Ahern Jerry - Krucjata - 05 - Pajecza siec.pdf - Ahern Jerry - teaw123

JERRY AHERN

KRUCJATA

5.PAJĘCZA SIEĆ

(Przełożył: Michał Łukasiak)

SCAN-dal

PROLOG

John Rourke stał w deszczu. Przybył statkiem “Beech”, ponieważ w

samolocie zabrakło paliwa. Przy pomocy mapy obliczył, że samolot znajduje się

około dwudziestu pięciu mil od głównej kwatery Chambersa i US II.

Paul siedział w samolocie i rozmawiał ze swoimi rodzicami. Pilot udał się na

poszukiwanie jakiegoś środka transportu. Zbyt długo nieużywane radio nie działało

dobrze. Obok Rourke’a stała major Natalia Tiemerowna.

- Rozejm niedługo się skończy, John. Być może już się skończył.

- Przynajmniej udowodnił, że jeszcze jesteśmy ludźmi, prawda? - powiedział

spokojnie, lewą ręką osłaniając cygaro, a prawą obejmując Natalię.

- Będziesz szukał dalej? - spytała. -Tak.

- Dokąd zamierzasz jechać?

- Do Karoliny, może do Georgii przez Savannah. Prawdopodobnie wyruszyła

tamtędy.

- Mam nadzieję, że znajdziesz ją i dzieci.

Doktor spojrzał na Rosjankę. Strugi deszczu spływały po jej twarzy, po jego

zresztą również.

- Dziękuję ci, Natalio.

Kobieta uśmiechnęła się, po czym spuściła wzrok. Stała obok Rourke’a w

ulewnym deszczu.

ROZDZIAŁ I

- Powiedziałem ci już raz, że nie mogę kazać moim ludziom strzelać do

Amerykanów, aby uratować rosyjską agentkę, Rourke. Bez względu na to, jak wiele

nam pomogła!

John spojrzał na Reeda, po czym wyrwał jednemu z jego ludzi automatyczny

Massberg 500 ATP 6p.

- Nikt mnie nie powstrzyma - wyszeptał mrużąc oczy w słońcu i zręcznym

ruchem zarzucił karabin na ramię.

- Rourke!

- Odpieprz się - odparł ostro, nawet nie patrząc na kapitana Wywiadu

Wojskowego.

Tłum mężczyzn i kobiet, głównie cywili uzbrojonych w karabiny, strzelby,

pałki i noże najróżniejszych rozmiarów, posuwał się naprzód. Jakaś kobieta

wrzeszczała:

- Wydajcie nam tę komunistyczną sukę!

Rourke skierował lufę karabinu w dół i puścił jedną serię, potem drugą tak, że

kule odbijały się od asfaltu i trafiały rykoszetem w golenie pierwszych szeregów.

Tłum cofnął się kilka jardów. John włączył blokadę bezpieczeństwa, wbiegł z powro-

tem do środka i oddał karabin Reedowi.

- To się nazywa tłumieniem rozruchów. Słyszałeś kiedyś o tym? - Nie czekał

na odpowiedź. Wyciągnął dłoń, a Reed uścisnął ją.

- Z wieży zapowiadali złą pogodę.

- Nie szkodzi. Chyba nie może być goręcej niż tutaj. Rourke wskazał w stronę

tłumu. Ludzie ci ruszyli ponownie.

Reed odblokował karabin, oparł go na ramieniu i wystrzelił. Grad kul posypał

się nad głowami wzburzonej ciżby.

- Widzisz. Jeszcze ze dwa razy i najodważniejsi zorientują się, że nie masz

zamiaru ich zabić, a wtedy przegonią cię. Przepuść ich, gdy będziemy już w górze.

- Rourke?

- Tak, wiem.

- Powodzenia.

Doktor kiwnął głową, po czym wybiegł w kierunku pickupa, mijając po

drodze około tuzina uzbrojonych żołnierzy U.S.II.

- On ucieknie z Rosjanką! - dobiegł go złowieszczy głos z tłumu za plecami.

Rourke miał nadzieję, że anonimowy głos za plecami dobrze przewidywał. Dobiegł

do wozu, wskoczył i, nawet nie zamykając drzwi, przekręcił kluczyk w stacyjce. Uru-

chomił silnik, prawa ręką wrzucił bieg. Lewą nogą puścił sprzęgło. Gdy pickup

ruszył, John przygryzł czarne cygaro i językiem przesunął je do kącika ust. Drzwi

zatrzasnęły się same. Spojrzał w lusterko. Tłum zbliżył się do ludzi Reeda szybciej

niż można było przypuszczać, a potem minął ich. Padały pojedyncze strzały, a tu i

ówdzie ludzie z pierwszych szeregów wyrywali się i biegli za samochodem jadącym

w kierunku pasa startowego.

Przez popękaną przednią szybę forda Rourke zobaczył daleko przed sobą

lekki samolot transportowy z nieruchomymi jeszcze śmigłami. Kilka razy walnął

pięścią w klakson. Zobaczył postać - chyba Rubensteina - przebiegającą od prawego

skrzydła wokół dziobu samolotu. “Natalia jest za sterami, cholera!”. Nacisnął

sprzęgło, zmniejszył gaz i wrzucił kolejny bieg. Silnik zawył. Samochód skoczył, po

czym wyrwał do przodu. Coś - chyba szósty zmysł - sprawiło, że John obejrzał się w

lewo. Nie mógł nic usłyszeć, ponieważ ryk silników, strzały i krzyki tłumu zagłuszały

wszystko. Ścigały go dwie ciężarówki z ludźmi żądnymi krwi, uzbrojonymi w

karabiny, strzelby, pistolety i siekiery. Potrząsnął z niedowierzaniem głową. Trzy dni

wcześniej Natalia uratowała ich żony i dzieci, zabierając je do ewakuacyjnych

samolotów na Florydzie. Ale teraz przestało to mieć jakiekolwiek znaczenie. Była

Rosjanką, a Rosjanie rozpoczęli trzecią wojnę światową, zniszczyli znaczną część

Stanów Zjednoczonych, okupowali Amerykę. Natalia była Rosjanką i wszystko inne

nie miało znaczenia. Rourke wykrzywił usta.

- Głupie bydlęta - wymamrotał spoglądając ponownie na dwie ciężarówki.

Zbliżały się szybko, ludzie na skrzyni celowali w niego. Kula rozbiła prawe lusterko

forda. John sięgnął pod lewą pachę i wyciągnął jeden z dwóch nierdzewnych

Detonics’ów, które nosił w podwójnej uprzęży Alessi. Kciukiem odciągnął kurek,

odwrócił twarz od szyby i wypalił. Huk wystrzału w ciasnej kabinie i dźwięk

tłuczonej szyby spowodowały dzwonienie w uszach. Odwrócił się, jedna z

ciężarówek pozostała w tyle. Znowu wystrzelił z Detonicsa. Tym razem kula trafiła w

przednią szybę zbliżającego się wozu. Doktor zobaczył przez lewe okno, jak wciąż

ścigający go tłum rozdzielił się. Część ludzi pobiegła na skos, w stronę wjazdu na pas

startowy, aby mu odciąć drogę albo dotrzeć przed nim do samolotu. John spojrzał w

prawo. Od płyty lotniska oddzielał go tylko płot. Gwałtownie skręcił. Biorąc ostry

wiraż, włożył naładowany i zablokowany pistolet pod prawe udo. Dodge z wybitą

przednią szybą wciąż zmniejszał dystans. Rourke szybko chwycił Detonicsa i

wystrzelił. Ciężarówka skręciła gwałtownie w prawo i wjechała w płot. Tymczasem

drugi pojazd rozwalił ogrodzenie i zbliżał się. Kilka sztachet zatrzymało się na

zderzaku, ale pospadały, gdy Chevrolet podskoczył na wybojach. Rourke odbez-

pieczył broń. Zmienił bieg na trójkę. Ford zwolnił na wybojach. Do pasa startowego

pozostało tylko około tysiąca jardów. Ciężarówka z wybitą przednią szybą

nadjeżdżała z dużą prędkością. Ludzie na skrzyni, chwiejąc się i z trudem utrzymując

równowagę, zaczęli strzelać. Kilka kul trafiło w samochód Johna, nie czyniąc żadnej

szkody. Doktor ponownie wypalił z Detonicsa. Nie mógł trafić, gdyż samochód

podskakiwał na wybojach.

Napastnicy nie chcieli dać za wygraną. - Cholera! - wycedził. Nacisnął

sprzęgło, zmniejszył gaz, przełączył bieg i przyśpieszył. Ford wyrwał do przodu.

Rourke widział we wstecznym lusterku Chevroleta, który sięgnął już prawie tylnego

zderzaka jego wozu. Jeden z ludzi zamierzał wskoczyć na samochód Johna.

Zdecydował się skręcić ostro w bok, ale za późno. Człowiek z pistoletem w dłoni

usiłował utrzymać równowagę, dostawszy się na skrzynię forda. Rourke odbił

gwałtownie w prawo, chcąc zrzucić intruza, ale Dodge z roztrzaskaną szybą

zablokował go z boku. Spróbował odbić więc w lewo, lecz z tej strony zablokował go

Chevy. Człowiek stojący z tyłu niepewnie podniósł pistolet, chcąc strzelić przez

okno. - Tylko spróbuj - wyszeptał John i nacisnął gwałtownie na hamulec. Samochód

zatrzymał się momentalnie. Mężczyzna wypuścił broń, sam zaś poleciał do przodu i

uderzył w kabinę. Doktor wrzucił wsteczny bieg tak raptownie, że aż zazgrzytała

skrzynia. Prawą nogą przydusił gaz. Chevrolet był teraz około dwudziestu jardów

przed nim. Bardziej masywny Dodge pozostał obok. Rozległ się zgrzyt metalu o

metal. Prawy bok forda obcierał o lewe tylne koło ciężarówki. Rourke wcisnął

sprzęgło, wrzucił jedynkę, potem dodał gazu. Rozległo się zgrzytanie, po czym

pickup ruszył do przodu. Gdy John wcisnął sprzęgło i przełączył na dwójkę ledwie

zmniejszając gaz, zderzak samochodu oderwał się i wywinął do góry tak, że sterczał

ponad kabinę. Chevy gwałtownie skręcił w prawo, usiłując staranować wóz Rourke’a.

Człowiek na skrzyni, który wcześniej został poturbowany, usiłował wstać. Doktor

przekręcił silnie kierownicę w lewo, a potem w prawo, tak że omal go nie zrzucił.

Pierwsza ciężarówka, ta z całą szybą, znalazła się tuż za nim. John wcisnął pedał

hamulca i włączył wsteczny bieg. Rozpędzony Dodge uderzył w tył forda. Rozległ się

Ahern Jerry - Krucjata - 05 - Pajecza siec.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: