pocieszyciel_tom2_numer6.pdf

POCIESZYCIEL

Searchlight

P.O. Box60

Southend-on-Sea

Essex

SS2 9AS

England

Tom 2, Numer 6

Osoba Ducha ĝwiĊtego

W numerze:

Strona 1: Osoba Ducha

ĝwiĊtego

Tak wielu wierzących regularnie wyznaje swoją wiarĊ w istnienie

JEDNEGO BOGA, który istnieje w TRZECH OSOBACH - Bóg

Ojciec, Bóg Syn i Bóg Duch ĝwiĊty. Jako chrzeĞcijanie,

koncentrujemy naszą wiarą na osobistej relacji miáRĞci z Jezusem,

jako Zbawicielem i Panem naszego Īycia, a poprzez Niego gáĊbokiej,

ĞwiĊtej czci dla Boga Ojca. Potrzebujemy równieĪ wyzwalającej

wolnoĞci peánego poznania i zrozumienia samej "osoby" Ducha

ĝwiĊtego, który objawia i przybliĪa naszym sercom caáe bogactwo,

jakie Chrystus nabyá dla nas poprzez swoje dokonane dzieáo na

KrzyĪu Golgoty i zmartwychwstanie do chwaáy.

Hebrajskie sáowo 'ruach' XĪyte dla okreĞlenia "Ducha BoĪego"

w Starym Testamencie oznacza 'tchnienie, wiatr albo Ducha BoĪego.'

Jest to w sensie aktywnego, oĪywiającego tchnienia Īycia. Jest to

Váowo, które ma sens tylko wtedy, kiedy stosuje siĊ go w odniesieniu

do Īycia. To sáowo nie moĪe byü uĪyte prawidáowo w odniesieniu do

RĪywiającego przedmiotu, rzeczy, siáy lub mocy. MoĪe byü uĪyte do

Īyjącej osoby. Nie jest wiĊc zadziwiające, Īe to pojĊcie jest

przeniesione do Nowego Testamentu, gdzie jest uĪyte greckie sáowo

'pneuma,' które oznacza tchnienie lub wiatr z takim samym

znaczeniem, jak Staro testamentowe sáowo 'ruach.'

W Starym Przymierzu Duch ĝwiĊty byáĨródáem szczególnego

BoĪego uzdolnienia dla Jego ludu. Kiedy czytamy Stary Testament,

to widzimy wyraĨnie, Īe to Duch BoĪy (wiatr, tchnienie, ĪywotnoĞü,

autorytet, moc, Īycia Yahweh) napeániaá BoĪych sáug mądroĞcią, siáą

odwagą i uzdolnieniem, którego potrzebowali do wykonania

szczególnych zadaĔ, jakie poleciá im ich ĞwiĊty Bóg.

Bóg poprzez proroka Izajasza mówiá o nadchodzącym Mesjaszu

i powiedziaá, Īe:

Ponowne rozwaĪenie wiecznego celu i

charakteru Ducha ĝwiĊtego

Strona 4: Duch ĝwiaty

jest nieodzowny

Umieszczenie Ducha ĝwiĊtego w boskiej

pozycji przypomina nam Īe potrzebujemy

Jego mocy w naszym Īyciu.

Strona 5: Masz Pocieszyciela!

ZachĊta do uznania osobistego

dziaáania Ducha ĝwiĊtego w kaĪdej

sytuacji

Strona 10: Zysk z

posiadania Ducha

Duch prowadzi nas do Chrystusa i

wiecznej rzeczywistoĞci.

Strona 11: Zycie w

caákowitym

poddaniu Duchowi

ĝwiĊtemu

Pozostawienie naszej starej natury na

krzyĪu pozwala Duchowi ĝwiĊtemu na

manifestowanie Īycia Chrystusa w nas.

"Sáowo Twoje jest pochodnia nogom moim i ĞwiatáRĞciąĞcieĪkom moim." — Psalm 119:105

POCIESZYCIEL

Osoba Ducha ĝwiĊtego

"Duch PaĔski spocznie na Nim —

Duch mądroĞci i zrozumienia, Duch

rady i mocy, Duch poznania i bojaĨni

BoĪej..." (Izaj. 11:2).

To poprzez tego Mesjasza miaá

byü "wylany na nas DuchĝwiĊty z

wysokoĞci." Przez proroka Joela Bóg

ogáosiá, Īe "Potem wylejĊ Mojego

Ducha na wszelkie c iaáo . . . "

wzmacniając obietnicĊ tego wylania

nie tylko na moment szczególnej

potrzeby, ale na wieki. Wspaniaáe

wypeánienie staáo siĊ rzeczywistoĞcią

w dzieĔ PiĊüdziesiątnicy, jak o tym

czytamy w Dz. Ap. 2 rozdziaá. Tu

Piotr wyjaĞnia to wylanie a potem

apeluje:

"UpamiĊtajcie siĊ i niechaj siĊ

kaĪdy z was da ochrzciü w imiĊ

Jezusa Chrystusa, na odpuszczenie

grzechów waszych, a otrzymacie dar

Ducha ĝwiĊtego. Obietnica ta bowiem

odnosi siĊ do was i do dzieci

waszych, oraz do wszystkich, którzy

Vą z dala, ilu ich Pan Bóg nasz

powoáa" (Dz. Ap. 2:38-39). PamiĊtaj,

Īe obietnice BoĪe są aktualnym faktem

i nie są pustym czĊsto 'byü moĪe,'

jakie daje czáowiek.

Ta obietnica, ten "dar" jest

obecnoĞcią osoby Ducha ĝwiĊtego w

Īyciu czáowieka wierzącego, a nie

tylko Jego darów, uzdolnieĔ i mocy.

"JeĪeli mnie miáujecie, bĊdziecie

przestrzegaü moich przykazaĔ. A ja

prosiü bĊGĊ Ojca, i da wam innego

Pocieszyciela, aby byá z wami na

wieki — Ducha prawdy. ĝwiat nie

moĪe Go przyjąü, bo Go nie widzi ani

zna. Ale wy Go znacie, bo przebywa

ZĞród was i w was bĊdzie. Nie

zostawiĊ was sierotami, przyjdĊ do

was" (Jan 14:15-18).

Ta wspaniaáa obietnica BoĪa w

Chrystusie Jezusie znalazáa swoje

wypeánienie w dniu, który nazywamy

"PiĊüdziesiątnicą." Ten "dar," ten

Pocieszyciel jest wyraĨnie dla

wszystkich wierzących ~ bez Īadnej

wzmianki o jakimkolwiek ograni-

czeniu w czasie. Jedynym warunkiem

jest posáuszeĔstwo Chrystusowi i

Jezus powiedziaá to wyraĨnie w

wierszu 15, rozpoczynającym siĊ od

tego potĊĪnego sáowa JEĝLI.

Duch ĝwiĊty, Pocieszyciel, jest

zawsze w Nowym Testamencie

nazywany "On," poniewaĪ jest

rzeczywiĞcie 'osobą' a nie rzeczą. On

Īyje z nami i w nas. MoĪemy Go

poznaü; co za wspaniaáy przywilej!

"Kiedy przyjdzie Pocieszyciel,

którego Ja wam poĞOĊ od Ojca, Duch

prawdy, który pochodzi od Ojca, On

o mnie Ğwiadczyü bĊdzie" (Jan 15:26).

Bóg Duch ĝwiĊty osobiĞcie

Ğwiadczy o Chrystusie w gáĊbi naszej

istoty. To On ustawicznie zwiastuje

zmartwychwstaáego Chrystusa,

Īywego Chrystusa i Chrystusa, jako

Pana wszystkiego. To On objawia

peániĊ tego, kim jest Chrystus - Jego

naturĊ, Jego osobĊ, Jego moc i Jego

miáRĞü. Potrzebujemy wiĊcej przeĪycia

Chrystusa w naszym Īyciu obecnie.

"Po tym poznamy, ĪHĞmy z

prawdy i uspokoimy przed Nim swoje

serca, Īe jeĞliby oskarĪDáo nas serce

nasze, Bóg jest wiĊkszy, niĪ serce

nasze i wie wszystko. Umiáowani,

jeĞli nas serce nie potĊpia, moĪemy

Ğmiaáo stanąü przed Bogiem i otrzy-

mamy od Niego o cokolwiek prosiü

EĊdziemy, gdyĪ przykazaĔ Jego

przestrzegamy i czynimy to, co miáe

jest przed obliczem Jego. A to jest

przykazanie jego, abyĞmy wierzyli w

imiĊ Syna jego Jezusa Chrystusa i

miáowali siĊ wzajemnie, jak nam

przykazaá. A kto przestrzega

przykazaĔ jego, mieszka w Bogu, a

Bóg w nim i po tym Duchu, którego

nam daá poznajemy, Īe w nas

mieszka" (1 Jana 3:19-24).

To wáDĞnie poprzez osobĊ Ducha

ĝwiĊtego mamy spoáecznoĞü z Nim.

To przez osobiste dziaáanie Ducha

ĝwiĊtego w naszym Īyciu jesteĞmy

przemieniani na podobieĔstwo Syna

BoĪego. To poprzez Niego jest nam

przypisywana ĞwiĊtoĞü Chrystusa.

Poprzez jego delikatną sáXĪEĊ przeĪy-

wamy peániĊ naszego zbawienia

poprzez Jezusa Chrystusa. To Jego

potĊĪna moc wzbudziáa Chrystusa z

martwych. DziĊki tej potĊĪnej mocy

moĪemy Ī\ü dla Chrystusa w

posáuszeĔstwie peánym miáRĞci.

Tylko przez Jezusa moĪemy

przyjĞü do Ojca. Przez osobiste

zaangaĪowanie i uĞwiĊcające dziaáanie

Ducha ĝwiĊtego przychodzimy do

Chrystusa.

"My jednak powinniĞmy dziĊ-

kowaü Bogu zawsze za was bracia,

umiáowani przez Pana, Īe Bóg wybraá

was od początku ku zbawieniu przez

Ducha, który uĞwiĊca i przez wiarĊ w

prawdĊ. Do tego teĪ powoáDá was

przez ewangeliĊ, którą gáosimy,

abyĞcie dostąpili chwaáy Pana naszego

Jezusa Chrystusa. Przeto bracia,

trwajcie niewzruszenie i trzymajcie siĊ

ĩycie w Duchu

"Boskie Īycie w czáowieku nie moĪe istnieü inaczej, jak tylko Īycie w i z

Boga. Tak wiec, sprzeciwianie siĊ Duchowi, gaszenie Ducha,

zasmucanie Ducha powoduje rozwój wszelkiego záa, które panuje w

upadáym stworzeniu i pozostawia czáowieka i zbory jako áatwy i

niechybny cel dlatego Ğwiata, ciaáa i diabáa. Tylko posáuszeĔstwo

Duchowi, chodzenie wedáug Ducha i ufanie Mu w sprawie ciąJáego

natchnienia moĪe zachowaü czáowieka od grzechu i baáwochwalstwa we

wszystkim, co robi."

William Law (1761)

POCIESZYCIEL

Osoba Ducha ĝwiĊtego

przekazanej nauki, której nauczyliĞcie

siĊ czy to przez mowĊ, czy przez list

nasz. A sam Pan nasz Jezus Chrystus

i Bóg Ojciec nasz, który nas umiáowaá

i daá pocieszenie wieczne i dobrą

nadziejĊ z áaski, niech pocieszy

serca wasze i utwierdzi was we

wszelkim dobrym uczynku i dobrym

Váowie" (2 Tesaloniczan 2:13-17).

(Dz. Ap. 7:51).

Umiáowani, kiedy Szczepan, peány

Ducha ĝwiĊtego woáDá "Wy tak, jak

ojcowie wasi sprzeciwiacie siĊ zawsze

Duchowi ĝwiĊtemu," to mówiá

wyraĨnie, Īe sprzeciwianie siĊ, lub

odmowa spolegania na pobudzaniu

przez osobĊ Ducha ĝwiĊtego byáo

takim samym ustawicznym sprzeci-

wianiem siĊ, jak staroĪytni Izraelici, o

których wspominaá wczeĞniej w tym

rozdziale. To sprzeciwianie siĊ byáo

buntem przeciwko ich ĝwiĊtemu

Bogu. Obecnie w KoĞciele uĪywamy

zazwyczaj trzech zwrotów dla

okreĞlenia takiego nastawienia:

zaufanie, Īe moĪemy siĊ poddaü

caákowicie Jego prowadzeniu. Ale

drodzy przyjaciele, to siĊ nigdy nie

stanie rzeczywistoĞcią, jeĪeli nie

rozumiemy i nie poznamy osoby

Ducha ĝwiĊtego z Biblii, takiego, jaki

On jest. Nigdy nie dojdziemy do

takiej pozycji, jakiej pragnie nasz

ĞwiĊty Bóg, poprzez próbowanie

sztuczek i angaĪowania mocy, która

jest naszym wytworem — skrojonym

dla dopasowania do naszych upadáych

pragnieĔ.

Dlatego, poprzez Chrystusa

posáDá Go Bóg Ojciec

Nie jest moim celem podawanie tutaj

definitywnego nauczania, ani doktryny

o Duchu ĝwiĊtym, ale raczej odbicie

echa BoĪego woáania skierowanego do

Jego ludu, aby Go szukali i poznawali

takim jaki jest. WierzĊ, Īe Paweá miaá

takie zrozumienie BoĪego pragnienia,

kiedy pisaá do wierzących w Efezie:

"Nie przestajĊ siĊ modliü, aby Bóg

Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec

chwaáy, daá wam Ducha mądroĞci i

objawienia ku poznaniu Jego i

RĞwieciá oczy serca waszego, abyĞcie

wiedzieli, jaka jest nadzieja, do

której was powoáDá i jakie bogactwo

chwaáy jest udziaáem ĞwiĊtych w

dziedzictwie jego i jak nadzwyczajna

jest wielkoĞü mocy jego wobec nas,

którzy wierzymy dziĊki dziaáaniu

przemoĪnej siáy jego, jaką okazaá w

Chrystusie, gdy wzbudziá Go z

martwych i posadziá po prawicy

swojej w niebie, ponad wszelką

nadziemską wáadzą i zwierzchnoĞcią i

mocą i panowaniem i wszelkim

i m i e n ie m, jaki moĪe byü

wymienione nie tylko w tym wieku,

ale i w przyszáym. I wszystko poddaá

pod nogi jego, a jego samego

ustanowiá ponad wszystkim Gáową

KoĞcioáa, który jest ciaáem jego,

peánią tego, który sam wszystko

we wszystkim wypeánia" (Efezjan

1:17-23).

"Ludzie twardego karku i

opornych serc i uszu, wy zawsze

sprzeciwiacie siĊ Duchowi ĝwiĊtemu,

jak ojcowie wasi, tak i wy!"

Motywy

Kiedy tak podróĪujĊ i usáugujĊ w

róĪnych miejscach, czĊsto jestem

Ğwiadkiem takich scen w koĞciele,

które rozdzierają mi serce. Jest dla

mnie káopotliwe skáadanie Ğwiadectwa

ciągle na nowo w tak zwanych

"Napeánionych Duchem" koĞcioáach,

gdzie wielu umiáowanych przez

Chrystusa stoi z wyciągniĊtymi do

góry rĊkami, woáając o obecnoĞü

mocy Ducha, darów i pomazania,

proszą o to, aby zstąpiá na nich ogieĔ

i aby On usáugiwaá im w ich sercach.

%áagają o dary proroctwa, uzdra-

wiania, rozróĪniania duchów i o Jego

potĊĪne uzdolnienie w praktycznie

kaĪdej dziedzinie Īycia -- gorliwie

starają siĊ o moc Ducha ĝwiĊtego i

pomazanie z takich pobudek, które są

niczym innym, jak zwyká a

po Ī ądliwo Ğci ą ciaáa, wypáywaj ąca z

cielesnego serca . Duch ĝwiĊty od

Boga pragnie, "tak, jak stróĪ

oczekuje poranka" sáyszeü woáanie o

Jego obecnoĞü z czystego serca dla

Boga, a nie z serca szukającego

Záasnej chwaáy. MoĪe powiesz: "Ale

ja siĊ Jemu nie sprzeciwiam, lecz

wzywam Go."

Bracia i siostry, zapytajcie siebie

sami czy wzywacie Go z taką moty-

wacją w sercu, aby "poznaü Boga,"

czy starasz siĊ o Jego obecnoĞü tylko

dla efektów, jakie przynosi Jego

obecnoĞü? PamiĊtaj, szukanie daru a

1. Zasmucanie (Efezjan 4:30).

2. Gaszenie ognia Ducha (1

Tesal. 5:19).

3. ZniewaĪanie Ducha áaski

(Hebr. 10:29).

Ta postawa sprzeciwiania siĊ jest

niestety nadal rozpowszechniona w

koĞciele obecnie. Ogólnymi przy-

czynami są nieĞwiadomoĞü, brak

prawdziwego Biblijnego nauczania,

wraz z wojowniczymi wysiákami

naszej starej natury i zwodniczymi

atakami zastĊpów demonicznych.

W ostatnich latach zostaáo

napisanych wiele ksiąĪek na temat

darów, dziaáania i sáXĪby Ducha

"Pragnienie darów a nie Dawcy fest w

rzeczywistoĞci poniĪaniem Ducha áaski."

ĝwiĊtego. Smutne jest jednak to, Īe

jest wyraĨny brak publikacji, które

koncentrują siĊ mocno na "Osobie

Ducha ĝwiĊtego," trzeciej Osoby

naszego Trójjedynego Boga .

Bóg Ojciec pragnie aby Jego lud

rozwinąá gáĊboką wraĪliwoĞü i

zaufanie do Ducha ĝwiĊtego, Īeby

mógá siĊ staü prawdziwie radoĞnie i

naturalnie wraĪliwy na Jego pobu-

dzanie w naszym Īyciu i mieü peáne

POCIESZYCIEL

Osoba Ducha ĝwiĊtego

Duch ĝwiĊty jest

nieodzowny

nie Dawcy w ten sposób, w rzeczywistoĞci

oznacza zniewaĪanie Ducha áaski. Duch ĝwiĊty

jest raniony i zasmucany, kiedy jest traktowany

w ten sposób. Jezus powiedziaá w przypowieĞci

o owcach i kozáach: "Król odpowie im

'ZaprawdĊ powiadam wam, cokolwiek

uczyniliĞcie jednemu z tych najmniejszych moich

braci, mnie to uczyniliĞcie." "A czego nie

uczyniliĞcie jednemu z tych najmniejszych, dla

mnie tego nie uczyniliĞcie'" (Mat. 25:40,45).

Jak myĞlicie, o ile bardziej ma to zastosowanie,

kiedy w taki sposób traktujemy Ducha ĝwiĊtego

- patrząc na to, jakie korzyĞci bĊdziemy mieü z

tego, a nie na to co bĊdzie dla Niego

EáogosáawieĔstwem?

USTAWICZNE ZANIEDBYWANIE Ducha ĝwiĊtego przez

ewangelikalnych chrzeĞcijan jest zbyt oczywiste, aby temu zaprzeczaü

i niemoĪliwe aby go usprawiedliwiü.

Ewangeliczne chrzeĞcijaĔstwo wierzy w TrójcĊ: "Chwaáa Ojcu,

Synowi i Duchowi ĝwiĊtemu" jest Ğpiewane prawie w kaĪdym koĞciele

w kaĪGą niedzielĊ roku i bez wzglĊdu na to, czy Ğpiewający zdaje

sobie sprawĊ z tego, czy nie, przyznaje przez to, Īe Duch ĝwiĊty jest

Bogiem i ma równe prawo, aby Mu oddawaü czeĞü wraz z Ojcem i

Synem. Pomimo tego, kiedy to zostaje zaĞpiewane na początku

naboĪHĔstwa, nie sáyszymy juĪ wiele, albo nic o Duchu aĪ do

ostatniego báogosáawieĔstwa na zakoĔczenie naboĪHĔstwa. Dlaczego?

Nie ma na to ani jednej odpowiedzi. KoĞcióá historyczny w zasa-

dzie nie byá pod tym wzglĊdem lepszy od nas. Wyznanie Apostolskie

wspomina Ducha ĝwiĊtego takimi sáowami; "WierzĊ w Ducha

ĝwiĊtego." RóĪne inne staroĪytne wyznania wiary w podobny sposób

poĞwiĊcają Mu jedno zdanie. Wyznanie Nicejskie posuwa siĊ troszkĊ

dalej mówiąc: "I w Ducha ĝwiĊtego, Pana i dawcĊĪycia, który

pochodzi od Ojca, któremu jest oddawana czeĞü i chwaáa wraz z

Ojcem i Synem, który przemawiaá przez proroków."

Wyznanie Atanazyjskie, najpeániejsze i najbardziej rozwiniĊte z

nich przyznaje peáne bóstwo Duchowi, ale chociaĪ dosyü dáugo jest w

tym dokumencie przedstawiana wáDĞciwa prawda o Ojcu i Synu, to o

Duchu ĝwiĊtym jest powiedziane tyle: "Duch ĝwiĊty jest z Ojca i

Syna; nie zostaá stworzony ani zrodzony, lecz byá przedtem." Te

Deum Laudamus, najsáawniejsza i najpiĊkniejsza staroĪytna pieĞĔ

chrzeĞcijaĔska oddaje czeĞü dosyü dáugo Ojcu i Synowi, ale o Duchu

mówi tylko tyle: "RównieĪ Duch ĝwiĊty, Pocieszyciel."

Czy nie jest to dziwne, Īe w Nowym Testamencie jest tak wiele

miejsca poĞwiĊcone Duchowi ĝwiĊtemu, a tak maáo w chrzeĞcijaĔskich

pismach, które są podobno oparte na Nowym Testamencie? Jeden z

ojców KoĞcioáa w rozprawie na temat Trójcy napisanej w trzecim

wieku poĞwiĊca Duchowi ĝwiĊtemu szeĞü stron w ksiĊdze liczącej 140

stron. ChociaĪ broni w niej bóstwa Ducha ĝwiĊtego, to o Ojcu i Synu

mówi 20 razy wiĊcej, niĪ o Duchu ĝwiĊtym.

Musimy sprawiedliwie przyznaü, Īe w Nowym Testamencie jest

napisane wiĊcej o Synu niĪ o Duchu, ale ta dysproporcja nie jest tak

wieka, jak w pismach, o których wspominaliĞmy wyĪej, a juĪ z caáą

pewnoĞcią to caákowite zaniedbanie Ducha we wspóáczesnym

chrzeĞcijaĔstwie nie moĪe byü usprawiedliwione biblijnie. Duch

wystĊpuje juĪ w drugim wersecie pierwszej ksiĊgi Biblii, jak równieĪ

setki razy pomiĊdzy pierwszą i ostatnią stroną.

Nie jest jednak tak waĪne to, ile razy Duch jest wymieniony w

Biblii, albo w innych pismach, ale jaka waĪnoĞü jest Mu przypi-

sywana, kiedy jest o Nim mowa. Nie ma wątpliwoĞci co do tego, Īe

Autorytet

Inną dziedziną, w której tak czĊsto zasmucamy

Ducha ĝwiĊtego jest to, kiedy staramy siĊ o Jego

moc, dary i.t.p. i jesteĞmy gotowi przyjąü to, o

co prosimy, ale uparcie nie chcemy z taką samą

gotowoĞcią reagowaü na Jego autorytet, kiedy

On nas wzywa, abyĞmy odwrócili siĊ od naszych

bezboĪnych dróg i prowadzili ĞwiĊte, czyste

Īycie, zgodne z BoĪymi normami. àatwo

szukamy Jego báogosáawieĔstw, ale tak czĊsto

wzbraniamy siĊ poddaü Jego autorytetowi. Kiedy

wzbraniamy siĊ przed poddaniem siĊ autory-

tetowi Ducha ĝwiĊtego, to zasmucamy Go i w

rzeczywistoĞci gasimy Jego ĞwiĊty ogieĔ w

naszych sercach. Odtrącanie Jego autorytetu

oznacza odtrącanie Jego.

Musimy mieü osobistą relacjĊ z Duchem

PądroĞci -- Duchem ĝwiĊtym od Boga. Bóg

ustawicznie pragnie dawaü siĊ poznaü Jego

ludowi. On tak postanowiá, aby dziaáDü i Ī\ü w

uczniach Chrystusa poprzez OsobĊ Ducha

ĝwiĊtego. Nie bąGĨmy wiĊc ludem twardego

karku, który zasmuca, gasi i zniewaĪa Ducha

BoĪego poprzez nasze ustawiczne sprzeciwianie

siĊ Jego Osobie. Duch ĝwiĊty jest czĊĞcią

naszego potĊĪnego, áagodnego i miáującego

Boga. Obejmijmy Go z wyciągniĊtymi

ramionami — poddając siĊ Jemu caákowicie.

Odrzucanie którejĞ czĊĞci BoĪego charakteru jest

odrzucaniem innej, gdyĪ są one zaprawdĊ

JEDNYM BOGIEM.

MikĊ Barton (1992)

POCIESZYCIEL

Duch ĝwiĊty jest nieodzowny

istnieje olbrzymia dysproporcja pomiĊdzy tym ile miejsca

jest poĞwiĊcone Duchowi ĝwiĊtemu w PiĞmie ĝwiĊtym, a

ile miejsca zajmuje w chrzeĞcijaĔstwie ewangelikalnym.

W Sáowie BoĪym Duch ĝwiĊty jest konieczny. Tam On

dziaáa potĊĪnie i twórczo; tu jest On trochĊ wiĊcej niĪ

poetyckim westchnieniem, a w najlepszym przypadku

zbawiennym wpáywem. Tam dziaáa w majestacie, ze

wszystkimi przymiotami Boga; tu jest On nastrojem,

delikatnym uczuciem dobrej woli.

Zgodnie z tym, co mówi Biblia, wszystko, co Bóg

czyniá w stworzeniu i odkupieniu, czyniá to przez

Ducha ĝwiĊtego. Duch ĝwiĊty unosiá siĊ nad Ğwiatem

wtedy, kiedy Bóg powoáDá go do

istnienia. Jego obecnoĞü tam byáa

konieczna. Dające Īycie dziaáanie

Ducha ĝwiĊtego widzimy w caáej

Biblii i dlatego, Īe jest On Panem i dawcąĪycia, mogáa

nastąpiü tajemnica wcielenia. "Duch ĝwiĊty zstąpi na ciebie

i moc NajwyĪszego zacieni ciĊ. Dlatego teĪ to, co siĊ

narodzi bĊdzie ĞwiĊte i bĊdzie nazwane Synem BoĪym"

àukasz 1:35).

Wielkie znaczenie ma to, Īe nasz Pan, chociaĪ byá

Bogiem z Boga, nie dziaáDá dotąd, aĪ zostaá namaszczony

Duchem ĝwiĊtym (Dz. Ap. 10:38). Syn wykonywaá Swoje

uczynki miáRĞci jako Czáowiek namaszczony Duchem; Jego

moc pochodziáa z Ducha mocy.

0ądrze zasugerowano, Īe bardziej objawiająFą nazwą

dla Dziejów Apostolskich byáaby nazwa Dzieje Ducha

"Tylko to, co jest dokonane poprzez

Wiecznego Ducha bĊdzie trwaü na wieki;

wszystko inne to drewno, siano, sáoma."

ĝwiĊtego. Ludzie, których wielkie czyny są tam zapisane

nie mogliby dokonaü ani jednego z tych czynów mocy,

gdyby nie zostali napeánieni Duchem. Nawet Pan im

zabroniá robienia czegokolwiek w swojej wáasnej sile.

"Lecz wy pozostaĔcie w Jerozolimie dotąd, aĪ bĊdziecie

przyobleczeni mocą z wysokoĞci" — powiedziaá im (àukasz

24:49).

Jedyna moc, jaką Pan uznaje w Swoim koĞciele jest

moc Jego Ducha, podczas gdy jedyną mocą, jaka jest

obecnie uznawana przez wiĊkszoĞü ewangelikalnych

chrzeĞcijan jest moc czáowieka. Bóg czyni Swoje dzieáo

poprzez dziaáanie Ducha, podczas gdy przywódcy

chrzeĞcijaĔscy próbują dziaáDü poprzez

moc wyksztaácenia i oddany intelekt.

Wybitna osobowoĞü zajĊáa miejsce

boskiego natchnienia. Wszystko, co

ludzie robią w swojej wáasnej sile i przy pomocy wáasnych

zdolnoĞci jest tylko na teraz; nie ma w tym wiecznych

wartoĞci. Tylko to, co jest dokonywane poprzez wiecznego

Ducha bĊdzie trwaáo na wieki; wszystko inne jest

drewnem, sianem, sáomą.

Jest to powaĪna myĞl, Īe niektórzy z nas, którzy

uwaĪają siĊ za waĪnych przywódców ewangelikalnych mogą

wreszcie stwierdziü, Īe byliĞmy zajĊci zbieraniem sáomy.

A.W. Tozer (napisane jako artykuá redakcyjny 1950-1963)

Masz Pocieszyciela!

UczĊ siĊ czegoĞ wspaniaáego o Duchu

ĝwiĊtym. Ma on bardzo unikalne

cechy: Nie lubi mówiü o sobie . Nie

zwraca naszej uwagi na siebie.

Próbowaáem pilnie studiowaü

Ducha ĝwiĊtego, kopaáem w caáych

tomach napisanych o Nim przez

szanowanych autorów. Niektóre z tych

ksiąĪek są bardzo gáĊbokie w treĞci i

czĊsto trudne do zrozumienia -

ksiąĪki o Jego naturze i osobowoĞci.

6ą one wszystkie bardzo interesujące

... ale nie zawsze budujące. Fakt jest

taki, Īe one nie mogą byü budujące.

PoniewaĪ moĪna zrozumieü o Duchu

tylko to, co objawi sam Duch -- a On

nie chce mówiü o sobie!

Próbowaáem zrozumieü znaczenie

imion Ducha ĝwiĊtego ~ Pocieszyciel,

OrĊdownik, ten, który siĊ wstawia za

nami - szukając jakiegoĞ wglądu w

to kim On jest. Ale wreszcie uĞwia-

domiáem sobie, Īe my ChrzeĞcijanie

nie musimy rozumieü osoby Ducha

ĝwiĊtego - gdyĪ On nie chce nam

mówiü ukrytych rzeczy o Sobie.

Wystarczy nam wiedzieü, Īe jest On

jednym z Trójcy: wieczny, Duch

Chrystusowy zesáany na tĊ ziemiĊ, aby

zamieszkaü w nas, którzy wierzymy.

Jego oczy są zawsze skierowane na

Chrystusa!

Duch ĝwiĊty nie chce, abyĞmy

wiedzieli o Nim duĪo, ale abyĞmy

znali Jego misj e - a ta misia jest

przyprowadzenie nas do Jezusa i

zachowanie nas w czystoĞci i ĞwiĊ-

toĞci. On caáy czas dziaáa, objawiając

nam w naszych sercach Chrystusa i

raduje siĊ, kiedy chcemy poznaü

dlaczego On przyszedá.

Jezus powiedziaá: "Kiedy

przyjdzie On, Duch prawdy,

wprowadzi was we wszelką prawdą,

bo nie sam od siebie mówiü bĊdzie,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: