Krentz Jayne Ann - Noc poslubna.pdf - Krentz Jayne Ann - teaw123

JAYNE ANN KRENTZ

NOC POŚLUBNA

Sute fałdy wspaniałej atłasowej sukni ślubnej spływały miękko za Angie,

kiedy jej nowo poślubiony małŜonek sprowadzał ją za rękę po schodach do czekającej

limuzyny. Roześmiana gromada krewnych panny młodej wyległa na trawnik,

formując wiwatujący szpaler. Członków rodziny Townsendów łatwo było odróŜnić od

reszty gości. Prawie wszyscy mieli miedzianorude włosy i oczy koloru morza,

podobnie jak Angie. Teraz hałaśliwie i wesoło, ze zwykłą sobie spontanicznością,

Ŝegnali odjeŜdŜających nowoŜeńców.

- Zupełnie zapomniałem, Ŝe jeszcze to nas czeka - mruknął Owen Sutherland

zanurzając się w tłum z Angie u boku.

Obsypani gradem ryŜu i płatkami kwiatów, z trudem torowali sobie drogę

poprzez niechętnie rozstępujących się gości weselnych. Kilku męŜczyzn nie

omieszkało pospieszyć z pikantnymi radami na temat nocy poślubnej, wywołując na

twarzy Angie krwawy rumieniec.

- To wszystko twoja wina - szepnęła do Owena. - Jeśli zaleŜało ci na

skromnym ślubie, nie powinieneś był oddawać sprawy w ręce mojej rodziny. Niczego

nie robimy połowicznie.

- Nie mogę powiedzieć, Ŝe nie zostałem uprzedzony - przyznał Owen.

Angie odwróciła się, Ŝeby pomachać na poŜegnanie rodzicom i bratu, którzy z

kieliszkami szampana stali w drzwiach ekskluzywnego klubu wiejskiego. Matka An-

gie, jedna z nielicznych nierudowłosych osób w rodzinie, roniła łzy w chusteczkę.

Zwierzyła się kiedyś córce, Ŝe we wczesnej młodości była dobrze ułoŜoną i

dystyngowaną panienką, ale po ślubie z Palmerem Townsendem jej powściągliwe

maniery diametralnie się zmieniły.

Palmer Townsend, krzepki, barczysty męŜczyzna, którego doskonale skrojone

ubranie nie całkiem tuszowało nieco wydatny brzuch, patrzył na córkę promieniejąc

ojcowską dumą. Wzniósł jej z daleka toast kieliszkiem, odprowadzając ją wzrokiem

do limuzyny.

Harry, jej starszy o trzy lata dwudziestodziewięcioletni brat, poŜegnał ją

szerokim uśmiechem. Był równie mocno zbudowany jak ojciec i miał gęste,

płomiennorude włosy, które u nestora rodu Townsendów zdąŜyły się juŜ nieco

przerzedzić.

- Jednak warto było urządzić pełną galę - powiedział Owen. - W tej sukni

wyglądasz jak księŜniczka z bajki.

- Jego jasnoszare oczy przesunęły się po niej z wyraźnym uznaniem, kiedy

szofer w liberii otwierał im drzwi samochodu.

To spojrzenie przeszyło Angie Ŝywym ogniem. Serce zaczęło jej bić jak

oszalałe. Owen był taki przystojny! I taki niewiarygodnie, zniewalająco męski.

Wszystko w nim, począwszy od kruczoczarnych włosów i ostrych drapieŜnych rysów,

poprzez wysmukłe, mocno zbudowane ciało, emanowało siłą i witalnością.

Policzki Angie spłonęły pod jego zdecydowanym, zaborczym wzrokiem. Dziś

w nocy Owen posunie się dalej, nie skończy na poŜądliwych spojrzeniach. Dziś w

nocy po raz pierwszy będzie się z nią kochać. Ta myśl zaparła jej dech w piersiach.

Tylko z braku okazji, nie z braku chęci, nie poszła z nim dotąd do łóŜka.

Zawiniły tu przede wszystkim jego wypełniony co do minuty plan zajęć i szybkie jak

burza konkury. A takŜe jego zdecydowanie, aby narzeczona nie stała się przedmiotem

dwuznacznych plotek w lokalnej prasie czy w klubie, do którego naleŜał wraz z jej

ojcem. Swoją rolę odegrała teŜ oczywiście nadopiekuńcza, staroświecka postawa jej

rodziny.

Po prostu zabrakło nam czasu, pomyślała Angie z Ŝalem. Ostatecznie znała

Owena zaledwie od trzech miesięcy, z czego pierwsze dwa bała się go jak diabeł

święconej wody.

On zaś, z nieomylnym instynktem myśliwego, starał się jej nie spłoszyć i nie

dąŜył do bardziej intymnej zaŜyłości. Wabił ją łagodnymi zalotami i oswajał powoli

jak płochą zwierzynę.

Wielką pomocą słuŜyła mu w tym jej rodzina, zachwycona projektem ich

małŜeństwa. Jak zwykle członkowie klanu Townsendów byli przekonani, Ŝe wiedzą

najlepiej, co słuŜy dobru Angie, i nie omieszkali jej tego powiedzieć.

Sama Angie zdawała sobie sprawę, Ŝe ich protekcjonalność i nadopiekuńczość

wynika nie tyle z faktu, Ŝe jest najmłodsza, ile z jej braku predyspozycji do

prowadzenia rodzinnego przedsiębiorstwa, czyli Pensjonatów Townsend.

Od najmłodszych lat pociągał ją raczej świat sztuki niŜ świat finansów. Ten

brak smykałki do interesów, tak niecodzienny w jej rodzinie, przyczynił się do

uznania jej za osobę z gruntu prostoduszną i naiwną. W rezultacie cały klan dokładał

starań, aby trzymać ją z dala od spraw wielkiego biznesu. Jej brat, Harry,

przygotowywał się do przejęcia po ojcu rodzinnego imperium, a ją zachęcano do

kontynuowania zamiłowań artystycznych.

Angie na ogół tolerowała ten paternalistyczny stosunek do siebie, pod

warunkiem, Ŝe nie usiłowano zbyt daleko ingerować w jej Ŝycie. Zaś w przypadku

Owena Sutherlanda uznała, Ŝe rodzina ma rację. Ten człowiek był jakby dla niej

stworzony.

Dopiero przed miesiącem ośmieliła się sama przed sobą przyznać, Ŝe jest w

nim zakochana. I z niedowierzaniem skonstatowała, Ŝe i jemu naprawdę na niej

zaleŜy. Jednak jakieś sprawy niecierpiące zwłoki wciąŜ zmuszały go do wyjazdu z

Tucson. A kiedy juŜ zdarzało się im zostać sam na sam, zawsze gdzieś na horyzoncie

pojawiali się jej ojciec, brat lub matka. Owenowi zdawało się to nie przeszkadzać.

Nikt nie był bardziej zdumiony jej uczuciem do Owena niŜ ona sama. Wcale

nie tak wyobraŜała sobie męŜczyznę, który miałby zostać jej męŜem lub kochankiem.

Doskonale rozumiała swoją początkową obawę, gdy patrzyła teraz na niego, stojąc

przy drzwiach limuzyny. Ubrany w surową czerń i oficjalną biel, z pierwszymi

nitkami srebra w ciemnych włosach, był wysoki, ciemny i groźny.

Kiedy ojciec po raz pierwszy go przedstawił, miała ochotę uciec, gdzie pieprz

rośnie. Jej reakcja nie miała nic wspólnego z faktem, Ŝe rodziny Sutherlandów i

Townsendów od lat konkurowały ze sobą na rynku turystycznym. Sprawy związane z

hotelarstwem niewiele ją obchodziły i całą rywalizację uwaŜała za głupotę. Ale jedno

spojrzenie w niezgłębione, stalowoszare oczy Owena powiedziało jej, Ŝe z tym

męŜczyzną mogą być kłopoty. JuŜ podczas ich pierwszego spotkania Angie odczuła

jakiś dziwny, niewytłumaczalny niepokój. Jakby do krainy słońca zstąpił KsiąŜę

Ciemności, zastawiając na nią pułapkę.

Oczywiście było to jeszcze zanim go lepiej poznała, zanim przekonała się, jak

bardzo mu na niej zaleŜy. Co nie znaczy, Ŝe dawał temu ostentacyjnie wyraz, jak

zrobiłby kaŜdy z Townsendów. Owen był bardzo skryty, nieprzywykły do

demonstrowania uczuć. Angie przeczuwała, Ŝe moŜe minąć jakiś czas, zanim nauczy

się otwarcie mówić z nią o miłości, ale była juŜ zakochana i gotowa poczekać.

Jej świeŜo poślubiony małŜonek był człowiekiem twardym, nieludzko

opanowanym i trzymającym się w ryzach. Cechowała go pewna chłodna wyniosłość,

wrodzona ludziom nawykłym do rządzenia i zauwaŜalna równieŜ u jej ojca i brata, ale

w przeciwieństwie do nich niezłagodzona przez wewnętrzny spokój ducha, jaki daje

miłość.

Tak, Owenowi niełatwo będzie wyznać, Ŝe potrzebuje kobiecego uczucia i

ciepła. Ale Angie to wiedziała. Była tego pewna. Gdzieś w głębi duszy pragnął

czułości i bliskości, które mogła mu dać. Potrzebował kobiety, której mógł ufać duszą

i ciałem. I wiedziała, Ŝe on sam nie sprzeniewierzy się danemu słowu - zwłaszcza tak

powaŜnemu, jak przysięga małŜeńska. Pod tym względem niczym nie róŜnił się od

Townsendów.

Dzisiaj w obecności trzystu świadków złoŜył jej oficjalną przysięgę. „Dopóki

śmierć nas nie rozłączy". Nieśmiało, lecz z całym oddaniem zakochanej kobiety,

Angie teŜ ofiarowała mu się na zawsze.

Nigdy nie była szczęśliwsza, niŜ w chwili, gdy Owen wsuwał jej obrączkę na

palec. Uśmiech, którym go obdarzyła, niósł obietnicę miłości i wierności na całe

Ŝycie. Owen spojrzał jej głęboko w oczy i wyczuła, Ŝe ją zrozumiał i z wdzięcznością

przyjął ten dar.

Nagle tuŜ pod ich nosem przed drzwiami limuzyny wyrósł mikrofon. Trzymał

go jakiś bardzo elokwentny dziennikarz, za którym stał młody człowiek z kamerą na

ramieniu. Angie dojrzała znak znajomej stacji telewizyjnej.

- Gdzie spędzicie miesiąc miodowy, panie Sutherland? - Dopytywał się

reporter. - W jednym z pańskich hoteli? Czy teŜ w którymś z pensjonatów

Townsendów?

W oczach Owena zaiskrzyła się irytacja, ale natychmiast ją zdusił. Obdarzył

reportera chłodnym, przelotnym uśmiechem.

- Miejsce naszego miesiąca miodowego to tajemnica. Jestem pewien, Ŝe

rozumie pan dlaczego. Ostatnią rzeczą, jaką chciałbym znaleźć dziś pod łóŜkiem, to

ciekawscy dziennikarze.

Młody człowiek z kamerą wyszczerzył zęby, ale Angie juŜ zdąŜył osaczyć

inny reporter.

- Serdeczne gratulacje, pani Sutherland. To dopiero będzie nowina w świecie

biznesu i tutaj w Tucson, prawda? Wszyscy wiedzą, Ŝe obie rodziny od lat zacięcie

rywalizowały. A teraz Sutherland poślubia pannę Townsend. Czy to znaczy, Ŝe

pogłoski o fuzji są prawdziwe? Czy przekształcicie się w spółkę akcyjną? MoŜna

spodziewać się sprzedaŜy akcji?

Przestraszona Angie potrząsnęła przecząco głową. Mikrofony wprawiały ją w

zdenerwowanie. W przeciwieństwie do Owena i reszty członków rodziny nie była

przyzwyczajona do udzielania wywiadów. Nie znała się na zawiłościach świata

biznesu, w którym jej krewni prowadzili kosztowne i niebezpieczne gry.

- Coś się panu pomyliło - powiedziała do reportera.

- To jest ślub, a nie transakcja handlowa.

- Ślub, który moŜe przynieść fortunę obu stronom, jeśli to prawda, Ŝe obie

Krentz Jayne Ann - Noc poslubna.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: