Thompson Vicki Lewis - U ciebie czy u mnie (Harlequin Temptation 51).pdf - Thompson Vicki Lewis - teaw123

V ICKI L EWIS T HOMPSON

U CIEBIE CZY U MNIE?

ROZDZIAŁ 1

- To ostateczny sprawdzian odporności na chorobę morską -

powiedziała szeptem Lila do swej przyjaciółki Penny, gdy kolejna fala

zakołysała statkiem wycieczkowym tak silnie, że aż zabrzęczały

srebra stołowe. Mimo sztormu podano pierwszą uroczystą kolację. Na

ich stoliku zupa cebulowa zachlupotała w sześciu filiżankach, wino

zafalowało w sześciu kieliszkach.

- Nic nam nie będzie - odrzekła Penny. - Sztorm na pewno

niedługo się uciszy.

- Widzisz te grzywacze w mojej zupie? - W chwili, gdy Lila

mówiła te słowa, wyłożony boazerią salonik przechylił się i cała

zastawa zaczęła sunąć w jej stronę.

- Łapcie, co się da! - zawołał mężczyzna siedzący przy ich

stoliku.

Gdy statek wrócił do normalnej pozycji, Lila powiodła wzrokiem

po sąsiadach, szacując straty. Penny miała cały przód bluzki

ozdobiony zupą cebulową. Siedzący obok nowożeńcy zostali

ochrzczeni czerwonym winem. Przystojnemu siwowłosemu sąsiadowi

zupa wylądowała na rękawie sportowej marynarki, a jego synowi na

krawacie. Tylko czerwona jedwabna suknia Lili pozostała nietknięta.

- Dziękuję państwu bardzo - powiedziała, usiłując zachować

powagę.

- Drobiazg - odrzekł z miłym uśmiechem siwowłosy mężczyzna.

Ten uśmiech oraz spojrzenie niebieskich oczu wywarły na Lili

nieoczekiwanie silne wrażenie. Zawsze ceniła dobre maniery, ale to

nie one były przyczyną jej nagłego dreszczu podniecenia.

- Powinniście państwo przysłać mi rachunki z pralni -

powiedziała, odnotowując błysk zainteresowania w oczach

nieznajomego.

- To raczej wina statku, nie pani - rzekł słodkim jak miód głosem.

- Chyba tak - zgodziła się Lila i spuściła wzrok.

Wymieniając z nim spojrzenia, wstąpiła na niebezpieczny grunt,

bowiem mężczyzna wpadł w oko Penny już w chwili, gdy spostrzegła

go na pomoście w Los Angeles. Szczupły, opalony, przypominał z

wyglądu Paula Newmana. Gdy okazało się, że siedzi przy ich stoliku,

a w dodatku nie ma obrączki, Penny pomyślała, że jej modlitwy

zostały wysłuchane i zanosi się na ekscytującą podróż.

- Hops! - zawołał młody małżonek, chwytając filiżankę z zupą. -

Znów to samo.

- Czy warto było wybierać się w tę podróż? - wykrzyknęła żona.

- Nie mogę przełknąć nawet kęsa przy tej ciągłej huśtawce!

- Rzeczywiście trochę zbladłaś, kochanie.

- Wcale się nie dziwię, cała suknia poplamiona czerwonym

winem! - powiedziała ze zrozumieniem Penny, wycierając serwetką

zupę zakrzepłą na cekinach, zdobiących jej bluzkę. - Na pani miejscu

zaprałabym te plamy, zanim się utrwalą.

Młoda kobieta spojrzała na swoją suknię, a gdy podłoga znów

zaczęła stawać dęba, przełknęła ślinę i chwyciła męża za ramię.

- Eddie, wracajmy do kabiny.

- Jasne, kochanie. - Eddie wstał od stołu i odsunął jej krzesło.

- Może to całkiem niegłupi pomysł - powiedział sobowtór Paula

Newmana.

- Och, przecież to świeżo upieczeni małżonkowie - rzekła szybko

Penny, mrugając do niego. - Szukają pretekstu, by pozostać sam na

sam.

Statek ponownie wpadł w przechył, nie powodując jednak tym

razem spustoszenia na stole. Lila skrzywiła się i powiedziała cicho do

Penny:

- To rozrywka raczej nie dla mnie, Pen. A ty jak się bawisz?

- Po prostu świetnie - odrzekła ze sztucznym uśmiechem jej

przyjaciółka.

- Jesteś zupełnie zielona.

- Dzięki. Ty również wyglądasz dziś uroczo. - Po czym zwróciła

się do siwowłosego mężczyzny:

- Nie pozwolimy, żeby niewielki sztorm pokrzyżował nam plany,

prawda, Bill?

Lila nie zapamiętała imienia sąsiada, Penny jednak skrzętnie

zanotowała je w pamięci, gdy się sobie przedstawiali.

Bill spojrzał niepewnie na swego syna.

- Co ty na to, Jason?

- Nie wiem, tato. Ale podróż! Jeśli dalej będziemy mieli takie

szczęście, możemy spodziewać się w Meksyku zemsty Montezumy.

- Och, nie będzie tak źle - zapewnił go Bill ciepłym barytonem,

który coraz bardziej podobał się Lili.

- Niech to licho, znowu niosą jedzenie! - zawołał Jason, patrząc

na kelnera, który szedł chwiejnym krokiem, próbując utrzymać na

tacy jej zawartość.

Gdy kelner mijał ich stolik, zapach potraw wywołał nagły skurcz

żołądka Lili.

- Mnóstwo osób już się stąd wyniosło - powiedziała, rozglądając

się po jadalni.

- Ja nie mam zamiaru - uparła się Penny. - Wybrałam się na tę

wycieczkę po to, by jeść, pić i dobrze się bawić. - Pociągnęła spory

łyk wina. - Cztery dni i trzy noce to niewiele czasu i mam zamiar go

wykorzystać.

Jason zbladł i odsunął krzesło.

- Rób, jak chcesz, tato, ale ja się stąd zmywam. Nie wytknę nosa

z kabiny, póki się sztorm nie uspokoi.

- Ja chyba wolałbym spacer po pokładzie - odrzekł Bill. -

Poczułbym się znacznie lepiej, gdyby udało mi się wypatrzyć brzeg, o

ile nie jest już zbyt ciemno.

Penny upiła znów spory łyk wina.

- Mój Boże, tacy nudziarze potrafią zepsuć każde przyjęcie -

powiedziała. - Czuję się po prostu... - Statek znów zakołysał mocno i

Penny uchwyciła się kurczowo krawędzi stołu. - No, może

rzeczywiście dobrze zrobiłby nam mały spacer.

- Uważam, że to świetny pomysł - poparła ją Lila.

Thompson Vicki Lewis - U ciebie czy u mnie (Harlequin Temptation 51).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: