Jedną z najbardziej ważnych technik medytacyjnych systemu "Joga w życiu codziennym" jest metoda siebie-zapytywania. Uczymy się poznawać samych siebie, jacy naprawdę jesteśmy. Często myślimy, że znamy się bardzo dobrze, ale jeśli zajrzymy głębiej to wkrótce okaże się, że jeszcze nie wiemy wszystkiego.
Pozwólmy sobie szczerze zanalizować sami siebie: czy jesteśmy napięci, mamy trudności z koncentracją, czy jesteśmy nerwowi, zazdrośni, nietolerancyjni, gwałtowni, pełni kompleksów, nie umiemy przebaczać? Właściwości tego rodzaju mają wpływ na nasze codzienne życie; wpływają na nasze otoczenie, na nasze całe przeznaczenie, a my nawet nie jesteśmy tego świadomi.
Technika medytacji "siebie-zapytywania" pomaga nam poznać siebie lepiej, kontrolować się i rozkwitnąć naszej osobowości. Ale taki daleki cel nie może być osiągnięty z dnia na dzień, potrzebuje czasu i praktyki.
Czasem problem, który myśleliśmy, że jest przezwyciężony i rozwiązany, ponownie "pojawia się na scenie". Spał w naszej podświadomości jak nasienie i tylko czekał na lepszą okazję by wykiełkować.
Nasza egzystencja składa się z czterech poziomów świadomości. Jest to nieświadomość, podświadomość, świadomość i wyższa świadomość.
W nieświadomości są ślady wydarzeń z naszych wcześniejszych inkarnacji, natomiast w podświadomości spoczywają wrażenia z naszego teraźniejszego życia, które były zapisywane i odkładane do archiwum od początku naszej ludzkiej egzystencji, od wejścia Jivanatma w ciało matki. Podświadomość zawiera wszystko, przez co przechodziliśmy, wszystkie wrażenia zmysłowe - świadome , czy nieświadome. Ktoś mógłby porównać to z taśmą, która nagrywa równo wszystkie dźwięki zbierane przez mikrofon. Wszystko tam się składuje, wszystkie konflikty, strach, nadzieje i życzenia, ściśle mówiąc: są one w formie "kiełków", które mogą całkiem niespodziewanie wyrosnąć w świadomości.
Gdy wchodzimy bardzo głęboko w medytację, możemy stać się świadomi tych nasion spoczywających w naszej podświadomości. Poprzez to rozpoznanie i przez analizę przyczyn i związków możliwe jest ostateczne rozpuszczenie tych głęboko zakorzenionych kiełków.
Przykład: ktoś ma lęki, które zdają się nie mieć przyczyny. Szuka on pomocy u psychiatry. Analizując jego przeszłość okazuje się, iż źródło tych lęków leży w pewnych zdarzeniach z dzieciństwa. Poprzez rozpoznanie przyczyny lęku traci on swoje znaczenie, a dotknięta nim osoba może świadomie się od tego uwolnić.
Ślady przeszłych wydarzeń ukrytych w podświadomości ograniczają nas tylko dopóty, dopóki nie staniemy się świadomi prawdziwych związków. W świetle świadomości te "niewidoczne plamy" rozpuszczają się. W czasie medytacji siebie-zapytywania możemy sprawić, aby stały się dla nas świadome nasze wewnętrzne konflikty, lęki, życzenia i pożądania. Uczymy się także poznawać naszą ludzką psychikę, która tworzy związek pomiędzy podświadomością , a świadomością. Ta funkcja to MANA- umysł.
Umysł jest jak rzeka. Płynąca rzeka nie może się zatrzymać na dłuższy czas. Jeśli zbudujemy tamę bez rury odpływowej to najpierw woda będzie się gromadzić, po czym doprowadzi do jakiejś katastrofy. Tama pęknie i ziemię pokryje szalejąca powódź. Jeśli uwiążemy nasz umysł za mocno i całkowicie stłumimy nasze życzenia i uczucia, gdy ciśnienie stanie się za wysokie, wtedy napięcie w naszej podświadomości wybuchnie z hukiem. Nie możemy wprawić umysłu w stan bezruchu, ale możemy nadać mu kierunek, tak jak reguluje się rzekę, aby uniknąć niekontrolowanych zniszczeń i powodzi. Poprzez techniki Jogi uczymy się kontrolować "narzędzia" naszej świadomości- naszego umysłu i naszych zmysłów- bez tłumienia ich aktywności. Lecz najpierw powinniśmy znać i rozumieć samych siebie i nasze wewnętrzne popędy - tylko wtedy możemy w porę interweniować, tzn., kiedy nasze myśli idą w złym kierunku, co wcześniej, czy później doprowadzi do problemów i cierpienia.
Poprzez ćwiczenie "siebie-zapytywania" uczymy się zrozumieć siebie, a także innych. Uczymy się przebaczać sobie i innym. Oczyszczamy naszą podświadomość i staje się dla nas jasne nasze prawdziwe istnienie, nasze cele i życzenia. Tak więc stopniowo nasze wewnętrzne skrupuły i kompleksy rozpuszczają się, nasze życie staje się ułożone, a nasze prawdziwe ja może się rozwijać.
eclipse_gsx