Delacorte Shawna - Zawieja w Wyoming.pdf - Kowboje - kadorka1

Shawna Delacorte

Zawieja w

Wyoming

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Nigdy w Ŝyciu nie przyszło Samancie Burkett do głowy,

Ŝe pewnego dnia znajdzie się w takiej sytuacji - zdana na

łaskę obcego człowieka, przypięta pasami do fotela w

helikopterze, który leciał w nieznanym kierunku nad

połaciami zamarzniętej ziemi.

I nigdy w Ŝyciu nie było jej tak zimno jak teraz. W

cienkiej kurtce szczękała zębami. PrzeŜyła dwadzieścia

dziewięć lat, starannie organizując i planując kaŜdy swój

ruch. Po raz pierwszy zrobiła coś pod wpływem impulsu - i

oto jak na tym wyszła! W jedwabnym kostiumie i włoskich

butach znalazła się wśród dzikich pustkowi stanu Wyoming,

o tysiące kilometrów od świata biznesu i sal

konferencyjnych Los Angeles, gdzie potrafiła poruszać się

bez najmniejszego trudu.

Spojrzała w dół i poczuła nie znany dotychczas lęk.

Dwuosobowy helikopter nie miał drzwi. Zimny wiatr

przeszywał Samanthę do szpiku kości. Była pewna, Ŝe za

chwilę wypadnie. Przymknęła oczy i spróbowała rozluźnić

zaciśnięte gardło. Po policzku spłynęła łza. Otarła ją

szybko. Dwa dni temu wydawało jej się, Ŝe

wypłakała juŜ wszystkie łzy. Wtedy to właśnie jej świat

rozpadł się w gruzy. Potrząsnęła głową, odpędzając od

siebie wspomnienia. Tamten rozdział jej Ŝycia został juŜ

zamknięty na zawsze. Trzeba było zastanowić się nad

przyszłością, najpierw jednak musiała się wydostać z obe-

cnej sytuacji.

Powoli wypuściła powietrze z płuc, zatrzymując wzrok

na męŜczyźnie, który pilotował helikopter. Wszystko działo

się tak szybko, Ŝe nawet nie zdąŜyła mu się przyjrzeć. W

jednej chwili leŜała na plecach pod samochodem,

desperacko próbując uruchomić silnik i wydostać się z

zaspy na bocznej drodze, a juŜ w następnej ten męŜczyzna

przerzucił ją sobie przez ramię jak worek kartofli i

bezceremonialnie wsadził do helikoptera. Samantha

zauwaŜyła tylko tyle, Ŝe był wysoki, nosił cięŜką kurtkę i

ciemne okulary.

Po chwili udało jej się wykrztusić kilka słów:

- Kim pan jest? Dokąd pan mnie zabiera?

MęŜczyzna nie odpowiedział. Ryk silnika uniemoŜliwiał

zresztą jakąkolwiek konwersację. Samantha zatrzymała

wzrok na nieznajomym. Miał jasne włosy, gęste i odrobinę

za długie. Ta fryzura pasowała jednak do ostrych, męskich

rysów twarzy, na ile Samantha mogła je dostrzec spod

podniesionego kołnierza kurtki. Z kolei oczy zasłonięte

były okularami, więc nie wiedziała, jakiego są koloru. Na

ogorzałej twarzy wyraźne piętno odcisnęła praca na

świeŜym powietrzu. MęŜczyzna mógł mieć od trzydziestu

pięciu do czterdziestu lat.

Musiał być bardzo silny, skoro wrzucił ją do helikoptera

praktycznie jedną ręką.

Samantha przypuszczała, Ŝe lecą na jakieś lokalne

lotnisko. Miała nadzieję, Ŝe uda jej się znaleźć kogoś, kto

wyciągnie jej samochód z zaspy, oraz motel, w którym

mogłaby się zatrzymać. Po chwili jednak w polu widzenia

pojawiło się duŜe ranczo. Widać było dom, stodoły i

zagrody dla koni. Helikopter wylądował przy jednym z

budynków i w tej samej chwili znów zaczął prószyć śnieg.

Pilot zeskoczył na ziemię. Ze stodoły na jego spotkanie

wybiegło dwóch innych męŜczyzn.

- Ben, przywiąŜ porządnie helikopter. Zanosi się na

niezły kocioł.

- JuŜ się o ciebie martwiłem, Jace - odrzekł starszy z

męŜczyzn. - Obawiałem cię, Ŝe zawieja odetnie ci powrót i

będziesz musiał lądować gdzieś na pastwisku. Podobno ma

być niedobrze. Front arktyczny, mróz, silne wiatry i półtora

metra śniegu.

- Zwykle zdarza się tu jedna wczesna zamieć, coś w

rodzaju ostrzeŜenia przed nadchodzącą zimą, ale tym razem

jest o wiele gorzej niŜ zazwyczaj. Mam nadzieję, Ŝe to

minie równie niespodziewanie, jak nadeszło - odrzekł Jace.

Ruszył w stronę domu i przez ramię zawołał do Samanthy: -

Chodź, wejdźmy do domu. Pewnie zmarzłaś na kość.

Samantha pobiegła za nim niezdarnie, potykając się o

zaspy. Co prawda nie było to lotnisko, cieszyła się jednak,

Ŝe moŜe wejść do ciepłego, suchego pomiesz

Delacorte Shawna - Zawieja w Wyoming.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: