samego stopnia

miłości filantropijnej wyrażanej w

stosunku do współbraci. Zachęcają

oni do okazywania tych dobrych cech

-- i cytują przekonującą poezję wraz z

tym zachęcaniem.

Ale nie przedstawiają do-

brych i koniecznych powodów dla

tych cech i działania -- powodów,

które są bardzo jasno przedstawiane

w Biblii i w zwiastowaniu zbawiają-

cej i zachowującej Ewangelii Chry-

stusa.

Chcą mieć cnoty duchowe

bez załatwienia podstawowych prze-

szkód dla takich cnót. Chcą, aby lu-

dzie byli bardziej podobni do Jezusa,

ale nie chcą mieć nic wspólnego z

nowym narodzeniem z Góry, które

odciska obraz Jezusa na życiu ludzi.

Chcą, aby ludzie przebaczali i otrzy-

mywali przebaczenie, ale nie uznają

Biblijnej konieczności przebłagania,

odrodzenia i usprawiedliwienia. Chcą

błogosławieństwa i objawiania owo-

ców Ducha, ale odrzucają Biblijną

deklarację, że owoce są związane z

pełnią Ducha. Właściwie to wydaje

się, że oczekują na owoc i żniwo, bez

żadnego drzewa!

Musimy mieć podstawę dla na-

szej wiary

„ Ta prawda, że Jezus Chrystus chce

być znany w swoim Kościele jako

wieczny, nie zmieniający się Pan

wszystkiego, może sprowadzić na nowo

moc i świadectwo pierwszego Kościo-

ła.”

Musi im być trudno wyjaśnić swoje

rozczarowanie. Metodą apostolską

było zapewnienie fundamentu do-

brych, zdrowych, Biblijnych powo-

dów dla naśladowania Zbawiciela, dla

naszej gotowości, żeby pozwolić Du-

chowi Bożemu na wykazywanie tych

wielkich chrześcijańskich cnót w na-

szym życiu. Dlatego podchodzimy z

wiarą i radością do wiecznej praw-

dziwości słów z Listu do Hebrajczy-

ków 13:8. Ponieważ Jezus Chrystus

jest wieczny i nie zmienia się na wie-

ki, możemy Mu zaufać i żyć dla Nie-

go!

Hebr. 13:8 jest to wiersz

Słowa Bożego, który nadaje ważności

każdej innej sekcji nauczania i zachę-

cania w Liście do Hebrajczyków. W

tym wierszu jest prawda, która jest

moralną i duchową siłą, jeżeli bę-

dziemy wykazywać wiarę i chęć do

demonstrowania jej w naszym bardzo

potrzebującym świecie.

Słyszymy wiele dyskusji o

przebudzeniu i odnowie. Ludzie roz-

mawiają o duchowej mocy w kościo-

łach. Ja uważam, że ten fakt -- ta

prawda --, że Jezus Chrystus chce

być znany w swoim kościele, jako

wieczny, nigdy nie zmieniający się

Pan wszystkich, może sprowadzić na

nowo moc i świadectwo, jakie było w

pierwszym kościele.

Zastanawiam się, czy czujesz

się tak, jak ja, kiedy badam stan

chrześcijaństwa w obecnym świecie:

„Wzięli mojego Pana i nie wiem, co z

Nim zrobili!” Gdybyśmy tylko szukali

i pożądali obecności Pana wpośród

nas, mielibyśmy pewność, że jest On

Wieczny Chrystus

Wiara opiera się na niezmiennym Jezusie

tym samym Panem, jakim zawsze

był!

Jako wierzący chrześcijanie,

stoimy razem w wierze ewangelicznej

-- historycznej wierze naszych ojców.

Ale pomimo tego musimy przyznać,

że obecnie kościół ewangelikalny

grzęźnie w moralnej nudzie i jest

zmęczony. Kościół jest zmęczony,

zniechęcony i niezdziwiony. Wydaje

się, że Chrystus to przeszłość.

Proroczy nauczyciele kiero-

wali wszystko w mroczną przyszłość,

gdzie jest to poza zasięgiem człowie-

ka -- niedostępne. Zaprowadzili nas

do stanu duchowego ubóstwa -- i tam

nas pozostawili! Ale bez względu na

takich nauczycieli, kierunek ducho-

wego zwycięstwa jest jasny; ufajmy

temu, co nam nadal mówi niezmienne

Słowo Boże.

potężny teraz, tak realny, tak bliski

nam i tak kochający, jak wtedy, kiedy

chodził wśród ludzi nad brzegiem je-

ziora Galilejskiego. Wielkie duchowe

potrzeby wokół nas powinny nas

sprowadzać z powrotem do ewange-

licznych zapisów o życiu i służbie

naszego Pana Jezusa. Kiedy źli ludzie

ukrzyżowali Jezusa, nie mieli mocy,

aby Go zmienić. Nie potrafili zmienić

osoby i osobowości Syna Bożego.

Jezus przyszedł na ziemię na

poniżenie i śmierć. Przyszedł, aby

ogłosić Bożą wolę odkupienia. Spi-

skowanie zazdrosnych ludzi nie mo-

gło zniszczyć Jego boskiej miłości do

zgubionego rodzaju ludzkiego. Po-

wieszenie Go na krzyżu nie pozbawi-

ło Go ani odrobiny tej miłości. Dlate-

go wierzymy z pewnością i błogosła-

wieństwem, że jest On tym samym

Panem Jezusem Chrystusem teraz!

I ten wiecznie żywy Chrystus

chce objawiać samego siebie poprzez

naszą wiarę i miłość do tych, którzy

są wokół nas. Co według ciebie od-

czuwa Jezus dzisiaj w odniesieniu do

grzesznych ludzi, którzy chodzą po

ulicach naszych miast i wsi? Kocha

ich. Bez względu na to, co my do nich

czujemy, On ich kocha! Możemy od-

czuwać usprawiedliwiony gniew i

oburzenie na to, co oni robią. Może

my być rozczarowani ich postępowa

niem i życiem. Często jesteśmy goto-

wi, aby ich potępić i odwrócić się od

nich. Ale Jezus ich nadal kocha. Taka

jest Jego niezmienna natura, aby ko-

chać i szukać zgubionych.

To chorzy potrzebują lekarza

A co Jezus czuje do wyrzutków --

bezradnych i beznadziejnych? Kiedy

był na ziemi, to wiele razy powie-

dział, że przyszedł pomagać tym, któ-

rzy są w potrzebie. „Nie potrzebują

zdrowi lekarza, ale chorzy potrzebują

uwagi i miłości!”

A na zasadzie kontrastu, jaki

jest nasz stosunek do nich? Patrzymy

na potrzebujących, mierzymy ich i

mówimy: „Spróbujemy określić, czy

są oni godni naszej pomocy. Mnie się

wydaje, że Jezus w czasie całej swojej

ziemskiej służby nigdy nie pomagał

ludziom, którzy byli tego godni. Czę-

sto pytał tych, którzy przychodzili do

niego „Czego potrzebujesz? Czy po-

trzebujesz mojej pomocy?

Co byśmy pomyśleli o leka-

rzu, który by oświadczył, że będzie

przyjmował i poświęcał uwagę tylko

tym, którzy udowodnią, że są zdrowi i

czują się dobrze? A co wobec tego

mamy myśleć o chrześcijańskich zbo-

rach, które wydają się wskazywać, że

ich pomoc jest dostępna tylko dla

Niezmienny Chrystus

Słowo Boże mówi wyraźnie i jasno.

Jezus Chrystus jest naszym Zbawicie-

lem i Panem. On jest naszym najwyż-

szym kapłanem, który żyje i usługuje

nam obecnie. Jego osoba, jego moc i

jego łaska są takie same, niezmienne,

wczoraj, dzisiaj i na wieki!

On jest tym samym Panem,

ponieważ jest tym samym Bogiem.

On jest taki sam, nigdy się nie zmie-

nia w swojej mocy, mądrości, miłości

i łasce. W jego boskiej osobie, Jezus

Chrystus nigdy nie ulegał korekcie

czy zmianie. On teraz czuje to, co

zawsze odczuwał w stosunku do każ-

dego i wszystkich.

Jezus nie podda się tym, któ-

rzy mówią, że jest On nieobecny, że

jest bardzo daleko i niedostępny. Na-

sza wiara mówi nam, że Jezus Chry-

stus jest blisko, w zasięgu ręki i że On

jest żywą siła w naszym życiu obec-

nie. On jest Duchem Świętym od Bo-

ga, wypełniającym Jego obietnice

każdego dnia. My, prawdziwi chrze-

ścijanie musimy stanąć razem w na-

szej wierze. Nasz Pan jest tak samo

Wieczna miłość

„ Ponieważ Chrystus jest Bogiem, jego miłość jest wieczna Jego mi-

łość jest wieczna, ponieważ On jest wieczny. Chrystus jest alfą i omegą,

pierwszy i ostatni, który był i jest i ma przyjść, Wszechmocny’ (Obja-

wienie Jana 1:8,11).

Ponieważ Chrystus jest Bogiem, jego miłość jest niezmienna. Nasza

miłość jest taka, jak my sami. Tak samo miłość Chrystusa jest taka, jak

On. My jednego dnia kogoś kochamy, a następnego dnia go nienawi-

dzimy. Ale Jezus Chrystus jest taki sam ‘wczoraj, dzisiaj i na wieki’

(Hebr. 13:8; 1:10-12). Chrystus jest Panem i nie zmienia się, dlatego nie

jesteśmy strawieni (Malachiasz 3:6). Miłość Chrystusowa nie miała po-

czątku i również nie będzie miała końca.”

John Owen (1616-1683)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: