Samotny.pdf

Samotny

BIZON

„SamotnoÊç boli,

lecz czasami to jedyny sposób

na odnalezienie w∏asnej drogi w ˝yciu“

Autor

Obudzi∏y go ciche wibracje pok∏adu. Zlany potem usiad∏ na brzegu ∏ó˝ka.

-Te koszmary mnie wykoƒczà - pomyÊla∏ przecierajac wierzchem d∏oni spoco-

ne czo∏o. Ma∏a, ciasna kabina sprzyja∏a koszmarom, umieszczona g∏eboko

w trzewiach stacji, by∏a jedynym azylem, obszarem ciszy i spokoju.

-Jeszcze godzina do wachty - westchnà∏ patrzàc na chronometr

umieszczony nad drzwiami wejÊciowymi. Czas na stacji d∏u˝y∏ si´

niemi∏osiernie, lecz s∏u˝ba na stacji by∏a najszybszà drogà do

transferu, na któràÊ z licznych grup operacyjnych dzia∏ajacych

w galaktyce.

Stacja by∏a najnowszym cudem techniki w s∏u˝bie Imperium.

Pot´˝na, owalna struktura kry∏a w sobie ca∏à pot´g´ woj-

skowà poczàwszy od setek doborowych oddzia∏ów Sztur-

mowców po ca∏e eskadry pojazdów gwiezdnych. By∏a narz´-

dziem w r´kach Imperatora, odpowiedzià na rebeliantów

i sympatyzujàce z nimi Êwiaty. Z plotek us∏yszanych na pok∏a-

dzie wynika∏o, ˝e chrzest bojowy stacja ma ju˝ za sobà. Ale

zwykli zolnierze czerpali wiadomosci tylko z plotek, bo oficjalnie

nigdy nic nie bylo wiadomo. Fakt byli stworzeni do walki, nie do

tworzenia planów taktycznych i wydawania rozkazów. Celem ich ˝ycia

by∏o wykonywanie poleceƒ.

Nagle coÊ go zastanowi∏o - Wibracje ucich∏y - pomyÊla∏ - ZatrzymaliÊmy si´.

To oznacza∏o tylko jedno, Gwiazda Âmierci by∏a u celu, gdziekolwiek on sie

znajdowa∏.

Nie zdà˝y∏ pomyÊleç co to oznacza kiedy do jego uszu dolecia∏y dzwi´ki syren

pok∏adowych oznaczajacych stan podwy˝szonej gotowoÊci dla ca∏ego persone-

lu. Powolnym ruchem otworzy∏ szafk´ i wyciàgnà∏ kombinezon pilota.

- Ciekawe - powiedzia∏ sam do siebie - åwiczenia czy wreszcie jakaÊ akcja bo-

jowa? Odkàd s∏u˝y∏ tutaj, jedynymi przerwami w nudnym ˝yciu by∏y çwiczenia

w symulatorach i krótkie loty patrolowe. Spojrza∏ w lustro, posprawdza∏ za-

pi´cia kombinezonu i wyszed∏ na korytarz. Wsiad∏ do najbli˝szej turbowindy,

wklepa∏ numer pok∏adu i spokojnie czeka∏ na koniec podró˝y. Po chwili drzwi

z cichym sykiem otworzy∏y si´. Wyszed∏ i skierowa∏ si´ do sali odpraw. Siad∏

na pierwszym wolnym miejscu i przymknà∏ oczy czekajàc na poczàtek odpra-

wy. Jego dowódcà by∏ porucznik Wrimst, zna∏ go jeszcze ze szkolenia. Punk-

tualny, rzeczowy jak wszyscy oficerowie.

- Odprawa b´dzie szybka - powiedzia∏ w myÊlach. W tej samej chwili otwo-

rzy∏y si´ drzwi, Êwiat∏a przygas∏y i zacze∏a si´ odprawa.

- Dowództwo poinformowalo nas o zlokalizowaniu bazy rebeliantów znajdu-

jàcej sie na jednym z ksiezyców gazowego giganta o nazwie Yavin - Zaczà∏ po-

rucznik - To mapa taktyczna tego rejonu. Baza rebeliantów, znajduje sie tu, na

czwartym ksi´˝ycu - Wskaza∏ punkt na holomapie - Do czasu, a˝ stacja znaj-

dzie si´ w zasi´gu pozwalajacym na bezpoÊrednie uderzenie, naszym zadaniem

b´dzie patrol przestrzeni wokó∏ stacji i likwidacja ka˝dej aktywnoÊci ze strony

rebelii. PILOCI! DO MASZYN! -Zakoƒczy∏ g∏oÊno odpraw´ Wrimst, odwra-

cajàc si´ na pi´cie i wychodzàc z pomieszczenia.

Bieg∏ z innymi do hangaru, w myÊli powtarzajàc s∏owa swoje-

go instruktora - SPANIKUJESZ I BÑDè PEWIEN ZE JU˚ JE-

STES MARTWY. Zajà∏ miejsce w kabinie, sprawdzi∏ he∏m,

wprowadzi∏ kod dost´pu i zaczà∏ wykonywaç czynnoÊci

przedstartowe. W g∏oÊnikach he∏mu raz za razem zg∏asza∏y

gotowoÊç inne maszyny z jego eskadry.

- CE3K-1977 gotowy do startu - krzyknà∏ z entuzjazmem do

mikrofonu - Wszystkie systemy sprawne.

- Tu kontrola lotów! Zezwalam na start. Dobrego polowa-

nia.

Grupa 12 Tie-Fighterów wynurzy∏a si´ z trzewi hangaru w cia-

snym szyku, iÊcie defiladowym. Wyglada∏y jak ma∏e, pracowicie pnà-

ce sie w gór´ stacji mrówki. Osiagajàc biegun stacji, oczom pilotów

ukaza∏ si´ wspania∏y widok gazowego giganta. Pot´˝ne, ró˝norakie kszta∏-

tem chmury gazów mieni∏y si´ wszystkimi kolorami t´czy. Blask bijàcy od ze-

wn´trznej pow∏oki spowodowa∏ przyciemnienie p∏yt wizyjnych. Lecz na ze-

wnàtrz trwa∏ taniec kolorów na materiale kadlubów. Gra Êwiate∏ i kolorów

stworzy∏y niesamowite widowisko pi´kna i chaosu powodujàc na krótko de-

koncentracje pilotów. Szyk zadrza∏ ale dla mniej wprawnego oka, nie by∏o to

widoczne. MyÊliwce skierowaly si´ poza zewn´trzne pole si∏owe stacji, by

stworzyç pierwszy filar obronny stacji. W g∏oÊnikach s∏ychaç by∏o meldunki

o poczàtku ataku mysliwców wroga, ale nigdzie nie by∏o ich widaç. Pot´˝ny

b∏ysk energii rozÊwietli∏ w pewnym momencie pó∏mrok, który zapanowa∏, kie-

dy eskadra wlecia∏a w cieƒ stacji. Szyk rozsypa∏ si´ chaotycznie, pozostawia-

jàc na miejscu eksplozji szczàtki 3 maszyn, które by∏y najbli˝ej eksplodujàcej

torpedy protonowej.

- Jak? Gdzie oni sà? - Krzyknà∏ do mikrofonu. - Skàd nadleciala ta torpeda. Dal-

sze pytania zag∏uszy∏o brz´czenie alarmów w kokpicie. Nadlatywa∏y kolejne

torpedy. Nie tracàc czasu, wykona∏ ciasny skr´t i wprowadzi∏ myÊliwiec w kor-

kociàg. Za nim raz po raz rozb∏yska∏y miniaturowe s∏oƒca eksplozji torped.

Energetyczne b∏yskawice rozÊwietla∏y mrok, mknàc w nieskoƒczony mrok ko-

smosu. Bitwa rozpocz´∏a si´ na dobre. Widaç by∏o, ˝e chocia˝ majà przewag´,

jednostka Imperium brakowa∏o wa˝nego atutu w bezpoÊrednim starciu - pola

silowego. Co chwila niknà∏ w chmurze eksplozji kolejny pojazd trafiony dzia∏-

kiem laserowym czy b´dàcy zbyt blisko eksplozji torpedy.

- Jest êle - pomyÊla∏ wprowadzajàc maszyn´ w ciasny skr´t - Ale tego nas uczy-

li. Wprowadzi∏ do komputera dane najbli˝szego myÊliwca wroga, i ruszy∏ na

cel. Kilka gwa∏townych manewrów spowodowa∏o ze ujrza∏ swojà ofiar´. Y-

Wing lecia∏ kursem na jeden z pozostajacych na powierzchni szybów serwiso-

wych. W kokpicie rozleg∏ si´ sygna∏ „zablokowania“ celu i w tym samym mo-

mencie dzia∏ka bluzne∏y skoncentrowanà dawkà energii. Pierwsza seria

min´∏a o kilka metrów prawy silnik maszyny. Pilot zorientowal si´,

˝e jest Êcigany i zaczà∏ wykonywaç gwa∏towne uniki. Ale jednà

z wad Y-Wingów by∏a ma∏a zwrotnoÊç. Wprowadzi∏ ma∏à po-

prawk´, i nacisnà∏ guzik spustowy umieszczony na drà˝ku ste-

rowniczym. Trafiony silnik „Igreka“ eksplodowal rozrzucajàc

w ka˝dym kierunku j´zory plazmy. Chcia∏ go dobiç. Bardzo

chcia∏ go dobiç. Nie zdà˝y∏. Pot´˝ne uderzenie zachwia∏o je-

go maszynà. Wszystkie Êwiat∏a w kabinie przygas∏y, poczu∏

zapach palonej izolacji, trzask iskier na pulpicie. Tie straci∏

sterownoÊç i zaczà∏ wirowaç. Przy tej szybkoÊci i przecià˝e-

niu jakie zapanowa∏o w kabinie nawet najlepszy pilot straci∏by

przytomnoÊç. MyÊliwiec rozpoczà∏ szybki ruch po spirali, zlapa-

ny w pole grawitacyjne planety, przyciàgany w jej obj´cia jakby

uchwycony promieniem Êciàgajàcym. WejÊciu w atmosfer´ towa-

rzyszy∏y pot´˝ne si∏y fizyczne, które spowodowa∏y odzyskanie przy-

tomnoÊci przez pilota. Ostatkiem si∏ chwyci∏ za stery by spróbowaç wyjÊç

z korkociàgu i spróbowaç wyprowadziç statek z atmosfery. Pierwsze mu sie

uda∏o, na drugie nie starczy∏o ju˝ przestrzeni. Z wielkim impetem, pojazd wry∏

si´ w d˝ungl´ pokrywajàcà ksi´˝yc, orajàc g∏´bokà, rdzawà bruzd´ w tym jed-

nostajnie zielonym krajobrazie jak z bajki. Pilot znów straci∏ przytomnoÊç.

Obudzi∏y go krople deszczu wpadajàce przez rozbite szyby kabiny, sp∏ywa-

jàce po twarzy pozbawionej he∏mu ochronnego. Ciep∏a, monsunowa ulewa na

dobre rozp´ta∏a si´ nad rozbitym pojazdem, le˝àcym w wy˝∏obionym przez

upadek rowie. Przez rozbità owiewk´ widzia∏ przesuwajàce si´ brunatno-sza-

re, ci´˝kie, o∏owiane chmury. Zapada∏ zmierzch. Zamknà∏ oczy. Samotny, ran-

ny, czekajàcy na zbli˝ajàcà si´ Êmierç.

- Zaraz nadejdzie kres. Zaraz stacja zniszczy tà planet´ - pomyÊla∏ - Âmierç jest

lepsza ni˝ ˝ycie w samotnoÊci. Walczy∏em za Imperium i zaraz b´d´ Êwiadkiem

zwyci´stwa. To b´dzie najlepsza nagroda.

Lecz nic takiego nie nastapi∏o. Zda∏ sobie spraw´, ˝e sta∏o si´ coÊ z∏ego.

- Nie to nie mo˝liwe. To nie mo˝e byç prawda. Oni nie mogli zniszczyç stacji.

Nie mogli. - chcia∏ krzyknàç lecz ból, który zaw∏adnà∏ jego cia∏em okry∏ umys∏

ca∏unem ciemnoÊci. Znów straci∏ przytomnoÊç. Nie wiedzia∏, ˝e przyjdzie mu

tu sp´dzic w samotnoÊci wiele lat. Ale Qorl nie by∏ zwyklym pilotem, by∏ pilo-

tem Imperium, wyszkolonym i przygotowanym na nieoczekiwane zdarzenia.

Tylko czy jest przygotowany na samotnoÊç. To zweryfikuje ˝ycie. Zapad∏a noc.

Wiatr przywia∏ odg∏osy d˝ungli, dzikie, nieujarzmione. B∏ysne∏o, rozleg∏ si´ grz-

mot. Nadchodzi∏a burza. Kolejna.

Written by Rafal Kula

October 2002

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: